Tanrı’nın Çocukları Olarak Yaşamaya Devam Edelim
“Adalet işlemiyen ve kardeşini sevmiyen her adam Allahtan değildir.”—I. Yuhanna 3:10.
1, 2. I. Yuhanna mektubunu incelemeye devam ederken, resulün hangi öğüdünü ele alacağız?
YEHOVA’NIN evrensel bir ailesi vardır ve bazı insanlar şimdi bu ailenin bir kısmıdır. Onlar Tanrı’nın çocuklarıdırlar. Fakat onlar, başkalarından nasıl farklıdır?
2 Tanrı tarafından ilham edilen ilk mektubunda resul Yuhanna, bu imtiyazlı insanları teşhis etmektedir. Aynı zamanda Tanrı’nın çocukları olarak yaşamaya devam edebilmeleri için yardımcı öğütler vermektedir. Böylece Yehova’nın tüm vakfolmuş şahitleri onun söylediği şeylerden yararlanabilirler.
TANRI’NIN SEVGİSİ NE KADAR BÜYÜKTÜR!
3. Bazı kişiler nasıl ‘Tanrı’nın çocukları’ oldular ve dünya onlara nasıl bakar?
3 Yuhanna, burada meshedilen Hıristiyanların ümidinden söz etmektedir. (I. Yuhanna 3:1-3 ayetlerini oku.) Yehova, onları ruhi oğulları olarak kabul etmekle ve ‘Tanrı’nın çocukları’ yapmakla, ne kadar büyük sevgi göstermiştir! (Romalılar 5:8-10) Adil olmayan insan toplumu olan “dünya”, onların dindar tutum, amaç ve ümitlerini paylaşmaz. Bu dünyevi toplum, Mesih ile takipçilerinden nefret ettiği gibi, Baba’dan da nefret eder. (Yuhanna 15:17-25) Dolayısıyla dünya, meshedilenleri birey olarak tanıyabilir, fakat Yehova’yı tanımadığı için, onları Tanrı’nın çocukları olarak tanımaz.—I. Korintoslular 2:14.
4. Gökteki hayatı ümit eden herkes ne yapmalıdır?
4 Meshedilenler şimdi bile Tanrı’nın çocuklarıdır. Fakat Yuhanna, sadık olarak öldükten ve ruh olan bir bedenle gökte yaşamak üzere diriltildikten sonrası için “ne olacağımız henüz izhar olunmadı” demektedir. (Filipililer 3:20, 21) Bununla beraber onlar, Tanrı “izhar” olununca “ona benzer” olacaklar ve “onu olduğu gibi”, yani “ruh olan Yehova” olarak görecekler. (II. Korintoslular 3:17, 18) Bu gökteki hayatla ilgili ‘ümide’ sahip olan herkes, Yehova “saf olduğu gibi”, saf veya pak olmaya çalışmalıdır. Meshedilenler şimdilik nakâmil olmalarına rağmen, göklerde pak, kutsal Tanrı’yı görme ümitleriyle uyumlu olarak temiz bir yaşam sürmelidirler.—Mezmur 99:5, 9; II. Korintoslular 7:1.
ADALET İŞLEMEK
5, 6. Günah işlemeyi alışkanlık haline getiren herkes, Tanrı’nın gözünde ne yapmaktadır? Fakat bu hususta İsa Mesih ile birlik içinde olanlar hakkında ne denilebilir?
5 Tanrı’nın çocuğu olarak yaşamak, adalet işlemeyi de kapsar. (I. Yuhanna 3:4, 5 ayetlerini oku.) ‘Her günah işlemeyi alışkanlık haline getiren’, Yehova’nın görüş açısından kanunsuzluk işlemeyi de alışkanlık haline getirir, çünkü bu tür günah işleyen biri, Yehova’nın kanunlarını bozar. (İşaya 33:22; Yakub 4:12) Her günah kanunsuzluktur, yani Tanrı’nın kanununun çiğnenmesidir. Günah işlemeyi alışkanlık haline getirmek, Hıristiyan ruhuna ters düşer. İsa Mesih, “günahları kaldırsın diye” insan olarak “izhar olunduğu” için minnettarız. “Onda günah yoktur”, dolayısıyla İsa, tam anlamıyla tatmin edici bir kefaret veren tek kurban olarak hayatını Tanrı’ya sunabildi.—İşaya 53:11, 12; İbraniler 7:26-28; I. Petrus 2:22-25.
6 “Onda [Oğul ile birlikte] duran her adam günah işlemez (günah işlemeyi alışkanlık haline getirmez).” (I. Yuhanna 3:6 ayetini oku.) Nakâmil olduğumuz için bazen bir günah fiilini işleyebiliriz. Fakat Oğul ile birlik içinde olan ve dolayısıyla Baba ile de birlik içinde bulunan bir kişi, günah işlemeyi alışkanlık haline getirmez. Günah işlemeyi alışkanlık haline getirenler iman gözüyle İsa’yı “görmemiş” olanlardır; irtidat edenler gibi böyle devamlı günah işleyenler ise, ne Mesih’i kefaret edici “Allahın Kuzusu” olarak ‘tanırlar’, ne de onu takdir ederler.—Yuhanna 1:36.
7, 8. I. Yuhanna 3:7, 8 ayetlerine göre, kasten günah işlemeye devam eden biri kimden yanadır? Fakat Tanrı’nın Oğlu bununla ilgili ne yapmak üzere “izhar olundu”?
7 Yuhanna, yoldan saptırılmaya karşı uyarmaktadır. (I. Yuhanna 3:7, 8 ayetlerini oku.) Resul şöyle demektedir: “Kimse sizi saptırmasın; o [İsa Mesih] adil olduğu gibi, [Tanrı’nın kanununu tutmakla] adalet işleyen adildir.” Günahkâr olduğumuzdan Büyük Örneğimiz kadar adil olamayız. Oysa, İsa’nın meshedilmiş takipçileri, Yehova’nın hak edilmemiş inayeti sayesinde Tanrı’nın çocukları olarak yaşamaya devam edebilirler.
8 İstekle ve devamlı “günah işliyen İblistendir”, çünkü İblis Yehova’ya karşı isyan etmeye ‘başladığından’ beri günah işlemektedir. Fakat Tanrı’nın Oğlu, Şeytan’ın günahı ve kötülüğü kışkırtan “işlerini çözsün diye, izhar olundu.” Bu, Âdem’den kaynaklanan ölümün etkilerini ortadan kaldırmayı kapsamaktadır; bu da Mesih vasıtasıyla günahlara kefaret edilmesi, Şeol’daki (Hades’teki) ölülerin diriltilmesi ve İblis’in başının ezilmesiyle yapılacaktır. (Tekvin 3:15; I. Korintoslular 15:26) Bu arada meshedilen mütebakiyle “büyük kalabalık”tan olan bizler, günah ve adaletsizlik işlemeyi alışkanlık haline getirmekten sakınmalıyız.
TANRI’NIN KANUNUNU TUT!
9. Ruhla tevlit edilen İsa’nın bir takipçisi nasıl “günah işlemeyi alışkanlık haline getirmez” ve neden?
9 Yuhanna daha sonra Tanrı’nın çocuklarıyla İblis’in çocukları arasında bir ayırım yapar. (I. Yuhanna 3:9-12 ayetlerini oku.) “Her Allahtan doğmuş olan günah işlemez,” veya onu alışkanlık haline getirmez. Yehova’nın “tohumu” veya semavi bir ümide “yeniden tevlit” eden mukaddes ruh kişinin üzerinde kalır; fakat kişi ruha karşı kor ve onu “mahzun” ederse, Tanrı ruhunu geri alır ve ruh kişide durmaz. (I. Petrus 1:3, 4, 18, 19, 23; Efesoslular 4:30) Tanrı’nın çocuğu olarak kalmak üzere, ruhla tevlit edilen İsa’nın bir takipçisi günah işlemeyi alışkanlık haline getirmez. ‘Yeni kişiliğe’ sahip olan kişi, ‘yeni yaratılış’ olarak günaha karşı koyar. Kişi, “şehvet ile dünyada olan fesattan kurtul”muş olur ve artık yüreğinde suç işlemeyi alışkanlık haline getirme özlemi yoktur.—II. Korintoslular 5:16, 17; Koloseliler 3:5-11; II. Petrus 1:4.
10. Tanrı’nın çocuklarını, İblis’in çocuklarından ayırt edebileceğimiz yöntemlerden biri hangisidir?
10 İblis’in çocukları Tanrı’nın çocuklarından şöyle ayırt edilebilir: “Adalet işlemiyen (işlemeye devam etmeyen) . . . . her adam Allahtan değildir.” Adaletsizlik İblis’in çocuklarına özgü bir davranıştır, şöyle ki onlar “kötülük etmezlerse, uyumazlar; ve kimseyi sürçtürmezlerse, uykuları kaçar.” İrtidat edenler de İsa’nın vefakâr takipçilerine böyle yapmak isterler.—Süleymanın Meselleri 4:14-16.
11. (a) Tanrı’nın çocukları olmayanları tanıtan başka hangi yöntem vardır? (b) Kain’in davranışını düşünmek, bizi ne yapmaya sevk edecek?
11 Aynı zamanda “kardeşini sevmiyen her adam Allahtan değildir.” Gerçekten Yehova’nın Şahitleri olarak yaşamaya ‘başladığımızdan’ beri, “birbirinizi seviniz” tembihini duymaktayız. (Yuhanna 13:34) Dolayısıyla “Kain gibi değil”iz. Kain, katil olan Şeytan gibi davranarak ve şiddet kullanarak kardeşini ‘öldürmekle’ “şerirden” olduğunu gösterdi. (Tekvin 4:2-10; Yuhanna 8:44) “Kendi işleri kötü, fakat kardeşinin işleri adil” olduğu için Habil’i öldürdü. Kain’in davranışı üzerinde düşünmek, şüphesiz ruhi kardeşlerimizden nefret etmekten bizi koruyacaktır.
“İŞLE VE HAKİKATLE” SEVMEK
12. ‘Ölümden hayata geçtiğimizi’ nasıl biliyoruz? Bu ne demektir?
12 Kain’i örnek alsaydık, ruhen ölü olurduk. (I. Yuhanna 3:13-15 ayetlerini oku.) Kain, öldürecek kadar kardeşinden nefret etti. Bundan dolayı dünya bizden nefret ederse şaşmamalıyız, çünkü İsa böyle olacağını önceden bildirdi. (Markos 13:13) Fakat “biz [ruhi] ölümden [ebedi] hayata geçtiğimizi biliriz, [ona güveniriz] çünkü kardeşleri [Yehova’nın Şahidi olan iman kardeşlerimizi] seviyoruz.” Bu kardeş sevgisiyle ve Mesih’e iman etmekle artık suçlar ve günahlarımızla ‘ölmüş’ değiliz, fakat Tanrı, bu mahkûmiyeti bizden kaldırdı ve biz, ebedi hayat ümidini kabul edip, ruhi ölümden kurtulduk (Yuhanna 5:24; Efesoslular 2:1-7) İrtidat eden sevgisiz insanların böyle bir ümitleri yoktur, çünkü “sevmiyen [ruhi] ölümde kalır.”
13. Kardeşlerimizden nefret ettiğimiz takdirde, neden bu konu hakkında dua etmeliyiz?
13 Gerçekten “kardeşinden nefret eden her adam katildir.” Fiili bir cinayet (Kain, Habil’i kıskançlık ve nefretten dolayı öldürdüğü gibi) söz konusu olmayabilir; fakat nefret eden kimse, ruhi kardeşinin hayat almamasını tercih eder. Yehova, yüreği okuduğuna göre, nefret eden mahkûmiyet altında kalır. (Süleymanın Meselleri 21:2; Matta 5:21, 22 ile karşılaştır.) Tövbe etmeyen böyle bir “katil”de, veya iman kardeşinden nefret eden kimsede “ebedi hayat yoktur.” Öyle ise, bir iman kardeşimizden gizlice nefret etmek yerine, kardeş sevgisini geliştirmek üzere Yehova’nın yardımını dilememiz uygun olmaz mı?
14. Kardeş sevgisini ne dereceye kadar göstermeliyiz?
14 Tanrı’nın çocukları olarak yaşamaya devam etmek istersek, hem sözde hem de işte kardeş sevgisi göstermeliyiz. (I. Yuhanna 3:16-18 ayetlerini oku.) Mademki “sevgiyi bununla biliyoruz; çünkü o [İsa Mesih] bizim uğrumuza canını [veya hayatını] verdi”, bu mümkün olmalı. İsa’nın sevgisi çok büyük olduğuna göre, bizim de, iman kardeşlerimize karşı buna benzer prensibe bağlı olan sevgiyi (Yunanca, a.ga’pe) göstermemiz gerektir. Örneğin, zulüm geldiğinde “bizim de kardeşler uğruna canlarımızı vermemiz gerektir.” Priskilla ve Akuila, benzer şekilde resul Pavlus “uğruna kendi boyunlarını koydular.”—Romalılar 16:3, 4; Yuhanna 15:12, 13.
15. Bir kardeşimiz ihtiyaçta ise ve bizde “dünya malı” varsa, sevgi bizden ne talep eder?
15 Kardeşlerimiz uğruna canımızı vermeye hazırsak, onlar için daha küçük şeyler yapmaya istekli olmalıyız. Diyelim ki, bizde dünyanın sağladığı para, yiyecek ve giyecek gibi ‘dünya malı’ var ve kardeşimizi de ihtiyaçta görürsek, yani ona şöyle bir bakmak değil, halini gerçekten görürsek, onun bu durumu ‘şefkatimizi’ veya en derin duygularımızı uyandırabilir. Fakat bencilliğimizin, yardım etme arzumuzu engellemesine müsaade etmekle ‘şefkatimizi kaparsak’ ne olur? ‘Allahın sevgisi bizde nasıl kalır?’ Kardeş sevgisi hakkında sadece konuşmak yeterli değildir. Tanrı’nın çocukları olarak onu “işle ve hakikatle” göstermeliyiz. Aç bir kardeş lafa değil, yiyeceğe muhtaçtır.—Yakub 2:14-17.
BİZİ MAHKUM ETMEYEN YÜREKLER
16. (a) Tanrı nasıl “yüreğimizden daha büyüktür”? (b) Yuhanna’ya göre, Yehova, dualarımızı neden cevaplandırır?
16 Bundan sonra Yuhanna, Tanrı’nın çocukları olduğumuza dair verilen güvencelere dikkati çekmektedir. (I. Yuhanna 3:19-24 ayetlerini oku.) İrtidat edenlerin aldatmalarının kurbanı değil, “hakikatten olduğumuzu bununla”, yani kardeş sevgisini göstermekle “bileceğiz.” Bu şekilde, Tanrı “önünde yüreğimizi tatmin edeceğiz.” (Mezmur 119:11) Belki iman kardeşlerimize karşı yeterli sevgi göstermiş olduğumuzu hissetmediğimizden dolayı yüreğimiz bizi mahkûm ederse, ‘Tanrı’nın yüreğimizden daha büyük olduğunu ve her şeyi bildiğini’ unutmayalım. Tanrı, “riyasız kardeş sevgi”mizi, günaha karşı mücadelemizi ve kendisini sevindiren biçimde yaşamak üzere harcadığımız çabaların farkında olduğu için, bize karşı merhamet göstermektedir. (I. Petrus 1:22; Mezmur 103:10-14) İşlerimiz, kardeş sevgisini ortaya koyduğundan ve gizli günahlardan suçlu olmadığımızdan dolayı “yüreğimiz bizi mahkum etmezse,” dua ederken “Allahın indinde (konuşma) cesaretimiz olur.” (Mezmur 19:12) Tanrı da dualarımıza cevap verir, “çünkü onun emirlerini tutuyoruz, ve onun indinde makbul olan şeyleri yapıyoruz.”
17. Tanrı’nın “emirleri” hangi iki koşulu kapsamaktadır?
17 Dualarımıza cevap almak istersek, Tanrı’nın “emirlerini” tutmalıyız. Bu, şu iki koşulu kapsamaktadır: (1) İsa’nın “ismine” iman edip fidyesini ve Tanrı’dan aldığı yetkiyi kabul etmek. (Filipililer 2:9-11) (2) İsa’nın emrettiği gibi ‘birbirimizi sevmek!’ (Yuhanna 15:12, 17) İsa’nın ismine iman eden herkes, bu imanı gösterenleri şüphesiz sevmelidir.
18. Yehova ile birlik içinde kaldığımızı nasıl biliriz?
18 Tanrı’nın emirlerini tutan biri “onda . . . . durur”, yani Yehova ile birlik içinde kalır. (Yuhanna 17:20, 21 ile karşılaştır.) Fakat Tanrı’nın “bizde durduğunu” nasıl biliriz? Bunu “bize verdiği ruhtan” anlarız. Tanrı’nın mukaddes ruhuna sahip olmak ve kardeş sevgisini kapsayan meyveleri gösterebilmek, Yehova ile birlik içinde olduğumuzu ispat eder.—Galatyalılar 5:22, 23.
DİKKAT ET!
19, 20. Neden ‘ilham edilmiş ifadeleri imtihan’ etmeliyiz? Yuhanna hangi yardımı sağlamaktadır?
19 Bundan sonra Yuhanna nelere dikkat etmemiz gerektiğini gösterir. (I. Yuhanna 4:1 ayetini oku.) Her “ruha” veya ilham edilmiş söze inanmamalıyız, “fakat Allahtan mıdır diye, ruhları imtihan” etmeliyiz. Acaba neden? “Çünkü dünyaya çok yalancı peygamberler çıkmışlardır.” En azından bu aldatıcı öğretmenlerden bazısı o zaman çeşitli cemaatlere katılıp “şakirtleri artlarınca çekme”ye çalışarak dolaştılar. (Resullerin İşleri 20:30; II. Yuhanna 7) Sadık olanlar böylece duruma dikkat etmeliydiler.
20 İlk yüzyıldaki Hıristiyanlardan bazılarının, ‘ruhları (ilham edilmiş sözleri) ayırt etme’ yeteneği verdi. Bu yetenek, herhalde ilham edilmiş bir sözün Yehova’dan gelip gelmediğini ayırt etmeye yarayan mucizevi bir mevhibeydi. (I. Korintoslular 12:4, 10) Fakat Yuhanna’nın uyarısı herhalde genel olarak bütün Hıristiyanlar için geçerlidir ve irtidat edenler bugün Yehova’nın Şahitlerinin imanını baltalamaya çalıştıkları zaman yararlı olur. İlham edilmiş sözleri ‘ayırt etme’ yeteneği veren ruhun bu mevhibesi iptal edilmiştir; buna rağmen, Yuhanna’nın sözleri, söz konusu öğretmenlerin Tanrı’nın ruhuyla mı, yoksa cinlerle mi sevk edildiklerini tespit edebilen bir araç görevini oluşturmaktadır.
21. ‘İlham edilmiş ifadeleri imtihan’ etmenin bir yöntemi nedir?
21 Bu denetim yollarından birisine dikkat edelim. (I. Yuhanna 4:2, 3 ayetlerini oku.) “İsa Mesih bedende gelmiştir, diye ikrar eden her ruh (ilham edilmiş ifade) Allahtandır.” İsa’nın bir zamanlar insan olarak yaşayıp Tanrı’nın Oğlu olduğunu kabul ediyoruz ve imanımızdan dolayı bu hakikatleri insanlara öğretiyoruz. (Matta 3:16, 17; 17:5; 20:28; 28:19, 20) Fakat “İsayı ikrar etmiyen her ruh (ilham edilmiş ifade) Allahtan değildir.” Bu, daha ziyade Mesih’e ve Mukaddes Kitabın onunla ilgili öğretilerine karşı gelen “Mesih muhalifinin ruhu” veya ilham edilmiş sözleridir. Yuhanna ve diğer resullerin, ‘Mesih muhalifinin ruhunun’ veya ilham edilmiş sözünün geleceğine dair uyarıda bulundukları anlaşılmaktadır. (II. Korintoslular 11:3, 4; II. Petrus 2:1) Sahte dinsel öğretmenler o zaman hakiki Hıristiyanları tehdit ettiklerine göre, Yuhanna, o ruh “zaten şimdi dünyadadır” diyebildi.
22. ‘İlham edilmiş ifadeleri imtihan’ etmek üzere başka bir yöntemi izah et.
22 İlham edilmiş sözleri şu yoldan da denetleyebiliriz: Onları kim dinler? (I. Yuhanna 4:4-6 ayetlerini oku.) Yehova’nın hizmetçileri olarak sahte dinsel öğretmenleri ‘yendik’ veya bizi Tanrı’nın hakikatinden uzaklaştırma çabalarına karşı galip geldik. İsa’nın vefakâr takipçileriyle ‘birlik içinde’ olan Tanrı, adil olmayan insan toplumu, yani ‘dünya ile birlik içinde olan İblis’ten’ daha büyük olduğu için, bu zafer mümkün oldu. (II. Korintoslular 4:4) İrtidat edenler “dünyadandırlar” ve onun kötü tutumuna sahiptirler. Dolayısıyla “dünyadan söylerler ve dünya onları dinler.” Yehova’nın ruhu bizde bulunduğu için, onların ilham edilmiş sözlerinin ruhi yöndeki sağlıksız anlamlarını fark edebilir ve onları reddedebiliriz.
23. Bizi dinleyip Tanrı’nın ruhu tarafından yöneltildiğimizi kimler anlar?
23 Fakat “Allahı bilen bizi dinler”, dolayısıyla ‘Allah’tan olduğumuzu’ biliyoruz. Koyun benzeri insanlar, Tanrı’nın Sözüne dayanan hakikati öğrettiğimizin farkındadırlar. (Yuhanna 10:4, 5, 16, 26, 27 ile karşılaştır.) Gayet tabii, “Allahtan olmıyan bizi dinlemez.” Sahte peygamberler ve öğretmenler, Yuhanna’yı ve ruhen sağlıklı eğitim sağlayan “Allahtan” olan insanları dinlemediler. “Hakikat ruhunu ve sapıklık ruhunu bundan biliriz.” Yehova’ya tapınan bizler, ‘temiz bir dil’ konuşmaktayız ve bu dil, Tanrı’nın teşkilatı vasıtasıyla sağlanan, Mukaddes Kitaptan kaynaklanan hakikat dilidir. (Tsefanya 3:9) Ve koyun benzeri insanlar, Tanrı’nın mukaddes ruhu tarafından yöneltildiğimizi, sözlerimizden anlar.
24. Bundan sonra Yuhanna neyi açıklayacaktır?
24 Yuhanna, Tanrı’nın çocukları olarak yaşamaya devam edebilmemiz için bazı temel koşulları açıklamıştır. Şimdi ise, neden her zaman sevgi ile iman göstermemiz gerektiğini açıklayacaktır.
NASIL CEVAP VERECEKSİN?
◻ İrtidat edenler hangi şeyi inkâr ederler?
◻ Meshedilmiş olanlar Tanrısal ışıkta yürüdüklerinden nasıl emin olabilirler?
◻ Bazı kişiler nasıl ‘Tanrı’nın çocukları’ olurlar?
◻ Tanrı’nın çocuklarını, İblis’in çocuklarından nasıl ayırt edebiliriz?
[Sayfa 14’teki resim]
Kain’in davranışını düşünmek, kardeşlerimizden nefret etmekten bizi koruyacaktır.