Ιώβ
15 Ο Ελιφάς+ ο Θεμανίτης αποκρίθηκε:
2 «Θα απαντήσει ο σοφός με κενά επιχειρήματα;*
Ή μήπως θα γεμίσει την κοιλιά του με τον ανατολικό άνεμο;
3 Ο έλεγχος μόνο με λόγια είναι άχρηστος,
και οι κουβέντες από μόνες τους είναι ανώφελες.
4 Διότι εσύ υπονομεύεις τον φόβο του Θεού
και μειώνεις κάθε ενδιαφέρον για τον Θεό.
7 Μήπως ήσουν ο πρώτος άνθρωπος που γεννήθηκε ποτέ;
Ή μήπως γεννήθηκες πριν από τους λόφους;
8 Μήπως ακούς την εμπιστευτική συζήτηση του Θεού;
Ή μήπως θεωρείς ότι μόνο εσύ έχεις σοφία;
9 Τι ξέρεις εσύ που δεν το ξέρουμε εμείς;+
Τι κατανοείς εσύ που δεν κατανοούμε εμείς;
10 Έχουμε μεταξύ μας γκριζομάλληδες και ηλικιωμένους,+
ανθρώπους πολύ γεροντότερους από τον πατέρα σου.
11 Δεν σου φτάνει η παρηγοριά του Θεού
ή τα τρυφερά λόγια που σου λέγονται;
12 Γιατί σε παρασύρει η καρδιά σου,
και γιατί αστράφτουν τα μάτια σου από θυμό;
13 Στρέφεις το πνεύμα σου εναντίον του ίδιου του Θεού
και επιτρέπεις να βγαίνουν τέτοια λόγια από το στόμα σου.
16 Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για κάποιον απεχθή και διεφθαρμένο,+
έναν άνθρωπο που διψάει για την αδικία όπως για το νερό!
17 Θα σου πω κάτι· άκουσέ με!
Θα σου αφηγηθώ τι έχω δει,
18 αυτά που έχουν μεταφέρει οι σοφοί από τους πατέρες τους+
και δεν τα έχουν κρύψει.
19 Μόνο σε αυτούς δόθηκε ο τόπος,
και ξένος δεν πέρασε ανάμεσά τους.
20 Ο πονηρός βασανίζεται όλες τις ημέρες του,
όλα τα χρόνια που πρόκειται να ζήσει αυτός ο τύραννος.
23 Περιπλανιέται ψάχνοντας τροφή*—πού υπάρχει;
Ξέρει καλά ότι η ημέρα του σκοταδιού πλησιάζει.
24 Στενοχώρια και οδύνη τον τρομοκρατούν·
υπερισχύουν εναντίον του σαν βασιλιάς έτοιμος να εξαπολύσει επίθεση.
25 Διότι σηκώνει το χέρι του εναντίον του ίδιου του Θεού
και προσπαθεί να αψηφήσει τον Παντοδύναμο·*
26 ορμάει πεισματικά εναντίον Του,
με τη χοντρή, γερή ασπίδα του·*
27 το πρόσωπό του είναι καλυμμένο με πάχος,
και οι γοφοί του ξεχειλίζουν από πάχος·
28 ζει σε πόλεις που θα ερειπωθούν,
σε σπίτια που θα μείνουν ακατοίκητα
και θα γίνουν σωροί από πέτρες.
29 Δεν θα πλουτίσει, δεν θα συσσωρεύσει πλούτο
ούτε θα εξαπλωθούν τα αποκτήματά του πάνω στη γη.
30 Δεν θα γλιτώσει από το σκοτάδι·
μια φλόγα θα ξεράνει το κλαδάκι του,*
και αυτός θα αφανιστεί με ένα φύσημα από το στόμα του Θεού.*+
31 Δεν πρέπει να παροδηγείται εμπιστευόμενος σε κάτι άχρηστο,
γιατί ό,τι πάρει ως αντάλλαγμα θα είναι άχρηστο·
32 αυτό θα συμβεί πριν από την ημέρα του,
και τα κλαδιά του δεν θα φουντώσουν ποτέ.+
33 Αυτός θα είναι σαν κλήμα που αποτινάζει τα άγουρα σταφύλια του,
και σαν ελαιόδεντρο που ρίχνει τα άνθη του.
35 Συλλαμβάνουν συμφορές και γεννούν απαίσια πράγματα,
και η μήτρα τους παράγει δόλο».