‘Yehova Bana Yardımcıdır’

“Cesur olun ve deyin: ‘Yehova bana yardımcıdır, korkmam, insan bana ne yapar?’”—İbraniler 13:6.

1, 2. (a) Hem mezmur yazarı, hem de resul Pavlus, Yehova’ya olan hangi güveni dile getirdiler? (b) Hangi sorular doğmaktadır?

YEHOVA Tanrı, bizi asla boşa çıkarmayan yardım kaynağıdır. Mezmur yazarı edindiği tecrübeden şöyle diyebildi: “RAB (Yehova) benimledir, ve ben korkmam; insan bana ne yapabilir?” (Mezmur 118:6) Resul Pavlus, Tanrı tarafından ilham edilen mektubunu İbrani Hıristiyanlara yazdığı zaman, benzer duyguları dile getirdi.

² Anlaşıldığı gibi Pavlus, mezmur yazarının sözlerini Yunanca Septuagint tercümesinden iktibas ederek İbrani imandaşlarına şöyle yazdı: “Cesur olun ve deyin: ‘Yehova bana yardımcıdır; korkmam, insan bana ne yapar?’” (İbraniler 13:6) Resul acaba neden böyle yazdı? Konuyla bağlantılı ayetlerden neler öğrenebiliriz?

Yehova’nın Yardımına İhtiyaçları Var

 3. (a) Yehova, hangi durumlarda Pavlus’a Yardımcı oldu? (b) Neden özellikle İsa’nın İbrani takipçilerinin Yehova’nın yardımına ihtiyaçları vardı?

³ Pavlus, fedakârlık yapan bir şahitti ve Yehova’nın kendisine yardımcı olduğuna dair delillere sahipti. Tanrı, ona, pek çok güçlüklerde yardım etti. Pavlus hapsedildi, dövüldü ve taşlandı. Tanrı’nın bir hizmetçisi olarak yolculuklarında deniz kazası geçirdi ve başka tehlikelere maruz kaldı. Zahmet, uykusuzluk, açlık, susuzluk çekti ve çıplak bile kaldı; bunlar iyi bildiği şeylerdi. Ayrıca “hariçten olan şeylerden başka, her gün beni ezen bütün kiliselerin (cemaatlerin) kaygısıdır” dedi. (II. Korintoslular 11:24-29) Pavlus, İsa’nın İbrani olan takipçilerine karşı böyle bir ilgi gösterdi. Yeruşalim’in günleri sayılıydı ve resulün Yahudiye’deki Yahudi olan birader ve hemşireleri, büyük iman denemeleriyle karşılaşacaklardı. (Daniel 9:24-27; Luka 21:5-24) Bu nedenle, Yehova’nın kendilerine Yardımcı olmasına ihtiyaçları vardı.

 4. İbranilere yazılan mektupta, baştan sona kadar hangi temel tembih işlenmektedir?

⁴ İbrani Hıristiyanlara yazdığı mektubun başında, Pavlus, ancak Tanrı’nın Oğlu İsa Mesih’i dinledikleri takdirde, Tanrı’nın onlara yardımcı olacağını belirtti. (İbraniler 1:1, 2) Bu görüş mektup boyunca geliştirildi. Örneğin, bunu pekiştirmek için, Pavlus, İsraillilerin itaatsizlik yüzünden çölde cezalandırıldıklarını hatırlattı. İsa’nın İbrani takipçileri, Tanrı’nın İsa vasıtasıyla söylediklerini reddedip, Mesih’in kurbanlığıyla ortadan kaldırılan Musa Kanununa bağlanarak irtidat etselerdi, ne kadar daha çok cezalandırılacaklardı!—İbraniler 12:24-27.

Faaliyette Olan Kardeş Sevgisi

 5. (a) İbranilere yazılan mektup, başka hangi öğüdü içerir? (b) Pavlus, sevgi hakkında ne söyledi?

⁵ İbranilere yazılan mektup, gökteki Krallıkta, yer alacak müstakbel mirasçılara, örnekleri olan İsa Mesih’i nasıl takip edeceklerine, Tanrısal korku ve huşuyla nasıl kutsal hizmet sunacaklarına ve Yehova’nın nasıl yardımcıları olacağına dair öğüt verdi. (İbraniler 12:1-4, 28, 29) Pavlus, ısrarla imandaşları muntazaman toplanmağa, ‘birbirlerini sevgi ve iyi işlere tahrik etmeye’ teşvik etti. (İbraniler 10:24, 25) Sonunda şu öğüdü verdi: “Kardeş sevgisi daim olsun.”—İbraniler 13:1.

 6. İsa, takipçilerine hangi anlamda “yeni bir emir” verdi?

⁶ İsa, takipçilerinden bu tür bir sevgi talep etti, çünkü şöyle dedi: “Size birbirinizi seviniz diye, yeni bir emir veriyorum; sizi sevdiğim gibi siz de birbirinizi seviniz. Eğer birbirinize sevginiz olursa, benim şakirtlerim olduğunuzu bütün insanlar bununla bilecekler.” (Yuhanna 13:34, 35) Bu emir, “komşunu kendin gibi seveceksin” diyen Musa Kanunundan daha çoğunu talep ettiğinden “yeni bir emir”di. (Levililer 19:18) “Yeni emir”, bir kimsenin, kendini sevdiği kadar komşusunu sevmekten fazlasını talep etmekteydi. Bir kimse için hayatını verecek kadar fedakar sevgi gerektiriyordu. Tertullian, dünyevi insanların, ilk Hıristiyanlarla ilgili söylediklerini dile getirerek, bu tanımlayıcı niteliğe değinip şöyle demektedir: “Onlar diyor, bakın, ‘birbirlerini ne kadar severler . . . . ve birbiri için ölmeye nasıl razılar.’”—Apology, bölüm XXXIX, 7.

 7. MS 33 yılındaki Pentikost’tan sonra kardeş sevgisi nasıl belirginleşti?

⁷ Kardeş sevgisi, İsa’nın şakirtleri arasında MS 33 yılındaki Pentikost’tan sonra belirginleşti. Böylece uzak yerlerden gelen yeni vaftiz edilmiş birçok imanlı kişinin, Yeruşalim’de kalma sürelerini uzatıp Mesih vasıtasıyla Tanrı’nın kurtuluş tedariği hakkında daha çok şeyler öğrenebilmeleri için, “bütün iman edenler bir arada olup her şeyleri müşterekti; mallarını ve mülklerini satıp onları hepsine herkesin ihtiyacına göre dağıtıyorlardı.”—Resullerin İşleri 2:43-47; 4:32-37.

 8. Bugün, Yehova’nın Şahitleri arasındaki sevginin varlığını kanıtlayan nedir?

⁸ Böyle bir kardeş sevgisi, bugün Yehova’nın Şahitleri arasında da vardır. Örneğin, bu sevgi, Tanrı’nın kavmini, II. Dünya Savaşından sonra, iki buçuk yıl süren bir yardım kampanyasını yürütmeye sevk etti. Kanada, İsveç, İsviçre, Amerika Birleşik Devletleri ve başka ülkelerdeki Şahitler, savaştan yoksullaşan Avusturya, Belçika, Bulgaristan, Çin, Çekoslovakya, Danimarka, İngiltere, Finlandiya, Fransa, Almanya, Yunanistan, Macaristan, İtalya, Hollanda, Norveç, Filipinler, Polonya ve Romanya’daki imandaşları için giysiler ve yiyecek satın almak üzere parasal yardımlarda bulundular. Bu, sadece bir örnektir, çünkü Tanrı’nın hizmetçileri, Peru ve Meksika’daki deprem, Jamaika’daki fırtınalar ve başka yerlerdeki benzer felaketlerden zarar görmüş olan iman kardeşlerine de bu tür bir sevgi gösterdiler. Yehova’nın kavmi, bu ve daha birçok olayda ‘kardeş sevgisinin devam etmesini’ sağlayabilmektedirler.

Misafirperver Olun

 9. İbraniler 13:2’de hangi Tanrısal nitelik belirtiliyor? (b) Bazıları bilmeyerek nasıl melekleri ‘misafir olarak ağırladılar’?

⁹ Pavlus, ondan sonra, ‘Tanrısal korku ve huşuyla kutsal hizmet sunan’ ve Yehova’nın yardımına sahip olan Mesih’i takip edenlerin gösterdikleri diğer bir niteliği belirtti. Israrla şöyle dedi: “Misafirperverliği unutmayın; çünkü bazıları bilmeyerek bununla melekler misafir ettiler.” (İbraniler 13:2) Kimler acaba bilmiyerek “melekler misafir etti”? Evet, ata İbrahim üç meleği misafir olarak ağırladı. (Tekvin 18:1-22) Üç melekten ikisi yola çıktı ve yeğeni Lut, bu yabancıları, Sodom’da evine aldı. Fakat onlar yatmadan önce, Lut’un evi “gençten ihtiyara kadar”dan oluşan bir ayak takımı tarafından kuşatıldı. Lut’un, misafirlerini ahlâksızlık yapmak amacıyla kendilerine teslim etmesini istediler, fakat o, bunu kesinlikle reddetti. Her ne kadar Lut bunu başlangıçta bilmediyse de, ‘Yehova, Sodom ve Gomorra üzerine göklerden kükürt ve ateş yağdırdığı zaman’ kendisine ve kızlarına ölümden kurtulmalarına yardımcı olan melekler misafir etmişti.—Tekvin 19:1-26.

10. İsa’nın misafirperver takipçileri hangi nimetleri alırlar?

¹⁰ İsa’nın misafirperver takipçilerinin nimetleri çoktur. Misafirlerinin anlattıkları nimet getiren tecrübelerini dinleyip ruhen mükâfatlandırıcı arkadaşlıklarından yararlanmaktadırlar. Tıpkı günlerimizde Yehova’nın kavminden birçokları seyahat eden nazırları ağırladıkları gibi, Gayus, “bununla beraber garipler” olan imandaşları misafir ettiğinden övüldü. (III. Yuhanna 1, 5-8) Misafirperver olmak, bir ihtiyar olarak tayin edilebilmek için talep edilen niteliktir. (I. Timoteos 3:2; Titus 1:7, 8) İsa’nın meshedilmiş “kardeşleri”ne misafirperverlikle iyilik yapan koyun benzer insanlara gökteki Krallığın getireceği nimetleri vaat etmesi de dikkate değerdir.—Matta 25:34-40.

Zülmedilenleri Hatırlayın

11. İbraniler 13:3’teki öğüt neden yerindeydi?

¹¹ Yehova’nın kendi yardımcıları olmasını ve Tanrısal korku ve huşuyla O’na kutsal hizmet sunmasını isteyenler, ıstırap çeken imandaşlarını unutmamalıdırlar. Pavlus, kendilerine kötü davranılan İsa’nın takipçilerininin nelere tahammül ettiklerini biliyordu. Bir süre önce, şakirtler, zulüm yüzünden dağılmışlar ve iş arkadaşı olan Timoteos ise hapisten yeni serbest bırakılmıştı. (İbraniler 13:23; Resullerin İşleri 11:19-21) İlk yüzyılda Hıristiyan misyonerler de, ya yeni cemaatler oluşturmak, ya da mevcut cemaatleri bina etmek için yolculuk ediyorlardı. O zaman yolculuk eden birader ve hemşirelerin çoğu Milletlerden olduklarından, İbrani olan bazı Hıristiyanlar, yeterince onlarla ilgilenmemiş olabilir. Bu nedenle şu tembih yerindeydi: “Mahpusları, beraber bağlanmış gibi, hakaret görenleri, kendiniz de bedende olanlar gibi (siz de hâlâ bedende olduğunuzdan) hatırlayın.”—İbraniler 13:3.

12. Kendilerine kötü davranışlara maruz kalan imandaşlarımızı hatırlamak öğüdünü nasıl uygulayabiliriz?

¹² İbraniler, ‘hapiste olanlara duygudaşlık gösterdiler’, fakat doğuştan Yahudi veya Milletlerden olsunlar, sadık imandaşlarını asla unutmamalıydılar. (İbraniler 10:34) Biz acaba ne yapıyoruz? Kendilerine kötü davranılan İsa’nın takipçilerini hatırladığımızı nasıl gösterebiliriz? Gökteki Krallığı vaaz etme faaliyetinin yasaklandığı ülkelerde, bazı kardeşlerimiz imanları yüzünden hapsedildiler. Bu ülkelerdeki hükümetlere mektupla başvurarak kardeşlerimizi desteklemek uygun olabilir. Her şeyden önce onları dualarımızda hatırlamalıyız; mümkünse bazılarını ismen zikretmeliyiz. Zulüm görmeleri bize çok acı verir ve Yehova Tanrı, onlar için yakarışlarımızı işitir. (Mezmur 65:2; Efesoslular 6:17-20) Biz onlarla aynı hücrede değilsek de, sanki birlikte bağlanmış gibi, onlara yardım edip teşvik edebiliriz. Ruhla meshedilen İsa’nın takipçileri, kendilerine kötü davranılan meshedilmiş kardeşlerine muhakkak duygudaşlık gösterirler. (I. Korintoslular 12:19-26’yı karşılaştır.) Onlar, ümitleri yeryüzünde yaşamak olan zulmedilmiş ve birçok yönden kötü davranışlara maruz kalmış arkadaşlarına da aynı ilgiyi gösterirler. Hepimiz hâlâ bedende olduğumuzdan, Yehova’ya ibadet edenler olarak herhalde elem çekmek ve zulme dayanmak zorunda olacağımıza göre, böyle bir duygudaşlık uygun olsa gerek.—I. Petrus 5:6-11.

Evlilik Şerefli Olmalı

13. Pavlus, İbraniler 13:4’te özet olarak neler söyledi?

¹³ Mesih’in örneğine uymak, Tanrısal korku ve huşuyla Yehova’ya kutsal hizmet sunmak, birçok yönden insanlara gösterdiğimiz ilgiyi etkilemeli. Pavlus, ‘siz de hâlâ bedendesiniz’ dediği zaman, kişilere karşı düşünceli davranma fırsatını veren, bedensel veya fiziksel bir ilişkiden söz etti. (İbraniler 13:3) İsa’nın İbrani takipçilerine şunu tembih etti: “Hepsi arasında evlenmek muteber olsun, ve yatak lekesiz olsun; çünkü fuhuş ve zina işliyenlere Allah hükmedecektir.” (İbraniler 13:4) Tüm Roma İmparatorluğunda yaygın bir cinsel ahlaksızlık hüküm sürerken, bu ne kadar uygun bir öğüttü! Dünyanın ahlak standartları çok düşük olup her yıl binlerce kişi cinsel ahlaksızlık yüzünden müşareketten kesildiğinden, bugün de İsa’nın takipçileri bu sözlere uygun davranmalıdırlar.

14. Evliliğin neden şerefli olduğunu söyleyebiliriz?

¹⁴ Evliliğe pek değer vermeyenler arasında, ‘Pavlus’un zamanındaki Essenler de vardı. Çoğu kez onlar, evlenmemeye söz verenler olarak yaşadılar; ve bugün de bazı ruhani çevrelerdeki yanlış görüş, evli olmamayı, evlilikten daha kutsal sayar. Oysa Pavlus, İsa’nın İbrani takipçilerine evliliğin şerefli olduğunu belirtti. Naomi, dul kalan gelinleri Rut ve Orpa için düşündüğünü dile getirirken, evliliğe duyduğu büyük saygıyı: “RAB versin de her biriniz kocanızın evinde rahat bulasınız” diyerek belirtti. (Rut 1:9) Pavlus, başka bir yerde: “Sonraki vakitlerde bazıları imandan irtidat edip . . . . evlenmeyi menedecekler” der.—I. Timoteos 4:1-5.

15. İbraniler 13:4 ayetine göre, fuhuş ve zina işleyenler kimlerdir? Tanrı onlara nasıl hükmedecek?

¹⁵ Bir zamanlar Kanun altında olan, fakat daha sonra yeni ahde alınan İbraniler “zina etmeyeceksin” emrini zaten biliyorlardı. (Çıkış 20:14) Fakat ahlâksız bir dünyada yaşadılar ve onlar şöyle uyarılmalıydılar: “[Evlilik] yatak[ı] lekesiz olsun; çünkü fuhuş ve zina işliyenlere Allah hükmedecektir.” Evli olmayıp cinsel ilişkide bulunanlar fuhuş işlemiş sayılırlar. Zina işleyenler ise, evli olup, eşi olmayanlarla cinsel ilişkide bulunanlardır. Bu şekilde onlar, bizzat evlilik yataklarını lekelemektedirler. Fuhuş veya zina işleyip de tövbe etmeyenler, Tanrı’nın hükmüne uğramayı hak ettiklerinden, gökteki Yeni Yeruşalim’e kabul edilmeyecekler ve gökteki Krallığın yönetimi altında yeryüzünde de ebedi hayat almayacaklardır. (Vahiy 21:1, 2, 8; I. Korintoslular 6:9, 10) Her ne kadar uygun cinsel ilişkinin murdar sayılacak yönü yoksa da, evlilik yatağını lekelememek uyarısı, eşleriyle murdar cinsel davranışlardan sakınmaları için İsa’nın evli takipçilerine yardım edebilir.—ds 35, s. 19-23.

Var Olan Şeylerle Kanaat Etmek

16, 17. İbraniler 13:5 ne demektedir? Bu öğüt İbraniler için neden gerekliydi?

¹⁶ İsa’nın örneğini izler ve Yehova’ya Tanrısal korku ve huşuyla kutsal hizmet sunarsak ve Yehova’nın yardımcımız olduğuna güvenirsek, bizde olanlarla kanaat edeceğiz. Maddiyatçı işlerin peşinde koşmak bir iğva olabilir. Fakat İsa’nın takipçileri böyle bir iğvaya düşmemeli. İbranilere şöyle denildi: “Gidişiniz para sevgisinden beri olsun; sizde olan şeylerle kanaat edin; çünkü kendisi dedi: ‘Seni hiç boşa çıkarmam, ve seni hiç bırakmam.’” (İbraniler 13:5) İbranilerin neden acaba bu öğüde ihtiyaçları vardı?

¹⁷ İbraniler, belki Kayser Klavdius’un (M.S. 41-54) hükümdarlığı sırasındaki ‘büyük kıtlığı’ hatırlayarak, paraya fazla önem verdiler. Bu kıtlık o kadar feciydi ki, başka yerlerdeki İsa’nın takipçileri, Yahudiye’deki kardeşlerine yardım gönderdiler. (Resullerin İşleri 11:28, 29) Yahudi tarihçi Josephus’a göre, bu kıtlık en az üç yıl sürdü ve Yahudiye ile Yeruşalim’de korkunç yoksulluğa yol açtı.—Antiquities of the Jews, XX, 2, 5.

18. İbraniler 13:5’teki öğütten ne öğreniyoruz?

¹⁸ Bu olaydan bir şeyler öğrenebilir miyiz? Evet, çünkü ne kadar fakir olursak olalım, parayı sevmemeli veya onun için fazla endişe etmemeliyiz. Maddi şeylere güvenmekle, endişe etmek veya tamahkar olmaya başlamak yerine, bizde “olan şeylerle kanaat et”meliyiz. İsa: “Önce krallığı ve [Tanrı’nın] adaletini aramağa devam edin, ve bütün bu şeyler size ilave edilecektir” dedi. (Matta 6:25-34) Aynı zamanda da önce ‘Allahın indinde zengin olmağa’ çalışmamız gerektiğini belirtti, çünkü ‘hayatımız, bizde olan şeylerin çokluğunda değildir.’ (Luka 12:13-21) Eğer para sevgisi, ruhi düşünüşümüzü tehlikeye düşürüyorsa, Pavlus’un İbranilere verdiği öğüdü uygulayıp ‘kanaat ile takvanın (Tanrısal bağlılığın) büyük kazanç’ olduğunu da zihnimizde tutalım.—I. Timoteos 6:6-8.

Yehova’ya Güvenmek

19. Tanrı, Yeşu’ya hangi teminatı verdi? Bu, bizi nasıl etkilemeli?

¹⁹ ‘Tanrısal korku ve ‘huşuyla Tanrı’ya kutsal hizmet sunan’ İsa’nın takipçileri olarak, paraya değil, muhakkak yardımına ihtiyacımız olan semavi Babamıza güvenmeliyiz. Karşılaştığımız sorunlar ne olursa olsun, verdiği şu güvenceyi zihnimizde tutalım: “Seni hiç boşa çıkarmam, ve seni hiç bırakmam.” (İbraniler 13:5) Pavlus, burada, Tanrı’nın, Yeşu’ya söylediği şu sözlerle bağlantı kurar: “Seni boşa çıkarmam, ve seni bırakmam.” (Yeşu 1:5; Tesniye 31:6, 8’i karşılaştır) Yehova, Yeşu’yu hiçbir zaman bırakmadı; biz de O’na güvenirsek, bizi de asla bırakmayacaktır.

20. (a) 1990 yılının ayeti nedir? (b) Korkmadan ne yapmaya devam etmeliyiz?

²⁰ Tanrı’nın tükenmez yardımı, önümüzdeki aylarda, Yehova’nın Şahitleri arasında vurgulanacak, çünkü 1990 yılının ayeti şudur: “Cesur olun ve deyin: ‘Yehova bana yardımcıdır.’” Bu sözler, İbraniler 13:6’da bulunur, Pavlus orada mezmur yazarından iktibas edip İbranilere şöyle dedi: “Şöyle ki biz cesaret ederek diyoruz (cesur olun ve deyin): ‘Yehova bana yardımcıdır, korkmam, insan bana ne yapar?’” (Mezmur 118:6) Bize zulmedilse bile korkmayız; çünkü insanlar, Tanrı’nın izin verdiğinden fazlasını yapamazlar. (Mezmur 27:1) Bütünlüğü koruyanlar olarak ölmemiz gerekse bile, dirilme ümidimiz var. (Resullerin İşleri 24:15) Bu nedenle, Yehova’ya, Tanrı korkusu ve huşuyla kutsal hizmet sunarak ve Yardımcımız olarak O’na güvenerek, İsa’nın örneğini takip etmeye devam edelim.

NASIL CEVAP VERECEKSİN?

□ İsa’nın İbrani takipçilerinin, neden özellikle Yehova’nın yardımına ihtiyaçları vardı?

□ Yehova’nın kavmi, ‘kardeş sevgisinin devam etmesini’ nasıl sağladı?

□ Neden misafirperver olalım?

□ Kendilerine kötü davranılan imandaşlarımızı hatırladığımızı nasıl gösterebiliriz?

□ Evlilik neden şerefli tutulmalı?