Yehova’nın Toplumu Kötülüğü Reddeder

 1. Tanrı’nın isminin bizim için nasıl bir önemi vardır?

HİÇ eski bir binanın ya da müzedeki bir eserin üzerinde Yehova isminin yazılı olduğunu gördünüz mü? Şüphesiz bu sizi çok sevindirmiş ve heyecanlandırmış olmalı. Yehova’nın Şahitleri olduğumuzdan doğal olarak Tanrı’nın isminin hizmetimizde özel bir yeri vardır. Bugün tüm dünyada bu ismi bizim kadar kullanan başka bir topluluk yoktur. Bununla birlikte Tanrı’nın ismini taşıma ayrıcalığımızın bize bir sorumluluk verdiğinin de farkındayız.

 2. Tanrı’nın ismini taşıdığımız için hangi sorumluluğa da sahibiz?

² Sadece Tanrı’nın ismini kullanarak O’nun onayını kazanamayız. O’nun ahlak standartlarıyla uyumlu yaşamamız da gerekir. Bu nedenle Kutsal Kitap bize ‘kötü olandan yüz çevirmemizi’ söyler (Mezm. 34:14). Elçi Pavlus bu ilkeyi şu sözlerle açıkça belirtti: “Yehova’nın adını anan herkes kötülüğü bıraksın” (2. Timoteos 2:19’u okuyun). Yehova’nın Şahitleri olduğumuzdan Tanrı’nın adını anan kişiler olarak tanınıyoruz. Peki kötülüğü nasıl reddedebiliriz?

3, 4. Hangi ayet Kutsal Kitap bilginlerinin uzun zamandır merakını uyandırıyordu? Neden?

³ İkinci Timoteos 2:19’daki sözleri söylerken Pavlus’un Kutsal Yazılardaki hangi olaydan söz ettiğine bakalım. Bu ayet ‘Tanrı’nın koyduğu sağlam temelden’ ve üzerinde yazılı olan iki bildiriden söz eder. İlk bildiri şudur: “Yehova, Kendisine ait olanları tanır.” Bu ifadenin Sayılar 16:5’ten alıntılandığı açıktır. (Önceki makaleye bakın.) İkinci bildiri ise şudur: “Yehova’nın adını anan herkes kötülüğü bıraksın.” Bu ifade farklı bir çeviride “kötülükten uzak dursun” olarak geçer (Yeni Çeviri). Bu sözler Kutsal Kitap bilginlerinin uzun zamandır merakını uyandırıyordu. Peki neden?

⁴ Pavlus’un anlatım tarzından onun başka bir ayetten alıntı yaptığı sonucunu çıkarabiliriz. Fakat bu sözler İbranice Kutsal Yazılardaki hiçbir ayette bulunmaz. O halde Pavlus “[Yehova’nın] adını anan herkes kötülükten uzak dursun” derken hangi olaydan söz ediyordu? Pavlus bu sözlerden hemen önce Korah’ın isyanının anlatıldığı Sayılar 16. bölümden alıntı yapmıştı. Acaba ikinci bildiri de bu isyanla ilgili olabilir miydi?

5-7. Pavlus 2. Timoteos 2:19’daki sözleriyle Kutsal Yazılardaki hangi olaya değiniyordu? (Makalenin başındaki resme bakın.)

⁵ Eliab’ın oğulları Datan ve Abiram, Korah’la birlik olup Musa ve Harun’a karşı isyan ettiler (Say. 16:1-5). Onlar Musa’ya açıkça saygısızlık ettiler ve Tanrı’nın ona verdiği yetkiyi reddettiler. İsyan eden bu kişilerin Yehova’nın toplumunun içinde yaşamaya devam etmesi sadık kişilerin Yehova’yla ilişkisini tehlikeye sokuyordu. Yehova, Kendisine vefalı olanlarla isyan edenleri birbirinden ayırma zamanı geldiğinde net bir emir verdi.

⁶ Kayıt şöyle der: “Yehova Musa’ya şöyle karşılık verdi: ‘Topluluğa söyleyin, Korah’ın, Datan’ın ve Abiram’ın çadırlarının etrafından çekilsinler.’ Musa kalktı; İsrail ihtiyarlarıyla birlikte Datan ve Abiram’a gitti. Ve topluluğa şunları söyledi: ‘Bu kötü adamların çadırlarının önünden ne olur çekilin ve onlara ait olan hiçbir şeye dokunmayın ki, onların günahı yüzünden yok olup gitmeyesiniz.’ Hemen Korah’ın, Datan’ın ve Abiram’ın çadırlarının etrafından uzaklaştılar” (Say. 16:23-27). Ardından Yehova tüm isyancıları öldürdü. Öte yandan isyan edenlerden uzaklaşarak kötülüğü reddeden vefalı kişiler hayatta kaldı.

⁷ Yehova yürekleri okuduğundan, Kendisine ait olanların vefasının zaten farkındadır. Yine de bu olayda O’na sadık olan kişiler kararlı davranarak kötülerin yanından uzaklaşmalıydı. Dolayısıyla Pavlus’un “[Yehova’nın] adını anan herkes kötülükten uzak dursun” derken Sayılar 16:5 ve 23-27’deki kayda değiniyor olması mantıklıdır. Böyle bir sonuca varmak Pavlus’un “Yehova, Kendisine ait olanları tanır” sözleriyle de uyumludur (2. Tim. 2:19).

 8. Tanrı’nın ismini kullanmak ya da Hıristiyan cemaatinin bir ferdi olmak neden yeterli değildir?

⁸ Pavlus, Musa’nın zamanında yaşanan olaylara değinerek Timoteos’a Yehova’yla değerli ilişkisini koruması için kararlı olması gerektiğini hatırlatıyordu. Musa’nın zamanında sadece Tanrı’nın ismini kullanmak yeterli değildi; benzer şekilde birinci yüzyılda da İsa’nın takipçilerinin cemaatin bir ferdi olmaktan daha fazlasını yapması gerekiyordu. Yehova’ya vefayla hizmet edenler kararlı davranıp ‘kötülüğü bırakmalıydı.’ Peki bu Timoteos için ne anlama geliyordu? Pavlus’un verdiği öğütten Yehova’nın toplumu olarak hangi dersi alabiliriz?

 9. İsa’nın takipçilerinin birinci yüzyıldaki cemaatini “aptalca ve cahilce tartışmalar” nasıl etkilemişti?

⁹ Kötülüğü reddetmenin kapsamına neler girdiği konusunda Tanrı’nın Sözünde bazı net öğütler bulunur. Örneğin 2. Timoteos 2:19’un bağlamına baktığımızda, Pavlus’un Timoteos’a ‘kelime kavgalarından’ ve ‘boş konuşmalardan sakınmasını’ öğütlediğini okuruz (2. Timoteos 2:14, 16, 23’ü okuyun). Cemaatin bazı fertleri hakikate aykırı öğretiler yayıyordu. Anlaşılan başkaları da tartışma yaratacak fikirler öne sürüyordu. Bu, tam olarak Kutsal Yazılara aykırı olmasa da bölücü bir etkiye sahipti; çekişme ve kelime kavgalarına yol açarak cemaatin birliğini tehdit ediyordu. Bu nedenle Pavlus ‘aptalca ve cahilce tartışmaları reddetmenin’ gereğini vurguladı.

10. Hakikate isyanla karşılaştığımızda ne yapmalıyız?

¹⁰ Bugün cemaatlerde hakikate isyan eden kişilere fazla rastlamıyoruz. Yine de kaynağı ne olursa olsun Kutsal Kitaba aykırı öğretilerle karşılaştığımızda bunları kararlılıkla reddetmeliyiz. Hakikate isyan eden kişilerle, birebir görüşerek, bloglarına yorum yazarak ya da başka bir iletişim yolu kullanarak tartışmaya girmek akılsızca olacaktır. Amacımız kişilere yardım etmek olsa da, böyle sohbetlere katılarak Yehova’nın kötülüğü reddetme talimatına aykırı davranmış oluruz. Bunun yerine Yehova’nın toplumu olarak hakikate isyandan tamamen uzak durmalı, evet onu reddetmeliyiz.

11. Hangi şey ‘aptalca tartışmalara’ yol açabilir? İhtiyarlar nasıl iyi bir örnek olabilirler?

¹¹ Hakikate isyanın dışında cemaatin barışını bozabilecek başka şeyler de vardır. Örneğin eğlence konusundaki görüş ayrılıkları ‘aptalca ve cahilce tartışmalara’ yol açabilir. Bir kimse Yehova’nın ahlak standartlarına aykırı bir eğlence türünü başkalarına kabul ettirmeye çalışıyorsa, elbette cemaat ihtiyarları sırf tartışmadan kaçınmak için böyle bir davranışa göz yummamalıdır (Mezm. 11:5; Efes. 5:3-5). Bununla birlikte kişisel görüşlerini kardeşlere kabul ettirmemek konusunda ihtiyarlar da dikkatli davranmalıdır. Onlar Kutsal Yazılara dayalı şu öğüde vefayla bağlıdır: “Size emanet edilen Tanrı’nın sürüsünü güdün, . . . efendilik taslayarak değil, sürüye örnek olarak çobanlık edin” (1. Pet. 5:2, 3; 2. Korintoslular 1:24’ü okuyun).

12, 13. (a) Yehova’nın Şahitleri eğlence seçimlerine nasıl karar verirler? Hangi Kutsal Kitap ilkelerini uygularlar? (b) 12. paragrafta ele alınan ilkeler çeşitli kişisel konularda nasıl geçerlidir?

¹² Yehova’nın teşkilatı eğlence konusunda çeşitli filmleri, video oyunlarını, kitapları ya da şarkıları inceleyip herhangi birini yasaklamaz. Çünkü Kutsal Kitap her bireyin “algılama yeteneğini doğruyu yanlışı ayırmak üzere” geliştirmesi gerektiğini söyler (İbr. 5:14). Kutsal Yazılar İsa’nın bir takipçisinin eğlence seçiminde yararlanabileceği temel ilkeleri içerir. Hayatın tüm alanlarında amacımız ‘her durumda Rabbi neyin hoşnut ettiğini saptamak’ olmalıdır (Efes. 5:10). Kutsal Kitap aile reislerinin bir ölçüde yetkiye sahip olduğunu belirtir; dolayısıyla onlar aile fertlerinin bazı eğlence türlerine katılmasına izin vermemeyi seçebilirler (1. Kor. 11:3; Efes. 6:1-4).a

¹³ Yukarıda ele aldığımız Kutsal Kitap ilkeleri sadece eğlence seçimi konusunda geçerli değildir. Giyim kuşam, sağlık, beslenme ve diğer kişisel konulardaki görüşlerimiz de tartışmalara yol açabilir. Kutsal Kitap ilkeleri çiğnenmediği sürece Yehova’nın toplumu böyle konular üzerinde tartışmaya girmekten kaçınır. Çünkü şu gerçeğin farkındadırlar: “Rabbin kulu kavga etmemeli; tersine herkese karşı nazik . . . . olmalı” (2. Tim. 2:24).

14. Pavlus kötü arkadaşlıklardan kaçınmanın gereğini vurgulamak için hangi örneği kullandı?

¹⁴ Yehova’nın hizmetçileri olarak ‘kötülüğü bırakmakla’ ilgili ilkeyi başka hangi şekilde uygulayabiliriz? Kötü arkadaşlıklardan kaçınarak. Pavlus ‘Tanrı’nın koyduğu sağlam temelle’ ilgili örnekten sonra başka bir örnek daha kullandı. O şunları dedi: “Büyük bir evde sadece altın ve gümüş kaplar değil, ağaç ve toprak kaplar da vardır; bazısı onurlu bir amaçla, bazısı da onurlu olmayan bir amaçla kullanılır” (2. Tim. 2:20, 21). Ardından Pavlus, İsa’nın takipçilerine “onurlu olmayan amaçla kullanılan kaplardan” ‘uzak durmalarını’ öğütledi.

15, 16. Pavlus’un verdiği ‘büyük evle’ ilgili örnekten ne öğreniyoruz?

¹⁵ Bu örnek ne anlama geliyor? Pavlus verdiği örnekte cemaati ‘büyük bir eve’ ve cemaatin fertlerini ‘kaplara’ yani evde kullanılan araç gerece benzetti. Bir evde bazı kaplar zehirli maddeler ya da sağlıksız koşullar yüzünden kirlenebilir. Ev sahibi özellikle de yemek yapmak için kullanılan temiz kapları bu kirli kaplardan ayrı tutacaktır.

¹⁶ Bugün de temiz bir yaşam sürmek için çaba gösteren Yehova’nın toplumu, O’nun ilkelerini ısrarla hiçe sayan kişilerle yakın arkadaşlık kurmaktan kaçınmalıdır (1. Korintoslular 15:33’ü okuyun). Cemaatin içinde bile kötü arkadaşlıklar konusunda dikkat etmemiz gerekiyorsa, cemaatin dışındaki kişilere karşı çok daha dikkatli olmamız gerekmez mi? Gerçekten de dünyadaki insanların çoğu ‘parayı seven, ana baba sözü dinlemeyen, vefasız, iftiracı, iyilik düşmanı, hain, Tanrı yerine zevki seven’ kişilerdir (2. Tim. 3:1-5).

17. Eski İsrail’deki sadık kişiler kötülüğe karşı tavır aldıklarında nasıl tam bir itaat gösterdiler?

¹⁷ Yehova İsrailoğullarına, ‘Korah’ın, Datan’ın ve Abiram’ın çadırlarının etrafından çekilmelerini’ emrettiğinde, onlar kararlı davranıp oradan ‘hemen uzaklaştılar’ (Say. 16:24, 27). Tereddüt etmediler ya da ağır davranmadılar. Ayrıca Kutsal Yazılar onların davranışlarının tam bir itaat yansıttığını gösterir. Bu sadık kişiler, isyancıların “çadırlarının etrafından uzaklaştılar”; hayatlarını tehlikeye atmadılar. Onlar itaat ederken isteksiz davranmadı. Yehova’nın yanında yer alarak kötülüğe karşı kesin bir tavır aldılar. Bu örnekten hangi dersleri alabiliriz?

18. Pavlus Timoteos’a ‘gençlik arzularından kaçmasını’ öğütlerken ne demek istemişti?

¹⁸ Yehova’yla ilişkimizin tehlikeye girebileceği durumlarda hemen kararlılıkla harekete geçmeliyiz. Timoteos’a ‘gençlik arzularından kaçmasını’ öğütlerken Pavlus da bunu söylemek istemişti (2. Tim. 2:22). O zaman Timoteos muhtemelen 30’lu yaşlarında bir yetişkindi. Fakat yetişkin kişiler bile akılsızca davranıp ‘gençlik arzularına’ kapılabilir. Timoteos kendisinde böyle arzular uyandığında bunlardan ‘kaçmalıydı.’ Başka sözlerle Timoteos kötülüğü reddetmeliydi. İsa da şunları söylerken benzer bir mesaj vermişti: “Gözün seni günaha sokuyorsa onu çıkarıp at” (Mat. 18:9). Bugün bu öğüdü ciddiye alan İsa’nın takipçileri, Yehova’yla ilişkilerini tehlikeye sokacak durumlarla mücadele ederken kararlı davranır.

19. Bugün bazıları Yehova’yla ilişkisini korumak için nasıl kararlı davranıyor?

¹⁹ Şahit olmadan önce alkol sorunu olan bazıları alkollü içkilerden tamamen uzak kalmayı tercih ediyor. Başkaları ise özünde yanlış olmasa da ahlaksal zayıflıklarını körükleyebilecek bazı eğlence türlerinden kaçınıyor (Mezm. 101:3). Örneğin bir birader Şahit olmadan önce ahlaksızlığın hâkim olduğu dans partilerine sık sık katılıyordu. Fakat hakikati öğrendikten sonra, kendisinde uygun olmayan arzular ya da düşünceler uyanmasından korktuğu için kardeşlerle yapılan buluşmalarda bile dans etmekten kaçınıyor. Tabii ki İsa’nın takipçilerinin alkolden, danstan ya da özünde yanlış olmayan başka şeylerden tamamen uzak durması talep edilmez. Fakat hepimiz ruhi sağlığımızı korumak için kararlı ve dikkatli olmalıyız.

20. Kötülüğü reddetmek her zaman kolay olmasa da neyi bilmek bizi rahatlatır?

²⁰ Evet, Tanrı’nın ismini taşıma ayrıcalığı bir sorumluluk içerir. Kötülüğü reddetmeli ve ‘kötü olandan yüz çevirmeliyiz’ (Mezm. 34:14). Bunu başarmanın her zaman kolay olmadığı doğrudur. Fakat Yehova’nın ‘O’na ait olanları’ ve doğruluk standartlarına bağlı kalanları her zaman sevdiğini bilmek bizi rahatlatır (2. Tim. 2:19, 2. Tarihler 16:9a’yı okuyun).