3. Watter betekenisvolle gebaar het God aan die begin van Jeremia se werk teenoor hom gemaak, en hoe het die profeet daaroor gevoel?

³ Onthou dat Jeremia aan die begin van sy profetiese bediening hierdie woorde gehoor het: “Na almal na wie toe ek jou sal stuur, moet jy gaan; en alles wat ek jou sal beveel, moet jy spreek. Moenie bang wees vir hulle aangesigte nie, want ‘ek is met jou om jou te verlos’, is die woord van Jehovah” (Jer. 1:7, 8). En toe het God ’n onverwagte gebaar gemaak. Jeremia sê vir ons: “Jehovah [het] sy hand uitgesteek en my mond daarmee aangeraak. Toe het Jehovah vir my gesê: ‘Kyk, ek het my woorde in jou mond gelê. Kyk, ek het jou vandag . . . aangestel’” (Jer. 1:9, 10). Van toe af het Jeremia geweet dat hy namens God die Almagtige spreek.a Met Sy volle ondersteuning het Jeremia se ywer vir heilige diens toegeneem.—Jes. 6:5-8.

 4. Watter voorbeelde van uitsonderlike ywer in die predikingswerk kan jy noem?

⁴ Jehovah raak nie letterlik aan enige van sy hedendaagse knegte nie. Maar deur middel van sy gees gee hy hulle wel ’n sterk begeerte om die goeie nuus te verkondig. Baie van hulle gloei van ywer. Neem die geval van Maruja in Spanje. Sy is al meer as 40 jaar lank verlam in haar arms en bene. Dit is vir haar moeilik om van deur tot deur te preek en daarom vind sy ander maniere om aan die bediening deel te neem. Een manier is om briewe te skryf. Maruja dikteer die woorde vir haar dogter, wat dit dan neerskryf. Gedurende ’n maand lange spesiale poging het Maruja en haar “sekretaresse” meer as 150 briewe uitgestuur, met ’n traktaat in elke koevert. Danksy hulle pogings het die goeie nuus die meeste huise in ’n nabygeleë dorpie bereik. Maruja het vir haar dogter gesê: “As een van ons briewe by iemand met ’n opregte hart uitkom, sal Jehovah ons met ’n Bybelstudie seën.” ’n Plaaslike ouer man skryf: “Ek dank Jehovah vir susters soos Maruja, wat ander leer om te waardeer wat werklik belangrik is.”