Πώς η Διανοητική Υγεία Μπορεί Καλύτερα ν’ Αποκατασταθή
ΌΤΑΝ κάποιος πλήττεται από διανοητική ασθένεια, αυτό δίνει μεγάλη λύπη σ’ αυτούς που ενδιαφέρονται γι’ αυτό το άτομο. Δεν υπάρχει, όμως, λόγος να αισθάνεται μια οικογένεια ντροπή όταν συμβή κάτι τέτοιο. Σε πολλές περιπτώσεις η διανοητική ασθένεια μπορεί να έλθη όπως έρχεται και μια σωματική ασθένεια, όπως η γρίππη ή οι καρδιοπάθειες. Ακόμη και στις περιπτώσεις που οι σωματικές αιτίες δεν αποτελούν μεγάλο παράγοντα, υπάρχει ακόμη να ελπίζωμε και να έχωμε μια θετική στάσι. Η ερώτησις είναι, Τι καλύτερο μπορεί να γίνη;
Συχνά είναι καλύτερος ένας συνδυασμός θεραπειών. Το πιο σπουδαίο, όμως, είναι να λάβη ο ασθενής βοήθεια από τα μέλη της οικογενείας του που δείχνουν κατανόησι ή από φίλους που μπορούν να δώσουν πραγματική ελπίδα και ενθάρρυνσι. Αυτά τα άτομα μπορούν να παρηγορηθούν από το γεγονός ότι, όπως και στις άλλες ασθένειες, οι άνθρωποι συχνά αναρρώνουν από τις διανοητικές ασθένειες φυσιολογικά, καθώς το σώμα με τον καιρό προσαρμόζεται εγκαίρως και γιατρεύεται. Ακόμη κι όταν δεν συμβαίνη αυτό, υπάρχουν πολλά που μπορούν να γίνουν για να βοηθηθή ο πάσχων.
Η μεγαλύτερη ανάγκη που έχει ένα τέτοιο άτομο είναι να το αγαπούν. Η σπουδαιότης αυτού του πράγματος τονίζεται τώρα όλο και περισσότερο στην ιατρική ειδησεογραφία. Αυτό σημαίνει ότι η οικογένεια και οι φίλοι πρέπει να είναι υπομονητικοί, να ανέχωνται το άτομο όταν ενεργή περίεργα, ανεύθυνα ή είναι παράλογο ή παρουσιάζη δυσκολία με άλλον τρόπο.
Πώς μπορεί να δοθή καλύτερα αυτή η βοήθεια σ’ εκείνον που είναι διανοητικά ασθενής; Μήπως σε κάποια νευρολογική κλινική ή ίδρυμα; Μάλλον όχι. Πράγματι, ένα βιβλίο, που εγράφη από τέσσερις γιατρούς, λέγει: «Ο μεγάλος αντικειμενικός σκοπός είναι να παραμείνουν οι ασθενείς έξω από τα νοσοκομεία, αν είναι δυνατόν. Μερικές φορές αυτό και μόνον είναι μια νίκη, διότι όπως είναι μερικές νευρολογικές κλινικές μας, είναι καλύτερα να μείνη ο ασθενής στο σπίτι.»
Στο σπίτι ο ασθενής βρίσκεται σε γνωστό περιβάλλον. Αυτός ή αυτή έχει την προσοχή ατόμων που ενδιαφέρονται ζωτικά γι’ αυτόν. Μπορούν να τον φροντίσουν με αντικειμενικό σκοπό την ανάρρωσι ή τη βελτίωσι. Αλλά μήπως πρέπει κάποιος να έχη εκπαίδευσι από καμμιά κοσμική ψυχιατρική σχολή για να είναι σε θέσι να δώση βοήθεια;
Είναι Απαραίτητη η Ψυχιατρική Εκπαίδευσις;
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθή ότι οι ίδιοι οι ψυχίατροι αναγνωρίζουν τις ελλείψεις των ψυχιατρικών σχολών. Ο Δαβίδ Σ. Βίσκοτ, παραδείγματος χάριν, αναφέρει ότι τα διπλώματα της ψυχιατρικής έχουν «παραβλέψει πολλές από τις πιο σπουδαίες ιδιότητες που κάνουν κάποιον καλό θεραπευτή, όπως είναι το ενδιαφέρον του, η τιμιότης του, η περιέργειά του, η ειλικρίνειά του, η ανθρωπιά του και η προθυμία του να βοηθήση. Τα περισσότερα [απ’ αυτά] είναι πράγματα που δεν τα έμαθαν στο σχολείο.»
Προχωρώντας περισσότερο, ο Δρ. Τζ. Ντ. Φρανκ, συγγραφεύς του βιβλίου Πειθώ και Θεραπεία και μέλος του ομίλου που συνέγραψαν το βιβλίο Ομαδική Ψυχοθεραπεία, λέγει ότι η ψυχιατρική εκπαίδευσις δεν είναι αναγκαία για τη βοήθεια των διανοητικά ασθενών. Το περιοδικό Η Ψυχολογία Σήμερα του Απριλίου 1973 εξηγεί: «Ο Φρανκ πιστεύει ότι ένα άτομο που δεν έχει καθόλου εκπαίδευσι μπορεί να έχη την ίδια επιτυχία μ’ έναν ψυχίατρο. Οι προσωπικές ιδιότητες του θεραπευτού,’ λέγει, ‘μπορεί να συμβάλουν περισσότερο στην επιτυχία του παρά η εκπαίδευσίς του σε κάποια ωρισμένη μέθοδο.’»
Ωρισμένοι ψυχίατροι έχουν αναγνωρίσει ότι η σοφία και η κατανόησις που περιλαμβάνονται στον Λόγο του Θεού, τη Βίβλο, έχουν μεγαλύτερη αξία για τη θεραπεία των διανοητικά ασθενών από την κοσμική εκπαίδευσι. Στο τέλος μιας μακράς και επιτυχούς σταδιοδρομίας, ο αποθανών ψυχίατρος Δρ. Τζαίημς Τ. Φίσερ έγραψε τα εξής στο βιβλίο του Μερικά Κουμπιά που Λείπουν: το Βιβλίο Ιστορικών ενός Ψυχιάτρου (στην Αγγλική):
«Αν παίρνατε το γενικό σύνολο όλων των επισήμων άρθρων που εγράφησαν ποτέ από τους πιο ειδικευμένους ψυχολόγους και ψυχιάτρους σχετικά με τη διανοητική υγιεινή—αν τα συνδυάζατε και τα καθαρίζατε και παραλείπατε την υπερβολική πολυλογία—αν . . . είχατε αυτά τα ανόθευτα κομμάτια της αγνής επιστημονικής γνώσεως διατυπωμένα με λίγα λόγια από τους πιο ικανούς ζώντες ποιητές, τότε θα είχατε μια αδέξια και ατελή περίληψι της Επί του Όρους Ομιλίας.» Αυτή η ομιλία του Ιησού Χριστού είναι γραμμένη στην Αγία Γραφή, στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου, κεφάλαια πέμπτο, έκτο και έβδομο.
Πολλές φορές, άτομα που είχαν χάσει τη διανοητική τους ισορροπία επανέκτησαν την υγεία τους αφού έλαβαν από κατηρτισμένους Βιβλικούς διδασκάλους κατάλληλη καθοδηγία και εκπαίδευσι βασισμένη στα περιεχόμενα αυτού του Θείου Βιβλίου. Εξετάστε μερικά παραδείγματα.
Σημαντικές Αναρρώσεις—Πώς Έγιναν
Ο ασθενής, σύμφωνα με τη διάγνωσι του ψυχιάτρου, ήταν παρανοϊκός σχιζοφρενής. Μετά από δέκα χρόνια χαρακτηρίσθηκε ανίατος και δεν μπορούσε να μένη έξω από μια νευρολογική κλινική εκτός μόνον αν έπαιρνε τριαντατρία χάπια την ημέρα. Δεν ενδιαφερόταν για την εμφάνισί του ούτε για τη ζωή του γενικά. Κάποιος Μάρτυς του Ιεχωβά, όμως, κηρύττοντας από πόρτα σε πόρτα κατάφερε ν’ αρχίση μια Γραφική μελέτη μαζί του και υπομονητικά ενετύπωσε στη διάνοιά του τις δίκαιες απαιτήσεις και τις υποσχεμένες ευλογίες που θα έλθουν στην ανθρωπότητα από τη βασιλεία του Θεού. Μετά από οχτώ μήνες ο άνθρωπος αυτός δεν χρειαζόταν πια χάπια και τέσσερις μήνες αργότερα χαρακτηρίσθηκε πλήρως θεραπευμένος.
Υπάρχει, επίσης, η περίπτωσις της γυναίκας από το Μίσιγκαν που επί πολλά χρόνια υφίστατο τακτική ψυχοθεραπεία και θεραπείες με σοκ και είχε ξοδέψει 5.000 δολλάρια σε θεραπείες με ναρκωτικά. Εν τούτοις, συνέχιζε ακόμη ν’ απειλή ότι θα αυτοκτονήση. Αφού μελέτησε, όμως, την Αγία Γραφή με τους μάρτυρες του Ιεχωβά μπόρεσε να σταματήση τα ναρκωτικά καθώς επίσης και το κάπνισμα. Τηλεφώνησε στον ψυχίατρό της για να του πη ότι τώρα αισθανόταν καλύτερα από κάθε άλλη φορά και του εξήγησε που ωφείλετο αυτό. Αυτός απήντησε ότι ευχόταν όλοι οι ασθενείς του να βρουν μια τέτοια θεραπεία.
Τι έκαμε αυτά τα άτομα ν’ αλλάξουν; Πώς τα βοήθησε η διδασκαλία της Αγίας Γραφής;
Ως αποτέλεσμα της μελέτης των απέκτησαν μια ισχυρή πίστι στον Δημιουργό, τον Ιεχωβά Θεό, σαν έναν προσωπικό Θεό και έναν Θεό που πραγματικά βοηθεί. (Ησ. 50:7· Δαν. 6:27) Κατενόησαν γιατί ο Θεός επέτρεψε την ανομία και τα ανθρώπινα παθήματα ως τις ημέρες μας και πώς, πολύ σύντομα, η κυβέρνησις του Θεού θα συντρίψη τις αιτίες που προκαλούν τις παγκόσμιες θλίψεις. Η απόκτησις εμπιστοσύνης στις υποσχέσεις του Θεού για δίκαιες συνθήκες που σύντομα θ’ απολαμβάνωμε στη γη, άλλαξε ολόκληρη την άποψί τους για τη ζωή. Απέκτησαν ελπίδα!—Δαν. 2:44· 1 Ιωάν. 2:17· Αποκάλ. 21:3, 4.
Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Έμαθαν, επίσης, να ζουν σύμφωνα με τις αρχές της Αγίας Γραφής, περιλαμβανομένου του πώς να εφαρμόζουν αγάπη, χαρά, ειρήνη και εγκράτεια στη ζωή τους. (Γαλ. 5:22, 23) Ωρισμένα άτομα τους βοήθησαν ιδιαιτέρως να το κάμουν αυτό.
Κατηρτισμένοι να Βοηθούν
Επειδή μελετούν τον Λόγο του Θεού επί χρόνια και έχουν πρακτική πείρα στον χειρισμό προσωπικών προβλημάτων, πολλοί Χριστιανοί πρεσβύτεροι των Μαρτύρων του Ιεχωβά είναι καλά κατηρτισμένοι να βοηθούν αυτούς που πάσχουν διανοητικώς και συναισθηματικής. Η Γραφική εντολή μπορεί να εφαρμοσθή κατάλληλα σ’ αυτούς τους ανθρώπους: «Παρηγορείτε τους ολιγοψύχους, περιθάλπετε τους ασθενείς, μακροθυμείτε προς πάντας.»—1 Θεσσ. 5:14.
Οδηγούμενοι απ’ αυτή τη θεία συμβουλή, οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι βοηθούνται να δείχνουν συμπάθεια και να εποικοδομούν τα άτομα που έρχονται σ’ αυτούς για βοήθεια. Έτσι εκδηλώνουν γνήσιο ενδιαφέρον και ακούνε υπομονητικά και με προσοχή αυτούς που πάσχουν. Γνωρίζουν πόσο σπουδαίο είναι να μην επικρίνουν αμέσως, αλλά να συμφωνούν όποτε μπορούν με τον ασθενή και ν’ αναγνωρίζουν έτσι ότι πάσχει διανοητικώς. Μπορούν έτσι να τον παρηγορούν και να τον βοηθούν να θεραπευθή. Ευγενείς και με κατανόησι, οι πρεσβύτεροι έχουν βοηθήσει ως τώρα πολλά άτομα ν’ αποκτήσουν και να διατηρήσουν ισορροπία σ’ αυτόν τον ταραγμένο κόσμο.
Παρέχουν την Αναγκαία Βοήθεια
Όταν βοηθούν ένα άτομο που έχει διανοητικές ανωμαλίες, οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι προσπαθούν να προσδιορίσουν τι είναι εκείνο που έχει επισπεύσει την ανισορροπία. Μήπως υπάρχουν βαθύτερα συναισθήματα ενοχής; Αν συμβαίνη αυτό, τότε μπορεί να τονισθή το έλεος του Θεού, όπως εξηγεί η Βίβλος: «Εάν τις αμαρτήση, έχομεν παράκλητον προς τον Πατέρα, τον Ιησούν Χριστόν τον δίκαιον.» (1 Ιωάν. 2:1, 2) Οι πρεσβύτεροι μπορούν να δείξουν την πορεία που συνιστά η Αγία Γραφή, δηλαδή: «Ο . . . εξομολογούμενος και παραιτών αυτάς [τις αμαρτίες του] θέλει ελεηθή.»—Παροιμ. 28:13· Ψαλμ. 32:1-5.
Ίσως, όμως, το πρόβλημα να είναι πρόβλημα άγχους. Εδώ είναι ανάγκη να τονισθή η σπουδαιότης της πίστεως και οι λόγοι για να έχωμε πίστι στον Ιεχωβά Θεό. Μας προσκαλεί να ‘επιρρίψωμε σ’ αυτόν το φορτίον μας.’ Ένας τρόπος να το κάνωμε αυτό είναι με ολοκάρδια προσευχή, και οι πρεσβύτεροι, μπορούν να προσευχηθούν για λογαριασμό του πάσχοντος που τους ακούει.—Ψαλμ. 55:22.
Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε περίπτωσις διανοητικής ασθενείας μπορεί να θεραπευθή απλώς με το να βοηθούμε τα άτομα να εφαρμόσουν στη ζωή τους τη θεία σοφία της Βίβλου. Μπορεί να υποδειχθούν επίσης κι άλλα μέτρα θεραπείας κι ένα σπουδαίο μέτρο που χρειάζεται άμεση προσοχή είναι η πλήρης σωματική εξέτασις. Υπάρχουν περιπτώσεις, παραδείγματος χάριν, όπου κάτι πολύ απλό όσο ένα χαλασμένο δόντι απεδείχθη ότι επηρέαζε τον εγκέφαλο και προκαλούσε παραλογισμούς αν και δεν προκαλούσε στον πάσχοντα σωματικό πόνο. Όταν η πίεσις εξαλείφθηκε με την εξαγωγή του δοντιού, η διανοητική ανωμαλία σταμάτησε.
Σε άλλες σοβαρές περιπτώσεις, η χρήσις ωρισμένων φαρμάκων που συνιστώνται από ιατρούς μπορεί να είναι αναγκαία για ν’ αποκατασταθή η διανοητική ισορροπία. Και δεν πρέπει να παραβλέψη κανείς αυτό που έχει λεχθή για τον ρόλο που μπορεί να παίξη η διατροφή στην αποκατάστασι της διανοητικής υγείας.
Βασιζόμενοι, όμως, στα αποτελέσματα που έχει δείξει η πείρα, μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι τα άτομα που πάσχουν από διανοητικές ή συναισθηματικές ανωμαλίες θα βοηθηθούν ιδιαίτερα από τη συμβουλή και την καθοδηγία που δίνει ο Λόγος του Θεού. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά επιθυμούν να προσφέρουν τα καταπραυντικά και θεραπευτικά αποτελέσματα αυτού του Θείου Λόγου σε όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα σ’ αυτόν τον δεινοπαθούντα κόσμο. Αν χρειάζεσθε τέτοια βοήθεια, ή γνωρίζετε κάποιον που χρειάζεται, παρακαλούμε να έλθετε σε επαφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Θα είναι ευτυχείς να επισκεφθούν και να βοηθήσουν αυτά τα άτομα ώστε να ωφεληθούν από τις υγιείς και εποικοδομητικές αρχές της Βίβλου στη ζωή τους.