Yehova’yı Babanız Olarak Görüyor musunuz?

‘EFENDİM, bize dua etmeyi öğret.’ İsa bir öğrencisinin bu ricasına şöyle karşılık verdi: “Dua ettiğinizde şöyle deyin: ‘Baba, ismin kutsal kılınsın’ ” (Luka 11:1, 2). İsa Yehova’ya “Mutlak Gücün Sahibi”, “Yüce Eğitmen”, “Yaratıcı”, “Devirlerin Efendisi” ve “çağların Kralı” gibi etkileyici unvanlarla hitap edebilirdi (Başl. 49:25; İşa. 30:20; 45:18; Dan. 7:9; 1. Tim. 1:17). Fakat “Baba” demeyi tercih etti. Belki bunun nedeni, alçakgönüllü bir çocuk sevgi dolu babasıyla nasıl konuşursa, bizim de evrendeki en yüce kişiyle öyle konuşmamızı istemesiydi.

Ancak bazılarına Tanrı’yı Babaları olarak düşünmek zor geliyor. Örneğin Aylina isimli bir Şahit şöyle diyor: “Vaftizimden sonraki yıllar boyunca Yehova’ya yaklaşmakta ve O’nu Baba gibi görerek dua etmekte çok zorlandım.” Bu mücadelesinin nedenini de, “Öz babamın bir kez bile bana sevgi gösterdiğini hatırlamıyorum” diyerek açıklıyor.

Bu bunalımlı son günlerde, insanlar kendi babalarından bile sevgi görmeyebilir (2. Tim. 3:1, 3). Dolayısıyla, pek çok kişinin Aylin’in duygularını paylaşması hiç de şaşırtıcı değil. Fakat cesaretimiz kırılmasın, çünkü Yehova’yı sevgi dolu Babamız olarak görmek için çok sağlam nedenlerimiz var.

Yehova Tüm İhtiyaçlarımızı Sevgiyle Karşılar

Yehova’yı Babamız olarak görebilmek için O’nu iyi tanımalıyız. İsa şöyle dedi: “Babanın dışında kimse Oğlu tam olarak tanımaz. Oğlun dışında ve Oğlun O’nu tanıtmak istediği kişi dışında kimse de Babayı tam olarak tanımaz” (Mat. 11:27). Yehova’nın nasıl bir Baba olduğunu öğrenmenin harika bir yolu, oğlu İsa’nın O’nu nasıl tanıttığı üzerinde düşünmektir. Öyleyse şimdi İsa’nın Babası hakkında neler açıkladığına bakalım.

Yehova’yı yaşamın kaynağı olarak gören İsa ‘ben Babam sayesinde yaşıyorum’ dedi (Yuhn. 6:57). Biz de varlığımızı Babamıza borçluyuz (Mezm. 36:9; Elçi. 17:28). Yehova’nın başkalarına hayat verme isteğinin ardında ne vardı? Sevgisi. Bize böyle bir hediye verdiği için elbette biz de gökteki Babamıza sevgi duymalıyız.

Tanrı’nın insanlığa sevgisinin en büyük kanıtı, Oğlunu fidye olarak vermesiydi. Bu sevgi dolu davranış, günahkâr insanların İsa aracılığıyla Yehova’yla yakın bir ilişkiye sahip olmasını mümkün kılar (Rom. 5:12; 1. Yuhn. 4:9, 10). Gökteki Babamız tüm vaatlerini yerine getirdiğinden, O’nu seven ve O’na itaat eden herkesin sonunda “Tanrı çocuklarının görkemli özgürlüğüne” kavuşacağından emin olabiliriz (Rom. 8:21).

Gökteki Babamız bunun yanında her gün ‘üzerimize güneşini doğdurur’ (Mat. 5:45). Herhalde güneşin doğması için dua etmeye gerek görmeyiz. Oysa güneşin ışığına ve ısısına ne kadar ihtiyacımız var! Bunlar bize ne kadar da mutluluk veriyor! Babamız nelere ihtiyacımız olduğunu daha biz O’ndan dilemeden bilir ve bunları eşsiz bir şekilde karşılar. Öyleyse gökteki Babamızın yarattığı varlıklarla nasıl ilgilendiğini gözlemlemek ve bunlar üzerinde takdirle düşünmek için zaman ayırmamız gerekmez mi? (Mat. 6:8, 26).

Babamız Bizi Merhametle Korur

Tanrı, eski toplumuna İşaya aracılığıyla şu güvenceyi verdi: “‘Dağlar yerinden kaldırılabilir, tepeler sarsılabilir, fakat Benim vefam senin üzerinden kalkmaz, barış ahdim asla sarsılmaz.’ Sana merhamet eden Yehova bunu diyor” (İşa. 54:10). İsa bu noktayı yeryüzündeki yaşamının son gecesinde yaptığı duada vurgulayarak Yehova’nın gerçekten de toplumunu merhametle koruduğunu gösterdi. Öğrencileri için şöyle dua etti: “Onlar dünyada ve ben Sana geliyorum. Kutsal Baba, . . . . Kendi adın uğruna onları gözet” (Yuhn. 17:11, 14). Yehova da İsa’nın takipçilerini gözetti ve korudu.

Bugün Tanrı’nın bizi Şeytan’ın tuzaklarından korumasının bir yolu “sadık ve sağgörülü hizmetkâr” aracılığıyla tam zamanında ruhi gıda sağlamasıdır (Mat. 24:45). Ancak bu besleyici gıdayı aldığımız takdirde ‘Tanrı’nın verdiği tüm silah donanımını kuşanabiliriz.’ Örneğin “kötünün tüm ateşli oklarını söndürebilecek büyük iman kalkanını” düşünelim (Efes. 6:11, 16). İman ettiğimizde, ruhi zarar görmekten korunuruz ve Babamızın koruyucu gücüne güvendiğimizi göstermiş oluruz.

Gökteki Babamızın merhameti hakkında daha çok anlayış kazanmamızın bir yolu, Oğlunun yeryüzündeyken nasıl davrandığını dikkatle incelemektir. Markos 10:13-16’daki kayda bakalım. İsa’nın öğrencilerine “bırakın çocuklar yanıma gelsinler” dediğini okuyoruz. Sonra İsa çevresini saran çocukları şefkatle kucakladı ve hayırdua etti. Bu onları kim bilir ne kadar mutlu etmişti. İsa “Beni görmüş olan Babamı da görmüş olur” dediğinden, Tanrı’nın da bizim O’na yakın olmamızı istediğini anlıyoruz (Yuhn. 14:9).

Yehova Tanrı’nın sevgisi asla tükenmez, eşsiz bir şekilde ihtiyaçlarımızı karşılar ve bizi korur. O Kendisine yaklaşmamızı ister (Yak. 4:8). Yehova kesinlikle hayal edebileceğimiz en iyi Babadır!

Yehova’ya Güvenmenin Yararı

Sevgi dolu ve merhametli gökteki Babamız Yehova’ya güvenmekten büyük yarar görürüz (Özd. 3:5, 6). İsa da Babasına kayıtsız şartsız güvenmekten yarar gördü. Öğrencilerine “Ben yalnız değilim” dedi. “Beni gönderen Babam benimle beraberdir” (Yuhn. 8:16). O, Yehova’nın desteğinden her zaman emindi. Örneğin vaftizi sırasında Babası “Sevgili oğlum budur, ondan memnunum” diyerek ona güven verdi (Mat. 3:15-17). Ve İsa ölümünden hemen önce “Baba, ruhumu ellerine teslim ediyorum” diye haykırdı (Luka 23:46). İsa’nın Babasına güveninin hiç azalmadığını görüyoruz.

Bizim için de aynısı geçerli olabilir. Yehova yanımızdayken hiçbir şeyden korkmamıza gerek yok (Mezm. 118:6). Başta sözünü ettiğimiz Aylin sorunlarla karşılaştığında kendi gücüne güveniyordu. Fakat sonra İsa’nın yaşamını ve hizmetini şahsen incelemeye başladı. Özellikle de onun gökteki Babasıyla yakın ilişkisi üzerinde durdu. Sonuç ne oldu? O şöyle diyor: “İnsanın bir babası olmasının ve ona güvenmesinin ne demek olduğunu öğrendim. Artık gerçekten huzurlu ve mutluyum. Aslında hiçbir şey için endişelenmemize gerek yok.”

Yehova’yı Babamız olarak görmenin bize başka ne yararı olur? Çocuklar doğal olarak anne babalarını sever ve onları hoşnut etmek ister. Tanrı’nın Oğlu da sevgisi nedeniyle ‘hep O’nu hoşnut eden şeyleri yaptı’ (Yuhn. 8:29). Benzer şekilde biz de gökteki Babamıza sevgimiz sayesinde hikmetli davranabilir ve ‘herkesin önünde O’nu yüceltebiliriz’ (Mat. 11:25; Yuhn. 5:19).

Babamız ‘Sağ Elimizi Sımsıkı Tutuyor’

Gökteki Babamız ayrıca bize bir “yardımcı”, yani kutsal ruhu sağladı. İsa bu yardımcı için “her hakikati anlamanız için size yol gösterecek” demişti (Yuhn. 14:15-17; 16:12, 13). Kutsal ruh Babamızı daha iyi tanımamıza yardım eder. Onun sayesinde “sağlam kaleleri”, yani önyargıları, yanlış fikirleri ve çarpık görüşleri yıkarak ‘her düşünceyi yenip Mesih’e boyun eğdirebiliriz’ (2. Kor. 10:4, 5). Öyleyse ‘Babamızın Kendisinden isteyenlere kutsal ruhu vereceğine’ güvenelim ve bu ‘yardımcıya’ sahip olmak için O’na dua edelim (Luka 11:13). Aynı zamanda, kutsal ruhun Yehova’ya çok daha yaklaşmamıza yardım etmesi için de dua etmemiz uygun olur.

Küçük bir çocuk babasıyla el ele yürürken kendini güvende hisseder ve hiçbir şeyden korkmaz. Eğer Yehova’yı gerçekten Babanız olarak görürseniz, şu rahatlatıcı sözlere güvenebilirsiniz: “ ‘Korkma, sana yardım edeceğim’ diyen Ben, Tanrın Yehova, sağ elini sımsıkı tutuyorum” (İşa. 41:13). Tanrı’nın yolunda “yürüme” ayrıcalığına sahip olabilirsiniz (Mika 6:8). Yehova’nın isteğini yapmaya devam ederseniz, O’nu Babanız olarak görmenin verdiği güveni, sevinci ve sevgiyi hissedersiniz.

[Dipnot]