Àlàyé Ìsàlẹ̀ Ìwé

a “Ìyàtọ̀ pàtàkì [tó wà láàárín Jésù àtàwọn Farisí] hàn kedere-kèdèrè nínú ojú ọ̀tọ̀ọ̀tọ̀ tí wọ́n fi ń wo Ọlọ́run. Lójú àwọn Farisí, olófìn-íntótó ni Ọlọ́run; lójú Jésù olóore ọ̀fẹ́ àti oníyọ̀ọ́nú ni Ọlọ́run. Kì í kúkú ṣe pé àwọn Farisí ò gbà pé Ọlọ́run jẹ́ onínúrere àti onífẹ̀ẹ́. Ṣùgbọ́n lójú tiwọn, ó fi ànímọ́ wọ̀nyẹn hàn nípasẹ̀ ẹ̀bùn Tórà [ìyẹn Òfin] àti nípasẹ̀ ìmúṣẹ ohun tó wà nínú Òfin. . . . Lójú àwọn Farisí, ọ̀nà téèyàn lè gbà mú Tórà ṣẹ ni kéèyàn rọ̀ mọ́ òfin àtẹnudẹ́nu, títí kan àwọn ìlànà rẹ̀ fún títúmọ̀ òfin. . . . Gbígbé tí Jésù gbé òfin méjèèjì nípa ìfẹ́ lékè (Mát 22:34-40), tó sì sọ wọ́n di ìlànà ìwà híhù àti bó ṣe bẹnu àtẹ́ lu òfin àtẹnudẹ́nu tó fi ayé ni àwọn èèyàn lára . . . ló fa wàhálà láàárín òun àtàwọn Farisí tó ti fi òfin rọ́pò ẹ̀rí ọkàn.”—The New International Dictionary of New Testament Theology.