İyi Olanı Yapmaktan Vazgeçmeyin
“İyilik yapmakta usanmıyalım; çünkü gevşemezsek, mevsiminde biçeceğiz.”—GALATYALILAR 6:9.
1, 2. (a) Tanrı’ya hizmet etmek için neden tahammül gereklidir? (b) İbrahim nasıl tahammül gösterdi; bunu yapmasına yardım eden neydi?
BİZ Yehova’nın Şahitleri olarak, O’nun iradesini yapmaktan zevk alıyoruz. Ayrıca, İsa’nın öğrencisi olma anlamındaki “boyunduruğu” takmak bizim için ferahlatıcıdır. (Matta 11:29) Bununla birlikte, Yehova’ya Mesih’le birlikte hizmet etmek her zaman kolay değil. Resul Pavlus, iman kardeşlerini teşvik ederken bunu açık bir şekilde belirtti; o şöyle dedi: “Allahın iradesini yaptıktan sonra vade nail olmanız için sabra ihtiyacınız vardır.” (İbraniler 10:36) Tanrı’ya hizmet etmekte zorluklarla karşılaşılabileceği için, sabır veya tahammül gereklidir.
2 İbrahim’in yaşamı kesinlikle bu gerçeğin bir kanıtıdır. O birçok kez zor seçimler ve stresli durumlarla karşılaştı. Ur şehrindeki rahat yaşamı bırakmasının emredilmesi sadece bir başlangıçtı. Çok geçmeden, açlık, komşularının düşmanca davranışları, karısını kaybetme tehlikesi, bazı akrabalarının düşmanlığı ve savaşın vahşetiyle yüz yüze geldi. Ancak karşılacağı daha büyük denemeler de vardı. Fakat İbrahim iyi olanı yapmaktan asla vazgeçmedi. Onun bugün bizim gibi, Tanrı’nın Sözünün tamamına sahip olmadığını göz önüne alırsak, bu dikkate değer bir durumdur. Bununla birlikte, kuşkusuz o, ilk peygamberliği biliyordu. O ilk peygamberlikte Tanrı şunu bildirmişti: “Seninle kadın arasına, ve senin zürriyetinle onun zürriyeti arasına düşmanlık koyacağım.” (Tekvin 3:15) Zürriyet İbrahim’in soyundan geleceği için, o doğal olarak şeytani düşmanlığın odağı olacaktı. İbrahim’in bu gerçeği kavraması kuşkusuz, denemelere sevinçle dayanmasına yardım etti.
3. (a) Yehova’nın kavmi bugün neden sıkıntılarla karşılaşmayı beklemelidir? (b) Galatyalılar 6:9 bizi nasıl teşvik ediyor?
3 Bugün, Yehova’nın Şahitleri de sıkıntılarla karşılaşmayı beklemelidir. (I. Petrus 1:6, 7) Çünkü Vahiy 12:17 bizi Şeytan’ın, meshedilmiş artakalanla ‘savaştığı’ konusunda uyarıyor. Artakalanla yakın ilişki içinde olduklarından, “başka koyunlar” da aynı şekilde Şeytan’ın gazabının hedefidir. (Yuhanna 10:16) İsa’nın takipçileri, halka yönelik hizmetlerinde karşılaşabilecekleri muhalefetin yanı sıra, özel yaşamlarında da deneme niteliğinde olan baskılarla yüz yüze gelebilirler. Pavlus bizi şöyle teşvik ediyor: “İyilik yapmakta usanmıyalım; çünkü gevşemezsek, mevsiminde biçeceğiz.” (Galatyalılar 6:9) Evet, Şeytan imanımızı yok etmeye kararlı olsa da, imanda sarsılmaz bir şekilde durarak ona karşı tavır almalıyız. (I. Petrus 5:8, 9) Sadık tavrımızın ödülü ne olabilir? Yakub 1:2, 3 bunu açıklıyor: “Ey kardeşlerim, ne zaman çeşit çeşit tecrübelere düşerseniz, imanınızın imtihanı sabır hasıl ettiğini bilerek, bunu tam bir sevinç sayın.”
Direkt Saldırı
4. Şeytan, Tanrı’nın kavminin bütünlüğünü kırmak için direkt saldırıları nasıl kullanmaktadır?
4 Kuşkusuz, İbrahim’in yaşamında bugün İsa’nın bir takipçisinin karşılaşabileceği ‘çeşitli denemelerin’ örneklerini buluruz. Örneğin, o, Şinar’dan gelen istilacıların saldırısına karşılık vermek zorunda kaldı. (Tekvin 14:11-16) Şeytan’ın zulüm şeklinde karşımıza çıkan direkt saldırıları kullanmaya devam etmesi şaşırtıcı değil. II. Dünya savaşının sona ermesinden bu yana, birçok ülkede hükümetler Yehova’nın Şahitlerinin eğitim işine yasaklar getirmektedir. 2001 yıllığı, Angola’da yaşayan İsa’nın takipçilerinin katlanmak zorunda kaldıkları şiddeti anlatır. Bu gibi ülkelerdeki kardeşlerimiz Yehova’ya güvenerek pes etmeyip kararlılıkla devam ettiler! Onlar kendilerine yapılanlara, şiddet kullanarak veya isyan ederek değil, vaaz etme işinde sağgörülü bir şekilde sebat ederek karşılık verdiler.—Matta 24:14.
5. İsa’nın takipçisi gençler okulda nasıl zulümle karşılaşabilirler?
5 Bununla birlikte, zulmün her zaman şiddet içermesi gerekmez. İbrahim sonunda iki oğulla, İsmail ve İshak’la bereketlenmişti. Tekvin 21:8-12’deki kayıt, İsmail’in bir keresinde İshak’a “güldüğünü” belirtir. Pavlus, Galatyalılara yazdığı mektupta İsmail’in İshak’a ‘eza ettiğini’ belirttiğinden, bunun çocukça bir oyundan daha ciddi bir durum olduğu açıktır. (Galatyalılar 4:29) Dolayısıyla okul arkadaşlarından gelen alaylar ve muhaliflerin sözlü saldırıları yerinde olarak zulüm diye adlandırılabilir. İsa’nın takipçisi Ryan adında bir genç, sınıf arkadaşlarından çektiği eziyeti şöyle anlatıyor: “Evden okula, okuldan eve yaptığım 15 dakikalık otobüs yolculuğu sözlü tacizle geçtiği için, bana sanki saatler kadar uzun gelirdi. Çakmakla ısıtıp kızdırdıkları kağıt ataşlarıyla beni yakarlardı.” Bu acımasız davranışın nedeni neydi? “Tanrı’nın teşkilatı aracılığıyla aldığım eğitimin beni, okuldaki diğer gençlerden farklı kılmasıydı.” Yine de, Ryan ana babasının desteğiyle sadakatle tahammül etti. Gençler, yaşıtlarınızın alayları cesaret kırıklığı hissetmenize mi neden oluyor? Eğer öyleyse, pes etmeyin! Sadakatle tahammül etmekle İsa’nın şu sözlerinin gerçekleştiğini göreceksiniz: “Benim uğruma insanlar size sitem edecekleri, eza eyliyecekleri, ve size karşı yalan yere her türlü fenalığı söyliyecekleri zaman, size ne mutlu!”—Matta 5:11.
Günlük Kaygılar
6. Bugün hangi şeyler iman kardeşlerimiz arasındaki ilişkileri gerginleştirebilir?
6 Bugün karşılaştığımız denemelerin çoğu yaygın günlük kaygıları içerir. İbrahim kendi çobanlarıyla yeğeni Lût’un çobanları arasında gelişen gerginliği çözmek zorundaydı. (Tekvin 13:5-7) Benzer şekilde bugün kişilik farklılıkları ve önemsiz kıskançlıklar ilişkileri gerginleştirebilir ve hatta cemaatin barışını tehdit edebilir. “Nerede haset ve fırkacılık varsa, orada karışıklık ve her kötü iş vardır.” (Yakub 3:16) İbrahim’in yaptığı gibi, vazgeçmeyip gururun barışı engellemesine izin vermemek ve başkalarının çıkarlarını aramak bizim için ne kadar önemlidir!—I. Korintoslular 13:5; Yakub 3:17.
7. (a) İman kardeşi tarafından incitilen bir kişi ne yapmalıdır? (b) İbrahim başkalarıyla iyi ilişkilerini korumak konusunda nasıl mükemmel bir örnek bıraktı?
7 Bir iman kardeşimizin bize doğru şekilde davranmadığını düşündüğümüzde, barışçı olmak zor olabilir. Süleymanın Meselleri 12:18 şöyle der: “Adam var ki, kılıç saplanır gibi düşüncesiz söyler.” Kötü bir niyetle olmasa bile, düşüncesizce söylenen sözler derin acıya neden olabilir. Eğer bize iftira edildiğini veya acımasızca yapılan bir dedikodunun kurbanı olduğumuzu düşünüyorsak, çektiğimiz acı daha da büyük olur. (Mezmur 6:6, 7) Fakat İsa’nın bir takipçisi incinmiş duygular yüzünden pes etmez! Eğer bu durumdaysanız, sorunu çözmek için ilk adımı atın ve sizi inciten kişiyle nazik bir şekilde konuşun. (Matta 5:23, 24; Efesoslular 4:26) O kişiyi bağışlamaya hazır olun. (Koloseliler 3:12) Kırgınlık beslemezsek, hem kendi duygularımızı iyileştirebilir hem de kardeşimizle olan ilişkimizi düzeltebiliriz. İbrahim, Lût’a karşı hiç kırgınlık beslemedi. Tersine, Lût’u ve ailesini savunmaya koştu!—Tekvin 14:12-16.
Kendi Başımıza Getirdiğimiz Denemeler
8. (a) İsa’nın bazı takipçileri nasıl ‘birçok eziyetle kendilerine işkence edebilirler’? (b) İbrahim neden maddi şeylerle ilgili dengeli bir görüşe sahip olabildi?
8 Başımıza gelen bazı denemelere kendimizin neden olduğunu kabul etmeliyiz. Örneğin İsa, takipçilerine şunu emretti: “Yeryüzünde kendinize hazineler biriktirmeyin ki, orada güve ve pas yiyip bozar; ve orada hırsızlar delip girerler ve çalarlar.” (Matta 6:19) Fakat, bazı kardeşler maddi çıkarları Gökteki Krallığın çıkarlarının önüne koyarak, ‘birçok eziyetle kendilerine işkence ederler.’ (I. Timoteos 6:9, 10) İbrahim, Tanrı’yı memnun etmek için konforlu bir yaşamdan istekle özveride bulundu. “İmanla vadolunan diyarda ayni vadin hemvarisleri olan İshak ve Yakub ile beraber yabancı diyarda imiş gibi çadırlarda oturarak misafir oldu; çünkü Allahın mimarı ve banisi olduğu temelli şehri bekliyordu.” (İbraniler 11:9, 10) İbrahim’in gelecekte kurulacak ‘şehre’, yani Tanrı’nın hükümetine olan imanı, zenginliğe bel bağlamamasını sağladı. Bu bizim için de hikmetli bir tutum olmaz mı?
9, 10. (a) Öne çıkma arzusu nasıl bir deneme oluşturabilir? (b) Bugün bir kardeş nasıl ‘en küçük’ gibi davranabilir?
9 Başka bir noktayı ele alalım. Mukaddes Kitap şu güçlü yönlendirmeyi sağlar: “Bir kimse bir şey değilken, kendini bir şey sanırsa, kendi kendini aldatır.” (Galatyalılar 6:3) Ayrıca, ‘hiçbir şeyi bencil tutkularla ve boş övünmeyle değil, alçakgönüllülükle yapmaya’ önemle teşvik ediliyoruz. (Filipililer 2:3, Müjde) Bazıları, bu öğüdü uygulamadığı için, denemelere kendileri davetiye çıkarırlar. Bu kişiler “iyi bir iş” yapmak değil, öne çıkma arzusuyla harekete geçtikleri için, cemaatte imtiyazlar almadıklarında, cesaret kırıklığı ve hoşnutsuzluk yaşarlar.—I. Timoteos 3:1.
10 İbrahim, kişinin ‘kendisi hakkında gereğinden fazla düşünmemesi’ konusunda mükemmel bir örnek ortaya koydu. (Romalılar 12:3) O, Melkisedek ile karşılaştığında, Tanrı’nın gözündeki ayrıcalıklı konumu kendisini üstün kılıyormuş gibi davranmadı. Tersine, Melkisedek’in bir kâhin olarak üstünlüğünü kabul ederek ona ondalık verdi. (İbraniler 7:4-7) Aynı şekilde bugün İsa’nın takipçileri ‘en küçükler’ gibi davranmaya istekli olmalı ve ilgi odağı olmak istememelidirler. (Luka 9:48) Cemaatte önderlik edenlerin sizden bazı imtiyazları esirgediğini düşünüyorsanız, dürüstçe kendinizi inceleyin ve kişiliğinizde ya da meseleleri ele alma tarzınızda hangi düzeltmeleri yapabileceğinizi saptayın. Sahip olmadığınız imtiyazlar için öfke duymak yerine, sahip olduğunuz imtiyazdan, yani başkalarının Tanrı’yı tanımasına yardım etme imtiyazından tam olarak yararlanın. Öyleyse, “uygun zamanda sizi yüceltmesi için, kendinizi Tanrı’nın kudretli eli altında alçaltın.”—I. Petrus 5:6, Müjde.
Gözle Görülmeyen Şeylere İman
11, 12. (a) Cemaatteki bazı kişiler neden acillik duygularını kaybedebilirler? (b) İbrahim, yaşamını Tanrı’nın vaatleri üzerine inşa etmek konusunda nasıl mükemmel bir örnek oluşturdu?
11 Başka bir deneme ise, bu kötü sistemin sonunun gecikiyor gibi görünmesi olabilir. II. Petrus 3:11’e göre, İsa’nın takipçileri, ‘Tanrı’nın gününün zuhurunu bekliyor ve şiddetle arzuluyor’ olmalıdırlar. Bununla birlikte, birçokları bu “günü” uzun zamandır, hatta bazıları yıllardır bekliyor. Dolayısıyla bazıları cesaretsizliğe düşebilir ve acillik duygularını yitirebilirler.
12 İbrahim’i bir kez daha düşünelim. O bütün yaşamını Tanrı’nın vaatlerine olan imanının üstüne inşa etti; bu vaatlerin hepsinin kendisi hayattayken gerçekleşme olasılığı olmadığı halde bunu yaptı. Gerçi, oğlu İshak’ın büyüyüp yetişkin biri olduğunu görecek kadar yaşadı. Fakat, İbrahim’in zürriyetinin “göklerin yıldızları” veya “deniz kenarında olan kum”a benzetilebilecek bir duruma gelebilmesi için yüzyıllar geçmesi gerekecekti. (Tekvin 22:17) Yine de, İbrahim düş kırıklığına uğramadı veya cesaretsizliğe kapılmadı. Bu nedenle resul Pavlus, İbrahim ve diğer atalar hakkında şunları söyledi: “Vaitlere nail olmamış, fakat onları uzaktan görmüş ve selâmlamış, ve dünya üzerinde garip ve misafirler olduklarını ikrar etmiş olarak, bunların hepsi imanda öldüler.”—İbraniler 11:13.
13. (a) İsa’nın takipçileri bugün hangi yönden “misafir”dirler? (b) Yehova bu ortamı neden sona erdirecek?
13 İbrahim, yaşamını, gerçekleşme zamanı çok “uzak” olan vaatler üzerine inşa edebildiyse, bunların gerçekleşmesinin böylesine yakın olduğu zamanımızda bizim bunu daha çok yapmamız gerekir. İbrahim gibi biz de Şeytan’ın sisteminde kendimizi “misafir” gibi görmeli ve rahat bir yaşam biçimine alışmayı reddetmeliyiz. Aslında “bütün şeylerin sonu”nun yakında değil, hemen gerçekleşmesini istememiz doğaldır. (I. Petrus 4:7) Belki ciddi sağlık sorunlarımız var. Ya da, ekonomik baskılar altında eziliyor olabiliriz. Fakat şunu hatırlamalıyız: Yehova sonu sadece bizi bunaltıcı koşullardan kurtarmak için değil, Kendi ismini kutsamak için getirecek. (Hezekiel 36:23; Matta 6:9, 10) Son, bize uygun olan bir zamanda değil, Yehova’nın amaçlarına en uygun olan zamanda gelecek.
14. Tanrı’nın sabrı, bugün İsa’nın takipçilerine nasıl yarar sağlıyor?
14 Ayrıca şunu unutmayın: “Bazılarının gecikmek zannettikleri gibi Rab vadi hakkında gecikmez, fakat bazılarının helâk olmalarını istemiyerek ancak bütün insanlar tövbeye dönsünler diye, sizin hakkınızda tahammül ediyor.” (II. Petrus 3:9) Tanrı’nın ‘size’, yani cemaatin mensuplarına ‘sabrettiğine’ dikkat edin. Muhtemelen bazılarımızın ‘Tanrı’nın önünde lekesiz, kusursuz ve barış içinde bulunması’ için, değişiklikler ve düzeltmeler yapmak üzere daha çok zamana ihtiyacı var. (II. Petrus 3:14, Müjde) Öyleyse, Tanrı bize karşı böyle bir sabır gösterdiğinden minnettar olmamız gerekmez mi?
Engellere Rağmen Nasıl Sevinç Duyabiliriz?
15. İsa denemeler karşısında sevincini nasıl koruyabildi; onun örneğini izlemek bugün İsa’nın takipçilerine nasıl yarar sağlar?
15 İbrahim’in yaşamı bugün İsa’nın takipçileri için alınması gereken birçok ders sunuyor. O sadece iman değil, sabır, pratik zekâ, cesaret ve çıkarsız sevgiye sahip bir kişi olduğunu da gösterdi. Yaşamında ilk yeri Yehova’ya sunduğu tapınmaya verdi. Bununla birlikte, izlememiz gereken en üstün örneği, İsa Mesih’in oluşturduğunu unutmamalıyız. O da sayısız sınav ve denemelerle karşılaştı, fakat asla sevincini kaybetmedi. Neden? Çünkü o, zihnini önüne konulan ümit üzerine odakladı. (İbraniler 12:1-3) Bu nedenle Pavlus şöyle dua etti: “İmdi Mesih İsaya göre birbirinizle ayni şeyi düşünmeği (aynı zihinsel tutumu) sabır ve teselli Allahı size ihsan etsin.” (Romalılar 15:5) Şeytan’ın yolumuza çıkarabileceği engellere rağmen, bu doğru zihinsel tutum sayesinde sevinç duyabiliriz.
16. Sorunlarımız bunaltıcı göründüğünde, ne yapabiliriz?
16 Sorunlar bunaltıcı göründüğünde, Yehova’nın tıpkı İbrahim’i sevdiği gibi sizi de sevdiğini kendinize hatırlatın. O sizin başarmanızı istiyor. (Filipililer 1:4) Yehova’ya tam bir güven duyun ve şundan emin olun: “İnsanî olandan başka bir tecrübeye tutulmadınız; fakat Allah sadıktır, iktidarınızdan ziyade denenmenize izin vermiyecektir; fakat dayanabilesiniz diye tecrübe ile beraber kurtuluş yolunu da yapacaktır.” (I. Korintoslular 10:13) Tanrı’nın Sözünü her gün okuma alışkanlığını geliştirin. (Mezmur 1:2) Duaya sebatla devam edin ve Yehova’dan dayanmanıza yardım etmesini isteyin. (Filipililer 4:6) O, “kendisinden diliyenlere . . . . Ruhülkudüsü verir.” (Luka 11:13) Örneğin, Mukaddes Kitaba dayalı yayınlarımız gibi, Yehova’nın ruhen ayakta kalmanız için sağladığı yardımlardan yararlanın. Ayrıca kardeşler topluluğundan destek isteyin. (I. Petrus 2:17) Dayanmak için ihtiyacınız olan teşviki alacağınız ibadetlere, sadakatle katılın. (İbraniler 10:24, 25) Tahammül etmenizin Tanrı’nın gözünde onaylanmış bir durum sağladığı ve sadakatinizin O’nun yüreğini sevindirdiği inancından sevinç alın.—Süleymanın Meselleri 27:11; Romalılar 5:3-5.
17. İsa’nın takipçileri neden umutsuzluğa yenik düşmezler?
17 Yehova, İbrahim’i “dostu” gibi sevdi. (Yakub 2:23) Buna rağmen, İbrahim’in yaşamı stresli denemeler ve sıkıntılarla doluydu. İsa’nın takipçileri bu kötü “son günlerde” daha azını beklememelidir. Aslında, Mukaddes Kitap, ‘kötü ve sahte adamların kötülükte daha ileri gidecekleri’ konusunda bizi uyarır. (II. Timoteos 3:1, 13) Umutsuzluğa yenik düşmek yerine, karşılaştığımız baskıların Şeytan’ın kötü sisteminin sonunun yakın olduğuna bir kanıt oluşturduğunu düşünün. Fakat İsa bize şunu hatırlatıyor: “Sona kadar dayanan, kurtulacak odur.” (Matta 24:13) O halde ‘iyi olanı yapmaktan vazgeçmeyin’! İbrahim’i örnek alın ve “iman ve sabır vasıtası ile vaitlere varis olanlar” arasında olun.—İbraniler 6:12.
Dikkat Ettiniz mi?
• Yehova’nın kavmi bugün neden denemeler ve sıkıntılarla karşılaşmayı beklemelidir?
• Şeytan hangi yönlerden direkt saldırılarda bulunuyor?
• İsa’nın takipçileri arasındaki kişisel çatışmalar nasıl halledilebilir?
• Gurur ve bencillik nasıl deneme oluşturabilir?
• İbrahim, Tanrı’nın vaatlerinin gerçekleşmesini beklemek konusunda hangi yönden iyi bir örnek bıraktı?
[Sayfa 26’daki resim]
İsa’nın takipçisi birçok genç yaşıtlarının alaylarıyla karşılaşarak zulüm görür
[Sayfa 29’daki resim]
İbrahim’in zamanında, Tanrı’nın vaatlerinin gerçekleşme zamanı “uzak”taydı, yine de o yaşamını o vaatler üzerine inşa etti