7. Elçi Pavlus gözetmenlere karşı tutumumuzla ilgili hangi öğüdü verdi?

⁷ Gökteki çobanlarımız Yehova Tanrı ve İsa Mesih, cemaatte sorumlu konumlara getirdikleri yardımcı çobanlara itaat etmemizi ve boyun eğmemizi bekliyor (1. Petrus 5:5). Elçi Pavlus ilhamla şunları yazdı: “Size önderlik edenleri unutmayın, Tanrı’nın Sözünü size söyleyenler onlardır, izledikleri yolun sonuçlarına bakarak imanlarını örnek alın. Size önderlik edenlere itaat edin ve boyun eğin; çünkü onlar hesap verecek kişiler olarak canınızı gözetiyorlar; böyle davranın ki, görevlerini iç çekerek değil sevinçle yapsınlar; yoksa bundan siz zarar görürsünüz” (İbraniler 13:7, 17).

 8. Pavlus bizi neye ‘bakmaya’ davet ediyor? Nasıl bir tutumla ‘itaat etmeliyiz’?

⁸ Pavlus’un bizi, ihtiyarların izledikleri sadık yolun sonuçlarına ‘bakmaya,’ yani onları dikkatle gözlemlemeye ve böyle imanlı kişileri örnek almaya davet ettiğine dikkat edin. Üstelik o, bu atanmış erkeklerin yönlendirmesine itaat etmemizi ve boyun eğmemizi de öğütlüyor. Mukaddes Kitap bilgini R. T. France’ın açıklamasına göre, burada ‘itaat etmek’ olarak tercüme edilen sözcük, orijinal Yunancada “genelde itaat için kullanılan terim” olmayıp “aslında ‘ikna edilmek’ anlamına geliyor ve onların önderliğini istekle kabul etmeyi ima ediyor.” İhtiyarlara itaat ediyoruz. Bunu, sadece Tanrı’nın Sözünde onlara itaat etmemiz istendiği için değil, onların Krallığın işleriyle ve bizim iyiliğimizle içtenlikle ilgilendiğine ikna olduğumuz için de yapıyoruz. Onların önderliğini istekle kabul edersek, elbette mutlu olacağız.

 9. İtaat etmenin yanı sıra, neden ‘boyun eğmemiz’ de gerekli?

⁹ Peki, belirli bir olayda ihtiyarların yönlendirmesinin en iyi çözüm olduğuna ikna olmadıysak ne olacak? İşte bu durumda boyun eğmek gerekir. Her şey açık olduğunda ve verilen kararlara katıldığımızda itaat etmek kolaydır. Fakat verilen yönlendirmeyi şahsen anlamasak bile kabul edersek, gerçekten boyun eğdiğimizi gösteririz. Petrus da bu tür bir itaat göstermiş ve sonra elçi olarak atanmıştı (Luka 5:4, 5).

12. Gözetmenler nasıl ‘canlarımızı gözetiyor?’

¹² Gözetmenlerle işbirliği yapmak için ikinci bir neden onların ‘canımızı gözetmesidir.’ Eğer tutumumuz ya da davranışımızda ruhi durumumuzu tehlikeye sokabilecek bir şey fark ederlerse, bize düzelmemiz için gereken öğüdü vermeye hazırdırlar (Galatyalılar 6:1). ‘Gözetmek’ olarak tercüme edilen Yunanca sözcük, aslında “uykudan sakınmak” demektir. Bir Mukaddes Kitap bilginine göre, bu sözcük “çobanın sürekli uyanık kalışını gösterir.” Ruhen uyanık kalmaya devam etmelerinin yanı sıra, ruhi iyiliğimizle ilgilendikleri için ihtiyarların uykuları bile kaçabilir. “Koyunların büyük çobanı” İsa Mesih’in gösterdiği şefkat ve özeni örnek almak için elinden geleni yapan bu sevgi dolu yardımcı çobanlarla istekle işbirliği yapmamız gerekmez mi? (İbraniler 13:20).

13. Gözetmenler ve tüm gerçek Hıristiyanlar kime, hangi şeyler için hesap verecek?

¹³ Gözetmenlerle istekle işbirliği yapmamız için üçüncü bir neden, onların “hesap verecek kişiler olarak” bizi gözetmeleridir. Gözetmenler, yardımcı çobanlar olduklarını ve gökteki çobanlar olan Yehova Tanrı ile İsa Mesih’in denetiminde hizmet ettiklerini unutmazlar (Hezekiel 34:22-24). Yehova, “Oğlunun kanıyla satın aldığı” koyunların sahibidir. O, sürüsüne davranış tarzından ötürü gözetmenlerden hesap sorar; çünkü sürüye “şefkat” gösterilmelidir (Elçiler 20:28, 29). Bu nedenle, Yehova’nın yönlendirmesine vereceğimiz karşılığa göre O’na hesap vereceğiz (Romalılar 14:10-12). İhtiyarlara itaat etmemiz, cemaatin başı olan Mesih’e boyun eğdiğimizi de gösterir (Koloseliler 2:19).

14. Hangi şey gözetmenlerin ‘iç çekerek’ hizmet etmesine yol açabilir? Bu hangi sonuçları doğurur?

¹⁴ Pavlus gözetmenlere neden alçakgönüllülükle boyun eğmemiz gerektiğine dair dördüncü bir neden de bildirdi. Şöyle yazdı: “Böyle davranın ki, görevlerini iç çekerek değil sevinçle yapsınlar; yoksa bundan siz zarar görürsünüz” (İbraniler 13:17). Öğretim, çobanlık, duyuru işinde önderlik, çocuk yetiştirme ve cemaatteki sorunları ele alma gibi önemli sorumlulukları olan ihtiyarlar ağır bir yük taşıyorlar (2. Korintoslular 11:28, 29). Onlarla işbirliği yapmazsak, sadece yüklerini artırmış oluruz. Bu, onların ‘iç çekmesi’ ile sonuçlanır. İşbirliği ruhu göstermezsek bu Yehova’yı mutsuz eder ve biz zarar görebiliriz. Oysa, uygun saygıyı gösterip işbirliği yaptığımızda, ihtiyarlar görevlerini sevinçle yerine getirebilirler; böylece cemaatin birlik içinde olmasına ve Krallığı duyurma işine sevinçle katılmasına katkıda bulunulur (Romalılar 15:5, 6).