Vaftiz Bizi Nasıl Kurtarabilir?

“Vaftiz . . . sizi kurtarıyor.”—I. Petrus 3:21.

1, 2. Vaftiz edilmesinden önce bir kişiden neler yapması talep edilmektedir?

YEHOVA, kurtuluşu arayanlardan belirli şeyler talep eder. Bu kişiler, tam bilgi edinmeli, iman göstermeli, günahlarından tövbe etmeli, dönmeli, Tanrı’ya kendilerini vakfetmeli ve vaftiz edilmelidirler. (Yuhanna 3:16; 17:3; Resullerin İşleri 3:19; 18:8) Vaftiz adayları, İsa’nın kurbanına dayanarak günahlarından tövbe ettiklerini ve kendilerini Yehova’ya vakfettiklerini alenen ikrar etmelidirler. Aynı zamanda, vakfolup vaftiz edilmekle, Yehova’nın Şahidi olarak kendilerini tanıttıklarını da fark etmelidirler.

² İmanın aleni ikrarını da içeren bu vaftiz düzenlemesinin tümü, kurtuluş için zorunludur. (Romalılar 10:10) Resul Petrus bunu şöyle açıklar: “Vaftiz . . . . sizi kurtarıyor.” (I. Petrus 3:21) Bu sözleri tam olarak nasıl anlamalıyız? Ayetin bağlamı ne gösteriyor?

Vaftiz Nasıl Kurtarır?

 3. Sen, kendi sözlerinle I. Petrus 3:18-21’i nasıl özetlersin?

³ Petrus, diriltilmiş bir ruh olarak İsa’nın zindanda olan kötü ruhlara, yani cinlere mahkûmiyet bildiren bir mesajı vaaz ettiğini söyler. Bu cinler, Yehova’nın büyük gününün hükmü için ebedi bağlarla saklanılıyorlar. Beden alıp kadınlarla yaşayan bu cinler, “bir vakitler Nuhun günlerinde gemi hazırlanırken, Allahın sabrı beklediği zaman, itaatsiz olmuşlardı; o gemide bir kaç, yani, sekiz can [Nuh, karısı, oğulları ve gelinleri] su ile kurtuldular.” Petrus şunları ekler: “O da, yani, vaftiz ([sadece gerekli olan] bedenin kirinin atılması değil, fakat Allaha doğru iyi vicdanın dileğidir), hakikî benzeyişe göre İsa Mesihin kıyamı (diriltilmesi) ile şimdi sizi kurtarıyor.”—I. Petrus 3:18-21; Tekvin 6:1, 2; II. Petrus 2:4; II. Korintoslular 7:1.

 4. Petrus ‘benzeyiş’ sözcüğünü kullanmakla neye değindi?

⁴ Petrus, ‘benzeyiş’ sözcüğüyle ne demek istedi? İmana dayanan vaftizin, geminin dışındakileri yok eden tufandan sağ geçen Nuh ve ailesinin kurtuluşuna benzediğini veya onun bir karşılığı olduğunu söylemek istedi. Nuh’un, gemiyi inşa etmek için imana ihtiyacı olduğu gibi, İsa Mesih’in vaftiz edilmiş şakirtleri, yani Yehova’nın Şahidi olan herkes de, bu imansız dünyanın tanrısı İblis Şeytan’ın üzerlerine getirdiği baskılara dayanabilmek için imana sahip olmalıdırlar.—İbraniler 11:6, 7; I. Yuhanna 5:19.

 5. Kurtuluş, nasıl ‘İsa Mesih’in dirilmesiyle’ mümkündür?

⁵ Kişiyi kurtaran bizatihi vaftiz değildir. ‘Bedenin kirini atmamız’ gerekirse de, bizi kurtaran sadece bu değildir. Kurtuluş, ‘İsa Mesih’in diriltilmesi’ vasıtasıyladır. Vaftiz adayları, kurtuluşun yalnız Tanrı’nın Oğlunun kurban olarak ölüp diriltilmesinden dolayı mümkün olduğuna iman etmelidirler. Aynı zamanda İsa’nın, dirilere ve ölülere hükmetme yetkisi olan Rableri olduğunu da kabul etmelidirler. Petrus şöyle dedi: “Kendisi göke gitmiş, melekler ve hükümetler ve kudretler ona tâbi kılınmış olarak Allahın sağındadır.”—I. Petrus 3:22.

 6. İyi bir vicdana sahip olmak için bir vaftiz adayı ne yapmalı?

⁶ Petrus, aynı zamanda, vaftiz ile “Allaha doğru iyi vicdanın dileği” arasında bir bağlantı kurar. İyi bir vicdana sahip olmak isteyen bir vaftiz adayı, günahlarından tövbe etmeli, yanlış yaşamından dönmeli ve İsa Mesih vasıtasıyla dua ederek kayıtsız şartsız kendisini Yehova Tanrı’ya vakfetmelidir. Vaftiz edilmiş bir kişi, Tanrı’nın standartlarına uyarak iyi vicdanını korursa, Yehova’nın mahkûmiyet verici hükmü geldiğinde kurtulabilecektir.

Vaftiz İçin Yeterlik Kazanmak

 7. Vaftiz konusunda Hıristiyan âleminin misyonerleri ne yaptılar?

⁷ İsa, takipçilerine yeni şakirtleri vaftiz etme emrini verdiğinde, sürüler halindeki imansızların üzerine su serpmelerini söylemek istemedi. Oysa Hıristiyan âleminin misyonerleri ne yaptılar? Hindistan hakkında konuşan Cizvit Francis Xavier, 1545’te şöyle yazdı: “Travancore Krallığında . . . . birkaç ay içinde sayısı on bini aşan erkek, kadın ve çocuğu vaftiz ettim. . . . . Köyden köye giderek onları Hıristiyan yaptım.” İsa’nın ‘Hıristiyan yapma’ yöntemi bu değildir. İnsanlar vaftiz için önce yeterlik kazanmalıdırlar.

 8. Mukaddes Kitap dışı olan ve Pavlus’a atfedilen bir eser, vaftiz edilmek isteyenler hakkında ne der?

⁸ Resullerin ölümünden sonra, sözde Hıristiyan olduğunu söyleyenler bile, vaftiz edilmek isteyenlerin kesin bazı talepleri karşılamaları gerektiğine inandılar. Mukaddes Yazılara dahil edilmeyen ve yanlışlıkla resul Pavlus’un yazdığı kabul edilen bir kitap böyle vaftiz adayları hakkında şunları yazar: “Onların davranış ve yaşayışları incelensin . . . . Evli değillerse, meşru evlilik yapmak için fuhuş işlememeyi öğrensinler . . . . Bir fahişe gelirse, fahişeliği bıraksın, yoksa reddedilsin . . . . Put yapan gelirse, ya işini bıraksın, ya reddedilsin . . . . sözü edilmeyen günahlardan suçlu olan . . . . sihirbaz, büyücü, fala bakan, kehanette bulunan, muska yazan, tılsım yapan, afsuncu, bakıcı, cinci, el falına bakanlar . . . . bir zaman için denensinler, bu gibi işleri bırakırlarsa, kabul edilsinler; şayet bırakmazlarsa, reddedilsinler.”

 9. Cemaatteki ihtiyarlar vaftiz edilmek isteyenlerle ne amaçla görüşürler?

⁹ Yehova’nın Şahitleri, yukarıda iktibas edilen Mukaddes Kitap dışı yazıları takip etmezler. Buna rağmen, ihtiyarlar, vaftiz edilmek isteyenlerle görüşmeler yaparlar. Neden? Bu kişilerin Tanrısal talepleri karşılayıp kendilerini Yehova’ya vakfeden imanlılar olduklarından emin olmak için. (Resullerin İşleri 4:4; 18:8; II. Selânikliler 3:2) Mukaddes Yazıların Esas Öğretileri adlı kitapçıkta bulunan soruların müzakere edilmesi, bir kişinin vaftiz için yeterlik kazanıp kazanmadığını saptamaya yardım eder. Aday bazı noktaları iyice anlamamışsa veya hayatını henüz Tanrısal standartlara uydurmamışsa, ihtiyarlar, ruhi yönden ona seve seve yardım edecekler.

10. Vaftiz edilmek istersek, hangi tutuma sahip olmalıyız?

¹⁰ Maksatları hakkında bilgi edinmemize yardımcı olmakta bizzat Tanrı’nın gösterdiği lütfu takdir edersek, Pavlus’un Küçük Asya’nın Antakyasında vaaz ettiği kişiler gibi olacağız. Yahudilerin muhalefetine rağmen, “Milletler bunu [Tanrı tarafından kabul edilme fırsatını] işitince, sevinip Rabbin (Yehova’nın) sözünü taziz ettiler; ve ebedî hayata takdir olunanların (doğru eğilimli olanların) hepsi iman eylediler.” (Resullerin İşleri 13:48) Böyle bir imana sahip olanlar vaftiz edildiler.

Genç Yaşta Vaftiz

11. Bir gencin Tanrı’ya kendisini vakfetmesi uygun mudur? Neden böyle cevap veriyorsun?

¹¹ “Ebedi hayata doğru eğilimli olanlar” arasında bazı gençler de vardı. Samuel ve Vaftizci Yahya, henüz doğmadan Tanrı’ya vakfedilmiş kişilerse de, ana-babaların, çocukları için kendilerini vakfedemeyecekleri gerçeğine dikkat edilmelidir. (I. Samuel 1:11, 24-28; 2:11, 18, 19; Luka 1:15, 66) Fakat Mukaddes Kitaptan iyi bir eğitim gören birçok genç, vaftize doğru ilerler. Erinlik çağındayken vaftiz edilen ve şimdi öncülük yapan bir hemşire şöyle yazdı: “Varlığını fark eder etmez, hizmet etmek üzere kendimi Yaratıcıma vakfettim, ama O’nun ve maksatları hakkında tam bilgi edindikten sonra, gerçeği alenen göstermek için vaftiz edilmek istedim. Bu durumda annem, ne yaptığımı bilip bilmediğimden şüphe ederek, başka birisi vaftiz edilmeye hazır olana dek beklememi tavsiye etti.” Daha sonra vaftiz edilmek isteyen bir kadın olduğunu anlatan hemşire sözlerine şunları ekledi: “O günlerde adaylar için özel eğitim veren sınıflar olmadığı halde, Teşkilat tarafından tayin edilen Hizmet Yöneticisi . . . . atmakta olduğum adımın ciddiyeti hakkında benimle nezaketle konuştu. Aranan tüm şartları arzuyla kabul ettim ve 1921 Mayıs’ında güneşli bir pazar sabahı [o kadın ve] ben vaftiz edildik.”

12. Birader Russell, erinlik çağındaki birinin vakfolması hakkında hangi görüşe sahipti?

¹² M.S. 1914 yılında C. T. Russell’e mektup yazan bir iman kardeşi, 12 yaşındaki oğlunun, kendisini Tanrı’ya vakfetmeye teşvik edilip edilmemesi gerektiğini sordu. Russell şöyle cevap verdi: “Senin yerinde olsam, onu, kendini tahsis etmeye [vakfetmeye] zorlamam, fakat Tanrı ve lütufkâr amaçları hakkında bilgi edinmiş olan tüm akıllı kişiler için bunun tek doğru hareket tarzı olacağını çocuğun zihnine iyice sokarım . . . . tahsis olmadan, hiç kimse ebedi hayat kazanamaz . . . . Kendini tahsis ederse, oğlun zarar görmez, aksine büyük ölçüde yarar görür . . . . On yaşındaki bir çocuğun söz ve harekette bütünüyle tahsis etmeyi tam olarak takdir edemeyeceğini kim söyleyebilir? Geriye baktığımda, on iki yaşımdan biraz sonra kendimi tahsis ettiğimi hatırlayabiliyorum.”

13. Yehova’nın Şahitlerinin bir yayınında 94 yıl önce gençlere hitaben ne söylendi?

¹³ 1 Temmuz 1894 tarihli Yehova’nın Şahitlerinin bir yayınında şöyle yazdı: “Tanrı’ya yüreklerini veren ve her gün İsa’yı takip etmeye çalışan tüm sevgili çocuk ve gençlere . . . . [bu yayın] . . . . selam gönderir. İsa’yı sevmeyen ve onu memnun etmeye çalışmayan başka çocuklar arasında İsa’yı seven ve onun için duruş almaktan utanmayan, [gökteki] Krallığın iyi haberini anlattıkları okul arkadaşları tarafından garip sayılan ve hatta alay konusu olan küçüklerden bazılarını tanıyoruz. Dünyayı ve onun ihtiraslarıyla zevklerini reddeden gençlerin de hayatlarını Rabbe [vakfeden] en sadık olanlar arasında bulunduklarını görmekten dolayı seviniyoruz. Büromuzda çalışan bazı iş arkadaşlarının ve başarılı öncülerin çoğu hâlâ gençtir.” Henüz çok genç olsan da, Yehova Tanrı’ya vakfolmakla ilgili olarak ana-babanla neden konuşmayasın?

Ana-Babaların Rolü

14. Kendilerini Yehova’ya vakfeden gençler bundan nasıl yararlanırlar?

¹⁴ Ana-babalarından vaftizle sonuçlanabilecek rehberliği alan çocukların gördükleri yararları düşünün. (Efesoslular 6:4) Ruhi konuları düşünmeleri, onların dünyevi tuzak ve engellerden kaçınmalarına yardım eder. (I. Yuhanna 2:15-17) ‘Bedene göre ekmenin’ sonucu olan acı hasadı biçmezler. (Galatyalılar 6:7, 8) Onlara, Tanrı’dan korkarak yaşamak öğretildiğinden, Tanrı’nın ruhunun meyvelerini meydana getirirler. (Galatyalılar 5:22, 23) Kendilerini Tanrı’ya vakfettiklerinden, O’nunla yakın ilişkileri vardır. ‘Yehova’ya güvenmeyi’ öğrendiklerinden, semavi hikmet onlara rehberlik eder ve yolları da sevinç ve barış doludur.—Süleymanın Meselleri 3:5, 6, 13, 17.

15. İsa’nın takipçisi olan ana-babalar, çocuklarının hayatına şekil vermek için ne yapabilirler?

¹⁵ Yehova’ya vakfolmak, gençlere çok yarar getirdiğine göre, İsa’nın takipçisi olan ana-babalar, çocuklarının hayatlarına şekil vermek için ellerinden geleni yapmalıdırlar. Timoteos gibi, ‘öğrendiği ve inandırıldığı şeylerde durmaları’ için, bebeklik çağından itibaren çocuklara Mukaddes Yazılar öğretilebilir. (II. Timoteos 3:14, 15) Tanrı’dan korkan ana-babalar, örnek verici yaşamlarıyla, çocuklarının etrafını kuşatabilirler. Tanrı ile kendi ilişkilerinin ve deneyimli olgun yargının sağlayabileceği bilgiyi onlara verebilirler. Uygun bir şekilde harcanan bu çabalar, çocuklar üzerinde sonuçsuz kalmayacaktır.—Süleymanın Meselleri 22:6.

16. Çocuklarınız, bıraktığınız örnek ve verdiğiniz öğretimde ne görmelidirler?

¹⁶ Hem örnek vererek hem de öğreterek çocuğunun, Yehova’nın teşkilatıyla, Şeytan’ınki arasındaki kesin farkı görmesine yardımcı ol. Dünya ile uzlaşmanın mümkün olmadığını ve İsa’nın takipçilerinin, dünyanın utanç verici gizli şeylerini, Tanrısız zevk, ihtiras ve arkadaşlıklarını reddetmesi gerektiğini ona göster. (I. Korintoslular 15:33; II. Korintoslular 4:2) Verdiğin öğretim ve bıraktığın örnekle, yani tutumunla da, dünyevi zevklerin ne kadar boş olduğunu, Yehova’nın Şahitleriyle karşılaştırıldığında, dünyevi insanların ne kadar aldanmış durumda olduklarını çocuğuna göster. Mukaddes ruhu vasıtasıyla Tanrı’nın nasıl rehberlik ettiğini, üzüntüyle sonuçlanan yollara sapmaktan bizi nasıl koruduğunu, acı ve sıkıntı dolu zamanlarda bizi nasıl desteklediğini ona açıkla. Dünyanın gururlu, ihtiraslı, hafifmeşrep ve çılgın yollarına çocuğun gitmesine izin verilince, onun iman eden biri olacağını asla düşünme. Dünya, onu tuzağına düşürmeden önce, onu, dünyanın kötü etkilerinden koru; sevgi ve ümidini Yehova Tanrı’ya bağlamasına yardımcı ol.

Vaftizden Sonra

17. (a) İsa’nın vaftiz edilmiş bazı takipçileri neden daha sonra ruhi yönden zayıflıyorlar? (b) Yaptığımız vakfa ne gözle bakmalıyız?

¹⁷ İster genç, isterse yaşlı olsun, her vaftiz adayı şüphesiz Yehova’ya sadık kalmak ister. Öyle ise, vaftiz edilmiş olan bazıları neden ruhi yönden zayıflıyorlar? Çeşitli etkenler söz konusu olmakla birlikte, bunun temel nedeni, vakfın anlamının tam olarak kavranmamasıdır. Mesele, kendimizi bir işe vakfetmek değildir. Gerçi bu şekilde bir işle meşgul oluyoruz ama bu bizi asla ruhi düşünüşlü kişi yapmaz. Kendimizi bir işe değil, bir Şahsa, Yehova Tanrı’ya vakfettiğimizi unutmamalıyız. Bunun farkında olmamız, işe devam etmeden önce, vakfımızı, adet yerini bulsun diye yanlışlıkla atmamız gereken bir adım olarak görmekten kaçınmamıza yardımcı olur. Vakfolmak, korunması ve sürdürülmesi gereken hayati bir ilişki kurmak şeklinde kabul edilmelidir. Bu konuda İsa Mesih bize bir örnek bırakmıştır. Yehova’nın işini yapmak üzere kendini takdim edince şu peygamberlik sözleri, yürekten sahip olduğu tutumu yansıtmıştır: “İşte geliyorum; . . . . senin iradeni yapmaktan zevk alırım, ey Allahım; ve şeriatin (kanunun) yüreğimin içindedir.”—Mezmur 40:6-8; İbraniler 10:5-10.

18. Tanrı’nın kanunu hangi şekilde İsa’nın ‘yüreğinin içindeydi’?

¹⁸ Yehova’nın kanunu nasıl İsa’nın ‘yüreğinin içindeydi’? İsa, bir Yahudi yazıcıya Yehova’nın üstünlüğünü vurgulayarak, Tanrı Yehova’nın bir ve O’ndan başkasının olmadığını söyledi. Devamen, Tanrı’nın kanununun özünün, Yehova’yı bütün yüreğimiz, anlayışımız ve kuvvetimizle ve komşumuzu kendimiz gibi sevmekte olduğunu gösterdi. (Markos 12:28-34) Bu nedenle İsa, ‘Tanrı’nın iradesini yapmaktan zevk alırım’ diyebildi. Büyük deneme ve acılar görmesine rağmen, yaşamında sadakatle Yehova’ya bağlı kalabildi, çünkü bunu iyi bir iş olarak görmek yerine, Yehova Tanrı ile yakın bir ilişki kurdu. Biz de benzer şekilde Yehova’nın üstünlüğünü kabul edip O’nu sarsılmaz bir bağlılıkla seversek, vakf ve vaftizimize uygun yaşamış oluruz.

19. Yehova ile kurduğumuz ilişkiyle yaptığımız iş arasında hangi bağlantı var?

¹⁹ Şüphesiz, Tanrı ile kurduğumuz ilişki ve yaptığımız iş arasında bir bağlantı vardır. Gökteki Krallığı vaaz etmekle Yehova’ya sevgimizi göstermiş oluyoruz. Yehova’nın Şahitlerinin Yönetim Kurulunun eski bir üyesi olup, şimdi ölmüş olan Grant Suiter bu konuda şöyle dedi: “[Belli bir çevre nazırının] Yehova’ya hizmet etme ve bunu yapma sorumluluğu hakkında söylediği sözleri dinlerken, ne yapmam gerektiğini fark ettim ve bunu yapmak istedim de. Böylece kendimi şahsen Yehova’ya vakfettim ve o sıralarda ailemin diğer üyeleri de aynısını yaptılar. 1925 yılının 10 Ekiminde Kaliforniya’nın San Jose şehrinde hepimiz Yehova’ya olan vakfımızı suda vaftiz edilmekle sembolize ettik. . . . . Vaftizden sonra . . . . babam, vaftize nezaret eden ihtiyara: ‘Sizler şu yayınlarla çıkıyorsunuz, değil mi? Şimdi bu işi biz de yapmak istiyoruz’ dedi. Bu şekilde ailece tarla hizmetine çıktık.” Bu gün yeterlik kazanmış kişiler vaftiz edilmeden önce bile anlamlı şekilde tarla hizmetine katılmaya başlarlar.

Vaftiz Bizi Kurtarabilir

20, 21. (a) Yehova’nın köleleri nasıl ‘işaretlenirler’? (b) Söz konusu “işaret” nedir? Buna sahip olmak ne demektir?

²⁰ Yaptığımız işlerle ‘Yehova’ya ait olduğumuzu’ gösterebiliriz. Kurtuluşumuz, O’nun vakfolmuş köleleri olarak sadakatle çalışmamıza bağlıdır! (Romalılar 6:20-23; 14:7, 8) Eski zamanlarda köleler, sık sık alınlarında işaret taşırlardı. Bugün antitipik ‘ketenler giyinmiş adam’ olan İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin mütebakisi de, bu sistemin sonunda hayatta kalacak kişileri vaaz etme işiyle “işaret”lemektedir. Meshedilmiş olanların bu işine arkadaşları olan ‘başka koyunlar’ da katılırlar. (Hezekiel 9:1-7; Yuhanna 10:16) Bu “işaret” nedir? Yehova’ya vakfolmuş ve İsa’nın Mesih benzeri kişiliği olan vaftiz edilmiş şakirtleri olmamızdır.

²¹ “Sonun vakti”nde hayli ilerlemiş olduğumuzdan, bu “işaret”e şimdi sahip olup onu muhafaza etmek hayati bir meseledir. (Daniel 12:4) Kurtulmak için ya hayatımızın, ya da bu sistemin ‘sonuna kadar dayanmalıyız.’ (Matta 24:13) Ancak bu şekilde Yehova’nın Şahidi olarak sadık kalırsak vaftiz bizi kurtarabilir.

TEKRARLAMA İÇİN SORULAR

□ Kurtulmak için bizden ne talep edilmektedir?

□ İhtiyarlar, neden vaftiz edilmek isteyenlerle görüşmeler yaparlar?

□ Çocuklarına vaftizle sonuçlanacak rehberlik vermek için ana-babalar ne yapabilirler?

□ Kendimizi bir işe mi vakfediyoruz?

□ Vaftiz bizi nasıl kurtarır?