Talagang Tinatabangan Ako ni Jehova

AN TOTOO, dai man ako namundo dawa diit sana kami sa pahayag kong iyan kan 1957. Aram nindo, masusupgon akong marhay. Kan aki pa ngani ako, nagtatago ako pag may nag-abot na bisita sa harong, maski bistado ko.

Siguradong mangangalas kamo pag naaraman nindo na sa kadaklan kan nagin asignasyon ko sa organisasyon ni Jehova, kinaipuhan kong makipag-ulay sa dakul na tawo—sa mga amigo asin iba pa. Pero, padagos kong piglalabanan an pagkamasusupgon asin kawaran nin tiwala sa sadiri, kaya kun nagin mapanggana man ako sa mga asignasyon na iyan, bako iyan dahil sa sako. Imbes, nahiling ko na totoo an panuga ni Jehova: “Papakusugon taka, iyo, tatabangan taka, talagang kakaputan taka kan sakong tuong kamot nin katanusan.” (Isa. 41:10, NW) An saro sa pinakapaagi na tinatabangan ako ni Jehova iyo an pagsuportar kan mga kapwa Kristiyano. Bayaan nindong iistorya ko an pira sa sainda, puon kaidtong aki pa ako.

Magayon an panahon kaidtong Domingong aga kan dekada nin 1940 kan magtuktok si Elsie Huntingford sa samong harong duman sa timog-sulnupan na parte kan Ontario. Binuksan ni Mama an pinto mantang si Papa​—na masusupgon man arog ko—​nakatukaw sana kataid ko asin nagdadangog. Paghuna ni Papa ahente si Sister Huntingford asin si Mama mabakal nin dai mi kaipuhan, kaya nagduman man giraray siya sa pinto para sabihon na dai kami interesado. “Dai kamo interesadong mag-adal nin Bibliya?” an hapot ni Sister Huntingford. “Siyempre interesado kami diyan,” an simbag ni Papa.

Tamang-tama an pagbisita sa samo ni Sister Huntingford. Dati aktibong marhay an mga magurang ko sa United Church of Canada pero nagdesisyon na sindang maghali, dai pa sana nahahaloy. Taano? Huli ta sa paglaog mismo sa simbahan, nagpapaskil an ministro nin listahan kan gabos na nagdonar na pigsunod-sunod sigun sa kantidad na pigtao. An mga magurang ko, na simple sana an pagbuhay, parating nasa hurihan kan listahan, asin ginigipit sinda kan mga namumuon sa simbahan na dagdagan an itinatao. Inako man kan saro pang ministro na dai niya itinutukdo an mga bagay na talagang pinaniniwalaan niya, huling habo niyang mawaran nin trabaho. Kaya, naghali kami sa relihiyon na iyan pero naghanap pa man giraray nin paagi tanganing mapaniguan an espirituwal na pangangaipo mi.

Huling ipinagbabawal kaidto sa Canada an gibuhon kan Mga Saksi ni Jehova, an ginagamit sana ni Sister Huntingford sa pagtukdo sa pamilya mi iyo an Bibliya saka an pira niyang nota sa sarong lurulibrong itom. Kan marisa niya na dai mi man siya isusumbong sa awtoridad, ipinahiling na niya an mga babasahon na basado sa Bibliya. Maingat ming itinatago iyan pagkatapos kan kada pag-adal.a

Sa ibong nin pagkontra asin iba pang mga ulang, maigot na naghulit si Sister Huntingford kan maugmang bareta. Napahanga ako sa saiyang kaigutan asin napahiro akong manindugan sa katotoohan. Sarong taon pagkatapos na mabawtismuhan an mga magurang ko bilang mga Saksi ni Jehova, nagpabawtismo man ako bilang simbolo kan sakong pagdusay sa Diyos kan Pebrero 27, 1949. Ginibo iyan sa sarong raraan na metal na para sa ataman na mga hayop. Disisiyete anyos ako kaidto. Pagkatapos kaiyan, determinado akong lumaog sa bilog na panahon na ministeryo.

Nag-alangan akong magpayunir tulos. Nagtrabaho nguna ako sa sarong bangko asin sa saro pang opisina huling inisip ko na kaipuhan kong makatipon para sa pagpayunir ko. Pero huling hoben pa asin kulang sa eksperyensiya, nauubos ko tulos an sakong suweldo. Kaya sinadol ako nin sarong brother na si Ted Sargent na kusugan ko an sakong buot asin magtiwala ki Jehova. (1 Cron. 28:10) Sa simple sanang pagpakusog na iyan, nagpayunir ako kan Nobyembre 1951. Igwa sana ako nin 40 dolyar, sarong lumang bisikleta, asin sarong bagong bag. Pero pirming sinisigurado ni Jehova na igwa ako kan kaipuhan ko. Dakula nanggad an pasasalamat ko na pinakusog ako ni Ted na magpayunir! Dahil diyan, nagkaigwa ako nin dakul pang bendisyon.

Sarong banggi kan patapos na an bulan nin Agosto, 1952, may nag-apod sa sako sa telepono haling Toronto. Inimbitaran ako kan sangang opisina kan Mga Saksi ni Jehova sa Canada na maglingkod sa Bethel puon Setyembre. Dawa ngani masusupgon saka dai pa lamang ako nakaduman, ugmahon ako ta magagayon an pig-iistorya sa sako kan mga payunir dapit sa Bethel. Napamugtak tulos an buot ko sa Bethel.

Duwang taon pagkaabot ko sa Bethel, ako an nagin kasalida ni Bill Yacos bilang congregation servant (inaapod ngunyan na parakoordinar kan grupo nin kamagurangan) kan Shaw Unit sa Toronto.b Huling 23 anyos pa sana ako, pagmati ko garo ako ignoranteng probinsiyano. Pero mapakumbaba asin mamumuton na itinukdo sa sako ni Brother Yacos kun ano an gigibuhon. Asin talagang tinabangan ako ni Jehova.

Si Brother Yacos, sarong dakulang lalaki pero pirming nakangirit, interesado sa mga tawo. Padaba niya an mga tugang, asin padaba man ninda siya. Regular niya sindang pigbibisita sa harong bako sana kun may problema sinda. Pinakusog ako ni Bill Yacos na gibuhon man iyan asin ibanan sa ministeryo an mga tugang, babayi man o lalaki. “Ken,” an sabi niya, “ipahiling mo sa mga tugang na nagmamakulog ka sa sainda. Matatahuban kaiyan an kadakul na pagkukulang.”

Puon kan Enero 1957, tinabangan ako ni Jehova sa espesyal na paagi. Kan bulan na iyan, nagpakasal kami ni Evelyn, na naggradwar sa ika-14 klase kan Gilead School. Bago kami ikasal, naglilingkod siya sa probinsiya nin Quebec na Pranses an tataramon. Kan panahon na idto, kontroladong marhay kan Iglesya Katolika Romana an Quebec. Kaya dipisilon an asignasyon ni Evelyn, pero maimbod siyang naglingkod duman asin ki Jehova.

Nagin maimbod man sa sako si Evelyn. (Efe. 5:31) Sa katunayan, ipinahiling niya iyan pagkatapos tulos kan kasal mi! Plano ming magpa-Florida, E.U.A., pero saro sanang aldaw pakakasal mi, pinapaatender ako kan sangang opisina sa sarong semanang miting sa Bethel sa Canada. Siyempre, apektado kan miting an plano, pero gusto mi ni Evelyn na gibuhon an ano man na ipinapagibo sa samo ni Jehova. Kaya, dai mi dinagos an honeymoon mi. Kan semanang iyan, naglingkod siya sa teritoryong harani sa sangang opisina. Dawa ngani ibang-iba iyan sa Quebec, nagtiyaga siya.

Sa katapusan kan semanang iyan, nasurpresa ako ta idinestino ako sa parteng norte kan Ontario bilang paraataman nin sirkito. Bagong kasal pa lang ako, 25 anyos pa sana asin kulang na marhay sa eksperyensiya, pero nagduman kami na may kumpiyansa ki Jehova. Sa kasagsagan kan tiglipot sa Canada, nagbiyahe kami nin banggi sakay nin tren kaiba an eksperyensiyadong mga nagbibiyaheng paraataman na pabalik na sa saindang mga asignasyon. Pinakusog ninda kaming marhay! Pinirit pa ngani kami kan sarong tugang na magturog sa turugan na pigpareserba niya para sa saiya, tanganing dai kami magdamlag na nakatukaw. Pagkaaga, 15 aldaw pa sana pagkatapos kan kasal mi, dinalaw mi an sadit na grupo sa Hornepayne, arog kan inistorya ko sa inutan.

Dakul pang pagbabago an naghahalat sa samo ni Evelyn. Mantang nasa pandistritong gibuhon kami kan patapos na an 1960, naimbitaran ako para sa sampulong bulan na pag-adal sa ika-36 na klase kan Gilead School, na mapuon sa Pebrero 1961 sa Brooklyn, New York. Siyempre ugmahon ako, pero nainaan iyan ta dai kaiba si Evelyn. Imbes, arog kan ibang agom na babayi na nasa siring na kamugtakan, pinagibo nin surat si Evelyn na nagtutugot siya na magkasuway kami nin sampulong bulan o mas haloy pa. Naghibi si Evelyn, pero nagkauyon kami na mag-atender ako sa paadalan, asin maugma siya ta makikinabang ako sa pagsasanay sa Gilead.

Sa panahon na iyan, naglingkod si Evelyn sa sangang opisina sa Canada. Nagkaigwa siya nin espesyal na pribilehiyo na makaibanan sa kuwarto an padangat na linahidan na sister, si Margaret Lovell. Siyempre, pungawon kami ni Evelyn sa lambang saro. Pero sa tabang ni Jehova, nagin kontento kami sa temporaryo ming mga asignasyon. Napahiro nanggad ako sa pagigin handa niyang isakripisyo an panahon na magkaibanan kuta kami tanganing magin mas kapaki-pakinabang ki Jehova asin sa saiyang organisasyon.

Kan mga tulong bulan na ako sa Gilead, tinawan ako ni Brother Nathan Knorr, na nanginginot kaidto sa pambilog na kinaban na gibuhon, nin kakaibang imbitasyon. Hinapot niya kun puwede kong bayaan sa panahon na idto an Gilead School asin bumalik sa Canada tanganing temporaryong magtukdo sa Pang-Kahadian na Paadalan sa Pagmiministro na gigibuhon sa sangang opisina. Sinabi ni Brother Knorr na bako man akong obligado na akuon an imbitasyon. Nasa sako kun tatapuson ko an Gilead School asin pagkatapos puwedeng ipadara bilang misyonero. Sinabi pa niya na kun magdesisyon akong bumalik sa Canada, tibaad dai na ako maimbitaran pa sa Gilead asin pag-abot nin panahon, tibaad ibalik ako sa paglilingkod sa langtad duman sa Canada. Sinabi niya na saka na ako magdesisyon pag nakaulay ko na an agom ko.

Huling nasabi na sa sako ni Evelyn an pagmansay niya sa teokratikong mga asignasyon, sinabi ko tulos ki Brother Knorr, “Nauugma kaming gibuhon ano man an ipagibo samo kan organisasyon ni Jehova.” Naniniwala kami na dawa ano pa an gusto mi, dapat kaming magsunod sain man kami darahon kan organisasyon ni Jehova.

Kaya, kan Abril 1961, binayaan ko an Brooklyn asin nagbalik sa Canada para magtukdo sa Pang-Kahadian na Paadalan sa Pagmiministro. Kan huri, nagin Bethelite kami. Dangan, nasurpresa ako kan imbitaran ako sa ika-40 klase nin Gilead, na mapuon sa 1965. Sa giraray, kinaipuhan ni Evelyn na magsurat para sabihon na nagtutugot siyang magkasuway kami. Pero pakalihis nin pirang semana, ugmahon kaming duwa kan makaresibi man siya nin imbitasyon na mag-adal kaiba ko.

Pag-abot mi sa Gilead School, sinabi ni Brother Knorr na an mga klase na Pranses an lengguwahe, arog mi, ipapadara sa Aprika. Pero kan maggradwar kami, iinasignar giraray kami sa Canada! Ninombrahan ako bilang bagong branch overseer (inaapod ngunyan na parakoordinar kan Branch Committee). Huling 34 anyos pa sana ako, sinabi ko ki Brother Knorr, “Hobenon pa po ako.” Pero pinakusog niya ako. Saka sa kapuon-puuni pa sana, pighihinguwa ko nang magkonsulta sa mga mas may edad saka mas eksperyensiyadong mga tugang sa Bethel bago maggibo nin magabat na desisyon.

Sa paglilingkod sa Bethel, nagkaigwa ako nin magagayon na oportunidad na makanuod sa iba. Iginagalang ko asin hinahangaan na marhay an ibang miyembro kan Branch Committee. Marahay man an nagin impluwensiya sa sako kan dakul na marahay na Kristiyanong lalaki asin babayi​—hoben asin gurang—​na nabisto mi digdi sa Bethel asin sa manlain-lain na kongregasyon na piglingkudan mi.

Sa paglilingkod sa Bethel, nagkaoportunidad akong magtukdo sa iba asin mapakusog an saindang pagtubod. Sinabi ni apostol Pablo ki Timoteo: ‘Magdanay ka diyan sa mga bagay na saimong nanudan.’ Sinabi pa niya: ‘An mga bagay na nadangog mo sako sa tahaw nin dakul na saksi, iyan an itao mo sa mga tawong maimbod, na makakapagtukdo man sa iba.’ (2 Tim. 2:2; 3:14) Kun minsan, pighahapot ako kan mga tugang kun ano an mga nanudan ko sa 57 taon kong paglilingkod sa Bethel. An simpleng simbag ko, “Gibuhon tulos nin gikan sa buot an ipinapagibo kan organisasyon ni Jehova, na nagsasarig sa tabang ni Jehova.”

Garo kasuudma pa sana kan inot akong mag-abot sa Bethel na sarong hoben na masusupgon saka kulang sa eksperyensiya. Pero sa nag-aging mga taon na ini, si Jehova garo pirming ‘nakakapot sa tuo kong kamot.’ Lalo na paagi sa kabuutan asin napapanahon na tabang kan mga kapagtubod, padagos niya akong inaasegurar: “Dai ka matakot. Tatabangan taka.”​—Isa. 41:13, NW.