Tanrı’nın Sürüsüne Sevgiyle Çobanlık Etmek

“Aranızda olan Allahın sürüsünü . . . . güdün.”—I. PETRUS 5:2, 3.

1, 2. Yehova’nın hâkim niteliği nedir ve bu niteliği nasıl gösterir?

TANRI’NIN hâkim niteliğinin sevgi olduğu, Kutsal Yazıların başından sonuna kadar açıkça gösterilir. I. Yuhanna 4:8 “Allah sevgidir” der. O, sevgisini işleriyle gösterdiğinden, I. Petrus 5:7 Tanrı “sizi kayırır” der. Mukaddes Kitapta Yehova’nın kavmini kayırması, sevgi dolu bir çobanın, sürüsünü şefkatle kayırmasına benzetilir: “İşte, RAB Yehova . . . . sürüsünü çoban gibi güdecek, kolu ile kuzularını toplıyacak, ve bağrında taşıyacak, ve emzikli olanları yavaş güdecek.” (İşaya 40:10, 11) “RAB çobanımdır; benim eksiğim olmaz” diyebilmek için Davud kendini ne denli rahat hissetmiş olmalı!—Mezmur 23:1.

² Mukaddes Kitabın, Tanrı’nın kayırdığı insanları koyuna benzetmesi yerindedir; çünkü koyunlar barışsever, uysal olup kendilerine özenle bakan çobanlarına itaat ederler. Yehova, sevgi dolu bir Çoban olarak koyun benzeri kavmini dikkatle kayırır. Onların maddi ve ruhi ihtiyaçlarını karşılayarak ve bu kötü dünyanın güçlüklerle dolu ‘son günleri’ boyunca, yaklaşan adil yeni dünyaya doğru onlara rehberlik ederek bunu gösterir.—II. Timoteos 3:1-5, 13; Matta 6:31-34; 10:28-31; II. Petrus 3:13.

 3. Mezmur yazarı, Yehova’nın koyunlarını kayırma tarzını ne şekilde tarif etti?

³ Yehova’nın sürüsünü nasıl sevgi dolu şekilde kayırdığına dikkat edelim: “RABBİN gözleri salihleredir, kulakları onların feryatlarına açıktır. . . . . Salihler feryat ettiler, ve RAB işitti, ve bütün sıkıntılarından onları azat etti. RAB yüreği kırık olanlara yakındır, ve ruhu ezilmiş olanları kurtarır. Salihin dertleri çoktur; fakat RAB hepsinden onu azat eder.” (Mezmur 34:15-19) Evrensel Çoban, koyun benzeri kavmine ne büyük bir teselli sağlıyor!

İyi Çobanın Örneği

 4. İsa’nın Tanrı’nın sürüsünü kayırmaktaki rolü nedir?

⁴ Tanrı’nın Oğlu İsa, Babasından en iyi şekilde öğrenmişti, zira Mukaddes Kitap onu “iyi çoban” olarak adlandırır. (Yuhanna 10:11-16) Onun Tanrı’nın sürüsüne yaptığı önemli hizmet Vahiy kitabının 7. babında kayıtlıdır. 9. ayette, Tanrı’nın günümüzdeki hizmetçileri “her milletten ve sıptlardan ve kavmlardan ve dillerden . . . . büyük kalabalık” olarak adlandırılır. Sonra 17. ayet şunları der: “Kuzu [İsa] onları güdecek, ve hayat sularının pınarlarına onları götürecek; ve Allah gözlerinden bütün gözyaşlarını silecektir.” İsa, Tanrı’nın sürüsünü ebedi hayata yönelten hakikat sularına götürür. (Yuhanna 17:3) Tanrı’ya tabi olmak konusunda başörnek olan İsa’nın, koyun benzeri niteliklerinin belirtilmesi amacıyla “Kuzu” olarak adlandırıldığına dikkat edin.

 5. İsa insanlara karşı ne hissetti?

⁵ İsa, yeryüzünde insanlar arasında yaşayıp onların acıklı durumunu gördü. İçinde bulundukları kötü duruma karşı tepkisi neydi? “Onlara acıdı; zira çobanı olmıyan koyunlar gibi şaşırmış ve dağılmış idiler.” (Matta 9:36) Çobanı olmayan koyunlar yırtıcı hayvanlardan büyük zarar gördükleri gibi, özensiz çobanlara sahip koyunlar da zarar görürler. Oysa İsa, “Ey bütün yorgunlar ve yükleri ağır olanlar, bana gelin, ve size ben rahat veririm. Boyunduruğumu takının, ve benden öğrenin; zira ben halim ve alçak gönüllüyüm; ve canlarınıza rahat bulursunuz. Çünkü boyunduruğum kolay, ve yüküm hafiftir” dediğinden sürüsünü çok iyi gözetir.—Matta 11:28-30.

 6. İsa ezilen kimselere nasıl bir dikkat gösterdi?

⁶ Mukaddes Kitap peygamberliği İsa’nın insanlara sevgiyle davranacağını önceden bildirdi: “RAB beni meshetti; yüreği kırık olanları sarmak için . . . . bütün yaslıları teselli için.” (İşaya 61:1, 2; Luka 4:17-21) İsa yoksul ve çaresiz kimseleri hiçbir zaman hor görmedi. Tersine, İşaya 42:3’ü yerine getirdi: “Ezilmiş kamışı kırmıyacak, ve tüten fitili söndürmiyecek.” (Matta 12:17-21 ile karşılaştırın.) Ezilen kimseler, ezilmiş kamışa, yağı bittiğinden sönmeye yüz tutan fitile benziyorlardı. İsa, acınacak durumlarının bilincinde olarak onlara şefkat gösterdi, ruhen ve bedenen iyileştirip kuvvet ve ümit aşıladı.—Matta 4:23.

 7. İsa kendisine olumlu karşılık verenleri nereye yöneltti?

⁷ Koyun benzeri insanlar, gruplar halinde İsa’ya olumlu karşılık verdi. Onu tutuklamaya gönderilen memurlar öğretilerini o denli çekici buldular ki, “Kimse asla böyle söylememiştir” dediler. (Yuhanna 7:46) Hatta ikiyüzlü dinsel liderler bile, “Dünya onun ardınca gitti” diye yakınıyorlardı. (Yuhanna 12:19) Fakat İsa kendisi için onur veya izzet istemiyordu. İnsanları Babasına yöneltti. Onlara, Yehova’nın takdire değer niteliklerine duydukları sevgiden dolayı O’na hizmet etmeyi öğretti: “Rab Allahını, bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün kuvvetinle, ve bütün fikrinle . . . . seveceksin.”—Luka 10:27, 28.

 8. Tanrı’nın kavminin Kendisine gösterdiği itaat, diğer insanların dünyevi yöneticilere gösterdiği itaatten nasıl farklıdır?

⁸ Koyun benzeri kavmi Kendisine duyduğu sevgi nedeniyle evrensel egemenliğini desteklediği için Yehova sevinç duyar. Onlar, sevilir nitelikleri hakkında edindikleri bilgiden ötürü, O’na hizmet etmeyi gönüllü şekilde seçerler. Bu durum, sadece korkudan veya istemeye istemeye ya da gizli niyetlerle tebaaları kendilerine itaat eden dünya liderlerinin durumundan ne kadar farklıdır! Roma Katolik Kilisesinin bir papası hakkında söylenmiş şu sözler Yehova veya İsa hakkında hiçbir zaman söylenemez: “Birçokları ona hayranlık duydu, herkes ondan korktu, kimse onu sevmedi.”—Vicars of Christ—The Dark Side of the Papacy, Peter De Rosa tarafından.

İsrail’deki Zalim Çobanlar

9, 10. Eski İsrail’deki ve birinci yüzyıldaki liderleri tarif edin.

⁹ O zamanki İsrail’in İsa’ya hiç benzemeyen dinsel liderlerinin koyunlara karşı hiç sevgileri yoktu. Onlar, Yehova’nın şunları demiş olduğu önceki hükümdarlar gibiydiler: “Kendi kendilerini gütmekte olan İsrail çobanlarının vay başına! çobanların güdeceği koyunlar değil midir? . . . . Zayıfları pekiştirmediniz, ve hasta olanı iyi etmediniz, kırık olanı sarmadınız, ve sürülmüş olanı geri getirmediniz, ve kaybolanı aramadınız; ancak kuvvetle ve şiddetle onlara hâkim oldunuz.”—Hezekiel 34:2-4.

¹⁰ O siyasal çobanlar gibi, birinci yüzyıldaki Yahudi dinsel liderler de katı yürekliydiler. (Luka 11:47-52) İsa onların bu durumunu örneklemek için, soyulup dövülen ve yarı ölü halde yol kenarına bırakılan bir Yahudi’nin durumunu anlattı. Bir İsrailli kâhin o yoldan geçti, fakat Yahudi’yi görünce yolun karşı tarafına geçip uzaklaştı. Bir Levili de aynını yaptı. Sonra İsrailli olmayan bir adam, hor görülen bir Samiriyeli, yoldan geçti ve haydutların kurbanı olan adama acıdı. Yaralarını sardı, kendi hayvanına bindirip onu bir hana götürdü ve ona baktı. Hancıya ona bakması için para verdi ve daha fazla harcarsa dönüşte ödeyeceğini söyledi.—Luka 10:30-37.

11, 12. (a) Dinsel liderlerin kötülüğü İsa’nın günlerinde nasıl doruğa çıktı? (b) Romalılar en sonunda dinsel liderlere ne yaptılar?

¹¹ İsa’nın günlerindeki dinsel liderler öylesine yozlaşmış durumdaydılar ki, İsa Lazar’ı dirilttiğinde başkâhinler ve Ferisiler Sanhedrin’i toplayıp, “Ne yapıyoruz? çünkü bu adam [İsa] bir çok alâmetler yapıyor. Böylece onu bırakırsak, herkes ona iman edecek; Romalılar da gelip hem yerimizi, hem de milletimizi kaldıracaklar” dediler. (Yuhanna 11:47, 48) İsa’nın ölmüş adama yaptığı iyiliğe aldırmadılar. Onlar sadece kendi mevkileriyle ilgileniyorlardı. Bu nedenle “o günden onu [İsa’yı] öldürmek için öğütleştiler.”—Yuhanna 11:53.

¹² Kötülüklerine kötülük katmak üzere başkâhinler sonra “Lazarı da öldürmek için aralarında öğütleştiler; çünkü onun yüzünden bir çok Yahudiler gidip İsaya iman ediyorlardı.” (Yuhanna 12:10, 11) İsa onlara, “Eviniz size ıssız bırakılacak” demiş olduğundan, mevkilerini korumak üzere gösterdikleri bencilce çabalar boşa gitti. (Matta 23:38) İsa’nın sözleri doğru çıktı; Romalılar o nesil içinde geldi ve onların ‘hem yerini, hem milletini’ ve hem de canlarını aldılar.

İsa’nın Takipçilerinin Cemaatindeki Sevgi Dolu Çobanlar

13. Yehova sürüsüne çobanlık etmesi için kimi göndereceğini vaat etti?

¹³ Yehova zalim, bencil çobanların yerine, sürüsünü kayırması amacıyla İyi Çoban İsa’yı ortaya çıkaracaktı. Koyunların kayırılması için sevgi dolu yardımcı çobanlar ortaya çıkaracağını da vaat etti: “Üzerlerine onları güdecek çobanlar dikeceğim; ve artık korkmıyacaklar.” (Yeremya 23:4) Böylece İsa’nın takipçilerinin birinci yüzyıldaki cemaatlerinde olduğu gibi, bugün de “her şehirde ihtiyarlar tayin” ediliyor. (Titus 1:5) Mukaddes Yazılarda belirtilen nitelikleri karşılayan, ruhi anlamda ihtiyar olan bu erkekler ‘Tanrı’nın sürüsüne çobanlık etmelidirler.’—I. Petrus 5:2; I. Timoteos 3:1-7; Titus 1:7-9.

14, 15. (a) Şakirtler hangi tutumu benimsemekte zorluk çektiler? (b) İsa onlara ihtiyarların alçakgönüllü hizmetçiler olması gerektiğini göstermek üzere ne yaptı?

¹⁴ Koyunlara özen gösterebilmek için ihtiyarlar “her şeyden evel” onlara ‘coşkun sevgi’ beslemelidir. (I. Petrus 4:8) Fakat İsa’nın şakirtleri, prestij ve mevkiyle çok fazla ilgilendiklerinden bunu öğrenmeleri gerekiyordu. Bu nedenle, iki şakirdin annesi, İsa’ya, “Emret ki, bu benim iki oğlum senin melekûtunda [krallığında] biri sağında, ve biri solunda otursunlar” diye rica ettiğinde, diğer şakirtler gücendiler. İsa onlara şunları dedi: “Milletlerin reisleri onlara saltanat ederler, ve büyükleri üzerlerine hâkimiyet sürerler. Sizin aranızda böyle olmıyacaktır; fakat aranızda kim büyük olmak isterse, hizmetçiniz olsun. Ve aranızda kim birinci olmak isterse, kulunuz olsun.”—Matta 20:20-28.

¹⁵ Başka bir olayda, şakirtlerin ‘Hangimiz en büyüktür? diye birbirleriyle söyleşmeleri’ üzerine İsa onlara, “Eğer bir kimse birinci olmak isterse, hepsinin sonuncusu, ve hepsinin hizmetçisi olacaktır” dedi. (Markos 9:34, 35) Alçakgönüllülük ve hizmet etme isteği, onların kişiliğinin bir kısmı olmalıydı. Oysa şakirtler bu fikirleri benimsemekte hâlâ zorluk çekiyorlardı; çünkü İsa’nın ölümünden önce, son akşam yemeğini yediği o gece, hangisinin en büyük olduğu konusunda aralarında şiddetli bir “çekişme” oldu. Bu çekişme, İsa bir ihtiyarın sürüye nasıl hizmet etmesi gerektiğini onlara gösterdiği halde yaşandı; o, kendini alçaltmış ve onların ayaklarını yıkamıştı. Onlara, “Mademki ben Rab ve Muallim olduğum halde, ayaklarınızı yıkadım, siz de birbirinizin ayaklarını yıkamağa borçlusunuz. Çünkü benim size ettiğim gibi, siz de edesiniz diye size bir örnek verdim” demişti.—Luka 22:24; Yuhanna 13:14, 15.

16. Watch Tower dergisi 1899 yılında ihtiyarların en önemli niteliği hakkında hangi açıklamayı yaptı?

¹⁶ Yehova’nın Şahitleri her zaman, ihtiyarların böyle olması gerektiğini öğretti. Hemen hemen bir yüzyıl kadar önce, 1 Nisan 1899 tarihli Watch Tower, Pavlus’un I. Korintoslular 13:1-8’deki sözlerine dikkat çekip şunları yazdı: “Resul, bilgi ve iyi konuşma yeteneğinin en önemli ölçüler olmadığını, oysa sevginin yüreğe işleyip tüm yaşam boyu gösterilmesinin ve ölümlü bedenlerimizi harekete geçirip etkisini göstermesinin gerçek ölçü—tanrısal ilişkimizin gerçek kanıtı—olduğunu açıkça belirtiyor. . . . . Kilisede kutsal işlerde hizmet etmek üzere hizmetçi olarak kabul edilen herkeste aranması gereken baş özellik her şeyden önce sevgi ruhu olmalıdır.” Sevgiden kaynaklanan alçakgönüllülükle hizmet etmeyecek erkeklerin “güvenilmez öğretmenler olacağı ve ihtimal yarardan çok zararları dokunacağı”na dikkat çekildi.—I. Korintoslular 8:1.

17. Mukaddes Kitap ihtiyarların sahip olması gereken nitelikleri nasıl vurguluyor?

¹⁷ Öyle ise, ihtiyarlar koyunlara “musallat olur (patronluk eder) gibi” davranmamalıdırlar. (I. Petrus 5:3) Tam tersine, birbirlerine “lûtufkâr ve şefkatli” olmakta önderlik etmelidirler. (Efesoslular 4:32) Pavlus şunu vurguladı: “Merhamet yüreğini, iyiliği, alçak gönüllülüğü, hilmi, tahammülü, ve bunların hepsinin üzerine, kemalin (birliğin kâmil) bağı olan sevgiyi giyinin.”—Koloseliler 3:12-14.

18. (a) Pavlus koyunlara davranışı açısından nasıl mükemmel bir örnek bıraktı? (b) İhtiyarlar koyunların ihtiyaçlarını neden gözardı etmemelidirler?

¹⁸ Pavlus bunu yapmayı öğrendi ve şunları dedi: “Aranızda dadı kendi çocuklarını kayırdığı gibi, mülayim olduk; böylece sizi özliyen bizler size yalnız Allahın incilini değil, fakat kendi canlarımızı da vermeğe razı idik; çünkü sevgilimiz olmuştunuz.” (I. Selânikliler 2:7, 8) Bununla uyumlu olarak şunları dedi: “Yüreksizleri teselli edin, zayıflara destek olun, bütün insanlara karşı tahammül edin.” (I. Selânikliler 5:14) Koyunların kendilerine getirdikleri problem ne türden olursa olsun, ihtiyarlar Süleymanın Meselleri 21:13’ü hiç unutmamalıdırlar: “Kim fakirin feryadına kulağını kaparsa, o da feryat edecek ve cevap verilmiyecektir.”

19. Sevgi dolu ihtiyarlar neden bir nimettir ve koyunlar böyle bir sevgiye nasıl karşılık verirler?

¹⁹ Sürüye sevgiyle çobanlık eden ihtiyarlar koyunlar için bir nimettir. İşaya 32:2 şunları önceden bildirdi: “[Her biri] yelden saklanacak bir yer gibi, ve sağanağa karşı örtülü bir yer gibi, çorak yerde akar sular gibi, yorucu diyarda büyük kaya gölgesi gibi olacak.” Bugün ihtiyarlarımızdan birçoğunun bu güzel canlandırıcı tanıma uyduğunu bildiğimiz için mutluyuz. Onlar şu prensibi uygulamayı öğrendiler: “Kardeşlik sevgisinde birbirinizi şefkatle sevin; birbirinize şeref vermekte önde gidin.” (Romalılar 12:10) İhtiyarlar böyle bir sevgi ve alçakgönüllülük gösterdiklerinde, koyunlar ‘onları işlerinden ötürü ziyadesiyle severek’ karşılık verirler.—I. Selânikliler 5:12, 13.

Özgür İradenin Kullanımına Saygı Gösterin

20. İhtiyarlar özgür iradeye neden saygı göstermelidirler?

²⁰ Yehova insanları kendi kararlarını verebilmeleri için özgür iradeyle yarattı. İhtiyarların öğüt vermeleri, hatta disiplin etmeleri gerekse de, başkasının hayatına veya imanına egemen olmamalıdırlar. Pavlus şunları dedi: “İmanınıza hâkimiyetimiz olduğundan değildir, fakat sevincinizin yardımcılarıyız; çünkü imanda duruyorsunuz.” (II. Korintoslular 1:24) Evet, “herkes kendi yükünü taşıyacaktır.” (Galatyalılar 6:5) Yehova, kanun ve prensipleri çerçevesinde bize büyük bir özgürlük tanıdı. Bu nedenle, ihtiyarlar Mukaddes Yazılardaki prensiplerin çiğnenmediği alanlarda kurallar koymaktan kaçınmalıdırlar. Kişisel görüşlerini bir dogma gibi sunma veya biri onlarla aynı fikirde olmadığında kendini beğenmiş şekilde davranma eğilimine karşı mücadele etmelidirler.—II. Korintoslular 3:17; I. Petrus 2:15, 16.

21. Pavlus’un Filimon’a karşı tutumundan ne öğrenilebilir?

²¹ Pavlus’un Roma’da hapisteyken, Küçük Asya’da Kolose’de yaşayan Filimon adındaki İsa’nın takipçisi bir köle sahibine nasıl davrandığına dikkat edin. Filimon’un Onisimos adındaki kölesi Roma’ya kaçmış, orada İsa’nın bir takipçisi olmuştu ve Pavlus’a yardım ediyordu. Pavlus, Filimon’a şunları yazdı: “Senin yerine incilin bağlarında bana hizmet etsin diye, onu yanımda alıkoymak isterdim; fakat senin reyin olmadıkça, bir şey yapmak istemedim, ta ki, senin iyiliğin mecburî imiş gibi değil, fakat rızaya (özgür iradene) göre olsun.” (Filimon 13, 14) Pavlus, Filimon’a, ona İsa’nın takipçisi ve iman kardeşi olarak davranması için ricada bulunarak Onisimos’u geri gönderdi. Pavlus sürünün kendisine değil, Tanrı’ya ait olduğunu biliyordu. Kendisi sürünün efendisi değil, hizmetçisiydi. Pavlus, Filimon’a nasıl davranması gerektiği konusunda emir vermedi, onun özgür iradesine saygı gösterdi.

22. (a) İhtiyarlar konumları hakkında neyi anlamalıdırlar? (b) Yehova ne tür bir teşkilat geliştiriyor?

²² Tanrı’nın teşkilatı büyüdükçe daha da çok ihtiyar tayin ediliyor. Hem bu yeni tayin edilenler hem de daha deneyimli ihtiyarlar, yerlerinin alçakgönüllü bir hizmet konumu olduğunu anlamalıdırlar. Bu şekilde, Tanrı teşkilatının yeni dünyaya doğru ilerlemesini sağladıkça, bu teşkilat O’nun istediği tarzda—iyi teşkilatlanmış şekilde, fakat verim elde etmek amacıyla sevgi ve şefkati gözden çıkarmadan—büyümeye devam edecek. Böylece, ‘Tanrı’nın, Kendisini sevenlerin iyiliği için, bütün işlerinin birlikte işlemesini sağladığını’ O’nun teşkilatı içinde görecek olan koyun benzeri kimselere bu teşkilat her gün daha da çekici gelecek. Sevgi temeli üzerine kurulan bir teşkilattan bu beklenir, çünkü “sevgi asla zeval bulmaz.”—Romalılar 8:28; I. Korintoslular 13:8.

Nasıl Cevaplandırırsınız?

◻ Mukaddes Kitap Yehova’nın kavmini kayırması konusunda nasıl bir tanım verir?

◻ İsa’nın Tanrı’nın sürüsünü kayırmaktaki rolü nedir?

◻ İhtiyarların başta gelen özelliği ne olmalı?

◻ İhtiyarlar koyunların özgür iradesine neden saygı göstermelidirler?

[Sayfa 16’daki resim]

“İyi çoban” olan İsa şefkat gösterdi

[Sayfa 17’deki resimler]

Yozlaşmış durumdaki dinsel liderler İsa’yı öldürmek için öğütleştiler