Θα Ενεργήσετε Σύμφωνα με την Αλήθεια;
Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στο Λουξεμβούργο
«ΟΧΙ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Έχομε την δική μας θρησκεία.» «Είμαστε τακτοποιημένοι.» «Είμεθα ικανοποιημένοι με την εκκλησία μας και προτιμούμε να παραμείνωμε όπως είμαστε.»
Συχνά οι άνθρωποι φέρνουν αντιρρήσεις σαν αυτές όταν κάποιος τους επισκέπτεται στην πόρτα τους για να συζητήση μαζί τους για τη Γραφή. Αυτό θα μπορούσε να δώση την εντύπωσι ότι οι θρησκείες του κόσμου πραγματικά ικανοποιούν τις ανάγκες των μελών τους για τη γνώσι του Θεού και για καθοδηγία στη ζωή τους.
Εν τούτοις, τα πρόσφατα χρόνια, τεράστιοι αριθμοί ανθρώπων εκφράζουν δυσαρέσκεια για τον ρόλο των εκκλησιών του Χριστιανικού κόσμου. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, παραδείγματος χάριν, έχει δριμύτατα επικριθή τα πρόσφατα χρόνια· και μάλιστα σε περιοχές όπου ο Καθολικισμός επικρατεί επί αιώνες. Πάρτε το Λουξεμβούργο ως παράδειγμα.
Στα περασμένα χρόνια οι άνθρωποι αυτής της μικρής χώρας της Δυτικής Ευρώπης θεωρούσαν τη λατρεία τους πολύ σοβαρό ζήτημα. Μιλούσαν με σεβασμό για τον ιερέα τους ως τον «Κύριον» και εθεωρείτο μεγάλη τιμή να είσαι έμπιστος του πάστορος σε οποιαδήποτε υπηρεσία. Αλλά τα πράγματα είναι διαφορετικά σήμερα.
Στη διάρκεια μιας Γραφικής συζητήσεως ένας άνδρας είπε σ’ έναν ιεραπόστολο των μαρτύρων του Ιεχωβά: «Στην πραγματικότητα, δεν συμφωνώ καθόλου με την Καθολική μας εκκλησία και με ό,τι συμβαίνει σ’ αυτήν. Η εκκλησία μας περιήλθε σε μια κατάστασι που σχετίζεται πολύ λίγο με την ιδεολογία της αληθινής Χριστιανοσύνης. Εγώ, πάντως, δεν πηγαίνω πια στη λειτουργία!»
Ο ελαττούμενος αριθμός των ιερέων είναι ειδικού ενδιαφέροντος. Το 1900 το Λουξεμβούργο είχε έναν ιερέα για κάθε 580 άτομα, αλλά στις αρχές της δεκαετίας του 1970 η αναλογία μειώθηκε σε ένα ιερέα για 1.000 και, σε μερικές περιοχές, ένα για 2.000
Μια σημαντική αιτία γι’ αυτό είναι η αδιαφορία της νεολαίας του Λουξεμβούργου για την ιερατική ζωή και για τη θρησκεία γενικά. Σ’ αυτό το αίσθημα δόθηκε έμφασις λίγα χρόνια πριν όταν το μάθημα των θρησκευτικών στα γυμνάσια έγινε από υποχρεωτικό προαιρετικό μάθημα. Μόλις το θέμα κοινοποιήθηκε, δεκαεννέα στους είκοσι επτά μαθητάς στο Ντήκιρχ σηκώθηκαν από τα καθίσματά των και εγκατέλειψαν την αίθουσα. Ένας απ’ αυτούς είπε στον καθηγητή: «Δεν θα μας ξαναδής πια στο μάθημα των θρησκευτικών σου.»
Ένα Αποκαλυπτικό Ερωτηματολόγιο
Όπως θα μπορούσε να αναμένεται, ο επίσκοπος του Λουξεμβούργου ενδιαφέρθηκε για όλες αυτές τις εξελίξεις. Το 1970 έστειλε ένα γράμμα σε όλους τους κατοίκους της χώρας από δέκα έξη ετών ηλικίας και πάνω, ζητώντας δημιουργική κριτική και εισηγήσεις για βελτίωσι και από τους Καθολικούς και από τους μη Καθολικούς. Το γράμμα έδειχνε ότι σύντομα τα άτομα θα ελάμβαναν ένα ερωτηματολόγιο που θα βοηθούσε την Εκκλησία να συγκεντρώση την κοινή γνώμη για μια ευρεία ποικιλία θεμάτων. Αυτές οι πληροφορίες θα χρησίμευαν ως βάσις για την ερχόμενη σύνοδο (μια συνέλευσι των κυριωτέρων ιερέων της χώρας).
Μέχρι τον Φεβρουάριο, του 1971 εστάλησαν περισσότερα από 250 χιλιάδες ερωτηματολόγια. Ένα τέτοιο πράγμα ήταν άνευ προηγουμένου στην ιστορία του Λουξεμβούργου. Τι απεκάλυψε το ερωτηματολόγιο;
Μεταξύ άλλων πραγμάτων, παρατηρήθηκε ότι μόνο 50.505 από τους Καθολικούς που απήντησαν (63 τοις εκατό) επίστευαν ότι ο Θεός έδωσε σημασία στον κόσμο και στο ανθρώπινο γένος. Από την άλλη πλευρά, 18.549 πίστευαν ότι ‘ο Θεός φαίνεται να είναι πολύ μακρυά και πολύ λίγο ενδιαφέρεται για την προσωπική μας ζωή,’ και 27.442 παρεδέχθησαν ότι δεν είχαν σκοπό στη ζωή. Σύμφωνα με την εφημερίδα Τάγκεμκλαττ, το ερωτηματολόγιο απεκάλυψε επιπλέον ότι «σχεδόν ένας στους τρεις Καθολικούς νομίζει ότι η Εκκλησία του Λουξεμβούργου στηρίζεται πάρα πολύ στους πλουσίους και δυνατούς και ενδιαφέρεται πολύ λίγο για τους κοινούς ανθρώπους και τους πτωχούς.»
Τα αποτελέσματα, επίσης, έδειξαν ότι, ενώ 53.891 πίστευαν ότι η μόρφωσις των παιδιών για μελλοντική Χριστιανική ζωή είναι ευθύνη των γονέων, 38.333 πίστευαν ότι η γνώσις των για την θρησκεία ήταν ανεπαρκής. Μήπως αυτός είναι ένας λόγος που οι νέοι του Λουξεμβούργου ενδιαφέρονται πολύ λίγο για τη θρησκεία; Μπορούν οι γονείς που στερούνται βασικής πληροφορίας για τη Χριστιανοσύνη να οικοδομήσουν στερεή πίστι στα παιδιά των;
Θα μπορούσε η σύνοδος του Λουξεμβούργου να λύση αυτά και άλλα προβλήματα που μαστίζουν την Καθολική Εκκλησία εκεί;
Η Σύνοδος—Μια Απογοήτευσι;
Η ημερομηνία της συνόδου ήταν μια Απογοήτευσις. Μέχρι τις αρχές του έτους 1974 είχαν διορισθή εννέα επιτροπές και είχαν τυπωθή 700.000 σελίδες στο Γενικό γραφείο του Υπουργού. Με ποιο αποτέλεσμα; Ο Ράιμοντ Στρήβελερ, που αντεπροσώπευε την επιτροπή στο θέμα «Πίστις και Κήρυγμα του Ευαγγελίου,» συνώψισε τα αποτελέσματα της επιτροπής με το Γαλλικό ρητό, «Όποιος θέλει τα πολλά, χάνει και τα λίγα,» δείχνοντας ότι το θέμα ήταν τόσο εκτεταμένο ώστε ένα τόσο ευρύ πεδίον ενεργείας δεν θα μπορούσε να βρη λύσεις σε ειδικά προβλήματα.
Άλλες επιτροπές, επίσης, συνάντησαν δυσκολίες στα αρχικά στάδια της εργασίας των. Οι ελπίδες, συνεπώς, για ένα σημαντικό αποτέλεσμα της συνόδου του Λουξεμβούργου, είναι πολύ αμυδρές. Ο Γενικός Γραμματεύς, Καθηγητής Πωλ Βέμπερ, υπολογίζει ότι, με τον σημερινό ρυθμό, μπορεί να παραταθή για δέκα χρόνια ακόμη.
Μια Επικίνδυνη Παγίδα Προς Αποφυγή
Η θρησκευτική κατάστασις στο Λουξεμβούργο είναι η χαρακτηριστική κατάστασις που επικρατεί σε όλο τον κόσμο. Οι άνθρωποι παντού έρχονται αντιμέτωποι με το γεγονός ότι οι θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου απέτυχαν να ικανοποιήσουν τις πνευματικές ανάγκες των ανθρώπων. Αλλά θα τους υποκινήση αυτή η αλήθεια να ενεργήσουν; Εδώ ξεπροβάλλει μια επικίνδυνη παγίδα. Ποια είναι αυτή;
Έχετε παρατηρήσει ότι, όταν πρόκειται για παλαιές παραδόσεις και συνήθειες, πολλοί δείχνουν μια αξιοσημείωτη απροθυμία ν’ αλλάξουν; Χαρακτηριστικά είναι τα σχόλια ενός μοναχού από ένα γνωστό μοναστήρι στο Λουξεμβούργο:
«Γνωρίζω ότι η εκκλησία μου είναι σε αντίφασι με την Γραφή σε πολλά σημεία και οι συνθήκες της εκκλησίας μου είναι πολύ κακές, άλλα είμαι αποφασισμένος να παραμείνω στην εκκλησία μου. Ο καπετάνιος δεν εγκαταλείπει το βυθιζόμενο πλοίο.»
Ένας νεαρός πρόσκοπος έδωσε μια παρόμοια απάντησι λέγοντας, «Δεν θα ήταν πραγματική Κυριακή για μένα αν έχανα την Κυριακάτικη Λειτουργία.»
Τέτοιου είδους στάσις είναι κοινή σε όλον τον κόσμο σήμερα. Η δύναμις της συνήθειας, και η αφοσίωσις στις βαθιά ριζωμένες παραδόσεις κρατούν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους κάτω από θρησκευτικά συστήματα, τα οποία οι ίδιοι γνωρίζουν ότι δεν διδάσκουν ούτε εφαρμόζουν την αλήθεια. Θα επιτρέψετε σε αισθήματα σαν αυτά να σας συγκρατήσουν από το να πράξετε ό,τι γνωρίζετε ότι είναι η αλήθεια; Αυτό θα ήταν σίγουρα μια επικίνδυνη παγίδα. Γιατί;
Για τον πιο σπουδαίο λόγο, επειδή μια τέτοια στάσις δυσαρεστεί τον Θεό. Για το αρχαίο έθνος Ισραήλ που είχε προσκολληθή στο ψεύδος, ο προφήτης Ιερεμίας έγραψε: «Έκπληξις και φρίκη έγειναν εν τη γη. Οι προφήται προφητεύουσι ψευδώς, . . . και ο λαός μου αγαπά ούτω.»—Ιερεμ. 5:30, 31.
Όσον αφορά αυτή τη «φρίκη,» ο θεός ρώτησε : «Δεν θέλω κάμει διά ταύτα επίσκεψιν; . . . η ψυχή μου δεν θέλει εκδικηθή εναντίον έθνους τοιούτου;» (Ιερεμ. 5:29) Η Βιβλική προφητεία δείχνει ότι ο Θεός γρήγορα θα ζητήση παγκόσμιο «λογαριασμό» από όλα τα συστήματα λατρείας που δεν συμμορφώνονται με τον Λόγο του. (2 Θεσσ. 1:6-9) Ποια, θα είναι η θέσις σας τότε; Αυτό εξαρτάται από το πώς ενεργείτε τώρα σύμφωνα μ’ αυτό που γνωρίζετε ότι είναι η αλήθεια.
Τι Θα Κάμετε Σεις;
Τι θα πρέπει να κάμη ένα άτομο όταν αναγνωρίση ότι η εκκλησία στην οποία ανήκει δεν είναι σε αρμονία με την αλήθεια της Γραφής; Αντί να προσκολλάται σ’ αυτήν μ’ ένα παρωδηγημένο αίσθημα πιστότητος, εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια θα κάμουν καλά ν’ ακολουθήσουν τα παραδείγματα Βιβλικών χαρακτήρων όπως η Ρουθ η Μωαβίτις και οι απόστολοι και άλλοι μαθηταί του Ιησού οι οποίοι, όταν αντελήφθησαν ότι ο τρόπος της λατρείας των δεν ευχαριστούσε τον Δημιουργό, τον εγκατέλειψαν χάριν της αληθινής λατρείας. (Ρουθ 1:16, 17· Γαλ. 1:14, 21-24· 1 Πέτρ. 1:18) Θα ενεργήσετε σύμφωνα με την αλήθεια, όπως έκαναν εκείνοι;
Για να το κάμετε αυτό, θα χρειασθή μια προσεκτική μελέτη της Γραφής από μέρους σας, διότι ο Ιησούς είπε: «Ο Θεός είναι πνεύμα· και οι προσκυνούντες αυτόν, εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι.» (Ιωάν. 4:24) Η λατρεία που είναι δεκτή στον Θεό πρέπει να είναι «εν αληθεία,» δηλαδή, να είναι σε αρμονία με την αλήθεια που εκτίθεται στον Λόγο του Θεού. Η εξέτασις των Γραφών επίσης θα αποκαλύψη πως ο Θεός σύντομα πρόκειται να φέρη το τέλος της ανομίας σ’ ολόκληρη τη γη, και πώς η κυβέρνησις της Βασιλείας του σύντομα θα εισάγη ένα νέο σύστημα δικαιοσύνης στο οποίο η ειρήνη και η αφθονία σ’ ένα παράδεισο που θ’ αποκατασταθή σ’ όλη τη γη θα είναι για όλη την ανθρώπινη οικογένεια—Δαν. 2:44· Ψαλμ. 37:10, 11· Ματθ. 5:5.
Τα χαρμόσυνα νέα που περιέχονται στη Βίβλο ικανοποιούν την πνευματική πείνα πολλών ανθρώπων σ’ ολόκληρο τον κόσμο σήμερα. Εξετάστε, παραδείγματος χάριν, αυτή την πείνα ενός ανδρός από το Λουξεμβούργο:
«Οι γονείς μου ήσαν Καθολικοί, κι έτσι, ακολουθώντας την κοινή συνήθεια, βαπτίσθηκα επίσης Καθολικός. Εν τούτοις, καθώς μεγάλωνα, η θρησκεία των γονέων μου έπαυσε να με ικανοποιή. Στην εκκλησία υπήρχε πάντοτε ο ίδιος τρόπος ενεργείας, αλλά σαν ένας νέος δεκατεσσάρων ετών ποτέ δεν είχαν λάβει απάντησι οι ερωτήσεις μου για τα προβλήματα του κόσμου, έτσι, αν και ήμουν καταγεγραμμένος ως Καθολικός όπως οι περισσότεροι άνθρωποι εδώ, σταμάτησα να παρακολουθώ την εκκλησία.»
Απογοητευμένος, αυτός ο νέος αναμίχθηκε για λίγο στον Κομμουνισμό. Αλλά σε μια επίσκεψι στην Ανατολική Γερμανία μια ματιά στο Τείχος του Βερολίνου τον έκαμε να γνωρίση την μηδαμινότητα ολοκλήρου αυτού του συστήματος. Και συνεχίζει:
«Στο διάστημα αυτό περίπου, συνήντησα εκείνη που επρόκειτο να γίνη σύζυγός μου και νυμφευθήκαμε. Μερικοί από τους συγγενείς της μελετούσαν με τους μάρτυρας του Ιεχωβά, κι έτσι ήλθα σ’ επαφή με το άγγελμά τους. Επί τέλους οι ερωτήσεις μου έλαβαν ικανοποιητική απάντησι. Ούτε η ψευδής θρησκεία ούτε ο Κομμουνισμός δεν μπόρεσαν να μου δώσουν τα πολύτιμα πράγματα που κατέχω σήμερα, ιδιαίτερα τη γνώσι της αληθείας ότι η βασιλεία του Θεού μόνον θα λύση όλα τα ανθρώπινα προβλήματα στο εγγύς μέλλον. Μόνον μέσω της γνώσεως του Λόγου του Θεού μπορεί να είναι ένας πραγματικά ελεύθερος, και κανένα τείχος στον κόσμο δεν μπορεί ν’ αντισταθή ή να εμποδίση αυτή τη δύναμι της Βασιλείας. Εδώ ανάμεσα στον λαό του Θεού βρήκα την πηγή της αληθινής χαράς, που πηγάζει από τον ύψιστο νόμο της αγάπης.»
Έχετε αντιμετωπίσει το γεγονός ότι οι θρησκείες του «Χριστιανικού κόσμου» έχουν αποτύχει στην ευθύνη τους απέναντι στον Θεό και στον άνθρωπο; Αν είναι έτσι, πρέπει να πάρετε μια σοβαρή απόφασι. Θα προσκολληθήτε σ’ ένα θρησκευτικό σύστημα που είναι φανερό ότι δεν συμφωνεί με την αλήθεια της Γραφής; Ή θα ενεργήσετε σύμφωνα με τη Γραφική αρχή όσον αφορά τη «Βαβυλώνα την Μεγάλη,» την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας: «Εξέλθετε εξ αυτής ο λαός μου;» (Αποκάλ. 18:4) Όταν παίρνετε την απόφασί σας, να έχετε πάντοτε στη διάνοιά σας αυτό που είναι γραμμένο στον Ιάκωβο 1:22: «Γίνεσθε δε εκτελεσταί του λόγου, και μη μόνον ακροαταί, απατώντες εαυτούς.»
[Εικόνα στη σελίδα 8]
BABYLON THE GREAT