Sumala ni Lucas
15 Karon ang tanang maniningil ug buhis ug mga makasasala miduol kaniya aron mamati.+ 2 Ug ang mga Pariseo ug eskriba nagsigeg bagutbot: “Kining tawhana mahigalaon sa mga makasasala ug mikaon uban kanila.” 3 Busa iyang gisultihan sila niini nga ilustrasyon: 4 “Kon duna moy 100 ka karnero ug mawala ang usa niini, kinsa kaninyo ang dili mobiya sa 99 didto sa kamingawan ug pangitaon ang usa nga nawala hangtod nga makit-an kini?+ 5 Dihang makit-an niya kini, siya malipay pag-ayo ug iya kining pas-anon. 6 Ug sa makauli na siya, tawgon niya ang iyang mga higala ug mga silingan, ug ingnon sila, ‘Maglipay ta kay nakit-an nako ang akong karnero nga nawala.’+ 7 Sa susama sultihan mo nako, adunay labaw nga kalipay sa langit tungod sa usa ka makasasala nga maghinulsol+ kay sa 99 ka matarong nga wala magkinahanglan sa paghinulsol.
8 “O kinsang bayhana nga may 10 ka sensilyong drakma,* nga kon mawad-an siyag usa ka drakma* dili modagkot ug lampara ug manilhig sa iyang balay ug pangitaon kinig maayo hangtod nga makit-an kini? 9 Ug sa makit-an na niya kini, tawgon niya ang iyang mga higala* ug mga silingan, ug moingon, ‘Maglipay ta kay nakit-an nako ang akong drakma* nga nawala.’ 10 Sa susama sultihan mo nako, dako ang kalipay sa mga anghel sa Diyos tungod sa usa ka makasasala nga maghinulsol.”+
11 Unya siya miingon: “Dihay tawo nga may duha ka anak nga lalaki. 12 Ug ang manghod miingon sa iyang amahan, ‘Amahan, ihatag kanako ang akong bahin sa katigayonan.’ Busa gibahin sa amahan kanila ang iyang katigayonan. 13 Human sa pipila ka adlaw, ang manghod nanghipos sa tanan niyang butang ug mipanaw sa layong lugar, ug didto iyang giwaldas ang iyang katigayonan pinaagi sa pagkinabuhing mapatuyangon.* 14 Pagkahurot sa iyang kuwarta, nahitabo ang grabeng gutom sa maong lugar, ug siya naglisod pag-ayo. 15 Miadto pa gani siya sa usa ka molupyo niadtong lugara ug nagpasuhol na lang. Busa siya gipaadto sa kaumahan aron mag-atiman ug mga baboy.+ 16 Tungod sa kagutom gusto na niyang kaonon ang bunga sa kahoyng algaroba nga ginakaon sa mga baboy, apan walay mohatag niyag bisan unsang pagkaon.
17 “Sa nakaamgo na siya, siya miingon, ‘Pagkadaghang sinuholan sa akong amahan nga buhong sa tinapay, samtang ako dinhi halos mamatay na sa kagutom! 18 Mopauli ko sa akong amahan ug ingnon nako siya: “Amahan, nakasala ko sa langit ug kanimo. 19 Dili na ko takos nga tawgong imong anak. Himoa na lang kong usa sa imong mga sinuholan.”’ 20 Busa siya mipanaw ug mipauli sa iyang amahan. Samtang layo pa siya sa balay, nalantawan siya sa iyang amahan ug naluoy pag-ayo kaniya. Ang amahan midagan ug migakos sa iyang anak ug mapinanggaong mihalok kaniya. 21 Unya ang anak miingon, ‘Amahan, nakasala ko sa langit ug kanimo.+ Dili na ko takos nga tawgong imong anak.’ 22 Apan ang amahan miingon sa iyang mga ulipon, ‘Pagdali! kuhaa ang kinanindotang besti ug isul-ob kini kaniya, ug butangig singsing ang iyang kamot ug sul-obig sandalyas ang iyang mga tiil. 23 Kuhaa usab ang pinatambok nga nating baka ug ihawa kini. Mangaon kita ug maglipay, 24 kay kining akong anak namatay ug nabuhi pag-usab.+ Siya nawala ug nakaplagan.’ Ug naglipay sila.
25 “Karon ang iyang magulang nga anak mipauli gikan sa uma. Sa nagkaduol na siya sa balay, nakadungog siyag musika ug panagsayaw. 26 Busa gitawag niya ang usa sa mga sulugoon ug nangutana kon unsay nahitabo. 27 Kini mitubag, ‘Miabot ang imong igsoon, ug gipaihaw sa imong amahan ang pinatambok nga nating baka, kay mibalik siya nga maayog panglawas.’* 28 Apan siya napungot ug dili gustong mosulod. Unya ang iyang amahan migula ug mialam-alam kaniya. 29 Siya miingon sa iyang amahan, ‘Daghang tuig na kong nagpaulipon nimo ug wala gyod nako sukad lapasa ang imong mga sugo. Apan wala gyod ko nimo hatagig bisag usa ka nating kanding aron maglipay ko uban sa akong mga higala. 30 Apan pag-abot niining imong anak nga nagwaldas* sa imong katigayonan uban sa mga pampam,* gipaihaw dayon nimo ang pinatambok nga nating baka.’ 31 Dayon siya miingon kaniya, ‘Anak, ikaw ang kanunay nakong kauban, ug ang tanang butang nga akoa imoha usab. 32 Apan angay lang kitang magkombira ug maglipay, kay ang imong igsoon namatay ug nabuhi pag-usab. Siya nawala ug nakaplagan.’”