Harekete Geçirici Sözler

İHTİYARLAR ‘başkalarını sağlam öğretiyle yüreklendirebilmelidir.’ (Tit. 1:9, YÇ) Bazen çok zor durumlarda bile bunun yapılması gerekir. Kutsal Yazılardaki yönlendirmelerle uyumlu öğüt vermek önemlidir. O halde, ihtiyarlar şu öğüde uymalıdır: ‘Teşvik etmeye çalış.’ (I. Tim. 4:13) Burada konuyu başta ihtiyarlara ya da bu imtiyaza erişmeye çalışanlara yönelik olarak ele alıyorsak da, zaman zaman ana babaların çocuklarını ya da müjdecilerin Mukaddes Kitabı birlikte tetkik ettikleri kişileri teşvik etmeleri gerekebilir. Bu durumlarda da aynı yönlendirmeler geçerlidir.

Hangi Durumlarda Gereklidir? Harekete geçirici sözlere ne zaman ihtiyaç olduğunu saptamak için, bu tür sözlerin Mukaddes Kitapta kaydedilmesine neden olan durumları incelemek yararlı olur. Resul Petrus ihtiyarlara Tanrı’nın sürüsünün çobanları olarak sorumluluklarına dikkat etmeleri tembihinde bulunmuştu. (I. Pet. 5:1-3) Pavlus, Titus’a genç erkekleri “sağduyulu olmaya” özendirmesini öğütledi. (Tit. 2:6, YÇ) İsa’nın takipçilerini ‘aynı şeyi söylemeye’, yani uyum içinde konuşmaya ve kardeşler arasında ayrılık yaratmak isteyenlerden kaçınmaya teşvik etti. (I. Kor. 1:10; Rom. 16:17; Filip. 4:2) Pavlus, Selanik’teki cemaatin üyelerini yaptıkları iyi şeyler nedeniyle övdüyse de, onlara, öğrendikleri şeyleri daha da iyi uygulamaları yönünde tembihte bulundu. (I. Sel. 4:1, 10) Petrus iman kardeşlerinden ‘nefsani arzulardan çekinmelerini’ rica etmişti. (I. Pet. 2:11) Yahuda, kardeşlerine, dizginsiz davranışlarda bulunan Tanrı’dan korkmaz kişilerin etkileri karşısında ‘iman için cehdetmelerini’ tembih etmişti. (Yahd. 3, 4) Genel olarak İsa’nın takipçilerine, kimse günahın aldatıcı gücüyle katılaşmasın diye birbirlerini teşvik etmeleri önemle belirtildi. (İbr. 3:13) Petrus, henüz Mesih’e iman etmemiş olan Yahudileri şöyle teşvik etti: “Bu sapık nesilden kendinizi kurtarın.”—Res. İşl. 2:40.

Bu tür durumlarda harekete geçirici güçlü sözler söyleyebilmek için ne tür nitelikler gerekir? Teşvik eden kişi sert ya da baskıcı olmadan, sözlerinin önemini nasıl gösterebilir?

“Sevgiden Ötürü.” Tembihimiz “sevgiden ötürü” değilse ağır gelebilir. (Filim. 9) Gerçekten de, hemen harekete geçilmesi gerektiğinde, konuşmacının sunuş tarzı durumun acilliğini ifade etmeli. Yumuşak bir konuşma tarzı insanlara özür dilercesine konuşuluyor gibi gelebilir. Karşımızdakinden belli bir davranışta bulunmasını isterken sözlerimiz aynı zamanda içten ve duygudaşça olmalı. Sevgiyle söylenen ricaların dinleyicileri harekete geçirme olasılığı daha fazladır. Pavlus, kendisi ve arkadaşları adına, Selaniklilere şöyle dedi: “Sizi teşvik . . . . ederek, . . . . her birinizle, baba kendi çocukları ile olduğu gibi, muamele ettiğimizi bilirsiniz.” (I. Sel. 2:11, 12) Bu ihtiyarlar kardeşlerinden sevgiyle ricada bulundular. Sizin sözleriniz de dinleyicilerinize duyduğunuz gerçek ilgiden kaynaklansın.

Taktla davranın. Harekete geçirmeye çalıştığınız kişilerle karşı saflarda olmayın. Aynı zamanda dinleyicilerinize “Tanrı’nın isteğini . . . . tam olarak bildirmekten” de çekinmeyin. (Res. İşl. 20:27, YÇ) Takdirkâr kişiler, onları doğru olanı yapmaya iyilikle teşvik ettiğinizde kırılmazlar ve size karşı sevgileri azalmaz.—Mezm. 141:5.

Harekete geçirici bir sözden önce belirgin ve içten bir övgüde bulunmak genellikle yararlıdır. Kardeşlerinizin yaptığı iyi şeyleri düşünün; işleriyle görülen iman, onları ellerinden gelen tüm çabayı göstermeye yönelten sevgi ve zor durumlarda gösterdikleri tahammül Yehova’yı çok memnun ediyor olmalı. (I. Sel. 1:2-8; II. Sel. 1:3-5) Bunları düşünmeniz kardeşlerinizin takdir edildiklerini ve anlaşıldıklarını hissetmelerini sağlar ve zihinlerini sonraki ricalar için daha açık duruma getirir.

‘Bütün Tahammülle.’ Tembih ve teşvik ‘bütün tahammülle’ yapılmalı. (II. Tim. 4:2) Bu neyi gerektirir? Tahammül, yanlışa ya da kışkırtmaya sabırla dayanmayı içerir. Tahammül eden biri kendisini dinleyenlerin, söylediklerini uygulayacakları ümidini korur. Bu ruhla söylenen harekete geçirici sözler, sizi dinleyenlerin, kendileri hakkında olabilecek en olumsuz şekilde düşündüğünüz fikrine kapılmalarını önler. Kardeşlerinizin Yehova’ya yapabileceklerinin en iyisini yaparak hizmet etmek istediklerine olan güveninizi hissetmeleri, onların doğruyu yapma arzularını güçlendirecektir.—İbr. 6:9.

“Sağlam Öğretiyle.” Bir ihtiyar nasıl ‘sağlam öğretiyle yüreklendirebilir’? ‘Güvenilir söze sımsıkı sarılmakla.’ (Tit. 1:9, YÇ) Kişisel görüşlerinizi dile getirmektense, gücünü Tanrı’nın Sözünden alan ricalarda bulunun. Ne söylenmesi gerektiği konusundaki görüşünüzü Mukaddes Kitap biçimlendirsin. Söz konusu durumda Mukaddes Kitabın söylediklerini uygulamanın yararlarını sayın. Tanrı’nın Sözüne uymamanın hem şimdiki hem de gelecekteki sonuçları zihninizde iyice yer etsin ve bunları dinleyicilerinizi doğru davranışta bulunmanın gereğine ikna etmek üzere kullanın.

Dinleyicilerinize ne yapmaları ve nasıl yapmaları gerektiğini net olarak açıkladığınızdan emin olun. Belirttiğiniz düşüncenin Kutsal Yazılarda sağlam bir temeli olduğunu açıkça gösterin. Eğer Kutsal Yazılar, verilecek bir kararla ilgili bir ölçüde serbestlik tanıyorsa, bu serbestliğin sınırlarını ana çizgileriyle belirtin. Sonra dinleyicilerinizin böyle hareket etme kararlılığını güçlendirecek son bir rica ile sözlerinizi bağlayın.

‘Konuşma Serbestisiyle.’ Başkalarını harekete geçirecek sözler söyleyebilmek için kişi ‘konuşma serbestisine’ sahip olmalı. (I. Tim. 3:13) Kişinin serbestçe konuşabilmesini sağlayan nedir? Kardeşlerini yapmaya teşvik ettiği şeyle uyumlu olarak kendisinin de “iyi işlerde örnek” olmasıdır. (Tit. 2:6-8; I. Pet. 5:3) Böyle olduğunda, harekete geçmek üzere teşvik edilenler, teşvikte bulunan kişinin kendi yapmadığı şeyleri onlardan beklediğini düşünmezler. Kendisi Mesih’i örnek almaya çalıştığından, onun imanını örnek alabileceklerini görürler.—I. Kor. 11:1; Filip. 3:17.

Tanrı’nın Sözüne dayanan ve sevgi ruhuyla söylenen harekete geçirici sözler çok şey başarabilir. Böyle tembih ve teşvik amaçlı nasihatlerde bulunma sorumluluğu taşıyanlar bunu en iyi şekilde yapmaya gayret etmelidirler.—Rom. 12:8.