Μια Κυβέρνησις που θα Ελευθερώση την Ανθρωπότητα

ΕΠΙ δεκαεννέα περίπου αιώνες ο Ιεχωβά Θεός ετοίμαζε μια κυβέρνησι που θα φέρη ανακούφισι στο αμαρτωλό και θνήσκον ανθρώπινο γένος. Εξέλεγε μέσα από το ανθρώπινο γένος τους άρχοντας αυτής της κυβερνήσεως και τους έφερνε σ’ ενότητα υπό τον Υιόν του ως κεφαλή. (Εφεσ. 1:9, 10) Η προοπτική που είναι ενώπιον αυτών των ατόμων είναι ανάστασις σε αθάνατη ουράνια ζωή, για να υπηρετήσουν ως βασιλείς και ιερείς. (1 Κορ. 15:42-54· Εφεσ. 1:3-23· Αποκάλ. 20:6) Μαζί με τον Ιησού Χριστό, αυτοί οι βασιλείς και ιερείς θα εφαρμόσουν τα εξιλεωτικά οφέλη της θυσίας του Ιησού και θ’ απελευθερώσουν το ανθρώπινο γένος από την υποδούλωσι στην αμαρτία και τον θάνατο. Δισεκατομμύρια που είναι τώρα νεκροί θα περιληφθούν μεταξύ εκείνων που θα ωφεληθούν από τις υπηρεσίες αυτών των αρχόντων όταν επανέλθουν στη ζωή μέσω αναστάσεως.—Πράξ. 17:31.

Τι διαβεβαίωσι έχομε ότι η κυβέρνησις του Ιησού Χριστού και των συντρόφων του δεν θα έχη κανένα από τ’ ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά των ανθρωπίνων κυβερνήσεων; Γιατί μπορούμε να έχωμε εμπιστοσύνη στο σώμα των αρχόντων που εξέλεγε ο Θεός επί τόσους αιώνες;

Όταν σκέπτεσθε με τους όρους της ανθρώπινης διακυβερνήσεως, μπορεί να πιστεύετε ότι καμμιά κυβέρνησις δεν μπορεί να λύση τα πολλά προβλήματά μας. Σ’ όλη την ιστορία, τα κριτήρια που απεφάσιζαν ποιος θα κυβερνούσε ήσαν η κοινωνική θέσις, ο βαθμός, η στρατιωτική ανδρεία, η φήμη, ο πλούτος και τα όμοια. Σε πολλές χώρες ακόμη και το πιο ικανό άτομο έπρεπε να αγωνισθή πολύ για να κερδίση ένα υψηλό αξίωμα χωρίς την υποστήριξι ισχυρών πολιτικών κομμάτων και χωρίς τις γενναιόδωρες εισφορές για τον προεκλογικό αγώνα. Οι άνθρωποι έχουν αποδειχθή ανίκανοι να εφεύρουν ένα σύστημα με το οποίο να μπορούν να είναι βέβαιοι ότι τα άτομα που αναλαμβάνουν εξουσία θα έχουν τέτοια ακεραιότητα ώστε να μη διαφθείρωνται ή να επηρεάζωνται για να χρησιμοποιούν τη θέσι τους για ιδιοτελείς σκοπούς.

Δοκιμασμένοι και Ικανοί Άρχοντες

Και τι θα πούμε για την εκλογή εκείνων που θα υπηρετήσουν ως βασιλείς και ιερείς στην κυβέρνησι του Θεού της ουρανίας του βασιλείας. Ο τρόπος με τον οποίον αυτά τα άτομα αποκτούν μια θέσι σ’ αυτή τη Βασιλεία είναι τελείως διαφορετικός απ’ αυτόν που ισχύει στις κυβερνήσεις του κόσμου. Η Αγία Γραφή δείχνει καθαρά ότι η κοινωνική θέσις, η μόρφωσις, ο βαθμός, η κοσμική φήμη, τα χρήματα και παρόμοια πράγματα δεν θ’ αγοράσουν μια θέσι σ’ αυτή την κυβέρνησι. (1 Κορ. 1:26, 27) Κανείς δεν μπορεί να κάμη προεκλογική εκστρατεία για την θέσι. Το άτομο πρέπει να δοκιμασθή για το αξίωμα. Κάτω από δύσκολες συνθήκες, πρέπει ν’ αποδείξη ότι είναι άτομο ακεραιότητος και ότι ενδιαφέρεται περισσότερο για την ευημερία των άλλων παρά για τη δική του. (Πράξ. 14:22· 1 Ιωάν. 3:16-18) Ο Ιεχωβά Θεός, που μπορεί να διαβάση τα ελατήρια της καρδιάς, είναι Εκείνος που αποφασίζει αν το άτομο συγκεντρώνη τα απαραίτητα προσόντα.—1 Σαμ. 16:7· Ιωάν. 6:44· 2 Θεσσ. 1:11· Αποκάλ. 22:11-15.

Ας εξετάσωμε τα παθήματα που έπρεπε να υποστή ο ηγέτης αυτού του σώματος των αρχόντων, ο Ιησούς Χριστός. Ως ο μονογενής Υιός του Θεού στον ουρανό είχε τα πάντα. «Πλούσιος ων,» λέγει η Αγία Γραφή, «επτώχευσε!» (2 Κορ. 8:9) Εκουσίως παραιτήθηκε από την υψηλή του θέσι στον ουρανό για να γίνη άνθρωπος, και έμαθε την υπακοή προς τον Πατέρα του κάτω από δύσκολες συνθήκες. Υπέφερε πολλά και τελικά πέθανε σ’ έναν εκτελεστικό πάσσαλο ως εγκληματίας του χειρίστου είδους. (Φιλιππ. 2:5-8· Εβρ. 5:7, 8) Εξ αιτίας αυτών που δοκίμασε ενώ ήταν στη γη, ο Ιησούς Χριστός πραγματικά κατανοεί τις ανάγκες των ανθρώπων και μπορεί να τους φερθή με σπλαχνικό τρόπο.—Εβρ. 2:17, 18.

Ως άνθρωπος, ο Ιησούς Χριστός έδειξε βαθύ ενδιαφέρον και αγάπη για τους ανθρώπους. Εκουσίως και πρόθυμα ήλθε να βοηθήση εκείνους που ήσαν σε αθλιότητα. (Ματθ. 14:14· Μάρκ. 6:34) Απέδειξε, επίσης, ότι ήταν πλήρως ικανός να λύση τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο γένος. Με τη δύναμι του Θεού θεράπευσε ασθενείς, χωλούς και παραμορφωμένους· αποκατέστησε την όρασι στους τυφλούς· άνοιξε τ’ αυτιά των κωφών· άνοιξε τα στόματα των μουγγών· προμήθευσε θαυματουργικά τροφή για χιλιάδες άτομα, ακόμη μάλιστα ανέστησε και νεκρούς. Αυτά τα πράγματα συνέβησαν πραγματικά. Αναφέρονται από αυτόπτες μάρτυρες.—Ματθ. 11:5· 14:16-21.

Εκείνοι που ενώνονται με τον Ιησού Χριστό στη διακυβέρνησι δεν μπορούν να είναι σαν τους ανθρώπους που υπόσχονται πολλά αλλά, όταν αναλάβουν κυβερνητική εξουσία, δεν τηρούν τις υποσχέσεις των. Η Αγία Γραφή λέγει για κείνους που θα είναι στον ουρανό με τον Χριστό: «Εν τω στόματι αυτών δεν ευρέθη δόλος, διότι είναι άμωμοι.» (Αποκάλ. 14:5) Όπως και ο Ιησούς Χριστός, πρέπει κι εκείνοι ν’ αποδειχθούν ότι είναι ανιδιοτελείς και θυσιαστικοί, πρόθυμοι να πεθάνουν για τους Χριστιανούς αδελφούς των.—1 Ιωάν. 3:15-18.

Στην περίπτωσι των ανθρωπίνων κυβερνήσεων, οι άρχοντες συχνά δεν κατανοούν πραγματικά τα προβλήματα των υπηκόων τους. Αλλ’ αυτό δεν συμβαίνει με τους άνδρες και τις γυναίκες που έχει εκλέξει ο Ιεχωβά Θεός τα περασμένα χίλια εννεακόσια χρόνια. Σαν σύνολο, προέρχονται απ’ όλα τα στρώματα και τις κοινωνικές θέσεις. Δεν υπάρχει δοκιμασία ή πρόβλημα κοινό στους ανθρώπους που δεν αναγκάσθηκαν ν’ αντιμετωπίσουν μερικοί απ’ αυτούς. Δοκίμασαν ύβρεις και σωματική κακοποίησι, κακοπαράστασι, μίσος, ακόμη και βίαιο θάνατο. (Ιωάν. 15:19, 20) Παρά τις αδυναμίες και τις ατέλειές των, πέτυχαν να διακρατήσουν μια επιδοκιμασμένη στάσι ενώπιον του Θεού. Επειδή γνωρίζουν τι υπέφεραν ως άνδρες και γυναίκες, μπορούν αληθινά να δείξουν συμπάθεια στους ατελείς ανθρώπους και να προσφέρουν την απαραίτητη βοήθεια.

Ως αθάνατα πνευματικά πλάσματα, θα έχουν επίσης τη δύναμι να βοηθήσουν το ανθρώπινο γένος. Ο θάνατος δεν θα μπορή να τερματίζη απότομα τις ωφέλιμες υπηρεσίες κανενός απ’ αυτούς. Θα έχουν άφθονο χρόνο να φέρουν την ανθρώπινη φυλή σε τελειότητα. Η Αγία Γραφή δείχνει ότι ο Θεός έχει παραχωρήσει μια περίοδο χιλίων ετών γι’ αυτό το έργο.—Αποκάλ. 20:6.

Σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού, ο Ιησούς Χριστός και οι σύντροφοί του βασιλείς και ιερείς θα χρησιμοποιούν επιγείους αντιπροσώπους να τους βοηθούν στο ζωτικό τους έργο. (Ψαλμ. 45:16) Τι είδους θα είναι αυτοί; Ο Βασιλεύς Ιησούς Χριστός βέβαια δεν θα χρησιμοποιούσε ποτέ αλαζονικούς και ιδιοτελείς ανθρώπους. Εκείνος εκουσίως πέθανε για το ανθρώπινο γένος από βαθειά αγάπη κι επομένως δεν θ’ ανεχόταν ποτέ σαν αντιπρόσωπό του κάποιον που θα επιζητούσε να εκμεταλλευθή τους άλλους για προσωπικό κέρδος. Η στάσις του Ιησού θα είναι σαν εκείνη του αρχαίου Βασιλέως Δαβίδ, ο οποίος είπε: «Τον έχοντα υπερήφανον βλέμμα και επηρμένην καρδίαν, τούτον δεν θέλω υποφέρει. Οι οφθαλμοί μου θέλουσιν είσθαι επί τους πιστούς της γης, διά να συγκατοικώσι μετ’ εμού· ο περιπατών εν οδώ αμώμω, ούτος θέλει με υπηρετεί.»—Ψαλμ. 101:5, 6.

Βεβαία Απελευθέρωσις από Σοβαρά Προβλήματα

Τα προσόντα του Ιησού Χριστού, των συντρόφων του, που υπηρετούν ως βασιλείς και ιερείς, και των επιγείων αντιπροσώπων της Βασιλείας εγγυώνται ότι θα διαφυλαχθή η ευημερία όλων εκείνων που αγαπούν δικαιοσύνη. Δεν θ’ ανεχθούν την ανάπτυξι ενός απλήστου εμπορικού συστήματος που βασίζεται στην ανταγωνιστική απόκτησι κέρδους. Ούτε θα επιτρέψουν σε κανένα να παρέμβη στην ίση κατανομή τροφίμων και άλλων απαραιτήτων πραγμάτων. Όλο το ανθρώπινο γένος, όχι μόνον οι λίγοι, θ’ απολαύσουν απελευθέρωσι από ένδεια. Σχετικά με την αφθονία που θ’ απολαμβάνουν όλοι τότε, η Αγία Γραφή λέγει: «Ο Ιεχωβά των δυνάμεων θέλει κάμει εις πάντας τους λαούς . . . ευωχίαν από οίνων εν τη τρυγία αυτών από παχέων μεστών μυελού.»—Ησ. 25:6, ΜΝΚ.

Τι θα λεχθή για τη μόλυνσι και την παρούσα κακή διαχείρισι του πλούτου της γης; Η Αγία Γραφή μάς λέγει ότι ο Ιησούς Χριστός, στην προανθρώπινη ύπαρξί του, εργάσθηκε με τον Πατέρα του στη δημιουργία. (Ιωάν. 1:3· Κολ. 1:15, 16) Έτσι, γνωρίζει τους διάφορους κύκλους που συντελούν στη συντήρησι της ζωής των φυτών και των ζώων. Ως Βασιλεύς μπορεί, επομένως, να μεταδώση γνώσι που θα εμποδίση τη μόλυνσι, καθώς επίσης και την κακή διαχείρισι του πλούτου της γης. Μπορεί, επίσης, να παράσχη στον άνθρωπο την καθοδήγησι που χρειάζεται για να μετατρέψη τη γη σε τόπο παραδεισιακής ομορφιάς και να κάνη την καλύτερη χρήσι της παραγωγικότητός της.—Συγκρίνατε με Γένεσις 1:28· 2:15.

Τα σοβαρά οικογενειακά προβλήματα, η έλλειψις κατανοήσεως και οι βλάβες που οφείλονται σε αδυναμίες και ατέλειες θα τελειώσουν καθώς ο Ιησούς Χριστός και οι σύντροφοί του που θα υπηρετούν ως βασιλείς και ιερείς θα βοηθούν τους ανθρώπους να προχωρούν σε τελειότητα. Αυτό, επίσης, θα καταλήξη στην απομάκρυνσι όλων των άλλων προβλημάτων που προέρχονται από την κληρονομημένη αμαρτία, περιλαμβανομένου του γήρατος, της ασθενείας και του θανάτου. Μέσω της Βασιλείας στα χέρια του Υιού του, ο Θεός «θέλει εξαλείψει. . . παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον.»—Αποκάλ. 21:4.

Κανείς δεν θα φοβάται τότε μήπως γίνη θύμα εγκλήματος, πολέμου, αδικίας ή καταπιέσεως. Παντού οι άνθρωποι θα μαθαίνουν τις οδούς της ειρήνης. (Ησ. 2:4) Όλοι θα τυγχάνουν ίσης μεταχειρίσεως. Η Αγία Γραφή, μιλώντας προφητικά για τον χειρισμό των ζητημάτων από τον Ιησού Χριστό, μας λέγει: «Δεν θέλει κρίνει κατά την θεωρίαν των οφθαλμών αυτού ουδέ θέλει ελέγχει κατά την ακρόασιν των ωτίων αυτού· αλλ’ εν δικαιοσύνη θέλει κρίνει τους πτωχούς, και εν ευθύτητι θέλει υπερασπίζεσθαι τους ταπεινούς της γης.»—Ησ. 11:3, 4.

Ποτέ πάλι το ανθρώπινο γένος δεν θ’ αντιμετωπίση τον σκληρό ανταγωνισμό, τις απογοητεύσεις και τη μονοτονία που συχνά συνοδεύουν την εργασία σ’ αυτό το παλαιό σύστημα. Οι άνθρωποι θα αισθάνωνται ευχαρίστησι να κάνουν παραγωγική εργασία επειδή θα γνωρίζουν ότι δεν θα κινδυνεύουν να τα δουν όλα να εκμηδενίζονται από ατυχήματα. Η γλώσσα που χρησιμοποίησε ο προφήτης Ησαΐας αποκαλύπτει ότι υπάρχει μια Θεόδοτη βάσις γι’ αυτή την πεποίθησι. Διαβάζομε: «Θέλουσιν οικοδομήσει οικίας και κατοικήσει, και θέλουσι φυτεύσει αμπελώνας και φάγει τον καρπόν αυτών. Δεν θέλουσι κτίσει αυτοί και άλλος να κατοικήση· δεν θέλουσι φυτεύσει αυτοί και άλλος να φάγη· διότι αι ημέραι του λαού μου είναι ως αι ημέραι του δένδρου και οι εκλεκτοί μου θέλουσι παλαιώσει το έργον των χειρών αυτών. Δεν θέλουσι κοπιάζει εις μάτην.»—Ησ. 65:21-23.

Η βασιλεία του Θεού μέσω του Χριστού είναι στην πραγματικότητα η απάντησις για τα πολλά προβλήματα του ανθρώπου. Αυτή μόνο μπορεί να φέρη συνθήκες ειρήνης, ασφαλείας και δικαιοσύνης σε όλους. Αλλά, πότε αυτή η βασιλεία θ’ αναλάβη πλήρη έλεγχο στις υποθέσεις της γης;

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Η βασιλεία του Θεού σύντομα θα κάμη αυτή τη γη παράδεισο