Yehova ile Sevinç Duyun!

“Rabde daima sevinin; tekrar diyeceğim: Sevinin.”—FİLİPİLİLER 4:4.

 1. Pavlus’un İsa’nın takipçilerinin daima sevinmelerini söylerken ne anlatmak istediğini neden merak edebiliriz?

BU GÜNLERDE sevinmek için nedenler oldukça az ve endermiş gibi görünebilir. Topraktan olan insanlar, İsa’nın hakiki takipçisi olanlar bile, işsizlik, bozuk sağlık, sevilen birinin ölümü, kişilik sorunları ya da imanda olmayan aile fertlerinin veya eski arkadaşlarının muhalefeti gibi üzücü durumlarla karşılaşıyorlar. Öyle ise, Pavlus’un “daima sevinin” öğüdünü nasıl anlamalıyız? Hepimizin mücadele etmek zorunda olduğu tatsız ve sıkıcı durumlar karşısında bu hiç mümkün olabilir mi? Bu sözlerin bağlamını ele almak konuya açıklık getirmeye yardımcı olacaktır.

Sevinmek—Neden ve Nasıl?

2, 3. İsa’nın ve eski İsraillilerin durumunda örneklendiği gibi, sevinç ne denli önemlidir?

² “Rabde daima sevinin; tekrar diyeceğim: Sevinin.” Bu 24 yüzyıl kadar önce İsraillilere söylenen şu sözleri aklımıza getirebilir: “RAB (Yehova) sevinci, kuvvetiniz (hisarınız) odur” ya da Moffatt’ın tercümesine göre: “Ebedi Olan ile sevinç duymak sizin kuvvetinizdir.” (Nehemya 8:10) Sevinç, kuvvet verir ve rahat edip korunmak amacıyla sığınılabilecek bir hisara benzer. Sevinç, kâmil insan İsa’nın bile tahammül etmesine yardımcı oldu. “O, önüne konulan sevinç uğruna utancı hiçe sayıp haça tahammül etti, ve Allahın tahtının sağında oturdu.” (İbraniler 12:2) Açıkça görüldüğü gibi, zorluklar karşısında sevinçli olabilmek kurtuluş açısından hayati önem taşır.

³ İsraillilere, Vaat Edilen Diyara girmelerinden önce şu emir verilmişti: “Sen ve Levili, ve aranızda olan garip, Allahın RABBİN sana ve evinin halkına verdiği bütün iyilikte sevineceksiniz.” Yehova’ya hizmet etmekte sevinçli olmamanın doğuracağı sonuçlar çok feci olacaktı. “Bütün bu lânetler senin üzerine gelecekler, ve sen helâk oluncıya kadar seni kovalıyıp sana yetişecekler; çünkü . . . . her şeyin bolluğundan dolayı Allahın RABBE sevinçle, ve yürek meserretiyle kulluk etmedin.”—Tesniye 26:11; 28:45-47.

 4. Sevinç duyma konusunda neden başarısızlığa uğrayabiliriz?

⁴ O halde, bugünkü meshedilmiş artakalanın ve ‘başka koyunlardan’ arkadaşlarının sevinçli olması zorunludur! (Yuhanna 10:16) Pavlus verdiği öğüdü “tekrar diyeceğim” diye yineleyerek, Yehova’nın bizler için yaptığı bütün iyilikler nedeniyle sevinmenin önemini vurguladı. Biz bunlardan sevinç duyuyor muyuz? Yoksa yaşamın günlük akışına kendimizi öylesine kaptırdığımızdan, sevinmek için birçok nedenimiz olduğunu zaman zaman unutuyor muyuz? Sorunlarımız Gökteki Krallığı ve getireceği nimetleri görmemizi engelleyecek kadar üst üste yığılıyor mu? Başka şeylerin—Tanrı’nın kanunlarına gösterilen itaatsizliğin, Tanrısal prensiplerin görmezlikten gelinmesinin veya İsa’nın takipçilerine özgü görevlerin ihmal edilmesinin—sevincimizi çalmasına izin veriyoruz muyuz?

 5. Makul olmayan kişiye sevinç duymak neden zor gelebilir?

⁵ “Tatlılığınız (makullüğünüz) bütün insanlara malûm olsun. Rab yakındır.” (Filipililer 4:5) Makul olmayan kişi dengesizdir. Bedenini gereksiz gerilimlerin ve kaygıların etkisine açık bıraktığından sağlığına yeterince özen gösteremiyor olabilir. Belki de sınırlarını kabullenip buna göre yaşamayı öğrenmemiştir. Kendine çok yüksek hedefler koyup sonra neye mal olursa olsun onlara erişmeye çalışabilir. Ya da sınırlarını yavaşlamak veya gevşemek için bir mazeret olarak kullanabilir. Dengesiz olduğundan ve makul olmadığından sevinç duymak ona zor gelir.

 6. (a) İman kardeşlerimiz bizde ne görmeli ve bu ancak ne zaman olur? (b) Pavlus’un II. Korintoslular 1:24 ve Romalılar 14:4’teki sözleri makul olmamıza nasıl yardımcı olur?

⁶ Muhaliflerimiz bize fanatikler olarak baksa da, iman kardeşlerimiz bizim makullüğümüzü her zaman görebilmelidir. Dengeliysek ve kendimizden veya başkalarından mükemmellik beklemiyorsak, bizi makul biri olarak göreceklerdir. Her şeyden önemlisi, başkalarına Tanrı’nın Sözünde istenenden fazla yük yüklemekten kaçınmalıyız. Resul Pavlus: “İmanınıza hâkimiyetimiz olduğundan değildir, fakat sevincinizin yardımcılarıyız” dedi. (II. Korintoslular 1:24) Eski bir Ferisi olarak Pavlus, otorite sahibi olanlar tarafından konulup empoze edilen katı kuralların sevinci boğacağını, oysa birlikte hizmet eden kişiler tarafından sunulan yararlı önerilerin sevinci artıracağını gayet iyi biliyordu. ‘Rabbin yakın olduğu’ gerçeği, makul bir kimseye ‘başkasının hizmetçisine hükmedemeyeceğimizi, onun kendi efendisi huzurunda durduğunu veya düştüğünü’ hatırlatmalıdır.—Romalılar 14:4.

7, 8. İsa’nın takipçileri sorunların olmasını neden beklemelidirler, buna rağmen sevinç duymaya devam etmeleri nasıl mümkün oluyor?

⁷ “Hiç bir şeyde kaygı çekmeyin, fakat her şeyde istekleriniz, Allaha dua ve yalvarışla, şükranla bildirilsin.” (Filipililer 4:6) Bizler bugün Pavlus’un hakkında yazdığı ‘çetin anlarda’ bulunuyoruz. (II. Timoteos 3:1-5) Şu halde, İsa’nın takipçileri sorunlarla karşılaşmayı beklemelidirler. Pavlus’un “daima sevinin” sözleri, İsa’nın vefakâr bir takipçisi için ara sıra umutsuzluğa veya cesaretsizliğe kapılma olasılığını ortadan kaldırmaz. Pavlus kendi durumu hakkında gerçekçi şekilde şunu kabul etti: “Her şeyde sıkıştırılmışız, fakat darlıkta değiliz; şaşırmışız, fakat meyus değiliz; kovalanıyoruz, fakat terkolunmuş değiliz; yere vurulmuşuz, fakat helâk olmuş değiliz.” (II. Korintoslular 4:8, 9) Bununla birlikte, İsa’nın bir takipçisinin duyduğu sevinç, geçici kaygı ve üzüntü dönemlerini hafifletip sonunda tamamen bastırır. Sevinmesi için var olan birçok nedeni hiçbir zaman gözden kaçırmayıp ilerlemeye devam etmek üzere kendisine gerekli kuvveti verir.

⁸ Ne türden olursa olsun sorunlar çıktığında İsa’nın sevinçli bir takipçisi dua yoluyla alçakgönüllü şekilde Yehova’dan yardım diler. Aşırı derecedeki kaygıya teslim olmaz. Sorunu çözmek üzere elinden geleni makul şekilde yaptıktan sonra, şu çağrıyla uyumlu olarak sonucu Yehova’ya bırakır: “Yükünü RABBE bırak, ve o sana destek olur.” Bu arada, bütün iyiliğinden dolayı Yehova’ya şükretmeye devam eder.—Mezmur 55:22; ayrıca Matta 6:25-34’e de bakın.

 9. Hakikat bilgisi nasıl zihinsel barış oluşturur ve bunun İsa’nın bir takipçisinin üzerinde hangi iyi etkisi olur?

⁹ “Allahın her anlayışın çok üstünde olan selameti [barışı] Mesih İsada yüreklerinizi ve düşüncelerinizi (zihinsel gücünüzü) muhafaza edecektir.” (Filipililer 4:7) Mukaddes Kitap hakikatinin bilgisi, İsa’nın takipçisinin zihnini yalanlardan özgür kılar ve sağlıklı düşünüş tarzları geliştirmesine yardım eder. (II. Timoteos 1:13) Böylece, başkalarıyla olan barış dolu ilişkilerini tehlikeye sokabilecek yanlış ve hikmetsizce davranışlardan kaçınma yönünde yardım görmüş olur. Bu kişi, adaletsizlik ve kötülük yüzünden düş kırıklığına uğrayacağı yerde, insanlığın sorunlarını Gökteki Krallığı vasıtasıyla çözecek olan Yehova’ya güvenir. Böyle bir zihinsel barış yüreğini korur, saiklerini temiz durumda tutar ve düşünüşüne adalet yolunda rehberlik eder. Temiz saikler ve doğru düşünüş de, karmakarışık bir dünyanın getirdiği sorun ve baskılara rağmen sevinç duymak için sayısız neden sağlar.

10. Sadece hangi şey üzerinde konuşmak ve düşünmekle gerçek sevinç tadılabilir?

¹⁰ “Velhasıl, ey kardeşler, hak olan ne varsa, muteber olan ne varsa, âdil olan ne varsa, saf olan ne varsa, sevimli olan ne varsa, hakkında iyi söylenen ne varsa, eğer bir fazilet ve eğer bir sitayiş varsa, onları düşünün.” (Filipililer 4:8) İsa’nın bir takipçisi kötü şeyler üzerinde konuşmaktan veya düşünmekten zevk almaz. Böyle bir tutum, dünyanın sağladığı eğlencelerin birçoğunu kendiliğinden devre dışı bırakır. Zihin ve yüreğini yalanlarla, budalaca sözlerle ve adil olmayan, ahlaksız, erdemden yoksun, nefret dolu ve iğrenç konularla dolduran biri İsa’nın takipçilerine özgü sevinci koruyamaz. Açıkça söylemek gerekirse, yüreğini ve zihnini pislikle dolduran hiç kimse gerçek sevinç duyamaz. Şeytan’ın kokuşmuş dünyasında, İsa’nın takipçilerinin üzerinde düşünebilecekleri ve konuşabilecekleri o kadar çok iyi şeye sahip olduğunu bilmek, ne kadar yapıcıdır!

Sevinç Duymak İçin Sayısız Neden

11. (a) Hangi şey asla olağan görülmemelidir ve neden? (b) Uluslararası bir toplantıya katılmanın bir delege ile karısı üzerindeki etkisi nasıldı?

¹¹ Sevinç duyabileceğimiz nedenler hakkında konuşurken uluslararası kardeşliğimizi de unutmayalım. (I. Petrus 2:17) Dünyadaki ulusal ve etnik gruplar birbirlerine karşı yoğun nefretlerini ifade ederlerken, Tanrı’nın kavmi sevgiyle birbirine yaklaşıyor. Aralarındaki birlik özellikle uluslararası toplantılarda açıkça görülüyor. 1993 yılında Ukrayna’nın Kiev şehrindeki toplantı hakkında Amerika Birleşik Devletlerinden bir delege şunları yazdı: “Sevinç gözyaşları, ışıl ışıl gözler, bir aileymişcesine sürekli kucaklaşmalar ve rengârenk şemsiye ve mendillerini sallayan grupların stadyumun bir tarafından diğer tarafına gönderdikleri selamlar teokratik birliğin açık bir kanıtıydı. Yehova’nın dünya çapındaki kardeşlikte mucizevi olarak başarmış olduğu şeyler karşısında yüreklerimiz kıvançla doldu. Bunlar eşimi ve beni derinden etkiledi ve imanımıza yeni bir boyut kazandırdı.”

12. İşaya 60:22 gözlerimizin önünde nasıl gerçekleşiyor?

¹² Bugün Mukaddes Kitap peygamberliklerinin gözleri önünde gerçekleştiğini görmek İsa’nın takipçilerinin imanlarını ne kadar kuvvetlendiriyor! Örneğin, İşaya 60:22’deki şu sözleri düşünelim: “Küçüğü bin kişi, ve ufağı kuvvetli bir millet olacak; ben RAB, vakit gelince bunu tezlendireceğim.” 1914’te Gökteki Krallık doğduğunda, sadece 5.100 kişilik bir grup, yani “küçüğü,” faal olarak vaaz ediyordu. Oysa geçen beş yıl içinde dünya çapındaki kardeşliğin boyutları hızla büyüyerek yeni vaftiz edilmiş Şahitlerin sayısı haftada ortalama 5.628 kişiye ulaştı. 1993’te 4.709.889 faal müjdeciden oluşan bir doruğa erişildi. Bir düşünün! Bu, 1914’teki ‘küçüğün’ harfiyen neredeyse “bin kişi” haline gelmiş olduğu demektir!

13. (a) 1914’ten beri neler oluyor? (b) Yehova’nın Şahitleri Pavlus’un II. Korintoslular 9:7’de bulunan sözlerindeki ilkeyi nasıl tutarlar?

¹³ Mesihi Kral 1914’ten beri düşmanlarının ortasında tabi kılma işini ilerler şekilde sürdürüyor. Onun yönetimi, dünya çapındaki vaaz etme işi ve uluslararası inşa kampanyasının yürütülmesine zaman, kuvvet ve para açısından katkıda bulunan gönüllü takipçiler tarafından destekleniyor. (Mezmur 110:2, 3) Toplantılarında paradan nadiren söz ediliyorsa da, Yehova’nın Şahitleri bu faaliyetlerin başarılabilmesi için parasal teberrularda bulunulduğunu görmekten sevinç duyuyorlar.a (I. Tarihler 29:9 ile karşılaştırın.) İsa’nın gerçek takipçilerini verme konusunda ısrarla teşvik etmek gerekmez; onlar Krallarını koşulları elverdiğince, ‘hüzünle yahut mecburiyetle değil, yüreklerinde niyet ettikleri gibi’ desteklemeyi bir imtiyaz sayarlar.—II. Korintoslular 9:7.

14. 1919’dan beri Tanrı’nın kavmi arasında hangi durum açıkça görülüyor; bu onlara sevinmeleri için hangi nedeni veriyor?

¹⁴ Tanrı’nın kavmi arasında hakiki tapınmanın önceden bildirildiği şekilde yeniden canlandırılması, ruhi bir cennetin yaratılmasıyla sonuçlandı. Bu ruhi cennet, 1919’dan beri sınırlarını giderek genişletti. (Mezmur 14:7; İşaya 52:9, 10) Sonuç ne oldu? İsa’nın gerçek takipçileri “meserrete ve sevince” eriyorlar. (İşaya 51:11) Oluşan iyi meyveler, Tanrı’nın mukaddes ruhunun nakâmil insanlar vasıtasıyla neler başarabildiğinin kanıtıdır. Tüm saygınlık ve onur Yehova’ya aittir, fakat bizim için Tanrı’nın iş arkadaşları olabilmekten daha büyük hangi imtiyaz olabilir? (I. Korintoslular 3:9) Yehova gerekirse hakikat mesajını bildirmek üzere taşları konuşturabilecek kadar kudretlidir. Yine de, O bu yönteme başvurmayı yeğlemedi, bunun yerine topraktan yapılmış gönüllü yaratıkları iradesini yerine getirmek üzere harekete geçirdi.—Luka 19:40.

15. (a) Çağımızdaki hangi olayları ilgiyle izliyoruz? (b) Hangi olayı sevinçle bekliyoruz?

¹⁵ Yehova’nın hizmetçileri, huşuyla dolu şekilde, şimdi Mukaddes Kitabın göze çarpar peygamberlikleriyle ilgili dünya olaylarını dikkatle izliyorlar. Uluslar sürekli bir barış elde etmek için büyük—fakat boşuna—çabalar harcıyor. Olaylar onları, dünyada sorun odakları haline gelen yerlerde harekete geçmesi için Birleşmiş Milletler Teşkilatına başvurmaya zorluyor. (Vahiy 13:15-17) Bu sırada Tanrı’nın kavmi şimdiye dek görülmemiş ve her geçen gün yaklaşan en sevinçli olayın büyük bekleyişi içinde ileriye bakıyor. “Sevinelim, ve çok mesrur olalım, ve izzeti ona verelim; çünkü Kuzunun düğünü geldi, ve onun zevcesi hazırlandı.”—Vahiy 19:7.

Vaaz Etmek—Yük Mü Yoksa Sevinç Mi?

16. İsa’nın bir takipçisinin, öğrendiklerini uygulamamasının sevincini nasıl çalabileceğini açıklayın.

¹⁶ “Öğrendiğiniz ve kabul ettiğiniz ve işittiğiniz ve bende gördüğünüz şeyleri de işleyin, ve selâmet [barış] Allahı sizinle olacaktır.” (Filipililer 4:9) İsa’nın takipçileri öğrendikleri şeyleri uygulayarak Tanrı’dan bereket almayı bekleyebilirler. Öğrendikleri en önemli şeylerden biri iyi haberi başkalarına vaaz etmenin gereğidir. Gerçekten de, kim, yaşamları onu duymalarına bağlı olan dürüst yürekli insanlardan bilgiyi esirgediğinde zihnen barış içinde veya sevinçli olabilir?—Hezekiel 3:17-21; I. Korintoslular 9:16; I. Timoteos 4:16.

17. Vaaz etme faaliyetimiz neden her zaman bir sevinç kaynağı olmalıdır?

¹⁷ Yehova hakkında bilgi almak isteyen koyun benzeri insanları bulmak ne büyük sevinçtir! Gerçekten de, Gökteki Krallığın hizmetinde olmak doğru saikle hizmet edenlere her zaman bir sevinç kaynağı olacaktır. Çünkü Yehova’nın bir Şahidi olmanın asıl nedeni, Tanrı’nın ismine hamt etmek ve Egemen Kral olarak O’nun mevkiini desteklemektir. (I. Tarihler 16:31) Bu gerçeğin bilincinde olan biri, insanlar götürdüğü iyi haberi hikmetsizce reddettiklerinde bile sevinç duyacaktır. O, iman etmeyenlere vaaz etmenin bir gün son bulacağını biliyor; Yehova’nın ismine hamt etmek ise sonsuza dek sürecek.

18. Hangi şey İsa’nın bir takipçisini Yehova’nın iradesini yapmaya yöneltiyor?

¹⁸ Hakiki din, onu uygulayanları Yehova’nın taleplerini zorunlu oldukları için değil, istedikleri için yerine getirmek üzere harekete geçirir. (Mezmur 40:8; Yuhanna 4:34) Birçok insan bunu anlamakta güçlük çeker. Bir bayan, bir keresinde kendisini ziyaret eden Şahide şunları dedi: “Biliyor musunuz, övgüye layıksınız. Ben kesinlikle sizin gibi, dinim hakkında vaaz etmek için evden eve gitmezdim.” Şahit gülümseyerek şu cevabı verdi: “Ne düşündüğünüzü anlayabiliyorum. Benim için de, Yehova’nın bir Şahidi olmadan önce din hakkında konuşmak üzere başka insanlara gitmek, kimsenin bana yaptıramayacağı bir şeydi. Fakat şimdi bunu yapmak istiyorum.” Bayan bir an düşündükten sonra şu sonuca vardı: “Sizin dininizde, benimkinde bulunmayan, başkalarına sunabileceğiniz bir şey olduğu ortada. Belki bunu araştırmam gerekiyor.”

19. Neden şimdi hiçbir zaman olmadığı kadar sevinç duyma zamanıdır?

¹⁹ İbadet Salonlarımızda göze çarpar biçimde sergilenen 1994 yılının ayeti sürekli olarak bize şunu anımsatıyor: “Bütün yüreğinle Yehova’ya güven.” (Süleymanın Meselleri 3:5) Sevinç duymak için, sığındığımız hisarımız olan Yehova’ya güvenebilmekten daha büyük bir neden olabilir mi? Mezmur 64:10 şunu açıklıyor: “Salih, RAB ile sevinecek ve ona sığınacaktır.” Bu, kararsızlık gösterme veya vazgeçme zamanı değildir. Her geçen ay, bizi, Habil’in günlerinden beri Yehova’nın hizmetçilerinin görme özlemini çektiği gerçeğe biraz daha yaklaştırıyor. Şimdi, sevinç duymak üzere hiçbir zaman olmadığı kadar çok nedene sahip olduğumuzu bilerek, bütün yüreğimizle Yehova’ya güvenmenin zamanıdır!

[Dipnotlar]

Nasıl Cevaplandıracaksınız?

◻ Nehemya 8:10’a göre neden sevinçli olmalıyız?

◻ Tesniye 26:11 ve 28:45-47 sevinçli olmanın önemini nasıl gösterir?

◻ Filipililer 4:4-9 daima sevinç duymamıza nasıl yardımcı olabilir?

◻ 1994 yılının ayeti sevinç duymamız için bize hangi nedeni verir?

[Sayfa 16’daki resim]

Rus ve Alman Şahitler uluslararası kardeşliğin bir kısmı olmaktan sevinç duyuyorlar

[Sayfa 17’deki resim]

Hakikati başkalarıyla paylaşmak sevinç duymak için bir nedendir