Sözün Sevinçli ‘İşleyicileri’

“Canlarınızı kurtarmağa kadir olan sizde ekilmiş sözü hilimle kabul edin. . . . . Sözün yalnız işiticileri değil, fakat işleyicileri olun.”—YAKUB 1:21, 22.

 1. Yehova’nın Şahitlerinin 1996 yılı ayeti nasıl değerlendirilmeli?

‘SÖZÜN İŞLEYİCİLERİ OLUN.’ Bu yalın ifade güçlü bir mesaj içerir. Bu, Mukaddes Kitaptaki “Yakubun mektubu”ndan alınmıştır ve yılın ayeti olarak 1996 yılı boyunca Yehova’nın Şahitlerinin İbadet Salonlarında görülecektir.

2, 3. Yakub’un, ismini taşıyan mektubu yazması neden uygundu?

² Rab İsa’nın üvey kardeşi olan Yakub, ilk Hıristiyan cemaatinde tanınmış biriydi. İsa’nın diriltilmesinden sonra, bir keresinde Rabbimiz bizzat Yakub’a ve sonra tüm resullere göründü. (I. Korintoslular 15:7, 8) Daha sonra, resul Petrus mucizevi şekilde hapishaneden serbest bırakıldığında, biraraya gelmiş olan bir grup İsa’nın takipçisine şunu söyledi: “Bunları Yakuba ve kardeşlere bildirin.” (Resullerin İşleri 12:17) Resuller ve ihtiyarlar, Yahudi olmayan milletlerden gelen mühtedilerin sünnet edilmelerine gerek olmadığına karar verdiklerinde, yönetim kurulunun Yeruşalim’deki toplantısına, bir resul olmadığı halde, Yakub’un başkanlık ettiği anlaşılıyor. Yakub konuşulanları özetledi ve mukaddes ruh tarafından onaylanan karar bütün cemaatlere gönderildi.—Resullerin İşleri 15:1-29.

³ Yakub’un yürüttüğü olgunluk yansıtan mantığın çok önem taşıdığı açıktır. Bununla birlikte, kendisinin sadece “Allahın ve Rab İsa Mesihin kulu” olduğunu alçakgönüllü bir şekilde kabul etti. (Yakub 1:1) İlham edilmiş mektubu, İsa’nın bugünkü takipçileri için bir sağlam öğüt ve teşvik hazinesi içerir. Bu mektup, iyi haberin geniş ölçüde “gök altında olan bütün hilkate” vaaz edilmesinden sonra ve Romalıların Yeruşalim’e General Cestius Gallus’un yönetimindeki ilk saldırısından yaklaşık dört yıl önce tamamlandı. (Koloseliler 1:23) Bu, kritik bir devreydi ve Yehova’nın hizmetçileri, O’nun hükmünün Yahudi ulusuna infaz edilmek üzere olduğunun tamamen bilincindeydiler.

 4. İsa’nın ilk yüzyıldaki takipçilerinin Tanrı’nın Sözüne büyük güvenleri olduğunu gösteren nedir?

⁴ İsa’nın o zamanki takipçileri İbranice Kutsal Yazıların tümüne ve Yunanca Kutsal Yazıların büyük bir kısmına zaten sahiptiler. Önceki yazılardan yaptıkları sayısız alıntının gösterdiği gibi, İsa’nın takipçisi olan Mukaddes Kitap yazarlarının Tanrı’nın Sözüne büyük güvenleri vardı. Benzer şekilde, bugün biz de Tanrı’nın Sözünü ciddiyetle incelemeli ve yaşamımızda uygulamalıyız. Dayanabilmek için, Kutsal Yazıların sağladığı ruhi güce ve cesarete ihtiyacımız var.—Mezmur 119:97; I. Timoteos 4:13.

 5. Bugün neden özel rehberliğe ihtiyacımız var ve onu nerede buluruz?

⁵ Bugün insanlık ‘dünyanın başlangıcından beri olmamış ve hiç olmayacak büyük sıkıntının’ eşiğinde bulunmaktadır. (Matta 24:21) Sağ kalmamız, Tanrısal rehberliğe sahip olmamıza bağlıdır. Bunu nasıl elde edebiliriz? Tanrı’nın ruhuyla ilham ettiği Sözünde bulunan öğretilere yüreğimizi açmakla. Yehova’nın eski zamanlardaki vefakâr hizmetçileri gibi, bu, bizi ‘sözün işleyicileri’ olmaya yöneltecektir. Tanrı’nın Sözünü okumalı, gayretle incelemeli ve onu Yehova’ya hamt getirecek şekilde kullanmalıyız.—II. Timoteos 2:15; 3:16, 17.

Sevinçle Tahammül Etmek

 6. Denemelerle karşılaştığımızda neden sevinç duymalıyız?

⁶ Yakub, mektubuna başlarken Tanrı’nın ruhunun ikinci meyvesi olan sevinçten söz eder. Şunları yazar: “Ey kardeşlerim, ne zaman çeşit çeşit tecrübelere düşerseniz, imanınızın imtihanı sabır hasıl ettiğini bilerek, bunu tam bir sevinç sayın. Ve sabır kendi işini ikmal etsin ki, bir şeyde eksiğiniz olmıyarak, kâmil ve tam adamlar olasınız.” (Yakub 1:2-4; Galatyalılar 5:22, 23) Pek çok denemeyle karşılaşmanın “tam bir sevinç” olduğu nasıl söylenebilir? İsa kendisi de Dağdaki Vaazında şunları söyledi: “Benim uğruma insanlar size sitem edecekleri, eza eyliyecekleri, ve size karşı yalan yere her türlü fenalığı söyliyecekleri zaman, size ne mutlu! Sevinin, ve meserretle coşun; çünkü göklerde karşılığınız büyüktür.” (Matta 5:11, 12) Sonsuz yaşam hedefine doğru ilerlemeye uğraşırken, çabalarımızın Yehova’nın bereketine sahip olduğunu görmek bize sevince yol açan bir doyum verir.—Yuhanna 17:3; II. Timoteos 4:7, 8; İbraniler 11:8-10, 26, 35.

 7. (a) Tahammül etmek üzere nasıl yardım görürüz? (b) Eyub gibi biz de nasıl ödüllendirilebiliriz?

⁷ İsa kendisi, “önüne konulan sevinç uğruna” tahammül etti. (İbraniler 12:1, 2) İsa’nın cesur örneğine dikkatle bakarak biz de tahammül edebiliriz! Yakub’un, mektubunun sonuna doğru söylediği gibi, Yehova bütünlüğünü koruyanları bol bol ödüllendirir. Yakub şunları söylüyor: “İşte, sabredenlere mutlu deriz; Eyubun sabrını işittiniz, ve Rabbin takdir ettiği akıbeti gördünüz, çünkü Rab çok acır ve merhamet eder.” (Yakub 5:11) Sağlığına ve sevdikleriyle birlikte dolu dolu, mutlu bir yaşama kavuşturulduğunda, Eyub’un bütünlüğünün nasıl ödüllendirildiğini hatırlayın. Bütünlüğü koruyarak tahammül etmek, benzer şekilde sizin için de, Yehova’ya şimdi hizmet etme sevincinin bir doruğu olarak, Tanrı’nın vaat edilen yeni dünyasındaki Cennette sevinç duymakla sonuçlanabilir.

Hikmet Aramak

 8. Hakiki, uygulanır hikmeti nasıl bulabiliriz ve dua bunda nasıl bir rol oynar?

⁸ Tanrı’nın Sözünü gayretle inceleyip gerçek hayatta uygulamamız Tanrısal hikmetle sonuçlanacak; bu da, son nefesinde olan Şeytan’ın sisteminin çürümüşlüğü içinde denemelere tahammül etmemizi mümkün kılar. Böyle bir hikmeti elde edeceğimizden nasıl emin olabiliriz? Yakub bize şöyle der: “Eğer sizden birinin hikmeti eksikse, herkese cömertlikle ve tekdir etmeden veren Allahtan istesin, ve kendisine verilecektir. Fakat bir şeyden şüphe etmiyerek imanla istesin; çünkü şüphe eden adam yelle sürülen ve dalgalanan denizin çalkanmasına benzer.” (Yakub 1:5, 6) Yehova’nın ricalarımızı işiteceğine ve uygun gördüğü vakitte ve uygun gördüğü yolla onlara karşılık vereceğine ilişkin sarsılmaz bir güvene sahip olarak içtenlikle dua etmeliyiz.

 9. Yakub Tanrısal hikmeti ve onun uygulanışını nasıl tarif ediyor?

⁹ Tanrısal hikmet Yehova’dan gelen bir armağandır. Bu tür armağanlardan söz eden Yakub şöyle der: “Her iyi atiye ve her kâmil mevhibe, indinde değişiklik yahut döneklik gölgesi olmıyan nurlar Babasından, yukarıdan, iner.” Yakub, mektubunda daha sonra şunları söylediğinde gerçek hikmeti kazanmanın sonucunu açıklar: “Aranızda hikmetli ve anlayışlı olan kimdir? İyi yaşayışla kendi işlerini hikmet hilminde göstersin. . . . . Yukarıdan olan hikmet evvelâ saftır, ondan sonra sulh edici, mülâyim, uysal, merhametle ve iyi semerelerle dolu, garazsız, riyasızdır.”—Yakub 1:17; 3:13-17.

10. Sahte din hakiki dine nasıl tezat oluşturur?

¹⁰ İster Hıristiyan âleminde, isterse de başka ülkelerde olsun, sahte dinin dünya imparatorluğunda çoğu kez uygulanan âdet, ibadet edenlerin bazı ilahiler okumaları, tekrarlanan duaları ve belki bir vaazı dinlemeleridir. Dinlerin çoğu geleceğe ilişkin parlak bir ümit görmüyor; bu yüzden de bir ümit mesajı ilan etme yönünde herhangi bir teşvik verilmiyor. Tanrı’nın Gökteki Mesihi Krallığının izzetli ümidinden ya hiç söz edilmiyor ya da tamamıyla yanlış anlaşılıyor. Yehova Hıristiyan âleminin mensupları hakkında şu peygamberlikte bulunuyor: “Kavmım iki kötülük işledi; beni, diri suların kaynağını, bıraktılar da, kendilerine sarnıçlar, su tutmıyan çatlak sarnıçlar kazdılar.” (Yeremya 2:13) Onlarda hakikat suları yoktur. Semavi hikmetten yoksundurlar.

11, 12. (a) Tanrısal hikmet bizi ne yapmak üzere harekete geçirmeli? (b) Tanrısal hikmet bizi ne hakkında uyarıyor?

¹¹ Bugün Yehova’nın Şahitleri arasında ne kadar farklı bir durum söz konusudur! Tanrı’nın verdiği dinamik enerjiyle, O’nun gelmekte olan Gökteki Krallığıyla ilgili iyi haberle yeryüzünü kaplıyorlar. Konuştukları hikmet sağlam şekilde Tanrı’nın Sözüne dayanır. (Süleymanın Meselleri 1:20; İşaya 40:29-31 ile karşılaştırın.) Gerçekten de, Tanrımız ve Yaratıcımızın görkemli amaçlarını ilan ederek hakiki bilgi ve anlayışı uygulamalı şekilde kullanıyorlar. Cemaatteki herkesin “[Tanrı’nın] iradesinin bilgisile ve bütün hikmet ve ruhanî anlayışla dol”ması bizim arzumuz olmalıdır. (Koloseliler 1:12) Böyle bir temele sahip olurlarsa, hem gençler hem de yaşlılar her zaman ‘sözün işleyicileri’ olma isteği duyacaklardır.

¹² “Yukarıdan olan hikmet” bizi Tanrısal hoşnutsuzluğa yol açabilen günahlar hakkında uyarır. Yakub, “ey sevgili kardeşlerim, bunu bilirsiniz” der ve şunları ekler: “Fakat her adam işitmekte çabuk, söylemekte ağır, gazapta ağır olsun; çünkü insanın gazabı Allahın salâhını husule getirmez.” Evet, Tanrısal öğüdü dinleyip uygulamak konusunda çabuk ve istekli olmalıyız. Bununla birlikte, “küçük bir uzuv” olan dili yanlış kullanmaktan sakınmalıyız. Dil, övünmek, hikmetsizce dedikodu yapmak veya kendi görüşünü inatla savunmakla, mecazi anlamda ‘büyük bir ormanı’ tutuşturabilir. Bu nedenle, tüm arkadaşlıklarımızda sempati ve özdenetim niteliklerini geliştirmeye ihtiyacımız var.—Yakub 1:19, 20; 3:5.

13. “Ekilmiş sözü” kabul etmemiz neden önemlidir?

¹³ “Bunun için” Yakub, “her pisliği ve şerrin çokluğunu atarak, canlarınızı kurtarmağa kadir olan sizde ekilmiş sözü hilimle kabul edin” diye yazdı. (Yakub 1:21) Bu açgözlü dünya, gösterişli, maddiyatçı, önce-ben düşünüşlü yaşam tarzı ve düşük ahlakıyla birlikte yok olmak üzeredir. “Fakat Allahın iradesini yapan ebediyen durur.” (I. Yuhanna 2:15-17) Bu nedenle, “ekilmiş sözü” kabul etmemiz ne kadar önemlidir! Tanrı’nın Sözü aracılığıyla sağlanan hikmet, son nefesinde olan bu dünyanın kötülüğüne açık bir tezat oluşturur. Biz bu kötülüğü hiçbir şekilde istemiyoruz. (I. Petrus 2:1-3) Yehova’nın adil yollarından hiç sapmamaya kararlı olmak üzere yüreklerimizde hakikat sevgisi ve güçlü bir iman aşılanmış olmalı. Fakat Tanrı’nın Sözünü işitmek yeterli mi?

‘Sözün İşleyicileri’ Olmak

14. Sözün hem “işiticileri,” hem de “işleyicileri” nasıl olabiliriz?

¹⁴ Yakub 1:22’de şöyle okuyoruz: “Kendi kendinizi aldatarak sözün yalnız işiticileri değil, fakat işleyicileri olun.” ‘Sözün işleyicileri olun!’ Yakub’un mektubunda bu tema kesin olarak vurgulanır. Dinlemeli ve sonra ‘tam öyle’ yapmalıyız. (Tekvin 6:22) Bugün birçokları bir vaaz dinlemenin veya ara sıra yapılan biçimsel bir tapınmanın yeterli olduğunu iddia ediyor; bunun dışında hiçbir şey yapmıyor. Kendi standartlarına göre ‘iyi bir insan’ olarak yaşadıkları sürece, bunun yeterli olduğunu düşünebilirler. Oysa İsa Mesih şunu belirtti: “Bir kimse ardımdan gelmek isterse, kendisini inkâr etsin, ve haçını yüklenip ardımca yürüsün.” (Matta 16:24) İsa’nın hakiki takipçilerinden, onun Tanrı’nın iradesini yapma konusunda bıraktığı örneği izlerken, özverili davranış ve tahammül göstermeleri açıkça istenmektedir. Bugün, onlar için Tanrı’nın iradesi, diriltilmiş İsa’nın “İmdi, siz gidip bütün milletleri şakirt edin” emrinde ifade edilen ilk yüzyıldakinin aynıdır. (Matta 28:19) Siz bu konuda ne durumdasınız?

15. (a) Yakub, ‘sözün işleyicileri’ olarak nasıl mutlu olabileceğimizi gösteren hangi tasviri verdi? (b) Biçimsel bir tapınma neden yeterli değildir?

¹⁵ Tanrı’nın Sözüne bakmaya devam edersek, o bizim için, tam olarak ne tür bir kişi olduğumuzu yansıtan bir ayna gibi olabilir. Yakub şöyle der: “Kâmil olan kanuna, hürriyet kanununa, bakan ve devam eden, unutkan işitici değil, ancak çalışkan işleyici olan o adam kendi işinde mutlu olacaktır.” (Yakub 1:23-25) Evet, bu kişi ‘sözün mutlu bir işleyicisi’ olacaktır. Ayrıca, İsa’nın takipçisine özgü yaşamımızın her ayrıntısında “işleyici” olmak önemlidir. Biçimsel bir tapınma şeklinin yeterli olduğu düşüncesine kapılarak kendimizi aldatmamalıyız. Hakiki tapınmanın bazı özellikleri İsa’nın gayretli takipçilerince bile ihmal edilmiş olabilir; Yakub bunları yerine getirmemizi öğütler. Şunları yazar: “Allahın ve Babanın indinde temiz ve lekesiz dindarlık şudur: Öksüzleri ve dulları sıkıntılarında ziyaret etmek, ve kendisini dünyadan lekesiz tutmaktır.”—Yakub 1:27.

16. İbrahim hangi yönlerden “Allahın dostu” oldu ve biz Tanrı’nın dostluğunu nasıl kazanabiliriz?

¹⁶ Yalnızca, ‘Tanrı’ya inanıyorum,’ deyip her şeyi oluruna bırakmak yeterli değildir. Yakub 2:19’un şuna dikkat çektiği gibi: “Sen Allah bir olduğuna inanıyorsun; iyi ediyorsun; cinler de inanıyorlar, ve titriyorlar.” Yakub “iman da, eğer amelleri olmazsa, haddi zatında ölüdür” diye vurgular ve İbrahim’e değinip şunları söyler: “İman[ı] onun amellerile beraber işliyordu, ve iman amellerle ikmal olundu.” (Yakub 2:17, 20-22) İbrahim’in işleri, yakın akrabalarına yardım sağlamak, konukseverlik göstermek, İshak’ı kurban etmek üzere hazırlıklar yapmak ve Tanrı’nın ‘temelli şehir,’ yani gelecek olan Mesihi Krallıkla ilgili vaadi hakkında sarsılmaz bir imanı ‘ikrar etmek’ gibi şeyleri içeriyordu. (Tekvin 14:16; 18:1-5; 22:1-18; İbraniler 11:8-10, 13, 14; 13:2) Yerinde olarak, İbrahim “Allahın dostu” diye adlandırıldı. (Yakub 2:23) Yaklaşan adalet Krallığına olan imanımızı ve ümidimizi faal şekilde ilan ettiğimizde, biz de ‘Yehova’nın dostları’ olarak sayılabiliriz.

17. (a) Rahab neden ‘salih sayıldı’ ve nasıl ödüllendirildi? (b) Mukaddes Kitap ‘sözün işleyicisi’ olanlar hakkında hangi uzun listeyi verir? (c) Eyub nasıl ve neden ödüllendirildi?

¹⁷ ‘Sözün işleyicisi’ olanlar gerçekten “yalnız imanla değil, amellerle salih sayılır”lar. (Yakub 2:24) Rahab, Yehova’nın kudretli işleri hakkında işittiği “söz”e olan imanına işler ekleyen biriydi. İsrailli çaşıtları gizledi ve kaçmalarına yardım etti, sonra hayatta kalması için babasının ev halkını biraraya topladı. Dirilmede, işlerle desteklenen imanının, Mesih’in geldiği soydan biri olmasıyla sonuçlandığını öğrenmek onu nasıl da sevindirecek! (Yeşu 2:11; 6:25; Matta 1:5) İbraniler kitabının 11. babı, imanlarını gösterme açısından ‘işleyiciler’ olup bol bol ödüllendirilecek başkalarıyla ilgili uzun bir liste verir. Şiddetli deneme içindeyken “RABBİN ismi mubarek olsun” diyen Eyub’u da unutmamalıyız. İmanı ve işleri görkemli bir ödülle sonuçlandı. (Eyub 1:21; 31:6; 42:10; Yakub 5:11) Benzer şekilde, bugün bizim de ‘sözün işleyicileri’ olarak gösterdiğimiz tahammül Yehova’nın onayını getirecektir.

18, 19. Uzun yıllar baskı altında olan kardeşlerimiz nasıl ‘sözün işleyicisi’ oldular ve faaliyetleri hangi bereketi getirdi?

¹⁸ Uzun yıllar pek çok şeye tahammül etmiş olanlar arasında Doğu Avrupa’daki kardeşlerimiz bulunuyor. Şimdi birçok kısıtlama kaldırıldığından, içinde yaşadıkları yeni koşullarda gerçekten ‘sözün işleyicisi’ oldular. Komşu ülkelerden dolgun vakitli vaizler ve öncüler, öğretme ve teşkilatlandırma işinde yardımcı olmak üzere oralara taşındılar. Yehova’nın Şahitlerinin Finlandiya’daki ve yakın çevredeki diğer büroları uzman inşaatçılar gönderdi ve dünya çapındaki cömert kardeşlik toplumu tarafından yeni büroların ve İbadet Salonlarının inşa edilmesine parasal destek sağlandı.—II. Korintoslular 8:14, 15 ile karşılaştırın.

¹⁹ Uzun zaman baskı altında kalan bu kardeşler tarlada büyük bir şevk göstererek karşılık verdiler! Sanki ‘sıkıntılı zaman’ boyunca elde edemedikleri fırsatları telafi etmeye çalışırcasına “emek veriyor ve cehdediyor”lar. (I. Timoteos 4:10; II. Timoteos 4:2) Örneğin, geçen Nisan ayında, daha önce baskının dayanılmaz olduğu Arnavutluk’ta “Yaşam Neden Bu Kadar Sorunlarla Dolu” başlıklı Gökteki Krallık Haberinin tüm stoku sadece üç gün içinde dağıtıldı. Bu şahane faaliyet İsa’nın ölümünün Anılmasının ardından yapıldı; o toplantıda, 538 faal müjdeciden çok daha fazla, yani 3.491 kişi hazır bulunmuştu.

20. Anma Yemeğinde hazır bulunanlarla ilgili son rakamlar ne gösteriyor; birçoklarına nasıl yardım edilebilir?

²⁰ Anma Yemeğinde hazır bulunanların geçen yıllarda 10.000.000’u rahatlıkla aşan sayısında başka ülkelerin de önemli bir payı var. Birçok yerde, Anma Yemeğinde hazır bulunup onu kutlamakla imanları güçlendirilmiş olan yeni kişiler, ‘sözün işleyicileri oluyorlar.’ Bu imtiyazda yeterlilik kazanmaları için aramızda bulunan yenilerden daha çoğunu teşvik edebilir miyiz?

21. Yıllık ayetimize uygun olarak hangi hareket tarzını izlemeliyiz ve hedefimiz ne olmalı?

²¹ İsa’nın ilk yüzyıldaki gayretli takipçileri ve o zamandan beri yaşamış birçokları gibi, ister gökteki Krallıkta isterse yeryüzü ülkesinde olsun, sonsuz yaşam ‘hedefine doğru koşmak’ üzere canla başla uğraşmaya kararlı olalım. (Filipililer 3:12-14) Bu hedefe erişmek harcadığımız her çabaya değer. Şimdi gerileyip sadece işiticiler olma vakti değildir, tersine ‘güçlü olmak ve işlemek’ üzere en uygun vakittir. (Haggay 2:4; İbraniler 6:11, 12) ‘Sözün ekilmesini’ kabul etmiş olarak, şimdi ve önümüzdeki sonsuzluk boyunca ‘sözün sevinçli işleyicileri’ olalım.

Nasıl Cevaplandırırsınız?

◻ Nasıl sevinçle tahammül edebiliriz?

◻ “Yukarıdan olan hikmet” nedir ve onu nasıl elde edebiliriz?

◻ Nasıl “sözün yalnız işiticileri değil, fakat işleyicileri” olabiliriz?

◻ Hangi raporlar ‘sözün işleyicileri’ olmak üzere bizi harekete geçirmeli?

[Sayfa 17’deki resim]

Biz de yüreklerimizi Tanrısal öğretime açalım

[Sayfa 18’deki resim]

Eyub’un bütünlüğü sevdikleriyle birlikte dolu dolu, mutlu bir yaşama kavuşturulmasıyla ödüllendirildi