«Ο Λόγος ο Σος Αλήθεια Εστί»
Ποιος Είναι Ιουδαίος
«ΠΟΙΟΣ είναι Ιουδαίος;» είναι μια ερώτησις που προεξέχει στον δημόσιο τύπο τους τελευταίους μήνες. Απ’ ό,τι έχει δημοσιευθή ένα πράγμα είναι βέβαιο, και αυτό είναι πως ούτε οι Ιουδαίοι στο Ισραήλ ούτε οι Ιουδαίοι που βρίσκονται διεσπαρμένοι στο εξωτερικό συμφωνούν στο ποιος είναι Ιουδαίος.
Εκείνο που έδωσε την αρχή σ’ αυτή τη ζωηρή συζήτησι ήταν η ετυμηγορία των ενόρκων του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Ισραήλ. Σε μια απόφασι 4 στους 5 υποστηρίχθηκε, πράγματι, ότι οποιοσδήποτε που θα ισχυρίζετο ότι είναι Ιουδαίος, είναι Ιουδαίος, έστω και αν αυτός ήταν άθεος και όχι γεννημένος από Ιουδαία μητέρα. Εν τούτοις, οι ορθόδοξοι Εβραίοι διατηρούν την άποψι ότι η Ιουδαϊκή θρησκεία και η Εθνικότης είναι αχώριστα. Εξ αιτίας της ταραχής που δημιούργησε αυτή η ετυμηγορία στο Ισραήλ, κατετέθη μια πρότασις ενώπιον του Κνέσετ, του Ισραηλινού Κοινοβουλίου, όπως ο ορισμός του Ιουδαϊσμού στο Χαλακάχ, τη συλλογή του Ιουδαϊκού θρησκευτικού νόμου, διακηρυχθή στο εξής ως ο μόνος έγκυρος. Το Χαλακάχ θεωρεί Ιουδαίον εκείνον που γεννήθηκε από μια Ιουδαία μητέρα ή μετεστράφη στον Ιουδαϊσμό. Αυτό έγινε νόμος στις 10 Μαρτίου 1970.
Εν τούτοις, «η Κυβέρνησις θα δώση στα μη Ιουδαϊκά μέλη των οικογενειών, που έρχονται κάτω από το Νόμο της Επιστροφής, τα προνόμια των Ιουδαίων μεταναστών στα οποία περιλαμβάνονται κοινωνικά και οικονομικά οφέλη, καθώς και το δικαίωμα αυτομάτου αποκτήσεως ιθαγενείας. Αλλ’ εκείνοι που δεν είναι Ιουδαίοι, σύμφωνα με τον προταθέντα ορισμό δεν θα μπορούν να νυμφευθούν ή να διαζευχθούν, ζητήματα για τα οποία είναι αρμοδία η θρησκευτική εξουσία.» Αυτά αναφέρουν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης στις 2 Φεβρουαρίου 1970 σ’ ένα άρθρο τους με τίτλο «Το σχίσμα Αυξάνει στο Ισραήλ για τον Ορισμό του ‘Ιουδαίου’.»
Το γιατί πολλοί στο Ισραήλ εναντιώνονται σ’ αυτή την επέμβασι της κυβερνήσεως γίνεται φανερό από την πείρα που είχε μια γυναίκα η οποία ήλθε στο Ισραήλ από την Ανατολική Ευρώπη. Γεννημένη σε μια Ιουδαϊκή οικογένεια, αλλ’ όχι από μια Ιουδαία μητέρα, υπέφερε πολλά χρόνια σ’ ένα στρατόπεδο συγκεντρώσεως των Ναζί ως Εβραία. Τώρα στο Ισραήλ τής αρνούνται το δικαίωμα να παντρευθή ή να διαζευχθή, διότι δεν είχε Ιουδαία μητέρα ούτε μετεστραφή στον Ιουδαϊσμό. Είπε ότι εσκόπευε να εγκαταλείψη το Ισραήλ, διότι, λέγει: «Θα προτιμούσα να ήμουν μάλλον Ιουδαία στο εξωτερικό παρά μη Ιουδαία στο Ισραήλ.»
Όπως οι Ιουδαίοι στο Ισραήλ είναι διηρημένοι σ’ αυτό το ζήτημα, έτσι είναι και οι Ιουδαίοι σε άλλες χώρες. Το μεγαλύτερο Ορθόδοξο ραββινικό σώμα της Αμερικής κατεδίκασε τη θέσι που πήρε το Ανώτατο Ισραηλινό Δικαστήριο. Σύμφωνα με αυτούς, «χωρίς τη θρησκευτική συνοχή, ο ενωτικός δεσμός του Ιουδαϊκού πληθυσμού θα διαλυθή ανεπανόρθωτα.»
Αλλά τα σωματεία του Μεταρρυθμισμένου Αμερικανικού Ιουδαϊσμούa εζήτησαν από την Ισραηλινή κυβέρνησι να αντισταθή στο λαϊκό αίτημα για μια αλλαγή στην ηγεσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στο να καθιερωθή ως νόμος της χώρας η αποψις των Ορθοδόξων περί του ποιος είναι Ιουδαίος, αυτοί υπεστήριξαν ότι αυτό «θα απέκλειε δεκάδες χιλιάδες νομοταγείς Αμερικανούς Ιουδαίους, δραστήριους στην Ιουδαϊκή ζωή, οι οποίοι μετεστράφησαν από μη Ορθοδόξους ραββίνους ή που οι μητέρες τους είχαν μεταστραφή με τον ίδιο τρόπο.»—Τάιμς της Νέας Υόρκης, 29 Ιανουαρίου 1970.
Αφού ούτε οι Ιουδαίοι του Ισραήλ ούτε εκείνοι του εξωτερικού μπορούν να συμφωνήσουν στο ποιος είναι Ιουδαίος, πού μπορούμε να βρούμε μια ικανοποιητική απάντησι; Στο Λόγο του Θεού, τη Γραφή, η οποία περιέχει την αρχαία ιστορία των Ιουδαίων. Μας λέγει πρώτ’ απ’ όλα ότι ο Αβραάμ ήταν Εβραίος. (Γέν. 14:13) Όλοι οι απόγονοι του υιού του Ισαάκ έγιναν επίσης γνωστοί ως Εβραίοι. Εκείνοι που προήλθαν από την οικογένεια του Ιακώβ ή Ισραήλ, εγγονού του Αβραάμ, έγιναν επίσης γνωστοί ως Ισραηλίται. Πού εμφανίσθηκε το όνομα «Ιουδαίος;»—Γεν. 32:28· Έξοδ. 9:7.
Ο όρος Ιουδαίος προέρχεται από το όνομα του τετάρτου υιού του Ιακώβ, του Ιούδα, και εφαρμόσθηκε αρχικά στην οικογένειά του και τους απογόνους του. Ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο «Ιουδαίος» ήταν ο συγγραφεύς του 2 Βασιλέων (16:6· 18:26, 28· 25:25). Το ότι οι δύο αυτοί όροι Εβραίος και Ιουδαίος εθεωρούντο συνώνυμοι ως τον έβδομο αιώνα π.Χ. είναι φανερό από το Ιερεμίας 34:9 όπου διαβάζομε: «Να αποπέμψη έκαστος τον δούλον αυτού και έκαστος την δούλην αυτού Εβραίον ή Εβραία, ελευθέρους δια να μη έχη μηδείς δούλον Ιουδαίον αδελφόν αυτού.»
Μετά την έξοδον από τη Βαβυλώνα ο όρος Ιουδαίος εφαρμόσθηκε σ’ εκείνους τους Εβραίους που επέστρεψαν απ’ εκεί. (Έσδρ. 4:12) Ακόμα αργότερα ο όρος χρησιμοποιήθηκε για να διακρίνη τους Εβραίους από τους Εθνικούς σ’ όλη την έκτασι της Μηδο-Περσικής Αυτοκρατορίας. (Εσθήρ 3:6, 13) Εθνικοί που μετεστράφησαν στον Ιουδαϊσμό ωνομάζονταν επίσης Ιουδαίοι αν και στις Εβραϊκές Γραφές γενικά εμφανίζεται ο όρος «ξένος» για να περιγράψη αυτούς τους μεταστραφέντες. Στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές εκείνοι που είχαν μεταστραφή στην Ιουδαϊκή θρησκεία χαρακτηρίζονται με τον όρο «προσήλυτοι.»—Εσθήρ 8:17· Αριθμ. 9:14· Πράξ. 2:10.
Επιπροσθέτως στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές ο όρος Ιουδαίος παίρνει κατά καιρούς συμβολική ή πνευματική σημασία. Υπάρχουν Ιουδαίοι μ’ ένα πνευματικό τρόπο; Μάλιστα ακόμα και ο απόστολος Παύλος αναφέρει στην προς Ρωμαίους 2:28, 29: «Διότι Ιουδαίος δεν είναι ο εν τω φανερώ Ιουδαίος, ουδέ περιτομή η εν τω φανερώ, η γινομένη εν σαρκί· αλλ’ Ιουδαίος είναι ο εν τω κρυπτώ Ιουδαίος, και περιτομή η της καρδίας, κατά πνεύμα, ουχί κατά γράμμα, του οποίου ο έπαινος είναι ουχί εξ ανθρώπων, αλλ’ εκ του Θεού.» Εδώ θα μπορούσε να λεχθη ότι ο απόστολος έκανε μια διασκευή της εννοίας του ονόματος Ιουδαίος που σημαίνει «υμνητής.» Ο Παύλος ετόνιζε εδώ ότι όποιος υπηρετεί τον Ιεχωβά Θεό από καρδιά αυτός είναι πραγματικός Ιουδαίος.
Ενισχυτικό αυτής της θέσεως είναι το σημείο που αυτός αναφέρει στην προς Ρωμαίους επιστολή κεφάλαιο 4. Εκεί δείχνει ότι, ο Αβραάμ είναι ο πατέρας όλων εκείνων που έχουν πίστι παρόμοια μ’ εκείνη του Αβραάμ και αυτοί ως εκ τούτου είναι πνευματικοί Ιουδαίοι. Παρομοίως στο εδάφιο Γαλατάς 3:29 αναφέρει ότι όλοι όσοι ανήκουν στον Χριστό, που είναι μέλη του σώματός του, κεχρισμένοι με το άγιο πνεύμα του Θεού, είναι στην πραγματικότητα το σπέρμα του Αβραάμ και ως εκ τούτου επίσης Ιουδαίοι, δηλαδή πνευματικοί Ιουδαίοι.
Εκείνο που υποστηρίζει περαιτέρω αυτή τη θέσι ότι οι αληθινοί Χριστιανοί είναι πνευματικοί Ιουδαίοι είναι και η προφητεία του Ιερεμία 31:31, όπου ο Ιεχωβά Θεός προείπε ότι θα έκανε μια νέα διαθήκη με τους οίκους Ισραήλ και Ιούδα. Ο Ιησούς έδειξε ότι αυτή η νέα διαθήκη έγινε με τους μαθητάς του. (Ματθ. 26:27, 28) Και ο απόστολος Παύλος επανειλημμένως δείχνει ότι η νέα διαθήκη εφαρμόζεται στους Χριστιανούς. Ο Ιησούς Χριστός είναι της ‘νέας διαθήκης μεσίτης’ και οι ακόλουθοί του είναι «διάκονοι της καινής διαθήκης.»—Εβρ. 12:24· 2 Κορ. 3:6.
Ποιος λοιπόν, είναι πράγματι Ιουδαίος με την έννοια των ανωτέρω εδαφίων, και ειδικά των λόγων του αποστόλου Παύλου; Έχει καμμία διαφορά αυτό; Και βέβαια έχει διότι ο Λόγος του Θεού καταδικάζει εκείνους «οίτινες λέγουσι εαυτούς ότι είναι Ιουδαίοι, και δεν είναι, αλλά ψεύδονται.» (Αποκάλ. 3:9) Πώς μπορούμε να πούμε ποιος είναι Ιουδαίος; Με το να τονίσωμε τη σημασία του όρου Ιουδαίος. Και ποια είναι αυτή; «Αίνος.» Έτσι με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι οι αληθινοί Ιουδαίοι, με την έννοια των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών, είναι εκείνοι που υμνούν τον Ιεχωβά Θεό και οι οποίοι λαμβάνουν έπαινο απ’ αυτόν. Αυτοί που αποδίδουν αίνο είναι επίσης μάρτυρες του ονόματός του και της βασιλείας του.
[Υποσημειώσεις]
a Οι Ιουδαίοι των Ηνωμένων Πολιτειών είναι διηρημένοι σε τρεις κύριες ομάδες: Τους Ορθοδόξους (και τους υπερορθοδόξους όπως είναι οι Χασιντίμ), τους Μεταρρυθμισμένους Ιουδαίους, οι οποίοι δεν αποδέχονται την θεοπνευστία της Γραφής, και τους Συντηρητικούς που ευρίσκονται στο μέσο μεταξύ των δύο άκρων.