Her Zaman Sevgi ve İman Göster

“Sevgide duran Allahta (Tanrı ile birlik içinde) durur.” “Ve dünyayı yenmiş olan galebe budur, yani imanımızdır.”—I. Yuhanna 4:16; 5:4.

1, 2. I. Yuhanna 4:7–5:21 ayetlerinde özellikle hangi niteliklere önem verilmektedir?

YEHOVA, sevginin kişileştirilmiş halidir ve O’nu memnun etmek isteyenler bu Tanrısal niteliği göstermelidirler. Resul Yuhanna, ilhamla yazdığı birinci mektubunun sonunda bunu belirtmektedir.

² İsa’nın ardınca gidenler aynı zamanda iman da göstermelidirler. Ancak böylece dünyayı yenebilir ve güven içinde Yehova’nın lûtfunda kalabilirler. Dolayısıyla Yuhanna’nın mektubunun son kısmını incelerken, dua ile sevgi ve iman göstermenin önemine dikkat edelim.

“BİRBİRİMİZİ SEVELİM”

3, 4. Sevgi göstermenin Tanrı’yı tanımamızla ne ilişkisi vardır?

³ Yuhanna, sevgi göstermenin önemini vurgulamaktadır. (I. Yuhanna 4:7, 8 ayetlerini oku.) ‘Sevgililer’ olarak hitap edilen Hıristiyanlara “birbirimizi sevelim” diye tembih edilmektedir, “çünkü sevgi Allahtandır”, yani onun kaynağı Yehova’dır. “Her seven adam [ruh vasıtasıyla tevlit edilmiş bir kişi olarak] Allahtan doğmuştur, ve Allah bilir”, çünkü Yehova’nın niteliklerini, maksatlarını ve nasıl sevgi gösterdiğini bilir. Bugün Mesih’in “başka koyunlar”ının “büyük kalabalık”ı da bu ‘Tanrı bilgisini’ kazanmıştır.

⁴ Tanrı’yı tanımak, O’nun niteliklerini gerçekten takdir etmek, tam anlamıyla O’nu sevmek ve Egemenimiz olarak O’na bağlı kalmak demektir. Fakat “sevmiyen adam Allahı bilmez.” Hıristiyan sevgisini göstermeyenler “Allahı bilmez, çünkü Allah sevgidir.” Evet, sevgi Tanrı’nın baş niteliğidir; bu, aslında Tanrı’nın insanlığa sağladığı ruhi ve maddi şeylerde belli olur.

 5. ‘Tanrı’nın sevgi’ olduğuna dair en büyük kanıt nedir?

⁵ Bundan sonra, Tanrı’nın sevgi olduğuna dair en büyük kanıta değinilmektedir. (I. Yuhanna 4:9, 10 ayetlerini oku.) Yuhanna şöyle demektedir: “Allahın sevgisi [ölümü hak etmiş günahkârlar olan] bizde şununla izhar olundu: Onun vasıtası ile yaşıyalım diye, Allah biricik oğlunu dünyaya gönderdi.” İsa’nın, Yehova’nın “biricik Oğlu” oluşu, Tanrı tarafından vasıtasız yaratılan yegâne varlık olduğu demektir. (Yuhanna 1:1-3, 14; Koloseliler 1:13-16) İsa da insan olmak, Tanrısal hizmetini insanların yararına yerine getirmek ve kurban olarak ölmek üzere dünyaya gönderildi. (Yuhanna 11:27; 12:46) Gerek gökte, gerekse yeryüzünde ‘onun vasıtasıyla ebediyen yaşayalım diye’ fidye kurbanlığının değerine inanmamız gerekmektedir.

 6. Biz henüz Tanrı’yı sevmeyen günahkârlarken, O ne yaptı?

⁶ Tanrı “bizi sevdi, ve günahlarımıza kefaret olarak Oğlunu gönderdi”ği zaman biz hâlâ Tanrı’yı sevmeyen günahkârlardık. Mesih’in kurbanlığı sayesinde Tanrı ile ilişkilerimizin yeniden iyi hale getirilmesi mümkün oldu. (Romalılar 3:24, 25; İbraniler 2:17) Gökteki Babamızın gösterdiği hak etmediğimiz sevginin bu en büyük ifadesini takdir ediyor musun?

 7. (a) Yehova’yı gördüğümüz için O’nu seviyoruz diyemediğimize göre, O’nu sevdiğimizi nasıl gösterebiliriz? (b) Kardeş sevgisini göstermekle neyi ispat etmiş oluruz?

⁷ Tanrı’nın bize karşı gösterdiği sevgisi, başkalarına karşı tutumumuzu etkilemelidir. (I. Yuhanna 4:11-13 ayetlerini oku.) Tanrı, biz hâlâ günahkârlarken bizi sevdiğine göre, “bizim de birbirimizi sevmemiz gerektir.” İnsanlar arasında “hiç bir zaman kimse Allahı görmemiştir.” Dolayısıyla Yehova’yı görmüş olduğumuz için O’nu sevdiğimizi söyleyemeyiz. (Çıkış 33:20; Yuhanna 1:18; 4:24) Fakat birbirimizi sevmekle, bu niteliğin kaynağını sevdiğimizi göstermiş oluruz. Bu kardeş sevgisi sayesinde “Allah bizde durur ve onun sevgisi bizde ikmal edilmiş olur” veya bizde tam ifadesini bulur. Biz de, Yehova ile ‘birlik içinde kaldığımızı’ biliriz; bunu da “bize ruhundan vermiş olması ile biliyoruz.” Kardeş sevgisini göstermemiz, Yehova’nın ruhunun bizde faal olduğunu ispat etmektedir, çünkü onun meyvelerinden biri sevgidir. (Galatyalılar 5:22, 23) Bu da Tanrı’yı tanıdığımızı ve O’nun tasvibine sahip olduğumuzu göstermektedir.

 8. Tanrı ile birlik içinde bulunduğumuza başka hangi kanıt vardır?

⁸ ‘Tanrı ile birlik içinde’ bulunduğumuzun başka bir kanıtı daha var. (I. Yuhanna 4:14-16a ayetlerini oku.) İsa’nın yeryüzünde yaptığı işleriyle insanlık için nasıl acı çektiğini ‘gördükten’ sonra Yuhanna, “şehadet ederiz ki Baba Oğlunu [günahkâr insanlık olan] dünyanın Kurtarıcısı olarak gönderdi” dedi. (Yuhanna 4:42; 12:47) Böylece İsa Mesih’in Tanrı’nın Oğlu olduğunu yürekten ikrar edersek, ‘Tanrı bizimle ve biz Tanrı ile birlik içinde dururuz.’ Bu da, İsa’nın Tanrı’nın Oğlu olduğuna iman ve bunu herkese ilan etmeyi gerektirir. (Yuhanna 3:36; Romalılar 10:10) Meshedilmiş mütebakiden veya ‘başka koyunlardan’ olalım, “Allahın bize olan sevgisi”ne güvenmemiz, ‘Yehova ile birlik içinde’ bulunduğumuzu kanıtlar.

 9. (a) Tanrı’ya karşı beslediğimiz sevgi nasıl ‘ikmal’ edilebilir? (b) Bu, başka insanlarla kurduğumuz ilişkileri nasıl etkileyecektir? (c) ‘Kâmil’ sevgi neyi artırmaktadır?

⁹ Bundan sonra Yuhanna, sevginin ‘ikmal’ edilebileceğini göstermektedir. (I. Yuhanna 4:16b, 17 ayetlerini oku.) Bize, “Allah sevgidir” diye hatırlatmaktadır. Yehova’nın ruhunun meyvesi olan “sevgide dur”duğumuz için “Allahta durur”uz veya ‘Tanrı ile birlik içinde’ kalırız. Yehova’ya karşı olan sevgimiz tam ifadesini bulmakla ‘ikmal edilmiş’ veya kâmil hale gelmiş ise, iman kardeşlerimizi seveceğiz. (12. ayetle karşılaştır.) Aynı zamanda, ‘kâmil’ sevgi, hem şimdi, hem de Mesih’in huzuruyla bağlantılı olan “hüküm gününde” dua ederken de Tanrı ile konuşma cesaretimizi artıracaktır. Bu sevgiyi gösterenlerin, o zaman Tanrı’nın hükmünün kendilerine karşı geleceğinden korkmalarına gerek olmayacaktır. Sevgi gösterirsek, biz “o [İsa] nasılsa, biz de bu dünyada öyleyiz” diyebiliriz. Evet, Tanrı’ya yabancılaşmış bu insan dünyasında Tanrı’nın çocukları olarak lütuf bulmakta onun gibiyiz.

10. Sevgileri ‘ikmal’ edilmiş olan kişiler neyi hissetmezler?

¹⁰ İçlerindeki sevgileri “ikmal edilmiş” olan insanlar, duayı engelleyen korkuyu bilmezler. (I. Yuhanna 4:18, 19 ayetlerini oku.) “Korkuda işkence (engellenme) vardır”; çünkü korku Yehova’ya serbestçe yaklaşmamızı engellemektedir. Dolayısıyla böyle bir korku duyarsak, henüz “sevgide ikmal” edilmiş değiliz demektir. Fakat “sevgide ikmal” edilmiş olduğumuz takdirde, bu nitelik yüreklerimizi doldurup Tanrı’nın iradesini yerine getirmemizi ve duada gökteki Babamıza yakın kalmamızı sağlayacaktır. Elbette Yehova’yı sevmek ve O’na dua etmek için nedenlerimiz vardır, çünkü Yuhanna’nın yazdığı gibi, “biz seviyoruz, çünkü önce o bizi sevdi.”

11. “Allahı seven kardeşini de sevsin” emrine itaat etmemiz neden akla yakındır?

¹¹ Fakat sadece Tanrı’yı sevdiğimizi söylemek yeterli değildir. (I. Yuhanna 4:20, 21 ayetlerini oku.) ‘Allahı seviyorum,’ deyip de ruhi kardeşinden nefret eden herkes “yalancı”dır. Kardeşimizi görebildiğimiz, onun gösterdiği Tanrısal nitelikleri gözleyebildiğimize göre, ona karşı sevgi göstermek, görünmez Tanrı’yı sevmekten daha kolay olsa gerek. Evet, “görmüş olduğu kardeşini sevmiyen, görmemiş olduğu Allahı sevemez.” Bu nedenle şu ‘emre’ itaat etmemiz uygun olur: “Allahı seven kardeşini de sevsin.”

DÜNYAYI KİM YENER?

12. Tanrı’yı sevdiğimize göre, hangi sevginin bizde bulunması gerekir?

¹² Bundan sonra Yuhanna, Tanrı’yı sevmenin gerçekten ne demek olduğunu göstermektedir. (I. Yuhanna 5:1-5 ayetlerini oku.) Resul önce, “İsa Mesihtir, [yani Yehova’nın meshettiği kişidir] diye iman eden her adam Allahtan doğmuştur,” der; bu da, Yehova tarafından ruhla tevlit edilmiş demektir. Aynı zamanda Yehova’yı, yani Tevlit Eden’i sevenler, “ondan doğmuş olan” herkesi de sever. Evet, Tanrı’nın tüm meshedilmiş çocukları O’nu sever ve zaten onların birbirlerini sevmeleri beklenir. Bu kardeş sevgisi, ümitleri yeryüzünde yaşamak olan “başka koyunlar”ın “büyük kalabalık”ı için de geçerlidir.—Yuhanna 10:16; Vahiy 7:9.

13. (a) Tanrı’nın emirleri neden bizim için “ağır değillerdir”? (b) ‘Dünyayı nasıl yenebiliriz’?

¹³ “Ne zaman Allahı sever, ve onun emirlerini yaparsak, bununla Allahın çocuklarını sevdiğimizi biliriz.” Gerçekte, “Allah sevgisi şudur ki onun emirlerini tutalım.” Tanrı’yı ve adaleti sevdiğimize göre, O’nun emirlerini memnuniyetle tutarız. Yuhanna, onların bize “ağır” gelmediğini de söylüyor, çünkü “Allahtan doğmuş olan herkes [Yunanca, her şey] dünyayı yener.” “Her şey” sözleri, ‘dünyayı yenmek’ ve Yehova’nın emirlerini çiğneme iğvalarını sunan adaletsiz insan toplumuna galip gelmek üzere, Tanrı’nın verdiği güç demek olabilir. (Yuhanna 16:33) “Dünyayı yenmiş olan galebe” ise, Tanrı’ya, Sözüne ve Oğluna karşı beslediğimiz “imanımızdır.” “İsanın Allahın Oğlu olduğuna iman” ettiğimiz takdirde, dünyanın yanlış düşünme tarzıyla ahlaksız davranışlarını reddetmek ve Tanrı’nın emirlerini tutmakla ‘dünyayı yeneriz.’

14. (a) İsa, nasıl ‘su vasıtasıyla’ geldi? (b) İsa’nın “kan ile” Tanrı’nın Oğlu olduğu nasıl gösterildi? (c) Mukaddes ruh İsa hakkında nasıl “şehadet” etti?

¹⁴ ‘Dünyayı yenmek’ için İsa’ya iman etmenin önemi büyük olduğuna göre, Yuhanna, üç “şehadet eden”in, Mesih hakkında verdikleri şahadete değinmektedir. (I. Yuhanna 5:6-8 ayetlerini oku.) Yuhanna, önce İsa’nın ‘su vasıtasıyla’ geldiğini söylemektedir. İsa, kendisini Tanrı’ya takdim ettiğini göstermek üzere suda vaftiz edildiğinde Yehova, “sevgili oğlum budur, ondan razıyım” diyerek onu kabul etti. (Matta 3:17) Mesih fidye olarak öldüğünde, döktüğü “kan ile” de Tanrı’nın Oğlu olduğunu gösterdi. (I. Timoteos 2:5, 6) Yuhanna şöyle devam eder: “Şehadet eden [mukaddes] ruhtur, çünkü ruh hakikattir.” İsa vaftiz edildiğinde üzerine ruh indi, böylece Tanrı’nın Oğlu olduğunu ispat etti. (Matta 3:16; Yuhanna 1:29-34) Yehova’nın ruhu, İsa’nın görevini yerine getirip mucizeler yapmasını da mümkün kıldı. (Yuhanna 10:37, 38; Resullerin İşleri 10:38) Tanrı, İsa’nın ölümünde ruh vasıtasıyla olağanüstü bir karanlık, bir deprem ve mabedin perdesinin yırtılmasına neden oldu, sonra da aynı ruh vasıtasıyla İsa’yı diriltti.—Matta 27:45-54.

15. “Şehadet eden” üç etken nedir?

¹⁵ Böylece İsa’nın Tanrı’nın Oğlu olduğuna üç “şehadet eden” vardır. Bunlar, (1) mukaddes ruh, (2) İsa’nın vaftiz edildiği su ve bu suyun anlamı (İsa’nın kendisini Yehova’ya takdim etmesi) ve (3) ölümünde bir fidye olarak döktüğü kandır. Bu üç etken, İsa’nın Tanrı’nın Oğlu olduğuna şahadet etmek bakımından ‘mutabıktırlar’, ve ebedi hayatı kazanmak istiyorsak, ona gerçek iman göstermemiz gerekir.—Tesniye 19:15 ile karşılaştır.

‘TANRI’NIN ŞAHADETİ’

16. Yehova, İsa hakkında nasıl şahadet etti?

¹⁶ Bizzat Tanrı, Oğlu hakkında şahadet etti. (I. Yuhanna 5:9-12 ayetlerini oku.) “Eğer [nakâmil] insanların şehadetini [sohbette ve mahkemede yaptığımız gibi] kabul ediyorsak, Allahın şehadeti daha büyüktür.” (Yuhanna 8:17, 18) Tanrı ‘yalan söyleyemediğine’ göre, ‘kendi Oğlu hakkında ettiği şehadet”e kesinlikle güvenebiliriz. Yehova, İsa Mesih’in Bizzat Kendi Oğlu olduğunu söyledi. (Titus 1:2; Matta 3:17; 17:5) Bundan başka Tanrı, mukaddes ruhu, İsa’nın vaftiz edildiği su ve Mesih’in döktüğü kan olan üç “şehadet eden”i de tasvip etti.

17. Tek kurtuluş yolu nedir?

¹⁷ “Allahın Oğluna iman edenin onda şehadeti vardır”, çünkü tüm kanıtlar, İsa’nın Tanrı’nın Oğlu olduğuna inandırmaktadır. Fakat Oğlu hakkında güvenilir bir şahadet veren “Allaha iman etmiyen” kişi, Yehova’yı ‘yalancı etmektedir.’ Tabii, verilen tüm şahadet şudur: “ki Allah bize ebedî hayat verdi, ve bu hayat kendi Oğlundadır.” Ebedi hayata yolu açan kurtuluş, ancak İsa’nın, Tanrı’nın Oğlu olduğuna iman etmekle mümkündür. (Yuhanna 11:25, 26; 14:6; 17:1-3) Böylece ona iman etmekle “kendisinde Oğul olanda” hak edilmemiş ebedi hayat hediyesi vardır. (Yuhanna 20:31) Fakat İsa’nın Tanrı’nın Oğlu olduğuna inanmayan birisi “bu hayat”ı görmeyecektir.

DUA ETKİLİDİR!

18. Yuhanna “bu şeyleri” neden yazdı?

¹⁸ Bundan sonra Yuhanna, mektubunun temel amacına değinip duayı ele almaktadır. (I. Yuhanna 5:13-15 ayetlerini oku.) O, ‘ebedî hayatımız olduğunu bilmemiz’ için “bu şeyler”i yazdı. Tanrı’nın Oğlunun “ismine” iman edenler olarak bu inanca sahibiz. (I. Yuhanna 3:23 ile karşılaştır.) Bizden olmayan, yani irtidat edenler, bu imanı yok edemezler.—I. Yuhanna 2:18, 19.

19. (a) I. Yuhanna 5:14, 15 ayetlerine göre, Tanrı’nın huzurunda hangi ‘cesaretimiz’ vardır? (b) Yerinde olarak ne gibi şeyler için dua edebiliriz?

¹⁹ Tanrı’nın huzurunda “cesaret” veya açık sözlülüğümüz vardır; dolayısıyla “kendi iradesine göre” her ne “dilersek, bizi dinler”. Yehova’nın isminin takdis edilmesi, O’nun ruhu, Tanrısal hikmet ve kötü olandan kurtuluş gibi şeyler için yerinde olarak dua ederiz. (Matta 6:9, 13; Luka 11:13; Yakub 1:5-8) Ve “kendisinden dilediğimiz dilekleri almakta olduğumuzu biliriz”, çünkü O, “duayı işiten”dir.—Mezmur 65:2.

20, 21. (a) ‘Ölüme götürmiyen bir günah” nedir? (b) “Ölüme götüren günah”la ilgili dua etmek neden yanlıştır?

²⁰ Bundan sonra Yuhanna, duaya ve iki tür günaha değinmektedir. (I. Yuhanna 5:16, 17 ayetlerini oku.) “Ölüme götürmiyen bir günah”, yani kasten yapılmayan ve tövbe edilen suçun affedilmesi için dua etmek yanlış değildir. (Resullerin İşleri 2:36-38; 3:19; Yakub 5:13-18) Fakat “ölüme götüren günah”la ilgili dua etmek yanlış olur; çünkü bu günah mukaddes ruha karşı kasten işlenmiş olan bir günahtır ve bunun affedilmesi imkânsızdır. (Matta 12:22-32; İbraniler 6:4-6; 10:26-31) Böyle günahkârlar, Gehenna’ya gidip “ikinci ölüm”de ebediyen yok olacaklar. (Vahiy 21:8; Matta 23:15) Son karar Yehova’ya aitse de, deliller, bir kişinin “ölüme götüren günah”ı kasten işlemiş olduğuna işaret ederse, bu günahkâr için dua etmekle Yehova’yı memnun etmeme tehlikesini göze almak istemeyeceğiz.

²¹ Dolayısıyla “eğer biri [özellikle ruhla meshedilmiş bir ihtiyar] kardeşinin [“ikinci”] ölüme götürmiyen bir günah işlemekte olduğunu görürse, diliyecek, ve ölüme götürmiyen günah işliyenlere Allah hayat verecek” ve onu sonsuz helakten kurtaracaktır. Gayet doğal olarak “her haksızlık günahtır” veya Tanrı’nın adil standartları bakımından hedefe ulaşamamaktır. Bununla birlikte “ölüme götürmiyen günah vardır”; nakâmilliğimizden kaynaklanan bir günah için tövbe ettiğimizde, o günah, Mesih’in kurbanlığı vasıtasıyla örtüldüğünden, kişiyi ölüme götürmez.

YUHANNA’NIN MEKTUBUNUN ANA NOKTALARI

22. İsa’nın vefakâr bir takipçisine kim dokunamaz? Böyle bir kişi ne hakkında ‘cesaretle’ dua edebiliriz?

²² Yuhanna, şimdi mektubunun temel düşüncelerini özetlemektedir. (I. Yuhanna 5:18-21 ayetlerini oku.) Ruhla tevlit edilen bir Hıristiyan olarak “Allahtan doğmuş olan her adam”, ‘günah işlemeyi alışkanlık haline getirmez.’ Fakat mukaddes ruhla “Allahtan doğan” İsa Mesih, onu “tutar, ve şerir [olan Şeytan] ona dokunmaz.” Bunun gibi meshedilmiş Hıristiyanlar, kötü olandan kurtulmak için güvenle dua edebilir ve “iman kalkanı” yardımıyla Şeytan’ın “kızgın okları”nın verdiği ruhi zarardan kurtulabilirler.—Matta 6:13; Efesoslular 6:16.

23. Bütün dünya nasıl “şerirdedir”?

²³ Yehova’nın ruhi oğulları olduklarına dair güvenilir deliller bulunduğu için, meshedilmiş olanlar, “biliriz ki, biz Allahtanız” diyebilirler. Mesih’e iman etmeleri ve günah işlemeyi alışkanlık haline getirmemeleri gerçeği, Şeytan’ın ‘dokunamadığı’ Tanrı’nın çocukları olduklarını ispat eder. Fakat (adil olmayan insan toplumu olan) “bütün dünya şerirde”, yani İblis Şeytan’ın kudretindedir. (Efesoslular 2:1, 2; Vahiy 12:9) Dünya, Şeytan’ın kötü etkisi ve hakimiyetine boyun eğmekte ve Tanrı’nın iradesini yerine getirmek üzere bundan kurtulmak için hiçbir çaba harcamamaktadır.

24. İsa ne amaçla “bize anlayış vermiştir”?

²⁴ Bazı sahte dinsel öğretmenler, Mesih’in, bedende gelmediğini öğretiyorlardı. (II. Yuhanna 7) Fakat bu mektupta verilen kanıtlar sayesinde Yuhanna, “biliyoruz ki, Allahın Oğlu gelmiştir”, diyebildi. (I. Yuhanna 1:1-4; 5:5-8) Üstelik İsa, “hakiki olanı bilelim diye” veya Tanrı’yı daha iyi anlayabilmemiz için “bize anlayış vermiştir.” (Matta 11:27) Dolayısıyla Oğlu “İsa Mesih” vasıtasıyla “hakiki olan” Yehova Tanrı ile birlik içinde bulunmaktayız.—Yuhanna 17:20, 21 ile karşılaştır.

25. İsa’nın takipçileri olarak I. Yuhanna 5:21’deki öğüdü nasıl uygulayabiliriz?

²⁵ Hakiki Tanrı Yehova ile birlik içinde bulunanlar, meshedilmiş mütebakiden veya “başka koyunlar”dan olsunlar, her bakımdan O’nu memnun etmek istiyorlar. Fakat putperestliğe teşvik eden iğvalar, bugün olduğu gibi birinci yüzyılda da mevcuttu. Bu nedenle Yuhanna bir baba gibi, mektubunu uygun şekilde şu tembihle bitirmektedir: “Ey küçük çocuklar, kendinizi putlardan koruyun.” Tanrı’ya tapınanlar olarak putlar önünde eğilmeyiz. (Çıkış 20:4-6) Aynı zamanda eğlenceye veya herhangi başka bir şeyi Tanrı’nın yerine koymamızın da yanlış olduğunu bilmekteyiz. (II. Timoteos 3:1, 2, 4) Kendimizi O’na vakfettiğimiz için, siyasal “canavar”a ve onun “sureti”ne tapınmamız da söz konusu değildir. (Vahiy 13:14-18; 14:9-12) Dolayısıyla gökteki Babamızı sevindirip O’ndan ebedi hayat mevhibesini alabilmemiz için, tüm putperestlikten kaçmakla ilgili kararımızda direnip onun, İsa Mesih vasıtasıyla Yehova ile kurduğumuz değerli ilişkimizi bozmasına asla izin vermeyelim.

BİZİM İÇİN KALICI YARDIM

26. Yuhanna’nın Birinci Mektubundaki önemli noktalardan bazıları nelerdir?

²⁶ Yuhanna’nın, ilhamla yazdığı birinci mektup ilk Hıristiyanların putperestlikten kaçınmalarına yardımcı oldu. İrtidat edenlerin yalanlarına karşı koymalarına da olanak sağladı. Bugün de aynı işe yaramaktadır. Örneğin, mektup, İsa Mesih’in insan olarak yaşayıp, ‘günaha kefaret eden bir kurban’ olarak öldüğünü ispat etmektedir. “Mesih muhalifi”ni tanıtmakta ve Tanrı’nın çocuklarını İblis’in çocuklarından ayırt etmektedir. Yehova’dan gelip gelmediklerini anlayabilmek üzere ilham edilen ifadelerin nasıl denetlenebileceğini de göstermektedir. Bundan başka Yuhanna’nın sözleri, bizi ‘Tanrı’nın sevgi’ olduğuna, gerçek imanın dünyayı yeneceğine ve Yehova’nın vefakâr şahitlerinin dualarını işiteceğine inandırmaktadır.

27. Yuhanna’nın Tanrısal ilham altında yazdığı ilk mektubu hangi yönlerden bize yardım edebilir?

²⁷ Dünyanın iğvalarıyla karşılaştığımız zaman, Yuhanna’nın dünyayı sevmekle ilgili uyarısını göz önünde bulundurmak ne kadar hikmetli bir harekettir! Kişisel farklılıklar dolayısıyla, bazı iman kardeşlerimizle kurulan ilişkilerde gerginlik olursa resulün sözleri bize, kardeş sevgisini göstermekle Tanrı’yı sevdiğimizi belirtmenin mümkün olduğunu hatırlatmaktadır. Tanrı’nın yardımıyla ve Yuhanna’nın öğüdünü uygulamakla, günahı alışkanlık haline getirmekten kaçınabilir ve dünyayı yenen imanımızı koruyabiliriz. Öyle ise, Tanrısal ışıkta yürümeye, Tanrı’nın çocukları olarak yaşamaya ve gökteki Babamız Yehova’nın izzetine karşı sevgi ve iman göstermeye devam ederken, ilhamla yazılan bu mektubu takdir ettiğimizi gösterelim.

NASIL CEVAP VERECEKSİN?

◻ Kain’in davranışını düşünmek, bize neyi yaptırmalıdır?

◻ Kardeş sevgisini ne derecede göstermeliyiz?

◻ ‘İlham edilmiş ifadeler’ nasıl ‘imtihan’ edilir?

◻ Tanrı’nın ‘sevgi’ olduğuna dair en büyük kanıt nedir?

NASIL CEVAP VERECEKSİN?

◻ Yehova’yı sevmek, iman kardeşlerimizle kurduğumuz ilişkileri nasıl etkiler?

◻ ‘Dünyayı nasıl yenebiliriz’?

◻ Tanrı’nın Oğluna ‘şehadet eden’ üç etken nedir?

◻ Dua ile ilgili olarak hangi ‘cesaretimiz’ vardır?

◻ Yuhanna’nın Birinci Mektubu bize nasıl yardım edebilir?