ኢዮብ

30 “አሁን ግን ከእኔ በዕድሜ የሚያንሱ፣

በእኔ ላይ ይስቃሉ፤+

አባቶቻቸው መንጋዬን ከሚጠብቁ ውሾች ጋር እንዲሆኑ

ፈቃደኛ አልነበርኩም።

 3 ከችጋርና ከረሃብ የተነሳ ዝለዋል፤

በወደመ እና ወና በሆነ ደረቅ ምድር

ያገኟትን ነገር ያላምጣሉ።

 4 በቁጥቋጦዎች አጠገብ ያለውን ጨው ጨው የሚል ተክል ይሰበስባሉ፤

ምግባቸው የክትክታ ዛፍ ሥር ነው።

 5 ከማኅበረሰቡ ተባረዋል፤+

ሰዎችም ሌባ ላይ እንደሚጮኹ ይጮኹባቸዋል።

 6 በሸለቆዎች* ተዳፋት ላይ፣

መሬት ላይ ባሉ ጉድጓዶች ውስጥና በዓለቶች መካከል ይኖራሉ።

 7 ከቁጥቋጦዎች ውስጥ ይጮኻሉ፤

በሳማዎችም መካከል ይከማቻሉ።

 8 ማመዛዘን የጎደላቸውና የአልባሌ ሰዎች ልጆች ናቸው፤

ከምድሪቱ ላይ ተባረዋል።*

 9 አሁን ግን በዘፈኖቻቸው ሳይቀር ይሳለቁብኛል፤+

የእነሱ መሳለቂያ* ሆኛለሁ።+

10 ይጸየፉኛል፤ ከእኔም ርቀዋል፤+

በፊቴ ከመትፋት ወደኋላ አይሉም።+

11 ምክንያቱም አምላክ ትጥቅ አስፈትቶኛል፤* ደግሞም አዋርዶኛል፤

እነሱ በፊቴ እንዳሻቸው ይሆናሉ።*

12 በቀኜ በኩል እንደ አድመኛ ተነስተውብኛል፤

እንድሸሽ አድርገውኛል፤

በመንገዴም ላይ ለጥፋት የሚዳርግ መሰናክል አስቀምጠዋል።

13 መንገዶቼን ያፈርሳሉ፤

መከራዬንም ያባብሳሉ፤+

የሚገታቸውም የለም።*

14 ሰፊ ክፍተት ባለው ቅጥር እንደሚመጣ ሰው መጡ፤

በፍርስራሹ መካከል እየገሰገሱ ገቡ።

15 በሽብር ተዋጥኩ፤

ክብሬ በነፋስ እንደሚወሰድ ተወስዷል፤

የመዳን ተስፋዬም እንደ ደመና እልም ብሎ ጠፍቷል።

16 አሁን ሕይወቴ* ከውስጤ ተሟጠጠች፤+

የጉስቁልና ዘመን+ ያዘኝ።

17 ከባድ ሕመም በሌሊት አጥንቶቼን ይበሳል፤*+

የሚመዘምዘኝ ሥቃይ እረፍት አይሰጠኝም።+

18 ልብሴ በታላቅ ኃይል ተበላሸ፤*

እንደ ልብሴ አንገትጌ አንቆ ያዘኝ።

19 አምላክ ጭቃ ውስጥ ጥሎኛል፤

አፈርና አመድ ሆንኩ።

20 እርዳታ ለማግኘት ወደ አንተ እጮኻለሁ፤ አንተ ግን አትመልስልኝም፤+

በፊትህ ቆምኩ፤ አንተ ግን ዝም ብለህ ታየኛለህ።

21 በጭካኔ በእኔ ላይ ተነሳህ፤+

በእጅህ ብርታት አጠቃኸኝ።

22 ወደ ላይ አንስተህ በነፋስ ወሰድከኝ፤

ከዚያም በአውሎ ነፋስ አንገላታኸኝ።*

23 በሕይወት ያለ ሁሉ ወደሚሰበሰብበት ቤት፣

ወደ ሞት እንደምታወርደኝ አውቃለሁና።

24 ይሁንና የተሰበረ ሰው አደጋ ደርሶበት ለእርዳታ ሲጮኽ፣

እጁን የሚያነሳበት ሰው አይኖርም።*+

26 መልካም ነገር በተስፋ ብጠባበቅም ክፉ ነገር ደረሰ፤

ብርሃን ብጠባበቅም ጨለማ መጣ።

27 ውስጤ ያለማቋረጥ ተናወጠ፤

የጉስቁልናም ዘመን መጣብኝ።

29 የቀበሮዎች ወንድም፣

የሰጎንም ሴቶች ልጆች ባልንጀራ ሆንኩ።+

30 ቆዳዬ ጠቁሮ ተቀረፈ፤+

ከሙቀቱ* የተነሳ አጥንቶቼ ነደዱ።

31 በገናዬ ለሐዘን ብቻ ዋለ፤

ዋሽንቴም* ለለቅሶ ሆነ።