Μασκίλ. Του Δαβίδ, όταν βρισκόταν στη σπηλιά.+ Προσευχή.
142 Με τη φωνή μου ζητώ από τον Ιεχωβά βοήθεια·+
με τη φωνή μου ικετεύω τον Ιεχωβά για εύνοια.
2 Ενώπιόν του εκφράζω την ανησυχία μου·
ενώπιόν του μιλώ για τη στενοχώρια μου+
3 όταν το πνεύμα μου σβήνει μέσα μου.
Τότε εσύ προσέχεις τον δρόμο μου.+
Στο μονοπάτι όπου περπατώ
κρύβουν παγίδα για εμένα.
4 Κοίταξε στα δεξιά μου και δες
ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται για εμένα.+
Δεν έχω πού να καταφύγω·+
κανείς δεν νοιάζεται για εμένα.
5 Από εσένα, Ιεχωβά, ζητώ βοήθεια.
Λέω: «Εσύ είσαι το καταφύγιό μου,+
ό,τι έχω και δεν έχω στη γη των ζωντανών».
6 Πρόσεξε την κραυγή μου για βοήθεια,
γιατί είμαι σε απόγνωση.
Σώσε με από τους διώκτες μου,+
γιατί είναι ισχυρότεροί μου.
7 Βγάλε με από την υπόγεια φυλακή
για να εξυμνώ το όνομά σου.
Ας μαζεύονται γύρω μου οι δίκαιοι,
επειδή μου φέρεσαι με καλοσύνη.