چرا عیسی «‏پسر خدا» خوانده می‌شود؟‏

در کتاب مقدّس عیسی اغلب «پسر خدا» خوانده شده است.‏ (‏یوحنا ۱:‏۴۹‏)‏ عبارت «پسر خدا» نشان می‌دهد که خدا خالق و سرچشمهٔ حیات تمامی موجودات زنده منجمله خودِ عیساست.‏ (‏مزمور ۳۶:‏۹؛‏ مکاشفه ۴:‏۱۱‏)‏ با این حال،‏ کتاب مقدّس تعلیم نمی‌دهد که خدا همچون انسان‌ها صاحب فرزند شده است.‏a

فرشتگان نیز در کتاب مقدّس «پسران خدا» خوانده می‌شوند.‏ (‏ایّوب ۱:‏۶‏)‏ به علاوه آدم،‏ نخستین انسان «پسر خدا» نامیده می‌شود.‏ (‏لوقا ۳:‏۳۸‏)‏ با این حال،‏ از آنجا که عیسی نخستین مخلوق خدا و تنها مخلوقی بود که مستقیماً توسط خدا آفریده شد،‏ کتاب مقدّس او را پسر ارشد خدا می‌خواند.‏

• آیا عیسی قبل از این که روی زمین متولّد شود،‏ در آسمان‌ها زندگی می‌کرد؟‏

• نقش و مقام عیسی قبل از آمدن او به زمین چه بود؟‏

بله،‏ عیسی قبل از این که به صورت انسان روی زمین به دنیا آید،‏ مخلوقی روحی در آسمان بود.‏ عیسی خود گفت:‏ ‹از آسمان آمده‌ام.‏›—‏یوحنا ۶:‏۳۸؛‏ ۸:‏۲۳‏.‏

خدا عیسی را قبل از سایر مخلوقات خود آفرید.‏ کتاب مقدّس در خصوص عیسی چنین می‌گوید:‏

• او «نخست‌زادهٔ تمامی آفرینش است.‏»—‏کولُسیان ۱:‏۱۵‏.‏

• او «آغاز آفرینشِ خداست.‏»—‏مکاشفه ۳:‏۱۴‏.‏

در کتاب مقدّس پیشگویی شده بود که شخصی به روی زمین می‌آید که «از قدیم و از ایام ازل بوده است.‏» عیسی به این پیشگویی تحقق بخشید.‏—‏میکاه ۵:‏۲؛‏ مَتّی ۲:‏۴-‏۶‏.‏

عیسی مقامی والا در آسمان داشت.‏ او در دعا به این مقام خود اشاره کرد و گفت:‏ «ای پدر،‏ مرا در کنار خود جلال بده؛‏ همان جلالی که پیش از آغاز دنیا نزد تو داشتم.‏»—‏یوحنا ۱۷:‏۵‏.‏

او در آفرینش همه چیز با خدا همکاری می‌کرد.‏ عیسی در کنار خدا به عنوان یک ‹معمار› کار می‌کرد.‏ (‏امثال ۸:‏۳۰‏)‏ کتاب مقدّس در اشاره به عیسی می‌گوید:‏ «از طریق او همهٔ چیزهای دیگر آفریده شد،‏ یعنی آنچه در آسمان و آنچه بر زمین است.‏»—‏کولُسیان ۱:‏۱۶‏.‏

خدا با استفاده از عیسی همه چیز را به وجود آورد،‏ از فرشتگان گرفته تا اجرام عظیم کیهانی و از گیاهان و جانوران گرفته تا انسان‌ها.‏ (‏مکاشفه ۵:‏۱۱‏)‏ همکاری این پسر با پدرش را می‌توان از جهتی به همکاری یک کارگر ماهر با یک طراح مبتکر مقایسه کرد؛‏ کارگری که قادر است به طرح‌های مبتکرانهٔ طراح جامهٔ عمل بپوشاند.‏

او در حکم «کلمه» خدمت می‌کرد.‏ کتاب مقدّس در اشاره به نقش عیسی هنگام زندگی ماقبل زمینی‌اش،‏ او را «کلمه» می‌نامد.‏ (‏یوحنا ۱:‏۱‏)‏ از قرار معلوم،‏ استفاده از این واژه نشان می‌دهد که خدا از طریق عیسی اطلاعات و دستورات خود را به سایر مخلوقات روحی خود می‌رساند.‏

همچنین خدا از طریق عیسی با انسان‌های روی زمین سخن می‌گفت.‏ برای مثال،‏ وقتی خدا با آدم و حوّا در باغ عدن سخن می‌گفت،‏ احتمالاً از سخنگوی خود عیسی استفاده می‌کرد.‏ (‏پیدایش ۲:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ علاوه بر این عیسی ظاهراً همان فرشته‌ای بود که در ایّام باستان اسرائیلیان را در بیابان هدایت می‌کرد؛‏ فرشته‌ای که آن‌ها می‌بایست به‌دقت به سخنان او گوش می‌دادند.‏—‏خروج ۲۳:‏۲۰-‏۲۳‏.‏b