Job
9 Nato je Job rekao:
2 “Dobro znam da je tako.
Ali kako smrtni čovjek može biti u pravu kad se spori s Bogom?+
3 Kad bi se netko htio raspravljati* s Bogom,+
ne bi mu mogao odgovoriti ni na jedno od tisuću pitanja.
4 On je mudra srca i silne moći.+
Tko mu se može usprotiviti i proći nekažnjeno?+
5 On premješta* gore a da to nitko i ne zna,
obara ih u svom gnjevu.
6 Potresa zemlju i pomiče je s njenog mjesta,
pa njeni stupovi podrhtavaju.+
7 Zapovijeda suncu neka ne sja
i zapečaćuje zvijezde da se ne vidi njihova svjetlost,+
8 sam razapinje nebesa+
i gazi po visokim morskim valovima.+
9 Stvorio je zviježđa Aš*, Kesil* i Kima*+
te zviježđa na južnom nebu*.
11 On prolazi pored mene, a ja ga ne vidim,
ide pokraj mene, a ja ga ne opažam.
12 Kad on nešto ugrabi, tko mu se može oduprijeti?
Tko mu može reći: ‘Što radiš?’+
14 A kako onda da mu ja odgovorim?
Morao bih pažljivo birati riječi da bih se mogao raspravljati s njim!
15 Čak i kad bih bio u pravu, ne bih mu odgovorio.+
Mogao bih jedino moliti svog suca* da mi se smiluje.
16 Kad bih ga dozvao, bi li mi se odazvao?
Ne vjerujem da bi htio čuti moj glas,
17 jer me on olujom satire
i zadaje mi ranu za ranom bez ikakvog razloga.+
18 Ne da mi da dođem do daha,
puni me gorčinom.
19 Kad je riječ o moći, on je najmoćniji.+
Kad je riječ o pravdi, on kaže: ‘Tko me može pozvati na red?’
20 Kad bih bio u pravu, moja bi me usta osudila.
Čak i kad bih ostao čestit*, on bi me proglasio krivim*.
21 Čak i kad bih ostao čestit, ne znam što bi se dogodilo sa mnom.
Omrznuo mi je ovakav život!
22 Svejedno mi je.* Zato kažem:
‘On uništava i nevinoga* i zloga.’
23 Kad bi bujica iznenada donijela smrt,
on bi se rugao očaju nevinih.
24 Zemlja je predana u ruke zlima,+
on zatvara oči njenim sucima.
Ako to ne čini on, tko to čini?
25 Dani moji prolaze brže od glasnika što trči,+
bježe a da nisu vidjeli ništa dobro.
26 Jure kao brodovi od trske,
kao orlovi kad se obrušavaju na plijen.
27 Kad bih rekao: ‘Zaboravit ću svoje patnje,
promijenit ću izraz lica i razvedriti se’,
28 još bih uvijek bio u strahu zbog svih svojih boli,+
jer znam da me nećeš smatrati nevinim.
29 Sigurno ću biti proglašen krivim*.
Zašto se onda uzalud trudim?+
30 Kad bih se oprao u vodi od otopljenog snijega
31 ti bi me u kaljužu umočio,
pa bih i svojim haljinama bio odvratan.
32 Jer on nije čovjek kao ja da mu mogu odgovoriti
i da s njim idem na sud.+