Kami Maoy “mga Ungo” nga Nakigbugno sa mga Toro
LABIHAN ka dagko ang mga toro. Ang matag usa may timbang nga tunga sa tonelada. Ang akong duha ka igsoong babaye ug ako kasagarang nakigbugno sa mga nating toro, apan kini sila dagkong mga mananap, uban ang kahadlokang mga sungay. Hinuon, kami makadumili unta nga makigbugno nila apan unsa unyay sanong niana sa panon? Sila nagbayad sa ilang pulta aron motan-aw sa Las Meigas (Ang mga Ungo) nga makigbugno sa mga toro, ug dili namo gusto nga sila mahiubos. Nagpanuko kaming misulod sa bugnoan sa toro.
Ikaw basin matingala kon nganong ang tulo ka magsoong babaye makigbugno sa mga toro. Aw, kadto tinong dili aron ipakita nga ang mga babaye maayo sama ra sa mga lalaki sa maong propesyon. Ang kawalad-on sa pangabuhi mao ang nagduso namo ngadto sa maong kalibotan sa magarbohong mga lalaki.
Ingong mga tin-edyer, kami mibiya sa among lungsod-natawhan sa amihanan-kasadpang Espanya ug mipaingon sa Madrid, diin kami naglaom nga makakitag trabaho. Apan sa dihang walay sangpotanan, kami misunod sa tambag sa usa ka higala nga niadto usa ka toreador ug mihukom nga “sulayan ang among suwerte uban sa mga toro.” Ginganlan namo ang among kaugalingon nga Las Meigas (Ang mga Ungo) kay kana maoy ngalan nga daling magpaila sa gigikanan namong dapit sa Espanya ug kay kami naglaom usab sa paglamat sa mga toro. Tapos sa duha lang ka tuig sa lisod nga pagkaaprentis, kami nahimong seryosong mga toreador.
Mga Kapeligrohan ug Kamatayon
Kasagaran nga kami makigbugno sa batabata dos- o tres-anyos nga mga toro, nga dili kaayo mabangis ug kusgan. Apan kana wala magpasabot nga nahanaw ang kapeligrohan, kay lagmit nga sila mas abtik ug lagsik. Hinunoa, kami nabulahan, ug gawas lang sa nabaling buolbuol, pila ka ngil-ad nga garas, ug samad sa batiis, kami nakalingkawas sa seryosong kadaot. May panahon pa gani nga sa dihang moharong kami nianang labihan ka dagkong mga toro, kami mobiya sa bugnoan nga walay samad.
Panahon sa yugto sa toreyo, kasagaran nga kami makigbugno sa upat ka toro sa buntag ug upat sa hapon. Sa kadugayan, kami makapatay sa toro nga sama ka sayon sa among paghipos sa among higdaan. Ngani, sa walo ka tuig nga yugto, kami nakigbugno ug nakapatay sa 1,500 ka toro sa bugnoan sa toro sa tibuok Espanya, ingon man sa Portugal ug Pransiya. Ang among tumong mao nga makakuhag kontrata alang sa Amerika del Sur, diin kami makasapig dako, igo nga ipalit sa usa ka rantso ug magbuhig mga torong igbubugno.
Bisan pag ang kawalad-on sa pangabuhi maoy nakapasugod namo, sa wala madugay ang tinguha sa adbentura, kabantog, ug bahandi nahimong pangunang panukmod. Bisan pa sa kapeligrohan, kami nagkalipay niana! Tinuod, matag karon ug unya, kami makadungog ug balita bahin sa pagkamatay sa usa ka toreador, ug kana makatandog kanamo sa pila ka adlaw, nga masulob-ong magpahinumdom kanamo sa mga riyesgong nalangkit. Apan sa dili madugay kami mahuwasan sa maong temporaryong kabalaka. Inigsulod namo sa bugnoan sa toro, inay sa panghinaot sa usag usa sa maayong suwerte, kami moingon: “Padayon sa bugno!”
Usa ka Lahing Matang sa Bugno
Dayon, niadtong 1984, may nahitabo nga naghimo sa akong mga igsoong babaye, si Milagros ug si Elda, ug kanako sa pagtimbangtimbang na usab sa among mga tumong ug, sa pagkamatuod, sa among pangabuhi. Kaming tulo misugod sa pagtuon sa Bibliya uban sa mga Saksi ni Jehova. Kami nalipay sa among nakat-onan bahin sa Gingharian sa Diyos ug mahitungod sa umaabot nga Paraiso nga gisaad sa Diyos. Apan unya miabot ang usa ka lisod nga desisyon. Ang among trabaho nahiuyon ba sa among nakat-onan?
Sa kataposan, duha ka butang ang nagkombinsir kanamo nga dili kami makapadayon sa among mga karera ingong mga toreador. Una sa tanan, napanid-an namo ang atmospera sa bugnoan sa toro. Ang pagkapanatiko sa panon kabilin sa iya sa usa ka Romanhong arena. Angay ba kanang palibota sa Kristohanong mga babaye?
Ang ikaduhang suliran maoy maylabot sa balaang panalipod. Halos ang tanang toreador, kay mga Katoliko, mangayog panalipod gikan sa ilang paboritong Madonna o “santos.” Ako nakakita pa gani nga ang pipila nagtukod sa madaladalang halaran diha sa ilang kuwarto sa hotel aron ampoan, kay nagasalig nga kini magluwas kanila gikan sa kadaot sa bugnoan sa toro. Hinunoa, kami nakaamgo nga dili kami makahangyo kang Jehova nga panalipdan kami sa dihang among gituyoan nga magmapintason ngadto sa mga hayop ug magpameligro sa among mga kinabuhi aron makasapi ug paukyaban ang panon. Gihukom namo nga moundang sa pakigbugno sa toro.
Mao pa gayoy paghimo namo nianang desisyona sa dihang ang dugay-nang-gipaabot nga kontrata sa Amerika del Sur natuman. Ang kahigayonan nga makasapig dako mahimo na namong makab-ot. Apan kami malig-on sa among gipili, ug niadtong Oktubre 3, 1985, among gihimo ang among kataposang pasundayag ingong “Ang mga Ungo.” Duolag usa ka tuig sa ulahi, kami nabawtismohan, ug karon kami nanlimbasog nga ‘nagapakigbugno sa maayong bugno sa pagtuo.’—1 Timoteo 6:12.
Kami nagatrabaho gihapon nga magkauban apan diha sa restawran inay sa bugnoan sa toro. Kami malipayon kaayo nga nakakaplag sa butang nga labaw pa kay sa kabantog ug bahandi—usa ka maayong relasyon uban sa Diyos nga makagagahom sa tanan ug ang tinong paglaom sa umaabot. Nagapanan-aw kami sa panahon nga kami makagakos na sa ihalas nga mga toro sa bag-ong kalibotan sa Diyos, diin ang tawo o hayop “dili magadaot o magalaglag . . . tungod kay ang yuta mapuno sa kahibalo kang Jehova sama sa katubigan nga nagatabon sa dagat mismo.” (Isaias 11:9)—Sumala sa giasoy ni Pilar Vila Cao.