Νεεμίας

9 Και την εικοστή τέταρτη ημέρα αυτού του μήνα+ οι γιοι του Ισραήλ συγκεντρώθηκαν νηστεύοντας+ και έχοντας πάνω τους σάκο+ και χώμα.+ 2 Και το σπέρμα του Ισραήλ αποχωρίστηκε+ από όλους τους αλλοεθνείς+ και στάθηκε όρθιο και εξομολογήθηκε+ τις δικές του αμαρτίες+ και τα σφάλματα των πατέρων του.+ 3 Κατόπιν στάθηκαν στη θέση+ τους και διάβαζαν μεγαλόφωνα από το βιβλίο του νόμου+ του Ιεχωβά του Θεού τους επί ένα τέταρτο της ημέρας·+ και επί ένα τέταρτο της ημέρας εξομολογούνταν+ και προσκυνούσαν τον Ιεχωβά τον Θεό τους.+

4 Και ο Ιησούς και ο Βανί, ο Καδμιήλ, ο Σεβανίας, ο Βουννί, ο Σερεβίας,+ ο Βανί και ο Χενανί σηκώθηκαν στην εξέδρα+ των Λευιτών και κραύγασαν με δυνατή φωνή+ προς τον Ιεχωβά τον Θεό τους. 5 Και οι Λευίτες, συγκεκριμένα, ο Ιησούς και ο Καδμιήλ, ο Βανί, ο Ασαβνεΐας, ο Σερεβίας, ο Οδίας, ο Σεβανίας και ο Πεθαΐας, είπαν: «Σηκωθείτε, ευλογήστε+ τον Ιεχωβά τον Θεό σας από τους αιώνες μέχρι τους αιώνες.+ Και ας ευλογήσουν το ένδοξο όνομά σου,+ το οποίο είναι εξυψωμένο πάνω από κάθε ευλογία και αίνο.

6 »Εσύ είσαι ο μόνος Ιεχωβά·+ εσύ έκανες τους ουρανούς,+ τον ουρανό των ουρανών, και όλο το στράτευμά τους,+ τη γη+ και όλα όσα είναι πάνω σε αυτήν,+ τις θάλασσες+ και όλα όσα είναι σε αυτές·+ και εσύ τα διατηρείς όλα αυτά στη ζωή· και το στράτευμα+ των ουρανών σε προσκυνάει. 7 Εσύ είσαι ο Ιεχωβά, ο αληθινός Θεός, ο οποίος εξέλεξες τον Άβραμ+ και τον έβγαλες από την Ουρ των Χαλδαίων+ και έκανες το όνομά του Αβραάμ.+ 8 Και βρήκες την καρδιά του πιστή ενώπιόν σου·+ και έτσι σύναψες με αυτόν διαθήκη+ να του δώσεις τη γη των Χαναναίων, των Χετταίων, των Αμορραίων και των Φερεζαίων και των Ιεβουσαίων και των Γεργεσαίων, να τη δώσεις στο σπέρμα του·+ και εκπλήρωσες τα λόγια σου, επειδή είσαι δίκαιος.+

9 »Και είδες+ την ταλαιπωρία των προπατόρων μας στην Αίγυπτο και άκουσες την κραυγή τους στην Ερυθρά Θάλασσα.+ 10 Τότε έδωσες σημεία και θαύματα εναντίον του Φαραώ και όλων των υπηρετών του και όλου του λαού της γης του,+ γιατί ήξερες ότι ενήργησαν με αυθάδεια+ εναντίον εκείνων· και έκανες όνομα+ για τον εαυτό σου, όπως συμβαίνει αυτή την ημέρα. 11 Και τη θάλασσα τη χώρισες στα δύο+ μπροστά τους, ώστε πέρασαν από τη μέση της θάλασσας πάνω σε ξηρά·+ και αυτούς που τους καταδίωκαν τους έριξες στα βάθη+ σαν πέτρα+ στα ισχυρά νερά.+ 12 Και με στήλη σύννεφου τους οδηγούσες την ημέρα,+ και με στήλη φωτιάς τη νύχτα,+ για να τους φωτίζεις+ το δρόμο στον οποίο έπρεπε να πάνε. 13 Και πάνω στο Όρος Σινά κατέβηκες+ και μίλησες μαζί τους από τον ουρανό+ και τους έδωσες ευθείες δικαστικές αποφάσεις+ και νόμους αλήθειας,+ καλές διατάξεις+ και εντολές.+ 14 Και το άγιό σου σάββατο+ τους έκανες γνωστό, και εντολές και διατάξεις και νόμο τούς διέταξες μέσω του Μωυσή του υπηρέτη σου.+ 15 Και ψωμί από τον ουρανό τούς έδωσες για την πείνα τους,+ και νερά από τον απόκρημνο βράχο τούς έβγαλες για τη δίψα τους,+ και τους είπες να μπουν+ και να γίνουν κάτοχοι της γης την οποία, σηκώνοντας το χέρι σου, ορκίστηκες να τους δώσεις.+

16 »Και εκείνοι, οι προπάτορές μας, ενήργησαν με αυθάδεια+ και σκλήρυναν τον τράχηλό+ τους και δεν άκουσαν τις εντολές σου. 17 Αρνήθηκαν, λοιπόν, να ακούσουν+ και δεν θυμήθηκαν+ τις θαυμαστές πράξεις σου τις οποίες εκτέλεσες προς αυτούς, αλλά σκλήρυναν τον τράχηλό+ τους και όρισαν μια κεφαλή+ για να επιστρέψουν στην υποδούλωσή τους στην Αίγυπτο. Αλλά εσύ είσαι Θεός που κάνει πράξεις συγχώρησης,+ που είναι φιλεύσπλαχνος+ και ελεήμων,+ που είναι μακρόθυμος+ και αφθονεί+ σε στοργική καλοσύνη· και δεν τους εγκατέλειψες.+ 18 Ναι, όταν έφτιαξαν για τον εαυτό τους ένα χυτό άγαλμα μοσχαριού+ και άρχισαν να λένε: “Αυτός είναι ο Θεός σου που σε ανέβασε από την Αίγυπτο”+ και έκαναν πράξεις που έδειχναν μεγάλη έλλειψη σεβασμού, 19 εσύ, ναι εσύ, με το άφθονο έλεός σου δεν τους εγκατέλειψες+ στην έρημο. Η στήλη του σύννεφου δεν απομακρύνθηκε από πάνω τους την ημέρα, για να τους οδηγεί στο δρόμο,+ ούτε η στήλη της φωτιάς τη νύχτα, για να τους φωτίζει το δρόμο στον οποίο έπρεπε να πάνε.+ 20 Και το αγαθό σου πνεύμα+ τούς έδωσες για να τους συνετίζει, και το μάννα σου δεν το στέρησες από το στόμα τους,+ και νερό τούς έδωσες για τη δίψα τους.+ 21 Και επί σαράντα+ χρόνια τους προμήθευες τροφή στην έρημο. Δεν τους έλειψε τίποτα.+ Τα ενδύματά τους δεν φθάρηκαν+ και τα πόδια τους δεν πρήστηκαν.+

22 »Και τους έδωσες βασίλεια+ και λαούς, και τα διαμοίρασες κομμάτι κομμάτι·+ και έτσι πήραν στην κατοχή τους τη γη του Σηών,+ ναι, τη γη του βασιλιά της Εσεβών,+ και τη γη του Ωγ,+ του βασιλιά της Βασάν.+ 23 Και πλήθυνες τους γιους τους σαν τα άστρα των ουρανών.+ Κατόπιν τους έφερες στον τόπο+ στον οποίο, όπως είχες υποσχεθεί στους προπάτορές+ τους, θα έμπαιναν για να τον πάρουν στην κατοχή τους. 24 Οι γιοι+ τους, λοιπόν, μπήκαν και πήραν τον τόπο στην κατοχή τους,+ και εσύ καθυπέταξες+ μπροστά τους τούς κατοίκους του τόπου, τους Χαναναίους,+ και έδωσες στο χέρι εκείνων τους βασιλιάδες+ τους και τους λαούς του τόπου,+ για να κάνουν σε αυτούς όπως ήθελαν.+ 25 Και κατέλαβαν οχυρωμένες πόλεις+ και παχύ χώμα+ και πήραν στην κατοχή τους σπίτια γεμάτα με όλα τα αγαθά,+ στέρνες λαξευτές,+ αμπέλια και ελαιώνες+ και δέντρα για τροφή σε αφθονία· και άρχισαν να τρώνε και να χορταίνουν+ και να παχαίνουν+ και να ευημερούν μέσα στη μεγάλη σου αγαθότητα.+

26 »Ωστόσο, έγιναν ανυπάκουοι+ και στασίασαν εναντίον σου+ και πετούσαν το νόμο σου πίσω από την πλάτη τους,+ και τους προφήτες σου τους σκότωναν,+ αυτούς που έδιναν μαρτυρία εναντίον τους για να τους επαναφέρουν σε εσένα·+ και έκαναν πράξεις που έδειχναν μεγάλη έλλειψη σεβασμού.+ 27 Γι’ αυτόν το λόγο τούς έδωσες στο χέρι των αντιδίκων τους,+ οι οποίοι τους προξενούσαν στενοχώρια·+ αλλά τον καιρό της στενοχώριας τους κραύγαζαν προς εσένα,+ και εσύ άκουγες από τους ουρανούς·+ και, σύμφωνα με το άφθονο έλεός σου,+ τους έδινες σωτήρες+ που τους έσωζαν από το χέρι των αντιδίκων τους.+

28 »Μόλις, όμως, βρίσκονταν σε περίοδο ανάπαυσης, έκαναν πάλι το κακό ενώπιόν σου,+ και εσύ τους εγκατέλειπες στο χέρι των εχθρών τους, οι οποίοι τους ποδοπατούσαν.+ Κατόπιν επέστρεφαν και σε καλούσαν σε βοήθεια,+ και εσύ άκουγες από τους ουρανούς+ και τους ελευθέρωνες σύμφωνα με το άφθονο έλεός σου, επανειλημμένα.+ 29 Μολονότι έδινες μαρτυρία+ εναντίον τους για να τους φέρεις πίσω στο νόμο σου,+ εκείνοι ενήργησαν με αυθάδεια+ και δεν άκουσαν τις εντολές σου· και εναντίον των δικαστικών σου αποφάσεων+ αμάρτησαν,+ τις οποίες αν εκτελεί ο άνθρωπος, θα ζήσει μέσω αυτών.+ Και έστρεφαν πεισματικά τον ώμο+ και σκλήρυναν τον τράχηλό+ τους και δεν άκουσαν.+ 30 Εσύ, όμως, τους ανεχόσουν πολλά χρόνια+ και έδινες μαρτυρία+ εναντίον τους με το πνεύμα σου μέσω των προφητών σου, αλλά εκείνοι δεν έδωσαν ακρόαση.+ Τελικά, τους έδωσες στο χέρι των λαών των τόπων.+ 31 Και με το άφθονο έλεός σου δεν προξένησες την εξόντωσή τους+ ούτε τους εγκατέλειψες·+ διότι είσαι Θεός φιλεύσπλαχνος+ και ελεήμων.+

32 »Και τώρα, Θεέ μας, ο Θεός ο μεγάλος,+ ο κραταιός+ και φοβερός,+ που τηρεί διαθήκη+ και στοργική καλοσύνη,+ ας μη φανούν μικρά ενώπιόν σου+ όλα τα δεινά που βρήκαν εμάς,+ τους βασιλιάδες+ μας, τους άρχοντές+ μας και τους ιερείς+ μας και τους προφήτες+ μας και τους προπάτορές+ μας και όλο το λαό σου, από τις ημέρες των βασιλιάδων της Ασσυρίας μέχρι αυτή την ημέρα.+ 33 Και εσύ είσαι δίκαιος+ σε ό,τι αφορά όλα αυτά που μας βρήκαν, γιατί εσύ ενήργησες πιστά,+ ενώ εμείς ενεργήσαμε με πονηρία.+ 34 Οι δε βασιλιάδες μας, οι άρχοντές μας, οι ιερείς μας και οι προπάτορές+ μας δεν εκτέλεσαν το νόμο+ σου ούτε πρόσεξαν τις εντολές+ σου ή τις μαρτυρίες σου με τις οποίες έδινες μαρτυρία+ εναντίον τους. 35 Και εκείνοι—στη διάρκεια της βασιλείας+ τους και μέσα στα άφθονα αγαθά+ που τους έδωσες και στην πλατιά και παχιά γη+ που έκανες διαθέσιμη για αυτούς—δεν σε υπηρέτησαν+ και δεν επέστρεψαν από τις κακές τους πράξεις.+ 36 Ορίστε! Σήμερα είμαστε δούλοι·+ και όσο για τη γη που έδωσες στους προπάτορές μας για να τρώνε τους καρπούς της και τα αγαθά της, δούλοι είμαστε πάνω σε αυτήν,+ 37 ενώ τα προϊόντα της είναι άφθονα+ για τους βασιλιάδες+ που έβαλες να μας κυβερνούν εξαιτίας των αμαρτιών μας·+ και αυτοί εξουσιάζουν τα σώματά μας και τα κατοικίδια ζώα μας όπως θέλουν, και εμείς είμαστε σε μεγάλη στενοχώρια.+

38 »Ενόψει, λοιπόν, όλων αυτών, συνάπτουμε μια αξιόπιστη συμφωνία+ γραπτώς και επικυρώνοντάς την με τη σφραγίδα+ των αρχόντων μας, των Λευιτών μας και των ιερέων μας».+