Ιώβ
10 »Η ψυχή μου σιχαίνεται τη ζωή μου.+
Θα εκδηλώσω την ανησυχία που έχω για τον εαυτό μου,
Θα μιλήσω με πίκρα στην ψυχή μου!
2 Θα πω στον Θεό: “Μη με κηρύξεις πονηρό.
Κάνε μου γνωστό το γιατί διαμάχεσαι μαζί μου.
3 Είναι καλό για εσένα να αδικείς;+
Να απορρίπτεις το προϊόν του μόχθου των χεριών σου+
Και πάνω στη βουλή των πονηρών να φέγγεις;
5 Σαν τις ημέρες του θνητού είναι οι ημέρες σου;+
Ή μήπως τα χρόνια σου σαν τις ημέρες του ακμαίου άντρα,
6 Ώστε να προσπαθείς να βρεις το σφάλμα μου
Και για την αμαρτία μου να ψάχνεις;+
8 Τα δικά σου χέρια με έπλασαν και με έφτιαξαν+
Ολόκληρο γύρω γύρω, και όμως κοντεύεις να με καταπιείς.
12 Ζωή και στοργική καλοσύνη κατεργάστηκες πάνω μου·+
Και η φροντίδα+ σου περιφρούρησε το πνεύμα μου.
13 Και αυτά τα έκρυψες μέσα στην καρδιά σου.
Ξέρω καλά ότι αυτά είναι σε εσένα.
14 Αν αμάρτησα και εσύ με παρατηρείς+
Και δεν με αθωώνεις για το σφάλμα μου·+
15 Αν έχω άδικο, αλίμονό μου!+
Και αν έχω δίκιο, δεν μπορώ να σηκώσω το κεφάλι μου,+
Χορτασμένος ατίμωση και ποτισμένος ταλαιπωρία.+
16 Και αν ενεργήσει υπεροπτικά,+ σαν νεαρό λιοντάρι θα με κυνηγήσεις+
Και θα φανείς και πάλι θαυμαστός στην περίπτωσή μου.
17 Θα μου παρουσιάσεις και άλλους δικούς σου μάρτυρες
Και θα αυξήσεις τη δυσφορία σου απέναντί μου·
Τα δεινά μού έρχονται το ένα μετά το άλλο.
18 Γιατί, λοιπόν, με έβγαλες από τη μήτρα;+
Μακάρι να είχα εκπνεύσει και να μη με έβλεπε μάτι,
19 Να γινόμουν σαν να μην υπήρξα ποτέ·
Να μεταφερόμουν από την κοιλιά στον τάφο”.
20 Λίγες δεν είναι οι ημέρες μου;+ Ας πάψει,
Ας πάρει το βλέμμα του από πάνω μου, για να φτιάξει λίγο η διάθεσή+ μου,
21 Προτού φύγω—και δεν θα επιστρέψω+—
Για τη γη του σκοταδιού και της βαθιάς σκιάς,+
22 Για τη γη της όμοιας με ζόφο σκοτεινιάς, της βαθιάς σκιάς
Και της ακαταστασίας, όπου δεν φέγγει παραπάνω από ό,τι ο ζόφος».