Ψαλμός
Προς τον διευθύνοντα· σε τόνο «Η Ελαφίνα της Αυγής».* Μελωδία του Δαβίδ.
22 Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;+
Γιατί στέκεσαι μακριά και δεν με σώζεις;
Γιατί δεν ακούς τις κραυγές της οδύνης μου;+
8 «Εμπιστεύτηκε τον εαυτό του στον Ιεχωβά. Ας τον διαφυλάξει Εκείνος!
Ας τον σώσει Εκείνος, αφού Του είναι τόσο αγαπητός!»+
10 Με έχουν εμπιστευτεί στη φροντίδα σου* από τη γέννησή μου·
από τη μήτρα της μητέρας μου, εσύ είσαι ο Θεός μου.
13 Ανοίγουν διάπλατα το στόμα τους εναντίον μου+
σαν λιοντάρι που βρυχιέται και κατασπαράζει τη λεία του.+
14 Χύθηκα σαν νερό·
όλα μου τα κόκαλα εξαρθρώθηκαν.
15 Η δύναμή μου ξεράθηκε σαν κομμάτι από πήλινο αγγείο·+
η γλώσσα μου κολλάει στον ουρανίσκο μου·+
με κατεβάζεις στο χώμα του θανάτου.+
16 Διότι σκύλοι με περικυκλώνουν·+
με πλησιάζουν απειλητικά σαν αγέλη κακοποιών,+
σαν το λιοντάρι δαγκώνουν τα χέρια μου και τα πόδια μου.+
17 Μπορώ να μετρήσω όλα μου τα κόκαλα.+
Αυτοί κοιτάζουν και με παρατηρούν επίμονα.
19 Αλλά εσύ, Ιεχωβά, μη μένεις μακριά.+
Εσύ είσαι η ισχύς μου· έλα γρήγορα να με βοηθήσεις.+
σώσε την πολύτιμη ζωή μου* από τα πέλματα* των σκύλων·+
21 σώσε με από το στόμα του λιονταριού+ και από τα κέρατα των άγριων ταύρων·
απάντησέ μου και σώσε με.
23 Εσείς που φοβάστε τον Ιεχωβά, να τον αινείτε!
Όλοι εσείς οι απόγονοι* του Ιακώβ, να τον δοξάζετε!+
Να νιώθετε δέος για αυτόν, όλοι εσείς οι απόγονοι* του Ισραήλ.
24 Διότι δεν καταφρόνησε ούτε σιχάθηκε τα βάσανα του καταπιεσμένου·+
δεν έκρυψε το πρόσωπό του από εκείνον.+
Όταν εκείνος κραύγασε προς αυτόν για βοήθεια, τον άκουσε.+
25 Θα σε αινώ στη μεγάλη εκκλησία·+
θα εκπληρώσω τις ευχές μου μπροστά σε εκείνους που τον φοβούνται.
Ας απολαμβάνετε ζωή* για πάντα.
27 Όλα τα πέρατα της γης θα θυμηθούν τον Ιεχωβά και θα στραφούν σε αυτόν.
Όλες οι οικογένειες των εθνών θα σε προσκυνήσουν.+
29 Όλοι όσοι ευημερούν* στη γη θα φάνε και θα προσκυνήσουν·
όλοι όσοι κατεβαίνουν στο χώμα θα γονατίσουν ενώπιόν του·
κανείς τους δεν μπορεί να σώσει τη ζωή* του.
31 Θα έρθουν και θα μιλούν για τη δικαιοσύνη του.
Θα λένε σε αυτούς που πρόκειται να γεννηθούν όσα έχει κάνει.