Wat ’n gerusstellende aanmoediging het Jehovah vir Josua gegee voor Sy volk in die Beloofde Land ingetrek het! Jehovah het nie net individue aangemoedig nie, hy het ook sy volk as ’n groep aangemoedig. Jehovah het ’n profesie laat opteken wat die Jode sou vertroos toe hulle later gevangenes in Babilon was. Hy het gesê: “Moenie bang wees nie, want ek is met jou. Moenie angstig wees nie, want ek is jou God. Ek sal jou versterk, ja, ek sal jou help. Ek sal jou stewig vashou met my regterhand van regverdigheid” (Jes. 41:10). Die vroeë Christene het ook hierdie versekering gehad, en vandag moedig God sy volk op dieselfde manier aan (2 Kor. 1:3, 4). Jesus is ook deur sy Vader aangemoedig. Toe hy gedoop is, het Jesus ’n stem uit die hemel hoor sê: “Dit is my geliefde Seun, wat ek goedgekeur het” (Matt. 3:17). Hierdie woorde het Jesus sekerlik baie versterk gedurende sy bediening op die aarde! w18.04 16 ¶3-5

Vandag dink baie mense dat Jehovah se opdrag aan Adam beteken het dat Adam nie die vryheid gehad het om te doen wat hy wou nie. Maar hulle verwar wilsvryheid met die reg om te besluit wat goed is en wat sleg is. Adam en Eva het die vryheid gehad om te kies of hulle God wil gehoorsaam of nie. Maar net Jehovah het die reg om te besluit wat goed is en wat sleg is, soos voorgestel word deur “die boom van die kennis van wat goed en wat sleg is” in die tuin van Eden (Gen. 2:9). Jehovah het deur sy opdrag op ’n liefdevolle manier vir Adam en Eva geleer hoe om ware vryheid te geniet. Ongelukkig het Adam en Eva besluit om ongehoorsaam te wees. Het Adam en Eva se besluit vir hulle uiteindelik meer vryheid gegee? Ongelukkig nie. Omdat hulle hulle eie besluite wou maak, het hulle die ware vryheid verloor wat Jehovah hulle gegee het. w18.04 5-6 ¶9-12

Jehovah voel nie net medelye vir sy knegte wat ly nie, hy doen ook iets om hulle te help. Byvoorbeeld, toe die Israeliete as slawe in Egipte swaargekry het, het Jehovah hulle pyn verstaan en wou hy iets doen om hulle te help. Jehovah het vir Moses gesê: “Ek het gesien hoe swaar my volk . . . kry, en ek het gehoor hoe hulle uitroep . . . Ek is bewus van hoe hulle ly. Ek sal neerdaal om hulle uit die hand van die Egiptenare te red” (Eks. 3:7, 8). Omdat Jehovah medelye met sy volk gehad het, het hy hulle uit slawerny bevry. Honderde jare later, in die Beloofde Land, is die Israeliete deur vyande aangeval. Hoe het Jehovah gereageer? Hy het “jammer gevoel wanneer hulle gekla het omdat hulle vyande hulle onderdruk en mishandel het”. Jehovah het weer eens empatie met sy volk gehad, en daarom het hy iets gedoen om hulle te help. Hy het rigters gestuur om die Israeliete van hulle vyande te red. – Rigt. 2:16, 18. w19.03 15 ¶4-5