ΑΝΑΤΟΛΗ

Με αυτή τη λέξη αποδίδεται η εβραϊκή λέξη μιζράχ, η οποία κατά κυριολεξία σημαίνει «εκεί που ανατέλλει ο ήλιος» (Δευ 3:27· 1Χρ 4:39), καθώς επίσης ουσιαστικά που παράγονται από το ρήμα καδάμ, το οποίο σημαίνει «είμαι ενώπιον (μπροστά)». (Ιεζ 48:2) Οι Εβραίοι συνήθιζαν να στρέφονται προς τον ανατέλλοντα ήλιο για να προσανατολιστούν, πράγμα που σήμαινε ότι η Α ήταν μπροστά τους, η Δ πίσω, ο Β στα αριστερά και ο Ν στα δεξιά.

Μερικές φορές η λέξη κέδεμ χρησιμοποιούνταν για να υποδηλώσει γενικά ανατολική κατεύθυνση, όπως στο εδάφιο Γένεση 11:2. Άλλες φορές υποδήλωνε την «ανατολή» σε σχέση με κάτι άλλο, όπως στο εδάφιο Αριθμοί 34:11, όπου χρησιμοποιείται η έκφραση «ανατολικά της Αείν». Σε άλλες πάλι περιπτώσεις αναφερόταν στην περιοχή που εκτεινόταν Α και ΒΑ του Ισραήλ. Σε αυτήν περιλαμβάνονταν η γη του Μωάβ και του Αμμών, η Αραβική Έρημος, η Βαβυλωνία, η Περσία, η Ασσυρία και η Αρμενία.

Οι διάφοροι λαοί των χωρών οι οποίες προσδιορίζονταν από τη λέξη «ανατολή» αποκαλούνταν «γιοι της Ανατολής». Ο Ιώβ χαρακτηριζόταν ως ο μεγαλύτερος από όλους τους «κατοίκους της Ανατολής», ή αλλιώς τους «γιους της Ανατολής». (Ιωβ 1:3, υποσ.) Ζούσε σε αυτή την ανατολική περιοχή. Όταν ο Ιακώβ πήγε στη Μεσοποταμία για να βρει σύζυγο, πήγε, όπως μαθαίνουμε, στη γη «των κατοίκων της Ανατολής», ή αλλιώς «των γιων της Ανατολής». (Γε 29:1, υποσ.) Οι άνθρωποι στα Α του Ισραήλ ονομάζονταν επίσης «γιοι της Ανατολής», ή αλλιώς «κάτοικοι της Ανατολής», όπως στα εδάφια Κριτές 6:3, υποσ.· 8:10· βλέπε ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ.

Στην Παλαιστίνη ο ανατολικός άνεμος ήταν ένας ζεστός άνεμος που φυσούσε από ανατολικές ερημικές περιοχές και κατέστρεφε τη βλάστηση. (Ιεζ 19:12) Το γεγονός αυτό αποτελεί τη βάση για την έκφραση “γεμίζει [κάποιος] την κοιλιά του με τον ανατολικό άνεμο”.—Ιωβ 15:2.

Η σκηνή της μαρτυρίας, οι ναοί του Σολομώντα και του Ζοροβάβελ, καθώς και ο δεύτερος ναός τον οποίο ανοικοδόμησε ο Ηρώδης, όλα ανεξαιρέτως έβλεπαν προς την Α. (Αρ 3:38) Ο ναός του οράματος του Ιεζεκιήλ έβλεπε προς τα Α. (Ιεζ 47:1) Επομένως, η έλευση του Ιεχωβά και του Χριστού στο ναό αναμενόταν από την Α.

Στο εδάφιο Ησαΐας 46:11 λέγεται για τον Κύρο, τον Πέρση βασιλιά, ότι έρχεται από «την ανατολή», κατά κυριολεξία, από «εκεί που ανατέλλει ο ήλιος» (εβρ., μιζράχ). Παρόμοια, οι ειδήσεις που έρχονται, όπως προειπώθηκε, από «την ανατολή» προέρχονται, κατά κυριολεξία, από «εκεί που ανατέλλει ο ήλιος». (Δα 11:44) Στο βιβλίο της Αποκάλυψης, υπονοούνται ο Δαρείος και ο Κύρος ως προφητικοί τύποι για «τους βασιλιάδες από την ανατολή του ήλιου», σε συνάφεια με το στέρεμα του συμβολικού Ευφράτη κατά την κρίση της Βαβυλώνας της Μεγάλης.—Απ 16:12, 19.

Οι αστρολόγοι που πήγαν να δουν τον Ιησού μετά τη γέννησή του ήρθαν από την κατεύθυνση της Βαβυλώνας, από «ανατολικά μέρη». (Ματ 2:1) Όταν είπαν ότι είδαν το άστρο του ἐν τῇ ἀνατολῇ (Κείμενο), δεν εννοούσαν ότι το άστρο φαινόταν Α από τη χώρα τους, αλλά ότι το είδαν από την Ανατολή, δηλαδή όταν αυτοί ήταν στην Ανατολή.—Ματ 2:2, υποσ.

Βλέπε επίσης ΗΛΙΟΥ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΔΥΣΗ.