İman Bizi Sabırlı Kılıp Duaya Yöneltir
“Sabredin; yüreklerinizi pekiştirin; çünkü Rabbin zuhuru (hazır bulunuşu) yakındır.”—YAKUB 5:8.
1. Yakub 5:7, 8 üzerinde neden düşünmeliyiz?
İSA MESİH’İN uzun zamandır beklenen “hazır bulunuşu” gerçekleşmiştir. (Matta 24:3-14) Tanrı’ya ve Mesih’e imanı olduğunu söyleyenlerin tümünün, İsa’nın öğrencisi Yakub’un şu sözleri üzerinde düşünmeleri için şimdi her zamankinden çok neden var: “Ey kardeşler, Rabbin zuhuruna (hazır bulunuşuna) kadar sabredin. İşte, çiftçi ilk ve son yağmuru alıncaya kadar, yerin kıymetli mahsulü için sabrederek bekler. Siz de sabredin; yüreklerinizi pekiştirin; çünkü Rabbin zuhuru yakındır.”—Yakub 5:7, 8.
2. Yakub’un yazdığı kimselerin yüz yüze geldiği sorunlardan bazıları nelerdi?
2 Yakub’un ilham edilmiş mektubunu yazdığı kimselerin sabır göstermeleri ve çeşitli sorunları halletmeleri gerekiyordu. Birçoğu, Tanrı’ya imanı olduğunu iddia edenlerden beklenenlere aykırı davranışlarda bulunuyordu. Örneğin, bazı yüreklerde gelişmiş belirli arzulara karşı bir şeyler yapılması gerekiyordu. İsa’nın o ilk takipçileri arasında huzurun yeniden sağlanması gerekiyordu. Onların aynı zamanda sabırlı olmak ve duaya yönelmek yönünde öğüt almaları gerekiyordu. Yakub’un onlara neler dediğini incelerken, onun sözlerini kendi yaşamımıza nasıl uygulayabileceğimizi görelim.
Kötü Arzular Yıkıcıdır
3. Cemaatte çekişmeye yol açan neydi, bundan ne öğrenebiliriz?
3 İsa’nın ilk takipçileri olduklarını iddia edenlerden bazıları arasında barış yoktu ve bu durumun temel nedeni kötü arzulardı. (Yakub 4:1-3) Kavgaya eğilimli olanlar ayrılıklara yol açıyordu ve kimisi sevgisizce kardeşlerine hükmediyordu. Bunlar, azalarında savaşan tutkular yüzünden oluyordu. Bizim de prestij, güç ve mal mülk sahibi olmaya yönelik bedensel tutkulara karşı koyup cemaatin barışını bozacak bir davranışta bulunmamak için dua ederek yardım istememiz gerekebilir. (Romalılar 7:21-25; I. Petrus 2:11) İsa’nın birinci yüzyıldaki takipçilerinden bazıları arasında, açgözlülük öldürücü bir nefrete varacak derecede gelişmişti. Kötü arzularını Tanrı yerine getirmeyeceğine göre, hedeflerine erişebilmek için kendileri mücadele vermeye devam ediyorlardı. Benzer kötü arzular bizde de varsa, belki bir dilekte bulunabiliriz, fakat mukaddes Tanrımız böyle duaları cevaplandırmayacağından, dilediğimizi elde edemeyeceğiz.—Yeremyanın Mersiyeleri 3:44; III. Yuhanna 9, 10.
4. Yakub neden bazılarını ‘zina işleyenler’ diye adlandırır ve bu söz bizi nasıl etkilemeli?
4 İsa’nın ilk takipçilerinden bazılarında dünyevi bir ruh, çekemezlik ve gurur vardı. (Yakub 4:4-6) Yakub, dünyanın dostu olup böylece ruhi zina suçu işlediklerinden bazılarını ‘zina işleyenler’ diye adlandırır. (Hezekiel 16:15-19, 25-45) Bu bizi Tanrı’nın düşmanı yapacağından, tutum, konuşma ve davranışlarımızda dünyevi bir ruh benimsemeyi kuşkusuz istemiyoruz. O’nun Sözü, ‘hasetin’ günahkâr insanlarda bulunan ‘ruhun,’ başka sözlerle kötü eğilimin bir kısmı olduğunu gösterir. (Tekvin 8:21; Sayılar 16:1-3; Mezmur 106:16, 17; Vaiz 4:4) Öyleyse, çekemezlik, gurur ya da başka kötü bir eğilime karşı savaş vermemiz gerektiğini fark edersek, Tanrı’nın mukaddes ruhla verdiği yardımı dileyelim. Tanrı’nın hak edilmemiş inayeti sayesinde sağlanan bu güç, çekemezlikten daha üstündür. Ayrıca, eğer biz günahkâr eğilimlerimizle savaşırsak, kibirlilere karşı koyan Yehova, bize hak edilmemiş inayet gösterecektir.
5. Tanrı’nın hak edilmemiş inayetine kavuşabilmek için hangi istemleri karşılamalıyız?
5 Tanrı’nın hak edilmemiş inayetine nasıl kavuşabiliriz? (Yakub 4:7-10) Yehova’dan hak edilmemiş inayet görebilmek için, O’na itaat edip yaptığı düzenlemeleri kabul etmeliyiz ve iradesi ne ise ona tabi olmalıyız. (Romalılar 8:28) Aynı zamanda, İblis’e ‘karşı durmalıyız.’ Yehova’nın evrensel egemenliğini desteklemekteki kararlılığımızı korursak, İblis ‘bizden kaçacaktır.’ Dünyanın kullandığı kötü araçları bize kalıcı zarar vermeyecek ölçüde engelleyen İsa’nın yardımına sahibiz. Ayrıca şunu hiçbir zaman unutmayalım: Dua, itaat ve imanla Tanrı’ya yaklaşırız, O da bizim yanımızda olduğunu gösterir.—II. Tarihler 15:2.
6. Yakub, İsa’nın bazı takipçilerini neden “günahkârlar” olarak niteledi?
6 Yakub, Tanrı’ya imanı olduğunu iddia eden bazılarını neden “günahkârlar” olarak niteler? Çünkü onlar ‘savaşlardan’ ve öldürücü nefretten, başka sözlerle İsa’nın takipçileri açısından kabul edilemez davranışlardan suçlu idiler. (Titus 3:3) Kötü işlerle dolu ‘ellerinin’ temizlenmesi gerekmekteydi. Onların aynı zamanda güdülerinin merkezi olan “yüreklerini” de arıtmaları gerekiyordu. (Matta 15:18, 19) Bu “iki fikirli” kimseler, Tanrı’ya dostluk ile dünyaya dostluk arasında bocalıyorlardı. Onların kötü örnekleriyle uyarılan bizler, böyle şeylerin imanımızı baltalamaması için sürekli tetikte olalım.—Romalılar 7:18-20.
7. Yakub neden bazılarına ‘matem tutup ağlamalarını’ söyledi?
7 Yakub okuyucularına, “kederli olun, ve matem tutup ağlayın” der. Tanrı’ya göre bir hüzün gösterirlerse, bu onların tövbe ettiklerini kanıtlayacaktı. (II. Korintoslular 7:10, 11) Bugün imanı olduğunu söyleyen bazıları dünyayla dost olma peşindedir. İçimizden biri böyle bir yol izliyorsa, onun ruhen zayıf durumda olduğundan dolayı matem tutması ve durumunu düzeltmek üzere derhal bazı adımlar atması gerekmez mi? Gerekli düzeltmeleri yapmak ve Tanrı tarafından bağışlanmak, O’nun verdiği temiz vicdan ve sonsuz yaşam ümidi sayesinde, içimizde büyük bir sevinç duygusu oluşturur.—Mezmur 51:10-17; I. Yuhanna 2:15-17.
Birbirinize Hükmetmeyin
8, 9. Neden birbirimizi yermemeli veya birbirimize hükmetmemeliyiz?
8 Bir iman kardeşimizi yermek günahtır. (Yakub 4:11, 12) Ne var ki, kimisi, belki kendini adil gördüğünden ya da başkalarını alçaltarak kendini yükseltmek istediğinden, iman kardeşlerini eleştirir. (Mezmur 50:20; Süleymanın Meselleri 3:29) ‘Yermek’ olarak tercüme edilen Yunanca terim, düşmanlığa işaret eder ve abartılı ya da sahte bir suçlamayı ima eder. Bu bir kardeşe olumsuz hüküm vermekle aynı anlama gelir. Böyle bir davranış ne bakımdan ‘Tanrı’nın kanununu yermek ve ona hükmetmek’ sayılır? Yazıcılar ve Ferisiler kendi standartlarına göre hükmedip ‘Tanrı’nın emrini ustalıkla bir kenara attılar.’ (Markos 7:1-13) Benzer şekilde, eğer biz de Yehova’nın mahkûm etmeyeceği bir kardeşi mahkûm edersek, ‘Tanrı’nın kanununa hükmetmiş’ ve günahkâr bir tutumla onun yetersiz olduğunu ima etmiş olmaz mıyız? Üstelik, kardeşimizi haksızca eleştirmekle sevgi kanununa da uymamış oluruz.—Romalılar 13:8-10.
9 Şunu unutmayalım: ‘Kanun koyucu ve hâkim birdir’—Yehova’dır. O’nun ‘kanunu kusursuzdur,’ yetersiz değildir. (Mezmur 19:7; İşaya 33:22) Yalnızca Tanrı kurtuluş için standartlar ve kurallar koyma hakkına sahiptir. (Luka 12:5) Bu nedenle Yakub, “komşuna hükmeden sen, kim oluyorsun?” diye sorar. Başkalarına hükmedip onları mahkûm etmek, bize verilmiş bir ayrıcalık değildir. (Matta 7:1-5; Romalılar 14:4, 10) Tanrı’nın egemenliği ve tarafsızlığı ve de kendi günahkârlığımız üzerinde düşünmek, kendimizi adil görerek başkalarına hükmetmekten kaçınmamıza yardımcı olmalı.
Övünerek Kendinize Güvenmekten Kaçının
10. Günlük yaşamımızda neden Yehova’yı hesaba katmalıyız?
10 Yehova’yı ve kanununu her zaman hesaba katmalıyız. (Yakub 4:13-17) Kendine güvenenler, Tanrı’yı hiç hesaba katmadan, “bugün yahut yarın filân şehre gideceğiz, ve orada bir yıl geçireceğiz, ve alış veriş edeceğiz, ve kazanacağız” der. Eğer ‘kendimiz için hazine toplayan ve Tanrı’nın indinde zengin olmayan’ biriysek, hayatımız yarın son bulabilir ve Yehova’ya hizmet etmek için hiç fırsatımız kalmayabilir. (Luka 12:16-21) Yakub’un dediği gibi, bizler “biraz vakit görünen ve ondan sonra görünmez olan” bir buğu gibiyiz. (I. Tarihler 29:15) Ancak Yehova’ya iman ederek, kalıcı sevince ve sonsuz yaşama kavuşmayı umabiliriz.
11. ‘Yehova dilerse’ sözü ne anlama gelir?
11 Övünerek Tanrı’yı göz ardı edeceğimiz yerde, “eğer Rab dilerse, yaşıyacağız, ve bunu ve şunu yapacağız” tarzında bir tutum takınmalıyız. ‘Eğer Yehova dilerse’ dememiz, O’nun iradesine uygun davranmaya çalıştığımızı gösterir. Gökteki Krallık işi uğrunda seyahat etmek, ailemizi geçindirmek ve buna benzer nedenlerle ticari işler yapmak gerekebilir. Fakat böbürlenmeyelim. Tanrı’ya bağımlılığı göz ardı ettiğinden, “bu gibi her övünme kötüdür.”—Mezmur 37:5; Süleymanın Meselleri 21:4; Yeremya 9:23, 24.
12. Yakub 4:17’deki sözlerle ne kastedilir?
12 Yakub, herhalde kendine güvenme ve övünme hakkındaki sözlerini bir sonuca vardırmak üzere, “iyi olan şeyi yapmağı bilip de yapmıyana günahtır” der. İsa’nın her takipçisi Tanrı’ya bağımlılığını alçakgönüllülükle kabul etmelidir. Bunu yapmazsa, “günah” işlemiş olur. Elbetteki aynı ilke, Tanrı’ya imanın gereklerini yapmamaya da uygulanır.—Luka 12:47, 48.
Zenginlerle İlgili Uyarılar
13. Yakub servetlerini kötüye kullananlar hakkında ne der?
13 İsa’nın ilk takipçilerinden bazıları maddeci olup servet sahibi kimselere hayranlık duyduklarından, Yakub bazı zengin insanlar hakkında ağır sözler söyler. (Yakub 5:1-6) Servetlerini kötüye kullanan dünyevi insanlar, Tanrı kendilerine işlerine göre karşılık verdiğinde, başlarına ‘gelecek olan sefaletler üzerine feryat ederek ağlayacaklardı.’ O günlerde, birçok insanın serveti esas olarak giysi, tahıl ve şarap gibi maddelerden oluşuyordu. (Yoel 2:19; Matta 11:8) Bu malların bazısı çürüyebilir, bazısını da ‘güve yiyebilir;’ fakat Yakub servetin dayanıksızlığını değil, değersizliğini vurguluyor. Gerçi altın ve gümüş pas tutmaz, fakat onları istif edecek olursak, paslı maddeler kadar değersizleşirler. “Pas” maddi servetin iyi kullanılmadığını gösterir. Bu nedenle, Tanrı’nın öfkesiyle yüz yüze geldiklerinde, mal mülklerine güvenenlerin ‘son günlerde yığdıkları hazinenin’ kendileri için “ateş gibi” olacağını hiçbirimiz unutmamalıyız. ‘Sonun vaktinde’ yaşadığımıza göre, bu gibi sözler bizim için özel anlam taşır.—Daniel 12:4; Romalılar 2:5.
14. Zenginler sık sık nasıl davranırlar, bizim bu konuda ne yapmamız gerekir?
14 Varlıklı kişiler çalıştırdıkları orakçıları sık sık dolandırırlar; bu işçilerin alıkonan ücretleri öçlerinin alınması için ‘bağırır.’ (Tekvin 4:9, 10 ile karşılaştırın.) Dünyadaki zenginler ‘zevk içinde yaşadılar.’ Bedeni zevklere aşırı dalarak yağla beslenip yüreklerini duyarsızlaştırdılar ve bunu ‘kıtal gününe,’ başka sözlerle boğazlanacakları güne kadar da yapmaya devam edecekler. Onlar ‘adil olanı mahkûm edip öldürürler.’ Yakub, “[adil olan] size karşı komaz” diyor. Biz hiçbir şekilde zenginleri kayırmamalıyız. Yaşamda ruhi çıkarları ön planda tutmalıyız.—Matta 6:25-33.
İman Sabır Göstermemize Yardım Eder
15, 16. Sabır göstermek neden çok önemlidir?
15 Yakub, dünyanın zalim zenginleri hakkında açıklamada bulunduktan sonra, İsa’nın ezilmiş takipçilerini sabır göstermeye teşvik eder. (Yakub 5:7, 8) İnananlar sabırla karşılaştıkları zorluklara katlanırlarsa, Mesih’in hazır bulunuşu sırasında, kendilerine zorbalık yapanlar hükümle karşılaşırken, gösterdikleri sadakat nedeniyle ödüllendirileceklerdir. (Matta 24:37-41) İsa’nın bu ilk takipçilerinin, tohum ekebilmek için sonbaharın ilk yağmurlarını ve ürün alabilmek için de ilkbaharın son yağmurlarını sabırla bekleyen çiftçi gibi olmaları gerekiyordu. (Yoel 2:23) Bizim de, özellikle ‘Rab İsa Mesih’in hazır bulunuşunda’ yaşadığımızdan, sabır göstermemiz ve yüreklerimizi pekiştirmemiz gerekir!
16 Neden sabırlı olmalıyız? (Yakub 5:9-12) Sabır, iman kardeşlerimiz bizi sinirlendirdiğinde söylenip homurdanmamamıza yardımcı olur. Kötü bir ruhla ‘birbirimize karşı söylenirsek,’ Hâkim İsa Mesih tarafından mahkûm edileceğiz. (Yuhanna 5:22) Onun ‘hazır bulunuş’ dönemi başlamış olduğuna ve o ‘kapıların önünde durduğuna’ göre, birçok iman denemesiyle yüz yüze bulunan kardeşlerimize sabır göstererek barışa katkıda bulunalım. Başına gelen denemelere sabırla dayandığından Eyub’u Tanrı’nın ödüllendirdiğini anımsadığımızda imanımız kuvvetlenir. (Eyub 42:10-17) İman ve sabır gösterirsek, Yehova’nın ‘çok acıyıp merhamet ettiğini’ göreceğiz.—Mika 7:18, 19.
17. Yakub neden “yemin etmeyin” diyor?
17 Sabırlı değilsek, stres altında kaldığımızda dilimizi kötüye kullanabiliriz. Örneğin, aceleyle ant edebiliriz. Yakub, ciddiyetsizce ant etmeye ilişkin uyarıda bulunarak “yemin etmeyin” der. Sözleri hiç durmadan yeminle doğrulamak da ikiyüzlülük izlenimi uyandırır. Bu nedenle, yalnızca doğruyu söyleyerek evetimizi evet, hayırımızı hayır yapmalıyız. (Matta 5:33-37) Kuşkusuz, Yakub mahkemede gerçeği anlatmak üzere ant etmenin yanlış olduğunu söylemiyor.
İman ve Dualarımız
18. Hangi koşullar altında ‘dua etmeli’ ve ‘ilahi söylemeliyiz’?
18 Ağzımızdan çıkanları kontrol etmek, sabır göstermek ve Tanrı’ya imanımızı sağlam tutabilmek için, dua yaşamımızda önemli bir rol oynamalıdır. (Yakub 5:13-20) Özellikle deneme altındayken ‘dua etmeliyiz.’ Neşeliysek ilahi ‘terennüm edelim,’ tıpkı ölümünün Anılmasını başlattığı sırada İsa’nın ve resullerinin yaptığı gibi. (Markos 14:26) Zaman zaman Tanrı’ya karşı öylesine şükranla dolabiliriz ki, içimizden bile ilahiler söyleriz. (I. Korintoslular 14:15; Efesoslular 5:19) Ayrıca, İsa’nın takipçilerinin ibadetlerinde ilahiler söyleyerek Yehova’yı yüceltmek de çok büyük bir sevinçtir!
19. Ruhi bakımdan hastalanırsak ne yapmalıyız ve neden böyle bir adım atmalıyız?
19 Belki yanlış bir davranışta bulunduğumuzdan ya da Yehova’nın sofrasından düzenli beslenmediğimizden dolayı ruhi yönden hastalandıysak, kendimizi ilahi söyleyecek durumda hissetmeyebiliriz. Eğer bu durumdaysak, bizim için “dua etsinler” diye alçakgönüllülükle ihtiyarları çağıralım. (Süleymanın Meselleri 15:29) Onlar aynı zamanda bizi ‘Yehova’nın ismiyle yağla da meshedecekler.’ Bir yaranın üzerine sürülen yatıştırıcı yağ gibi, onların rahatlatıcı sözleri ve Kutsal Yazılardan verdikleri öğütler de depresyonun, kuşkunun ve korkunun azalmasına yardım edecek. Kendi imanımızla da desteklenirse, ‘iman duası bizi iyi edecek.’ İhtiyarlar ruhi hastalığımıza ciddi bir günahın yol açtığını saptarlarsa, işlediğimiz günahı nazikçe gösterip bize yardım etmeye çalışacaklar. (Mezmur 141:5) Tövbe edersek, Tanrı’nın onların dualarını işitip bizi bağışlayacağına inanabiliriz.
20. Neden günahlarımızı itiraf etmeli ve birbirimiz için dua etmeliyiz?
20 ‘Birbirimize günahlarımızı itiraf etmek’ daha fazla günah işlemeye karşı bir fren işlevi görmeli. Bizi karşılıklı sevecenlik göstermeye teşvik etmeli; bu da, bizi ‘birbirimiz için dua etmeye’ yönelten bir niteliktir. Bunun yararlı olacağına inanabiliriz, çünkü iman gösteren ve Tanrı tarafından doğru biri olarak görülen ‘adil adamın’ yalvarışı Yehova’nın önünde çok iş başarır. (I. Petrus 3:12) Peygamber İlya’nın bizimkine benzeyen zayıflıkları vardı, fakat duaları etkiliydi. Dua ettiğinde üç buçuk yıl yağmur yağmadı. Tekrar dua ettiğinde yağmur yağdı.—I. Kırallar 17:1; 18:1, 42-45; Luka 4:25.
21. Bir iman kardeşimiz “hakikatten saparsa” belki ne yapabiliriz?
21 Cemaatin bir mensubu doğru öğretim ve davranış tarzından uzaklaşıp “hakikatten saparsa” ne olacak? Biz Mukaddes Kitaptan öğütler vererek, dua ederek ve başka yardımlarda bulunarak onu hatasından döndürebiliriz. Başarırsak, bu onu Mesih’in fidyesi kapsamında tutar ve ruhi ölümden ve yok olmaya mahkûm edilmekten kurtarır. Hata işleyene yardım etmekle onun birçok günahını örteriz. Tedip edilen günahkâr yanlış yolundan dönüp tövbe eder ve bağışlanmayı dilerse, bizler onun günahlarının örtülmesi yönünde çalıştığımıza seviniriz.—Mezmur 32:1, 2; Yahuda 22, 23.
Hepimize Yararlı Olan Sözler
22, 23. Yakub’un sözlerinden nasıl etkilenmeliyiz?
22 Açıkça görüldüğü gibi, Yakub’un mektubu hepimiz için yararlı sözler içerir. Denemeleri nasıl karşılamamız gerektiğini bize gösterir, adam kayırma tutumuna karşı öğütte bulunur ve bizi doğru işlerle uğraşmaya teşvik eder. Yakub bizi, dilimizi kontrol etmeye, dünyanın etkisine karşı koymaya ve barışa katkıda bulunmaya teşvik eder. Onun sözleri aynı zamanda bizi sabırlı kılıp duaya da yöneltmelidir.
23 Gerçi Yakub’un mektubu esas olarak İsa’nın meshedilmiş ilk takipçilerine gönderilmişti. Ancak, verdiği öğüdü hepimiz uygulayarak imanımıza sıkıca sarılalım. Yakub’un sözleri, bizi Tanrı’ya hizmette kararlı davranmaya yönelten imanı güçlendirebilir. Ayrıca Tanrısal ilhamla yazılmış bu mektup, ‘Rab İsa Mesih’in, hazır bulunduğu’ bugün, bizde, Yehova’nın sabırlı ve duaya yönelik Şahitleri olmamızı sağlayan dayanıklı bir iman oluşturur.
Nasıl Cevaplandırırdınız?
◻ İsa’nın ilk takipçilerinden bazılarının tutum ve davranışlarını neden değiştirmeleri gerekiyordu?
◻ Yakub zenginlere hangi uyarıda bulunur?
◻ Neden sabır göstermemiz gerekir?
◻ Neden düzenli olarak dua etmemiz gerekir?
[Sayfa 19’daki resim tanıtım notu]
Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.
[Sayfa 23’teki resim]
İsa’nın ilk takipçilerinden bazılarının iman kardeşlerine daha sabırlı olmaları gerekiyordu
[Sayfa 24’teki resim]
İsa’nın takipçileri sabırlı, sevgi dolu olmalı ve duaya yönelmelidirler