Üzerinizde Yetki Sahibi Olanlara Onur Verin
“Bütün insanlara hürmet edin. Kardeşliği sevin. Allahtan korkun. Kırala hürmet edin.”—I. PETRUS 2:17.
1, 2. Bugün insanların otoriteyle ilgili görüşü nedir? Neden?
BİR anne şöyle yakınıyor: “Çocuklar her tür hakka sahip. Ana babalara hiç saygı yok.” Bir araba tamponunda “Otoriteyi Sorgula” diye yazıyor. Bunlar, sizin de bildiğiniz gibi, bugün hüküm süren durumun göstergelerinden sadece ikisidir. Ana babalara, öğretmenlere, işverenlere ve hükümet görevlilerine karşı saygısızlık bütün dünyada yaygındır.
2 Bazıları omuz silkip, “Ne yapayım, yetkili konumda olanlar benden saygı görmeyi hak etmiyor” diyebilir. Bunun aksini söylemek bazen çok zor olabilir. Yolsuzluk yapan hükümet görevlileri, açgözlü işverenler, yeteneksiz öğretmenler ve acımasız ana babalara ilişkin haberlerle sürekli karşılaşıyoruz. Cemaatte yetkili konumda olanlar hakkında aynı şekilde düşünen fazla kişi olmamasına seviniyoruz.—Matta 24:45-47.
3, 4. İsa’nın takipçileri yetkili konumda olanlara neden saygı göstermelidir?
3 İsa’nın takipçileri olarak dünyevi otoritelere saygı göstermek üzere ‘zorlayıcı nedenimiz’ var. Pavlus, İsa’nın takipçilerine şunu öğütledi: ‘Her can üstün olan otoritelere tabiiyette olsun, çünkü Tanrı tarafından olmayan otorite yoktur; var olan otoriteler nispi mevkilerinde Tanrı tarafından konulmuş olarak durmaktadırlar.’ (Romalılar 13:1, 2, 5; I. Petrus 2:13-15) Pavlus aynı zamanda ailedeki otoritelere itaat etmek üzere geçerli bir neden gösterdi: “Ey kadınlar, Rabde lâyık olduğu üzre, kocalarınıza tâbi olun. Ey çocuklar, her şeyde ana babalarınıza itaat edin, çünkü bu Rabde makbuldür.” (Koloseliler 3:18, 20) Cemaat ihtiyarları bizden saygı görmeye layıktır, çünkü ‘mukaddes ruh onları Tanrı’nın cemaatine çobanlık etmek için nazır olarak tayin etmiştir.’ (Resullerin İşleri 20:28) İnsani otoritelere onur vermemiz Yehova’ya duyduğumuz saygıdan kaynaklanıyor. Doğal olarak, Yehova’nın otoritesine onur vermek yaşamımızda her zaman ilk sırada gelir.—Resullerin İşleri 5:29.
4 Yehova’nın üstün otoritesini aklımızda tutarak, yetkili konumlarda olanlara saygı göstermiş ve göstermemiş olanların örneklerini ele alalım.
Saygısızlık Reddedilmeye Yol Açar
5. Mikal, Davud’a karşı hangi saygısız tutumu gösterdi ve bu neye yol açtı?
5 Yehova’nın, Tanrısal kaynaklı otoriteyi hor görenler hakkındaki görüşünü Kral Davud’un yaşamında görebiliriz. Davud ahit sandığını Yeruşalim’e getirdiğinde karısı Mikal “kıral Davudu, RABBİN önünde sıçrayıp raksederek gördü; ve yüreğinde onu hor gördü.” Mikal Davud’u sadece ailenin reisi olarak değil, ülkenin kralı olarak da tanımalıydı. Bununla birlikte, duygularını alaylı şekilde şöyle dile getirdi: “Bugün kullarının cariyeleri önünde ancak bayağı adamlardan birinin utanmadan soyunması gibi soyunan İsrail kıralı, bugün ne şerefli idi!” Bunun sonucunda Mikal’in hiç çocuğu olmadı.—II. Samuel 6:14-23.
6. Yehova, meshettiği kişilere karşı Korah’ın gösterdiği saygısızlığı nasıl karşıladı?
6 Tanrı’nın tayin ettiği teokratik önderliğe onur vermemekle ilgili göze çarpar bir örnek Korah’ın durumuydu. Kohat oğullarından olduğu için Yehova’ya toplanma çadırında hizmet etmek üzere şahane bir imtiyazı vardı! Yine de, Tanrı’nın, İsraillilerin önderi olarak meshettiği Musa ve Harun’da hatalar buldu. Korah başka İsrail reisleriyle birleşerek Musa ve Harun’a yüzsüzce şöyle dedi: “Bütün cemaat, onlardan her biri mukaddestir, ve RAB onların arasındadır; ve niçin RABBİN cümhuru üzerine kendinizi yükseltiyorsunuz?” Yehova, Korah ve onu destekleyen kişilerin tutumunu nasıl karşıladı? Yehova onların hareketini bizzat Kendi onurunun lekelenmesi olarak gördü. Korah ve 250 bey, kendi taraflarında olan herkesi yerin yuttuğunu gördükten sonra, Yehova’nın gönderdiği ateşle yok edildi.—Sayılar 16:1-3, 28-35.
7. “Faik resullerin” Pavlus’un otoritesini eleştirmesi için bir neden var mıydı?
7 İsa’nın birinci yüzyıldaki takipçilerinin cemaatinde de teokratik otoriteye saygısızlık gösterenler vardı. Korintos cemaatindeki “faik resuller” Pavlus’a karşı saygısız bir tutum içindeydi. Onun konuşma yeteneğini eleştirerek şöyle diyorlardı: “Bedenin huzuru zayıf, ve sözü hiçtir.” (II. Korintoslular 10:10; 11:5) Pavlus olağanüstü bir konuşmacı olsun ya da olmasın bir resul olarak saygıyı hak ediyordu. Öte yandan Pavlus’un sözleri gerçekten “hiç” denecek kadar değersiz miydi? Mukaddes Kitapta kayıtlı olan umumi konuşmaları, onun çok ikna edici bir konuşmacı olduğunu gösterir. Evet, “Yahudilerin bütün . . . . sorunlarını yakından bilen biri” olan Hirodes II. Agrippa ile yaptığı kısa bir görüşmenin sonucunda Pavlus, kralı şunları söyleyecek duruma getirdi: “Bu kadar kısa bir sürede beni ikna edip Mesihçi mi yapacaksın?” (Resullerin İşleri 13:15-43; 17:22-34; 26:1-28, Müjde) Fakat, Korintos’taki “faik resuller” onun konuşma tarzını hor gördüler! Yehova onların tutumunu nasıl karşıladı? İsa Mesih Efesos cemaatinin ihtiyarları hakkındaki bir mesajda, “resul değilken kendilerine resul diyenler” tarafından saptırılmayanları övdü.—Vahiy 2:2.
Kusurluluğa Rağmen Saygı
8. Davud, Yehova’nın Saul’a verdiği yetkiye saygı duyduğunu nasıl gösterdi?
8 Mukaddes Kitapta, yetkili konumdaki kişiler yetkilerini kötüye kullansa ya da yanlış uygulasa bile onlara onur veren kişilerle ilgili birçok örnek bulunur. Davud bu konuda iyi bir örnektir. Kral Saul, kendisine hizmet eden Davud’un başarılarını kıskanarak onu öldürmeye çalıştı. (I. Samuel 18:8-12; 19:9-11; 23:26) Yine de, Saul’u öldürme olanağı varken bile, Davud şöyle dedi: “RAB bana göstermesin ki, efendime, RABBİN mesihine . . . . el uzatayım.” (I. Samuel 24:3-6; 26:7-13) Davud, Saul’un haksız olduğunu biliyordu; fakat ona hükmetmeyi Yehova’ya bıraktı. (I. Samuel 24:12, 15; 26:22-24) Saul’un yüzüne karşı ya da arkasından konuşmadı.
9. (a) Davud, Saul’un kötü davranışlarıyla karşılaştığında neler hissetti? (b) Davud’un Saul’a saygısının içten olduğunu neden söyleyebiliriz?
9 Davud kötü davranışlarla karşılaştığında sıkıntı çekmedi mi? Yehova’ya şöyle feryat etti: “Zorbalar canımı aradı.” (Mezmur 54:3) O Yehova’ya içini döktü: “Beni düşmanlarımdan azat et, ey Allahım; . . . . kuvvetliler bana karşı toplanıyorlar; ne isyanımdan ötürü, ne de suçumdan ötürü, ya RAB. Günahım yokken seğirdip hazırlanıyorlar; bana yardım etmek için uyan ve bak.” (Mezmur 59:1-4) Aynı şekilde, ona karşı hiçbir yanlış davranışınız olmadığı halde, yetkili birinin size durmadan zorluk çıkardığını hiç hissettiniz mi? Davud Saul’a saygısızlık etmedi. Saul’un ölümü üzerine, sevinç duymak yerine bir ağıt besteledi: “Saul ile Yonatan hayatlarında tatlı ve sevimli idiler . . . . Kartallardan daha çevik, aslanlardan daha kuvvetli idiler. Ey İsrail kızları, Saula ağlayın.” (II. Samuel 1:23, 24) Davud, Saul tarafından haksızlığa uğramış olsa da, Yehova’nın mesihine karşı içten saygı göstermek konusunda çok iyi bir örnek oldu.
10. Pavlus, yönetim kuruluna verilmiş Tanrısal yetkiye saygı göstermek konusunda hangi iyi örneği bıraktı ve bu neye yol açtı?
10 İsa’dan sonraki dönemde de Tanrı’nın yetki verdiği kişileri onurlandıran birçok seçkin örnek görüyoruz. Örneğin Pavlus. O, İsa’nın takipçilerinin cemaatinin birinci yüzyıldaki yönetim kurulunun kararlarına saygı göstermişti. Pavlus’un Yeruşalim’e son ziyareti sırasında yönetim kurulu, Musa Kanunu hakkında kötü düşünmediğini başkalarına göstermesi için kendini törensel şekilde temizlemesini öğütledi. Pavlus şöyle düşünebilirdi: ‘Bu kardeşler daha önce ölümle tehdit edildiğim zaman bana Yeruşalim’i terk etmemi söyledi. Şimdi de Musa Kanunu’na saygı duyduğumu herkesin önünde göstermemi istiyorlar. Galatyalılar’a Kanunu tutmaktan sakınmalarını öğütleyen mektubu daha yeni yazdım. Mabede gidersem başkaları davranışımı yanlış anlayabilir ve sünnetli olanlarla uzlaştığımı düşünebilir.’ Fakat, Pavlus’un bunları düşünmediği görülüyor. Tanrısal ilkeler konusunda bir uzlaşma söz konusu olmadığından, birinci yüzyıldaki yönetim kurulunun öğüdüne saygı duydu ve itaat etti. Bunun kısa vadedeki sonucu, Pavlus’un bir Yahudi saldırısından kurtarılmasıydı, sonradan iki yıl hapiste kaldı. Uzun vadede ise, Tanrı’nın iradesi yerine gelmiş oldu. Pavlus Kayseriye’de üst düzey yetkililerin önünde şahitlik etti ve daha sonra bizzat Kayser’in önünde şahitlik etmesi için hükümet tarafından masrafları karşılanarak Roma’ya götürüldü.—Resullerin İşleri 9:26-30; 21:20-26; 23:11; 24:27; Galatyalılar 2:12; 4:9, 10.
Saygı Gösteriyor musunuz?
11. Dünyevi otoritelere nasıl saygı gösterebiliriz?
11 Yetkili konumda olanlara gerekli saygıyı gösteriyor musunuz? İsa’nın takipçilerine, “hürmet hakkı olana hürmeti, cümleye haklarını eda edin” emri verildi. Gerçekten de, ‘üstün olan otoritelere’ tabiiyetimiz, sadece vergilerimizi ödemeyi değil, davranış ve sözlerimizle otoriteye onur vermemizi de gerektirir. (Romalılar 13:1-7) Bize karşı kaba davranan yetkililerle karşılaştığımızda nasıl tepki gösteriyoruz? Meksika’nın Chiapas Eyaletindeki bir yörenin yetkilileri, Yehova’nın Şahidi olan 57 ailenin bazı dinsel bayramlara katılmaması üzerine, onların tarlalarına el koydu. Meseleyi halletmek üzere düzenlenen toplantılarda, temiz ve düzenli şekilde giyinmiş olan Şahitler her zaman saygılı konuştu. Bir yılı aşkın bir süre sonra onların lehinde karar alındı. Onların tutumu olayı izleyen bazı kişilerde öylesine saygı uyandırdı ki, onlar da Yehova’nın Şahidi olmak istedi!
12. Kadının iman etmeyen kocasına ‘derin saygı’ duyması neden önemlidir?
12 Aile içinde Tanrı’nın verdiği yetkiye nasıl saygı gösterebilirsiniz? Resul Petrus elem çekmek konusunda İsa’nın örneğini ele aldıktan sonra şöyle dedi: “Ey kadınlar, ayni suretle siz kendi kocalarınıza tâbi olun, ta ki bazıları kelâma itaat etmezlerse, korku içinde iffetli yaşayışınızı görerek, karılarının yaşayışı ile sözsüz kazanılsınlar.” (I. Petrus 3:1, 2; Efesoslular 5:22-24) Petrus burada, bazı kocalar böyle bir saygıyı hak edecek çok az şey yapsa bile kadının kocasına ‘derin saygıyla’ tabi olmasının önemini vurguladı. Kadının saygılı tutumu iman etmeyen kocasının kalbini fethedebilir.
13. Kadınlar kocalarına nasıl onur verebilir?
13 Bu ayetlerin bağlamında Petrus, Sara’nın örneğine dikkatimizi çeker; onun kocası İbrahim, göze çarpar bir iman örneğiydi. (Romalılar 4:16, 17; Galatyalılar 3:6-9; I. Petrus 3:6) İmanlı kocaları olan kadınlar onlara, iman etmeyen eşleri olanlardan daha az mı onur vermeli? Bazı konularda kocanızla anlaşamıyorsanız ne olacak? İsa bu konuda genel olarak uygulanabilecek bazı öğütler verdi: “Kim seni bir mil gitmeğe zorlarsa, onunla iki mil git.” (Matta 5:41) Onun isteklerine uyarak kocanıza onur veriyor musunuz? Eğer bu çok zor görünüyorsa, bu konudaki düşüncelerinizi onunla paylaşın. Hissettiklerinizi zaten bildiğini düşünmeyin. Fakat isteklerinizi ona söylerken bunu saygılı şekilde yapın. Mukaddes Kitap bize şu öğüdü verir: “Her adama nasıl cevap vermek lâzımdır bilesiniz diye, sözünüz tuzla terbiye edilmiş olarak daima lûtufla olsun.”—Koloseliler 4:6.
14. Ana babaya onur vermek neler içerir?
14 Çocuklar, sizin için ne denebilir? Tanrı’nın Sözü şöyle emreder: “Ey çocuklar, ana babalarınıza Rabde itaat edin, çünkü bu doğrudur. ‘Babana, anana hürmet et’ (vaitle olan ilk emir budur).” (Efesoslular 6:1-3) Ana babanıza itaat etmenizin, “babana, anana hürmet et” emriyle eşanlamlı olduğuna dikkat edin. “Hürmet” olarak tercüme edilen Yunanca sözcük “çok değerli saymak” ya da “paha biçmek” anlamını taşır. Bu nedenle, itaat etmek, sadece ana babanın koyduğu kurallara istemeye istemeye uymaktan fazlasını gerektirir. Tanrı, ana babanıza derin saygı göstermenizi ve onların rehberliğine değer vermenizi istiyor.—Süleymanın Meselleri 15:5.
15. Çocuklar, ana babalarının bir hata yaptığını düşünseler bile onlara saygı duymayı nasıl sürdürebilir?
15 Ana babanız onlara duyduğunuz saygıyı azaltacak bir şey yaparsa ne olacak? Meseleyi onların açısından görmeye çalışın. Sizin dünyaya gelmenizi sağlayan ve bakımınızla ilgilenen onlar değil mi? (Süleymanın Meselleri 23:22) Onları harekete geçiren güdü, size karşı olan sevgileri değil mi? (İbraniler 12:7-11) Ana babanızla saygılı şekilde konuşarak, hissettiklerinizi huy yumuşaklığıyla onlara anlatın. Size hoşlanmadığınız şekilde karşılık verseler bile saygısızca konuşmaktan kaçının. (Süleymanın Meselleri 24:29) Saul, Tanrı’nın öğütlerinden saptığı zaman bile Davud’un krala saygısını nasıl koruduğunu hatırlayın. Yehova’dan duygularınızla başa çıkmanıza yardım etmesini dileyin. Davud şöyle dedi: “Yüreğinizi onun önüne dökün; Allah bize sığınacak yerdir.”—Mezmur 62:8; Yeremyanın Mersiyeleri 3:25-27.
Önderlik Edenleri Onurlandırın
16. Sahte öğretmenler ile meleklerin örneğinden ne öğrenebiliriz?
16 Cemaat ihtiyarları mukaddes ruhla tayin edilir; fakat yine de onlar kusurludur ve hata yapabilirler. (Mezmur 130:3; Vaiz 7:20; Resullerin İşleri 20:28; Yakub 3:2) Sonuç olarak cemaatte bazıları, ihtiyarlardan memnun olmayabilir. Cemaatte bir şeyin yanlış ele alındığını ya da en azından öyle göründüğünü düşünüyorsak nasıl tepki göstereceğiz? Birinci yüzyıldaki sahte öğretmenlerle melekler arasındaki zıtlığa dikkat edin: “Cüretkârlar ve mağrurlar [sahte öğretmenler] izzetlere küfretmekte titremezler; halbuki melekler, kuvvet ve kudrette daha büyük oldukları halde, Rabbin huzurunda bunlara karşı küfrederek hüküm getirmezler.” (II. Petrus 2:10-13) Sahte öğretmenler ‘izzetli olanlara’, yani İsa’nın takipçilerinin ilk yüzyıldaki cemaatinde yetkili olan ihtiyarlara küfrederken, melekler kardeşler arasındaki birliğin bozulmasına neden olan sahte öğretmenlere küfretmedi. İnsanlardan daha üstün konumda olan ve onlardan daha keskin bir adalet duygusuna sahip olan melekler, cemaatte neler olduğunun farkındaydı. Buna rağmen onlar, Yehova’ya saygılarından dolayı hükmü O’na bıraktı.—İbraniler 2:6, 7; Yahuda 9.
17. İhtiyarların haksızlık yaptığını düşündüğünüz sorunlara yaklaşımınızda imanınız nasıl bir rol oynar?
17 Bir olay gerektiği gibi ele alınmadıysa bile, şu an yaşayan ve Tanrı’nın cemaatinin Başı olan İsa Mesih’e iman etmemiz gerekmez mi? O dünya çapındaki cemaatinde neler olduğunun farkında değil mi? Onun durumu ele alış şekline saygı duyup, meseleleri denetleme yeteneğini kabul etmemiz gerekmez mi? Gerçekten de, ‘komşumuza hükmeden biz kim oluyoruz?’ (Yakub 4:12; I. Korintoslular 11:3; Koloseliler 1:18) Dualarınızda kaygılarınızı Yehova’ya anlatmayı neden denemeyesiniz?
18, 19. Bir ihtiyarın hata yaptığını düşünüyorsanız ne yapabilirsiniz?
18 İnsanların kusurlu yapıları nedeniyle güçlükler ve sorunlar çıkabilir. Bir ihtiyarın bazılarını rahatsız edecek şekilde hatalar yaptığı zamanlar bile olabilir. Böyle durumlarda aceleyle davranmak hiçbir şeyi değiştirmez. Bu sadece sorunun daha da büyümesine neden olur. Ruhi açıdan ayırt etme yeteneği olanlar, Yehova’nın meseleleri ele alıp kendi uygun gördüğü zamanda ve şekilde gerekli olabilecek disiplini uygulamasını bekleyecektir.—II. Timoteos 3:16; İbraniler 12:7-11.
19 Bazı meseleler size sıkıntı veriyorsa ne olacak? Cemaatte başka kişilerle bunu konuşmak yerine neden saygıyla yaklaşıp ihtiyarlardan yardım istemeyesiniz? Eleştirici olmadan, nasıl etkilendiğinizi açıklayın. Onlara her zaman ‘duygudaş’ olun ve derdinizi açarken saygınızı koruyun. (I. Petrus 3:8) Alaya başvurmayın; fakat onların İsa’nın takipçilerine yakışır olgunluğuna güvenin. Onların nezaketle sunabileceği Kutsal Yazılara dayalı her teşviki takdir edin. Ayrıca düzeltici başka önlemlere gerek varsa, Yehova’nın onları iyi ve doğru olanı yapmaları için yönlendireceğine güvenin.—Galatyalılar 6:10; II. Selânikliler 3:13.
20. Gelecek makalede hangi konuyu ele alacağız?
20 Bununla birlikte, yetkili konumda olanlara onur vermek ve saygı duymak konusunda ele alınması gereken başka bir yön daha var. Yetkili konuma getirilmiş olanların da, ilgilenmeleri gereken kişilere saygı göstermesi gerekmez mi? Bu konuyu gelecek makalede ele alalım.
Nasıl Cevaplarsınız?
• Yetki sahibi olanları onurlandırmak üzere hangi iyi nedenimiz var?
• Tanrı’nın verdiği yetkiye sahip olanlara saygı göstermeyenlerle ilgili Yehova ve İsa’nın görüşü nedir?
• Yetki verilenleri onurlandırmak konusunda hangi iyi örneklere sahibiz?
• Üzerimizde yetkisi olan biri hata yapıyor gibi görünüyorsa ne yapabiliriz?
[Sayfa 12’deki resim]
Sara, İbrahim’in otoritesine derin saygı gösterdi ve mutlu oldu
[Sayfa 13’teki resim]
Mikal, Davud’un aile reisi ve kral olarak otoritesine saygı göstermedi
[Sayfa 15’teki resim]
“RAB bana göstermesin ki, efendime, RABBİN mesihine . . . . el uzatayım”
[Sayfa 16’daki resim]
Neden dualarınız aracılığıyla kaygılarınızı Yehova’ya açmayasınız?