Bisan tuod gitudlo pinaagi sa espiritu ni Jehova, wala ipakita nga ang mga manalagna namulong kanunay ilalom sa pag-inspirar. Hinunoa, ang espiritu sa Diyos ‘mikunsad kanila’ sa pipila ka panahon, nga nagpadayag sa mga mensahe nga ipahibalo. (Eze 11:​4, 5; Miq 3:8) Kini adunay dakong epekto kanila, nga tungod niana natukmod sila sa pagsulti. (1Sa 10:10; Jer 20:9; Am 3:8) Dili lamang kay sila nagbuhat ug talagsaong mga butang kondili dayag nga makita usab diha sa ilang mga pulong ug panglihok ang talagsaong kainit ug pagbati. Kini sa usa ka bahin magpatin-aw kon nganong ang mga indibiduwal gihisgotang ‘milihok nga sama sa mga manalagna.’ (1Sa 10:6-11; 19:20-24; Jer 29:24-32; itandi ang Buh 2:​4, 12-17; 6:15; 7:55.) Ang ilang bug-os nga pagtagad ug madasigong kaisog sa ilang buluhaton mahimong magpahinabo sa ilang panglihok nga daw katingad-anan, gani dili makataronganon, alang sa uban, sama sa panglihok nga gipakita sa usa ka manalagna ngadto sa mga pangulo sa kasundalohan sa dihang si Jehu gidihogan. Apan, sa dihang nakaamgo nga ang maong tawo usa ka manalagna, ang mga pangulo midawat sa iyang mensahe uban ang bug-os nga kaugdang. (2Ha 9:1-13; itandi ang Buh 26:​24, 25.) Sa dihang si Saul, sa paggukod kang David, gipahinabong ‘milihok nga sama sa usa ka manalagna,’ iyang gihukas ang iyang mga besti ug mihigda nga “hubo sa tibuok adlaw ug sa tibuok gabii,” nga sa maong panahon si David dayag nga miikyas. (1Sa 19:18–​20:1) Kini wala magpasabot nga ang mga manalagna sagad nga hubo, kay sukwahi ang gipakita sa rekord sa Bibliya. Sa laing duha ka narekord nga kahimtang, ang manalagna maoy hubo alang sa usa ka katuyoan, aron ihulagway ang pipila ka bahin sa iyang tagna. (Isa 20:2-4; Miq 1:8-11) Ang katarongan sa pagkahubo ni Saul​—kon kini ba aron ipakita nga siya usa lamang ka tawo, nga gihukasan sa iyang harianong mga besti ug walay mahimo batok sa harianong awtoridad ug gahom ni Jehova, o kaha tungod sa uban pang katuyoan​—wala iasoy.

“Mga Anak sa mga Manalagna.” Ingon sa gipatin-aw sa Gesenius’ Hebrew Grammar (Oxford, 1952, p. 418), ang Hebreohanong pulong nga ben (anak ni) o benehʹ (mga anak ni) mahimong magtumong sa “pagkamembro sa kapunongan o sosyedad (o sa usa ka tribo, o sa usa ka tinong matang).” (Itandi ang Neh 3:​8, diin ang “usa sa mga tigsagol ug pahumot” sa literal maoy “anak sa mga tigsagol ug pahumot.”) Busa, ang “mga anak sa mga manalagna” mahimong magtumong sa usa ka tunghaan sa pagtudlo alang niadtong gitawag niini nga bokasyon o usa lamang ka nagbuligay nga kapunongan sa mga manalagna. Ang maong mga pundok sa manalagna gihisgotan nga makaplagan sa Bethel, Jerico, ug Gilgal. (2Ha 2:​3, 5; 4:38; itandi ang 1Sa 10:​5, 10.) Si Samuel ang nagdumala sa usa ka grupo didto sa Rama (1Sa 19:​19, 20), ug si Eliseo daw nakabaton ug susamang katungdanan sa iyang adlaw. (2Ha 4:38; 6:1-3; itandi ang 1Ha 18:13.) Ang rekord naghisgot sa ilang pagtukod ug kaugalingong puy-anan ug sa paggamit ug hinulam nga galamiton, nga nagpaila nga yano ang ilang pagkinabuhi. Bisan tuod sila sagad nag-ipon ug puyo ug komon ang pagkaon, sila lagmit nakadawat ug indibiduwal nga mga buluhaton sa pagpanagna.​—1Ha 20:35-42; 2Ha 4:​1, 2, 39; 6:1-7; 9:​1, 2.