1 Σαμουήλ
27 Εἶπε δὲ ὁ Δαβὶδ ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ, Θέλω βεβαίως ἀπολεσθῆ μίαν ἡμέραν διὰ χειρὸς τοῦ Σαούλ· δὲν εἶναι τι καλήτερον δι᾿ ἐμέ, παρὰ νὰ διασωθῶ ταχέως εἰς τὴν γῆν τῶν Φιλισταίων· τότε ἀπ᾿ ἐμοῦ ὁ Σαοὺλ ἀπελπισθείς, θέλει παραιτηθῆ ἀπὸ τοῦ νὰ μὲ ζητῇ πλέον εἰς πάντα τὰ ὅρια τοῦ Ἰσραήλ· οὕτω θέλω σωθῆ ἐκ τῆς χειρὸς αὐτοῦ. 2 Καὶ ἐσηκώθη ὁ Δαβὶδ καὶ διέβη, αὐτὸς καὶ οἱ ἑξακόσιοι ἄνδρες οἱ μετ᾿ αὐτοῦ, πρὸς τὸν ᾿Αγχοῦς υἱὸν τοῦ Μαώχ, βασιλέα τῆς Γάθ. 3 Καὶ ἐκάθησεν ὁ Δαβὶδ μετὰ τοῦ ᾿Αγχοῦς ἐν Γάθ, αὐτὸς καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ, ἕκαστος μετὰ τῆς οἰκογενείας αὑτοῦ, καὶ ὁ Δαβὶδ μετὰ τῶν δύο γυναικῶν αὑτοῦ, ᾿Αχινοάμ τῆς Ἰεζραηλίτιδος καὶ ᾿Αβιγαίας τῆς Καρμηλίτιδος γυναικὸς τοῦ Νάβαλ.
4 ᾿Ανηγγέλθη δὲ πρὸς τὸν Σαοὺλ ὅτι ἔφυγεν ὁ Δαβὶδ εἰς Γάθ. ὅθεν δὲν ἐζήτησε πλέον αὐτόν.
5 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ πρὸς τὸν ᾿Αγχοῦς, ᾿Εὰν εὕρηκα τώρα χάριν εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς σου, ἄς μοὶ δοθῇ τόπος εἰς τινα τῶν πόλεων τῆς ἐξοχῆς, διὰ νὰ καθήσω ἐκεῖ· διότι πῶς νὰ κάθηται ὁ δοῦλός σου μετὰ σοῦ ἐν τῇ βασιλευούσῃ πόλει; 6 Καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ὁ ᾿Αγχοῦς τὴν Σικλὰγ κατ᾿ ἐκείνην τὴν ἡμέραν· διὰ τοῦτο ἡ Σικλὰγ ἔμεινεν εἰς τοὺς βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα μέχρι τῆς σήμερον.
7 Ὁ δὲ ἀριθμὸς τῶν ἡμερῶν, τὰς ὁποίας ὁ Δαβὶδ ἐκάθησεν ἐν τῇ γῇ τῶν Φιλισταίων, ἔγεινεν ἕν ἔτος καὶ τέσσαρες μῆνες.
8 ᾿Ανέβαινε δὲ ὁ Δαβὶδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ καὶ ἔκαμνον εἰσδρομὰς εἰς τοὺς Γεσσουρίτας καὶ Γεζραίους καὶ ᾿Αμαληκίτας· διότι οὗτοι ἦσαν ἐκ παλαιοῦ οἱ κάτοικοι τῆς γῆς, κατὰ τὴν εἴσοδον Σοὺρ καὶ ἕως τῆς γῆς Αἰγύπτου. 9 Καὶ ἐκτύπα ὁ Δαβὶδ τὴν γῆν καὶ δὲν ἄφινε ζῶντα οὔτε ἄνδρα οὔτε γυναῖκα· καὶ ἐλάμβανε πρόβατα καὶ βόας καὶ ὄνους καὶ καμήλους καὶ ἐνδύματα· καὶ ἐπιστρέφων ἤρχετο πρὸς τὸν ᾿Αγχοῦς. 10 Καὶ ἔλεγεν ὁ ᾿Αγχοῦς πρὸς τὸν Δαβίδ, Ποῦ ἐκάμετε εἰσδρομήν σήμερον; Καὶ ἀπεκρίνετο ὁ Δαβίδ, πρὸς τὸ μεσημβρινὸν τοῦ Ἰούδα καὶ πρὸς τὸ μεσημβρινὸν τῶν Ἰεραμεηλιτῶν καὶ πρὸς τὸ μεσημβρινὸν τῶν Κεναίων. 11 Καὶ οὔτε ἄνδρα οὔτε γυναῖκα δὲν ἄφινε ζῶντα ὁ Δαβίδ, διὰ νὰ φέρῃ εἴδησιν εἰς Γάθ, λέγων, Μήποτε ἀναγγείλωσιν ἐναντίον ἡμῶν, λέγοντες, Οὕτω κάμνει ὁ Δαβὶδ καὶ τοιοῦτος εἶναι ὁ τρόπος αὐτοῦ, καθ᾿ ὅλας τὰς ἡμέρας ὅσας κάθηται ἐν τῇ γῇ τῶν Φιλισταίων. 12 Καὶ ἐπίστευεν ὁ ᾿Αγχοῦς τὸν Δαβίδ, λέγων, Αὐτὸς ἔκαμεν ἑαυτὸν διόλου μισητὸν εἰς τὸν λαὸν αὑτοῦ τὸν Ἰσραήλ· διὰ τοῦτο θέλει εἶσθαι δοῦλος εἰς ἐμὲ πάντοτε.