Pakikibagay sa “Gabos na Klase nin Tawo”

BAGO kaini, nagkainteres na ako sa katotoohan sa Bibliya. Nakakua si Nanay nin mga babasahon na basado sa Bibliya, asin nagustuhan kong marhay an mga laog kaiyan, lalo na an mga ritrato. Habo ni Tatay na kinakaulay ako ni Nanay manungod sa mga nanunudan kaini sa Bibliya. Pero, gusto kong makaaram asin kadakul kong ihinahapot, kaya tinutukduan niya ako sa Bibliya pag mayo sa harong si Tatay. Bilang resulta, nagdesisyon man akong idusay an sakong buhay ki Jehova. Kan 1943, kan ako diyes anyos, nabawtismuhan ako sa Blackpool, England.

Puon kan panahon na iyan, pirmi na kami ni Nanay na magkaibanan na naghuhulit. Tanganing ipaaram an mensahe kan Bibliya, naggamit kami nin ponograpo. Medyo dakula ini saka magabat, mga 4.5 kilos. Kaya imahinara na sana ako kaidto, sarong aki na may dara-darang saro kaiyan!

Kan ako 14 anyos, gusto ko nang magpayunir. Sinabi sa sako ni Nanay na dapat ngunang makipag-ulay ako sa lingkod kan mga tugang (inaapod ngunyan na paraataman nin sirkito). Sinabi kaini na hinguwahon ko ngunang magkaigwa nin mga kasanayan na makakasuportar sa pagpapayunir ko. Kaya iyan an ginibo ko. Pagkatapos kong magtrabaho nin duwang taon, ipinakipag-ulay ko giraray sa saro pang paraataman nin sirkito an dapit sa pagpapayunir. Dangan, sinabi niya, “Sige, punan mo na!”

Kaya kan Abril 1949, an mga muwebles mi sa inaarkilahan ming harong ipinabakal mi ni Nanay asin an iba ipinanao mi. Dangan nagbalyo kami sa Middleton, na harani sa Manchester. Diyan ako nagpuon na magpayunir. Pakalihis nin apat na bulan, nakahanap ako nin sarong brother na makakapartner sa pagpayunir. Irinekomendar kan sangang opisina na magbalyo kami sa kaeestablisar pa sanang kongregasyon sa Irlam. Pero si Nanay nagpayunir sa ibang kongregasyon kaiba nin sarong sister.

Dawa 17 anyos pa sana ako, tinawan na kami kan kapartner ko nin responsabilidad na mamayo sa mga pagtiripon huling dikit sana an kuwalipikadong brother sa bagong kongregasyon. Pag-abot nin panahon, inasignaran akong magbalyo sa Buxton Congregation, na dikiton sana an parahayag asin nangangaipo nin tabang. Pirmi kong ibinibilang na pagsasanay an mga nainot kong eksperyensiya para sa magigin mga asignasyon ko sa maabot na panahon.

Kan 1951, nag-fill-out ako nin aplikasyon tanganing mag-adal sa Watchtower Bible School of Gilead. Pero kan Disyembre 1952, ipinaapod ako kan gobyerno para magsuldados. Naghagad ako nin eksemsiyon basado sa rason na saro akong bilog na panahon na ministro, pero habong midbidon kan korte na saro akong ministro kaya sinentensiyahan akong mapreso nin anom na bulan. Mantang nakapreso, naresibi ko an imbitasyon para sa ika-22 na klase kan Paadalan nin Gilead. Kaya kan Hulyo 1953, nagsakay ako sa barkong inaapod na Georgic pasiring sa New York.

Pag-abot duman, nakaatender ako sa New World Society Assembly kan 1953. Dangan nagsakay ako sa tren pasiring sa South Lansing, New York, kun sain yaon an paadalan. Kaluluwas ko pa sana sa presuhan kaya dikit an kuwarta ko. Pagkababa sa tren, kaipuhan kong magsakay sa sarong shuttle bus pa-South Lansing. Barato man sana an pamasahe sa bus pero kulang na an kuwarta ko, kaya nagsubli ako sa kapwa ko pasahero.

Marahayon na pagsasanay an itinao kan Gilead School tanganing tabangan kami sa samong pagmimisyonero na ‘makibagay sa gabos na klase nin tawo.’ (1 Cor. 9:22, NW) Tulo kaming idinestino sa Pilipinas—ako, si Paul Bruun, saka si Raymond Leach. Pirang bulan ming hinalat an visa mi; dangan, nagsakay kami sa barko na maagi sa Rotterdam, Dagat Mediteraneo, Suez Canal, Indian Ocean, Malaysia, asin Hong Kong—47 aldaw kaming nagbiyahe sa dagat! Sa katapos-tapusi, nakaabot kami sa Manila kan Nobyembre 19, 1954.

Tapos, pinunan mi nang makibagay sa bagong nasyon, lengguwahe, asin mga tawo. Pero kan primero, iinasignar kaming tulo sa sarong kongregasyon sa Quezon City, kun sain dakul na residente an nagtataram nin Ingles. Kaya, pakalihis nin anom na bulan, dikit sanang Tagalog an nanudan mi. Nasolusyunan kan sunod ming asignasyon an problemang iyan.

Sarong aldaw kan Mayo 1955, kan mag-abot kami sa dinadagusan mi hali sa paghuhulit, nahiling mi ni Brother Leach an dakul na surat sa kuwarto mi. Nabasa mi na inaasignaran kaming magin paraataman nin sirkito. Beynte dos anyos pa sana ako kaidto, pero huli sa asignasyon na iyan, nagkaoportunidad akong ‘makibagay sa gabos na klase nin tawo’ sa bagong pamamaagi.

Halimbawa, an inot kong pampublikong pahayag bilang paraataman nin sirkito ginibo sa atubangan nin sarong tindahan sa baryo. Dai nahaloy, naaraman ko na kinatudan palan sa Pilipinas kan panahon na idto na literal na sa pampublikong lugar ginigibo an pampublikong pahayag! Kaya mantang nagdadalaw ako sa manlain-lain na kongregasyon sa sirkito, nagpapahayag ako sa pampublikong mga pabilyon, sa saudan, sa atubangan nin munisipyo, sa basketball court, sa parke, asin sa parati, sa kanto nin tinampo sa siyudad. Sarong beses, kan ako nasa San Pablo City, dai ako makapagpahayag sa sarong pampublikong saudan huli sa makusugon na uran. Kaya, sinabi ko sa mga nangangataman na brother na sa Kingdom Hall mi gigibuhon an pahayag. Pagkatapos kan pahayag, hinapot ako kan mga brother kun baga mairereport idto bilang pampublikong pagtiripon, huling dai man iyan ginibo sa pampublikong lugar!

Pirming sa harong nin mga tugang an dagusan. Simple sana an mga harong pero pirming malinig. Sa parati, salog na kahoy an higdaan ko na sinapinan nin banig. Nasa luwas an mga karigusan, kaya nakanuod akong magkarigos na may sulot. Nagsasakay ako sa dyip saka bus asin minsan sa bangka kun mapasiring sa ibang mga isla. Sa bilog na buhay ko sa paglilingkod, dai ako nagbakal nin awto.

Natabangan ako kan paghuhulit asin pagdalaw sa mga kongregasyon na manudan an Tagalog. Dai ako pormal na nag-adal sa lengguwaheng iyan, pero nakanuod ako paagi sa pagdangog sa mga tugang pag nasa ministeryo asin mga pagtiripon. Gusto kan mga tugang na tabangan akong makanuod, asin pinasalamatan ko an saindang pagtitiyaga saka prangkang mga komento.

Sa paglihis nin panahon, dugang pang pakikibagay an ginibo ko huli sa bagong mga asignasyon. Kan 1956, kan magdalaw si Brother Nathan Knorr, inasignaran ako na magin paraataman sa departamento nin public relations sa nasyonal na kumbensiyon. Mayo akong eksperyensiya sa asignasyon na iyan, kaya gikan sa buot akong tinukduan kan iba. Mayo pang sarong taon, nag-areglar giraray nin sarong nasyonal na kumbensiyon asin nagdalaw si Brother Frederick Franz hali sa world headquarters. Mantang naglilingkod ako bilang paraataman kan kumbensiyon, nanudan ko ki Brother Franz an pagigin andam na makibagay sa mga tawo. Ikinaugmang marhay kan mga tawo na mahiling si Brother Franz na naka-barong Tagalog, an tradisyonal na bado kan mga Pilipino, mantang itinatao niya an saiyang pampublikong pahayag.

Kinaipuhan ko pang gumibo nin dugang pang pakikibagay kan maasignaran akong magin paraataman nin distrito. Kan panahon na iyan, ipinahiling mi an pelikulang The Happiness of the New World Society, na sa parati, ginigibo sa pampublikong mga lugar. Kun beses, iniisturbo kami nin mga insekto. Naaakit sinda sa liwanag kan projector kaya nakakalaog sinda diyan. Matrabaho an paglinig sa projector pagkatapos kan kada pasali! Dipisil an pag-areglar sa pagpasali kan mga pelikulang ini, pero nakakaugmang mahiling an marahay na reaksiyon kan mga tawo mantang mas nagigin pamilyar sinda sa internasyonal na gibuhon kan organisasyon ni Jehova.

Ginigipit kan mga pading Katoliko an lokal na mga awtoridad tanganing dai kami tawan nin permit para sa mga asembleya. O kaya kun may gigibuhon na pahayag harani sa saindang simbahan, pinapatanog ninda an mga bagtingan tanganing dai mi madangog an pahayag. Pero sa ibong kaiyan, nagpadagos an gibuhon, asin an dakul sa mga nakaistar sa lugar na iyan mga parasamba na ngunyan ni Jehova.

Kan 1959, nakaresibi ako nin surat na inaasignaran akong maglingkod sa sangang opisina. Dakul pang bagay an nanudan ko huli sa asignasyon na iyan. Pag-abot nin panahon, inasignaran akong magbiyahe sa ibang nasyon para mag-zone visit. Sa saro sa mga pagdalaw na iyan, nabisto ko si Janet Dumond, sarong misyonera sa Thailand. Haloy-haloy kaming nagsuratan, dangan pag-abot nin panahon, nagpakasal kami. Bilang mag-agom, 51 taon na kaming maugmang magkaibanan na naglilingkod.

Nagkapribilehiyo akong makadalaw sa mga lingkod ni Jehova sa 33 na nasyon. Nagpapasalamat nanggad ako huling inandam ako kan mga nainot kong asignasyon na maatubang an naiibang mga kadipisilan sa pakikiiba-iba sa siring na lain-lain na mga tawo! Mas napahiwas kan mga pagdalaw na ini an sakong pananaw asin natabangan ako kaiyan na mahiling kun paanong huli sa pagkamuot ni Jehova, inako niya an gabos na klase nin tawo.—Gui. 10:34, 35.

Nakakaugma nanggad na maglingkod kaiba kan satong mga tugang sa Pilipinas! Haros sampulong beses na mas dakul an bilang kan mga parahayag ngunyan kumpara kan nagpupuon pa sana akong maglingkod digdi. Sagkod ngunyan, naglilingkod kami ni Janet sa sangang opisina sa Pilipinas na nasa Quezon City. Dawa pakalihis nin labing 60 taon na paglilingkod sa nasyon na ini, kaipuhan ko pa man giraray na magin andam na makibagay sa kun ano an ipagibo sa sako ni Jehova. An nakaagi pa sanang mga pagbabago sa organisasyon hinagad sa sato na magdanay na madaling makibagay sa satong paglilingkod sa Diyos asin sa satong mga tugang.

Hininguwa ming akuon an ano man na bagay na ibinibilang ming kabutan ni Jehova, asin ini an nagin pinakanakakaugmang paagi mi nin pamumuhay. Hininguwa mi man na gibuhon an kinakaipuhan na mga pakikibagay asin pinaglingkudan ming marhay an satong mga tugang. Iyo, determinado kami, sagkod na katuyuhan ni Jehova, na padagos na ‘makibagay sa gabos na klase nin tawo.’