Ανταπόκρισις στις Απαιτήσεις του Ιεραποστολικού Έργου

ΣΤΗ διάρκεια των τελευταίων πέντε μηνών εκπαιδεύσεως μπορέσατε όλοι ν’ αντιλήφθητε με ποιον μεγαλειώδη τρόπο ο Ιεχωβά, ο μέγας Κεραμεύς, μπορεί να πλάττη ανθρώπινα σκεύη, όπως ο συνήθης κεραμεύς πλάττει την άργιλλον.» Με τα λόγια αυτά ο Τ. Γκάλφας, ο πρώτος ενός συμποσίου εξ επτά ομιλητών, άρχισε ν’ απευθύνεται σε εβδομήντα Χριστιανούς διακόνους οι οποίοι αποφοιτούσαν από τη Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς Γαλαάδ.—Ησ. 64:8.

Εκτός των αποφοίτων, περίπου δυο χιλιάδες φίλοι των και συγγενείς συνήχθησαν την Κυριακή, 13ην Σεπτεμβρίου, σε μια αίθουσα συνελεύσεων, στη Νέα Υόρκη, για την απονομή των πτυχίων της τεσσαρακοστής ένατης τάξεως της Σχολής Γαλαάδ. Πόσο χαρούμενες και διδακτικές ήσαν εκείνες οι ώρες. Η ημέρα πέρασε πάρα πολύ γρήγορα.

Όπως δείχνει το όνομά της, η σχολή την οποία παρηκολούθησαν οι απόφοιτοι αυτοί δεν έχει σκοπό να παρέχη μια γενική κοσμική εκπαίδευσι, αλλά μάλλον είναι ειδική για την προετοιμασία Χριστιανών διακόνων να γίνουν ιεραπόστολοι. Ο ομιλητής, ένας από τους εκπαιδευτές της σχολής, πρόσθεσε: «Όταν δεχθήκατε την πρόσκλησι να έλθετε στη Σχολή Γαλαάδ, λέγατε, στην πραγματικότητα, στον Ιεχωβά: θέλω να πλασθώ σ’ έναν τύπο σκεύους που να μπορής να το χρησιμοποιήσης για έναν ειδικό σκοπό, για το ιεραποστολικό έργο.»

Υπενθυμίσθηκε στους σπουδαστάς ότι είχαν υποστή πολύ «πλάσιμο» στη διάρκεια της πενταμήνου εκπαιδεύσεως και θα εξακολουθούσαν να «πλάττωνται» από τον Θεό με τη «μάθησι, τη συμβουλή, τη διόρθωσι, και την ευλογία,» όπως γίνεται με όλους τους Χριστιανούς. Επίσης και οι σπουδασταί μπορούσαν να στραφούν προς τα πίσω και να ιδούν ότι πριν να έλθουν στη σχολή αυτή είχαν πολλές ωφέλιμες προσαρμογές, πολλές από τις οποίες τους εβοήθησαν άμεσα ν’ ανταποκριθούν στις απαιτήσεις για την παρακολούθησι της Βιβλικής Σχολής.

Μερικές Απαιτήσεις για τη Σχολή Γαλαάδ

Εκείνοι που προσκαλούνται στη Γαλαάδ δεν είναι νέοι που θέλουν να γίνουν διάκονοι, αλλ’ είναι άνδρες και γυναίκες ηλικίας μεταξύ είκοσι ενός και σαράντα ετών οι οποίοι είναι ήδη διάκονοι με διετή πείρα ως ολοχρόνιοι κήρυκες. Μια Σουηδή φοιτήτρια της τάξεως αυτής ήταν μικρό κορίτσι όταν έθεσε τη Σχολή Γαλαάδ σαν αντικειμενικό της σκοπό. Προς την κατεύθυνσι αυτή την ενεθάρρυνε η εξαδέλφη της η οποία είχε γίνει ιεραπόστολος. Το 1962 η νεαρή αυτή άρχισε να εργάζεται ως ολοχρόνια διάκονος στη Σουηδία. Ύστερα από έξη έτη διωρίσθηκε ειδική αντιπρόσωπος της Εταιρίας Σκοπιά. Από τότε, μολονότι το ιεραποστολικό έργο στο εξωτερικό ήταν ο αντικειμενικός της σκοπός, αποδείχθηκε ότι ήταν ένας επιμελής εργάτης στη χώρα της. Και ήξερε ότι αυτή η ειδική δραστηριότης θα την βοηθούσε, όπως είπε, « να προσαρμοσθή ευκολώτερα στις απαιτήσεις του ιεραποστολικού έργου στο εξωτερικό.» Ύστερα από δέκα πέντε και πλέον έτη αφότου είχε θέσει σαν αντικειμενικό της σκοπό το ιεραποστολικό έργο, αισθάνθηκε μεγάλη χαρά όταν διωρίσθηκε στην Βολιβία.

Η τάξις που αποφοιτούσε περιελάμβανε είκοσι δύο νυμφευμένα ζεύγη τα οποία, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Σχολής Γαλαάδ, ήσαν νυμφευμένα πριν από δυο τουλάχιστον έτη. Έτσι, κάθε ζεύγος, ο σύζυγος και η σύζυγος, είχαν αρκετό χρόνο να προσαρμοσθούν στην ύπανδρη ζωή καθώς και ν’ αποφασίσουν αν θα ήθελαν να δημιουργήσουν οικογένεια ή θα μπορούσαν, χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις, να είναι ιεραπόστολοι σε μια άλλη χώρα. Ύστερ’ από δυο περίπου ετών έγγαμη ζωή και ενώ συνυπηρετούσαν ως ειδικοί διάκονοι σε απόστασι τριών χιλιάδων μιλίων μακρυά από τις οικογένειες των, ένα ζεύγος Καναδών αδελφών υπέβαλε αίτησι για τη Σχολή Γαλαάδ. Έως τότε εγνώριζαν ότι δεν θα υπέφεραν από «νοσταλγία» αν διορίζονταν σε μια μακρυνή χώρα. Επί πλέον εγνώριζαν ότι η υγεία των ήταν καλή και δεν εξηρτάτο από κάποιο είδος ειδικής ιατρικής θεραπείας. Ήσαν βέβαιοι ότι μπορούσαν ν’ ανταποκριθούν στις συνθήκες ενός νέου κλίματος, διαφορετικής τροφής και ενός νέου τρόπου διαβιώσεως σε μια ξένη χώρα. Πόσο ακτινοβολούσαν όταν έλαβαν τους διορισμούς των για τη Δημοκρατία του Κογκό!

Μια βασική απαίτησις από έναν που ενδιαφέρεται να εκπαιδευθή στη Σχολή Γαλαάδ είναι ο καλός χειρισμός της Αγγλικής γλώσσης. Στη Σχολή οι περισσότεροι σπουδασταί μελετούν τη νέα γλώσσα που θα χρησιμοποιήσουν στον τόπο του διορισμού των. Αλλ’ εκτός των γλωσσικών μαθημάτων όλες οι άλλες σχολικές μελέτες και ομιλίες γίνονται στην Αγγλική.

Ένας από τους αποφοίτους της Σχολής που ήλθε από τη Γερμανία είχε εξετάσει πριν από λίγα έτη τις δυνατότητές του να γίνη ιεραπόστολος. Εφαίνετο σωματικώς και συναισθηματικούς ικανός να κάμη τις μεγάλες προσαρμογές που θα ήσαν αναγκαίες. Είχε βαπτισθή πριν από τρία έτη, ήταν ζηλωτής ολοχρόνιος κήρυξ και ήταν πρόθυμος και ικανός να πάη οπουδήποτε θα τον διώριζε η Εταιρία Σκοπιά. Ανεγνώριζε όμως ότι η γνώσις του της Αγγλικής ήταν περιορισμένη. Για ν’ αυξήση τη γνώσι του παρακολουθούσε κάθε μέρα την εκπομπή των ειδήσεων ενός Αγγλικού ραδιοφωνικοί σταθμού. Επίσης, άρχισε να μελετά στην Αγγλική ένα από τα μεγάλα βοηθήματα Βιβλικής μελέτης. Προχωρούσε αργά και προσέτρεχε συνεχώς σ’ ένα λεξικό, αλλά προώδευσε. Τώρα μιλεί Αγγλικά πολύ καλά και δεν είχε δυσκολία στην κατανόησι όλων των συζητήσεων που εγίνοντο στην τάξι καθώς και στην εργασία κατ’ ιδίαν. Στη διάρκεια αυτή απέκτησε βασική γνώσι και μιας άλλης γλώσσης, της Ισπανικής, και χάρηκε πολύ με τον διορισμό του στην Ονδούρα για να βοηθήση στο κήρυγμα εκεί.

Πρόγραμμα Αποφοιτήσεως

Εκείνοι που παρηκολούθησαν τη Σχολή μπορούν να βεβαιώσουν από όσα είπαν οι ομιληταί ότι οι εκπαιδευταί της Σχολής έδειξαν πραγματικό ενδιαφέρον για τους αποφοίτους. Ο γραμματεύς της σχολής εξήγησε ότι πολλά πράγματα θα ελάμβαναν χώραν στους τόπους του διορισμού των και θα έπρεπε να τα θεωρούν σαν έλεγχο της ζωής που θα τους βοηθούσε ν’ αποκτήσουν σύνεσι, πράγμα που είναι πολυτιμώτερο από την απόκτησι γνώσεως. (Παρ. 15:31, 32) Ένας άλλος εκπαιδευτής ετόνισε την ανάγκη να συνεχίσουν όχι μόνο ν’ αγαπούν το καλό αλλά και να μισούν το κακό. (Ψαλμ 45:7) Δυο επίσκοποι, από τα Γραφεία της Εταιρίας μίλησαν επίσης στους φοιτητάς. Ο ένας τους παρώτρυνε να είναι «ποιμένες όλων των καιρών» που δεν θα εγκατέλειπαν τα «πρόβατα» μπροστά σε δυσκολίες—όπως η δυσκολία της χρησιμοποιήσεως μιας νέας γλώσσης ή εξοικειώσεως σε διαφορετικό κλίμα, σε νέα είδη τροφής ή σε έθιμα της ζωής. (Ιεζ. 34:1-14) Ο δεύτερος τους ενεθάρρυνε να μην κρίνουν τους ανθρώπους του τόπου του διορισμού των από την εξωτερική εμφάνισι—την οικονομική των κατάστασι ή την κοσμική των εκπαίδευσι, άλλα να αναζητούν ανθρώπους με καλή καρδιά, πράγμα που ζητεί ο Θεός.—2 Κορ. 10:7.

Το συμπόσιο έφθασε στο αποκορύφωμά του με τις ομιλίες του αντιπροέδρου και του προέδρου της Εταιρίας Σκοπιά. Ο πρώτος ετόνισε ότι όπως συνέβη με τον μαθητή Τιμόθεο, ο Θεός και ο Ιησούς θα παρακολουθούν τους ιεραποστόλους για να βλέπουν ότι εκτελούν τα καθήκοντά των και για να τους βοηθούν. (2 Τιμ. 4:1) Ο πρόεδρος Ν. Νορρ έκαμε μια ωραία σύγκρισι μεταξύ της επεκτάσεως του ευαγγελιστικού έργου τον πρώτο αιώνα μ.Χ. και της επεκτάσεώς του αυτόν τον αιώνα.

Το απόγευμα οι σπουδασταί παρουσίασαν ένα Βιβλικό δράμα. Έδειχνε μια σημερινή οικογένεια στην οποία ένας νεαρός του οποίου οι γονείς ήσαν Μάρτυρες του Ιεχωβά έδειχνε ένα ψευδοαισθηματικό πνεύμα. Μολονότι παρακολουθούσε Χριστιανικές συναθροίσεις και απέφευγε το κακό, η όλη ζωή του δεν έτεινε στο να κάνη το θέλημα του Θεού. Κατόπιν το δράμα εστράφη στη Βιβλική αφήγησι της Ρουθ, της Ναομί, και του Βοόζ και κατέδειξε πόσο έντονο ενδιαφέρον αισθάνονταν για τους σκοπούς του Ιεχωβά. Η ουσία του δράματος ήταν σαφής—ότι είναι ζωτικό ν’ αφήνωμε τους σκοπούς του Ιεχωβά να καθοδηγούν τη ζωή μας. Πόσον κατάλληλο ήταν που οι σπουδασταί παρουσίασαν μια τέτοια σοβαρή σκέψι, διότι όλοι οι παρόντες είδαν ότι οι απόφοιτοι είχαν αφήσει τους σκοπούς του Θεού να καθοδηγούν τον τρόπο της ζωής των, όπως φάνηκε από την ανταπόκρισί των στις απαιτήσεις ν’ αποσταλούν ως ιεραπόστολοι.

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Αποφοίτησις της 49^ης Σειράς Σπουδαστών της Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς Γαλαάδ

Στον Κατωτέρο κατάλογο, οι σειρές αριθμούνται απ’ εμπρός στα πίσω και τα ονόματα καταγράφονται απ’ τα αριστερά προς τα δεξιά.

(1) Norton, L.; Schwarzrock, E.; Major, D.; McNutt, D.; MacDonald, C.; Janzen, S.; Gustavsson, S.; Böde, A.; Barnes, M.; (2) Barnes, J.; Palmer, N.; Gravedoni, L.; Sanderson, G.; Bleckmann, A.; Klauer, E.; Hamrén, E.; Rohatynsky, R.; Dultz, G.; Maldonado, M.; (3) Klapschi, K.; Gravedoni, D.; Mitchell, T.; Abke, G.; Christiansen, E.; Davis, G.; Hansson, V.; Jensen, E.; Lomker, G.; (4) Davis, P.; Norton, G.; Deadmond, D.; Carpenter, R.; Carlsson, A.; Carlsson, B.; Gustavsson, O.; Jakobsen, K.; Lomker, P.; Nielsen, M.; (5) Wallace, J.; Schoenhardt, G.; Millman, J.; Kirschmann, A.; Hermann, L.; Hummel, P.; Clauss, S.; McNutt, M.; Nielsen, J.; Christiansen, O.; (6) Leydig, J.; Byron, P.; Millman, D.; Janzen, H.; Raju, V.; Griffin, J.; Hummel, S.; Jones, C.; Peyton, B.; Poburski, D.; Major, L.; (7) Hamrén, T.; Böde, G.; Zinke, W.; Schwarzrock, A.; Deadmond, G.; Clauss, N.; Jones, R.; Rohatynsky, V.; Peyton, J.; Carlson, J.; Olson, T.