Ήμουν ένας που Ασκούσε Βουντού

Η ΝΥΧΤΑ έχει πέσει. Με τους δυνατούς θορύβους της κυκλοφορίας της πόλεως αναμιγνύεται και ένας σταθερός ήχος τύμπανων. Αναγνωρίζετε αυτό τον θόρυβο;

Προδίδει ότι κάπου εδώ κοντά, ακριβώς στην καρδιά της μεγαλύτερης πόλεως της Βραζιλίας, του Σάο Πάολο, γίνεται μια συγκέντρωσις βουντού. Αλλά θα μπορούσε επίσης να γίνη και στο Ρίο Ιανέιρο, στο Σαλβαδόρ, στο Ρεσίφε ή στο Πόρτο Αλέγκρε. Ο μυστηριώδης αυτός ήχος, που αναγνωρίζεται εύκολα, ακούεται σε πολλές πόλεις σ’ όλη τη χώρα. Το ξέρω διότι έχω παρακολουθήσει εκατοντάδες τέτοιες συγκεντρώσεις.

Επί είκοσι σχεδόν χρόνια συμμετείχα σε πνευματιστικές συγκεντρώσεις. Τα δώδεκα απ’ αυτά τα χρόνια ασκούσα βουντού και προχωρούσα για να φθάσω στη θέσι που είναι αμέσως πριν από τον πατέρα του θεού, όπως ονομάζεται ο επικεφαλής ιερεύς βουντού. Αρκετές νύχτες την εβδομάδα συμμετείχα σε ιεροτελεστίες βουντού.

Χαρακτηριστικά αυτών των ιεροτελεστιών είναι οι θυσιαστικές προσφορές και οι προσευχές. Μπορεί να γίνεται μια προσφορά για να διώξουν τον Ήσου, που ταυτίζεται γενικά με τον Διάβολο. Η προσφορά μπορεί να περιλαμβάνη οινοπνευματώδη ποτά και τροφή, όπως το αλεύρι της μανιόκας, φρυγανισμένο σε βούτυρο ή λάδι. Συχνά θυσιάζουν και προσφέρουν ζώα. Τα άτομα που μετέχουν σ’ αυτές τις ιεροτελεστίες χορεύουν γύρω από την προσφορά και μπορεί ν’ αφήνουν έπειτα το σφαγμένο ζώο έξω από την πόρτα ώστε να μην ενοχλήση τη συγκέντρωσι ο Ήσου.

Κατόπιν, καθώς παίζουν τα τύμπανα και τα ντέφια, τα άτομα που συμμετέχουν χορεύουν σ’ ένα κύκλο και τραγουδούν, προκαλώντας τα πνεύματα να κατεβούν. Καθώς ο χορός γίνεται γρηγορώτερος και η μουσική δυνατώτερη, ξαφνικά τα άτομα που ασκούν βουντού αρχίζουν να κατέχωνται από τους «θεούς.» Ενώ βρίσκονται σε καταστασι εκστάσεως, δίνουν συμβουλές σ’ εκείνους που έχουν έλθει στη συγκέντρωσι για να λάβουν απαντήσεις σε οικογενειακά προβλήματα, προβλήματα εργασίας ή άλλα ζητήματα για τα οποία επιθυμούν κατεύθυνσι και καθοδηγία.

Σ’ αυτές τις συγκεντρώσεις ελάμβανα τακτικά αυτά τα πνεύματα. Καθώς το τραγούδι και ο χορός έφθανε σε σημείο φρενίτιδος, ξαφνικά αισθανόμουν ν’ αναπηδά μέσα μου μεγάλη δύναμις και ένα αίσθημα εκστάσεως σαν να βρισκόμουν ψηλά. Μολονότι ήμουν ξύπνιος, δεν ήλεγχα ούτε τα μέλη μου ούτε τη διάνοιά μου. Μια αόρατη δύναμις με κατείχε και με υποκινούσε να μιλώ. Δεν βρισκόμουν σε απλή κατάστασι εκστάσεως. Κατεχόμουν από μια αόρατη νοήμονα δύναμι, διότι αυτά που ψιθύριζα δεν ήσαν δικές μου σκέψεις,

Μπορεί να διερωτάσθε, όμως, πώς άρχισα ν’ ασχολούμαι με τη λατρεία βουντού; Γιατί είναι τόσο διαδεδομένη εδώ στη Βραζιλία;

Θρησκευτικό Παρελθόν

Οι προγονοί μου ήσαν από τη Δυτική Αφρική. Εφέρθησαν στη Βραζιλία ως δούλοι στη διάρκεια του περασμένου αιώνος. Τους θυμάμαι ακόμη. Στην πραγματικότητα, μπορώ ακόμη να καταλαβαίνω μερικές από τις Αφρικανικές γλώσσες.

Ο Ρωμαιοκαθολικισμός ήταν τότε η επικρατούσα θρησκεία στη Βραζιλία, όπως είναι και σήμερα. Έτσι, οι γονείς μου έγιναν Ρωμαιοκαθολικοί. Γεννήθηκα στο Νεπομουσένο, στην Πολιτεία Μίνας Ζεράις, πριν από εβδομήντα χρόνια και μεγάλωσα ως Καθολικός. Αργότερα νυμφεύθηκα στην Καθολική εκκλησία και εκεί βαπτίσθηκαν και τα παιδιά μου.

Μολονότι ήμεθα Καθολικοί, ποτέ δεν μας ενεθάρρυναν να διαβάζωμε την Αγία Γραφή. Σχεδόν δεν γνώριζα τίποτε γι’ αυτά που δίδασκε, όπως συμβαίνει με τους περισσοτέρους Καθολικούς εδώ. Οι διδασκαλίες της Εκκλησίας δεν ήσαν ικανοποιητικές. Έτσι, άρχισα να ενδιαφέρομαι για τον πνευματισμό κι ενώθηκα τελικά με την τοπική ουμπάντα ή λατρεία βουντού. Αυτό δεν είναι ασύνηθες εδώ στη Βραζιλία, επειδή η λατρεία βουντού είναι πολύ δημοφιλής.

Στην πραγματικότητα, αυτή η λατρεία προέρχεται από την Αφρική. Οι πρώτοι δούλοι συνέδεσαν τις Αφρικανικές φυλετικές τους τελετουργίες με τον Καθολικισμό της Βραζιλίας. Αυτό που προέκυψε ήταν μια μορφή βουντού, πολύ όμοια με αυτή που ασκείται στην Αφρική. Οι δούλοι απλώς υιοθέτησαν όλα τα στολίδια της Καθολικής Εκκλησίας και αντικατέστησαν τους δικούς των θεούς με τους Καθολικούς αγίους. Έτσι, ο Όγκουμ, ο θεός του πολέμου, έγινε ο Άγιος Γεώργιος. Η Όσουμ, η θεά του γλυκού νερού, έγινε η Κυρία της Ασπίλου Συλλήψεως. Η Ιεμάνζα, η θεά της θαλάσσης, έγινε η Αγία της Δόξης. Και για μας η κυριώτερη θεότης, ο Οσάλα, ταυτίσθηκε με τον Ιησού Χριστό, ενώ για άλλες ομάδες έγινε ο θεός της δημιουργίας.

Έτσι, σήμερα οι περισσότεροι Καθολικοί συμμετέχουν στη λατρεία βουντού. Ο Γ. Ε. ντα Μάττε ε Σίλβα, ένας ιερεύς βουντού, ισχυρίζεται ότι το 70 τοις εκατό των Καθολικών της Βραζιλίας παρακολουθούν πνευματιστικές συγκεντρώσεις βουντού. Ένα άλλο δημοσίευμα λέγει ότι «το 67 και πλέον τοις εκατό των Καθολικών της Βραζιλίας παρακολουθούν μακούμπα ή πνευματικές συγκεντρώσεις βουντού.» Ο βοηθητικός Επίσκοπος Ντε Κάστρο Πίντο του Ρίο Ιανέιρο επιβεβαίωσε αυτές τις στατιστικές και είπε ότι υπεύθυνη γι’ αυτήν την κατάσταση είναι η επιπολαιότης της Καθολικής εκπαιδεύσεως στη Βραζιλία.»

Τι Περιλαμβάνει η Λατρεία Βουντού

Η λατρεία βουντού περιλαμβάνει «λευκή μαγεία,» όπως λέγεται, που προορίζεται να κάνη καλό σε άτομα. Παραδείγματος χάριν, εκτελούνται θεραπείες. Αυτό με είλκυσε. Εν τούτοις, συγχρόνως, αρκετοί απ’ αυτούς που συμβουλεύονται τα μέντιουμ βουντού θέλουν να ‘κάνουν μάγια’ σε μερικά άτομα. Συχνά είναι πρόθυμοι να πληρώσουν μεγάλα ποσά χρημάτων γι’ αυτή την υπηρεσία και τα μέντιουμ ασφαλώς δεν τους διώχνουν.

Έτσι, βρισκόμουν σε σύγχυσι απ’ αυτή τη φαινομενικά αντιφατική κατάστασι. Στο ίδιο κέντρο βουντού, ελάμβαναν χώρα «υπηρεσίες» για καλούς σκοπούς πριν από τα μεσάνυχτα, αλλά αμέσως μετά τα μεσάνυχτα εγίνοντο οι πιο μυστικές πνευματιστικές συγκεντρώσεις για την επίκλησι πονηρών πνευμάτων. Συχνά διερωτόμουν για την καταλληλότητα αυτού του γεγονότος.

Τα άτομα που ενδιαφέρονται για την επίκλησι ενός πονηρού πνεύματος πρέπει να είναι παρόντα στην τελετή. Πολλοί έρχονται για να ‘κάνουν μάγια’ σε κάποιον και να του προκαλέσουν ασθένεια, ακόμη και θάνατο. Μερικοί ίσως επιθυμούν να ‘κάνουν μάγια’ στον γαμήλιο σύντροφό τους ή ίσως στην ερωμένη του γαμηλίου συντρόφου των. Εξ άλλου άλλοι έρχονται για να παρακαλέσουν τα πνεύματα να διευθετήσουν έτσι τα πράγματα ώστε κι αυτοί οι ίδιοι να έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις. Για να επιτύχουν αυτές οι ενέργειες, προετοιμάζονται θυσιαστικές προσφορές και συχνά αυτές οι προσφορές πρέπει να τοποθετηθούν σε σταυροδρόμια ή σε άλλες τοποθεσίες που υπέδειξαν τα πνεύματα.

Μια μέρα ήλθε ο δήμαρχος για να καλέση τα πνεύματα να τον βοηθήσουν να νικήση τον πολιτικό του αντίπαλο. Φαντασθήτε έναν καλοντυμένο, μορφωμένο άνδρα να κάθεται στο βρώμικο πάτωμα σε μια πολύ ζεστή αίθουσα και να καπνίζη πελώρια πούρα και να πίνη φθηνό κασάσα, ρούμι από ζαχαροκάλαμο. Πράγματι, άνθρωποι απ’ όλα τα στρώματα της ζωής πηγαίνουν στα κέντρα βουντού αναζητώντας βοήθεια από πνευματικές δυνάμεις. Και πολύ συχνά ο σκοπός τους είναι ιδιοτελής, ακόμη και κακός.

Εν τούτοις, αυτό που άρχισε να μ’ ενοχλή ιδιαιτέρως ήταν η διαγωγή των ίδιων των μέντιουμ βουντού. Αφθονούσαν μεταξύ τους, οι διαμάχες, οι ζηλοφθονίες, τα ψεύδη και η σεξουαλική ανηθικότης. Ήταν σύνηθες για ένα μέντιουμ να προσπαθή να ‘δέση’ κάποιον άλλον με μάγια. Αυτά τα άτομα που ασκούσαν βουντού ήσαν συνεργάται μου και πρέπει να πω ότι και η δική μου διαγωγή δεν ήταν καθόλου καλή. Στην πραγματικότητα, η ζωή μου είχε καταστραφή.

Πριν από χρόνια, η σύζυγός μου με είχε εγκαταλείψει και επί αρκετό καιρό συζούσα με κάποια νεαρή γυναίκα. Διαρκώς φιλονεικούσαμε. Επίσης, η υγεία μου άρχισε να κλονίζεται. Και αυτό δεν ήταν καθόλου περίεργο, αφού, ενώ βρισκόμουν κάτω από την επιρροή των πνευμάτων, έπινα συχνά ένα ή δύο μπουκάλια ρούμι σε μια καθισιά. Το έκανα αυτό χωρίς να αισθάνωμαι κανένα άμεσο αποτέλεσμα μέθης.

Η μητέρα της γυναίκας με την οποία συζούσα είναι Μάρτυς του Ιεχωβά. Συχνά μου έλεγε ότι τα πνεύματα ήσαν πονηροί άγγελοι που απλώς προσποιούντο ότι ήσαν τα εκλιπόντα πνεύματα των νεκρών προγόνων. Προσπαθούσα να την αγνοήσω. Αλλά οι αμφιβολίες μου έγιναν πιο επίμονες. Αναρωτιόμουν: Γιατί αυτά τα πνεύματα προκαλούν τόσο τρόμο; Γιατί είναι τόσο ιδιοτελή και παραμελούν τόσο την ευημερία των λάτρεών τους;

Όταν κατείχετο από τα πνεύματα, το μέντιουμ βουντού διέτασσε προσφορές που απαιτούσαν τα πνεύματα να κάμουν οι λάτρεις των. Απαιτούντο προσφορές διαφόρων τροφών, όπως το μαγειρευμένο καλαμπόκι, το λάδι, τα κοτόπουλα και διάφορα οινοπνευματώδη ποτά. Αλλ’ επίσης εχρειάζοντο ιδιαίτερα ενδύματα, καθώς επίσης κομπολόγια, περιδέραια, εικόνες—και όλ’ αυτά ήσαν πολύ ακριβά αντικείμενα για τους πτωχούς ανθρώπους. Όταν δεν μπορούσαν να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις, οι λάτρεις συχνά υπέφεραν· τίποτε δεν πήγαινε καλά στις οικογένειές των. Μερικές φορές μάλιστα εμαστιγώνοντο ή εκτυπώντο στο έδαφος από τα πνεύματα. Τα πνεύματα ενέπνεαν φόβο, όχι αγάπη, στους λάτρεις των.

Συνεχής Συμμετοχή

Εν τούτοις, παρά τις αμφιβολίες, συνέχισα ν’ ασκώ βουντού. Στις ακτές του Σάντος, περίπου 45 μίλια (72 χιλιόμετρα) από το Σάο Πάολο, συμμετείχα στη λατρεία της Ιεμάνζα, ιδιαίτερα την ημέρα της εορτής της τον Δεκέμβριο. Μεγάλα πλήθη ανθρώπων συνέρρεαν στις ακτές της Βραζιλίας για να παρακολουθήσουν τις ολονύχτιες τελετουργίες. Μια ειδησεογραφική αναφορά από το Ρίο Ιανέιρο την 1η Ιανουαρίου 1974, εξηγεί:

«Δεκάδες χιλιάδες λευκοντυμένων λάτρεων βουντού κατέκλυσαν τις περίφημες ακτές της Κοπακαμπάνα και της Ιπανέμα την περασμένη νύχτα για την παραδοσιακή λατρεία, κατά την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, της Ιεμάνζας, της μυστικής θεάς της θαλάσσης.

«Οι Βραζιλιάνοι ακόλουθοι μιας λατρείας βουντού που ονομάζεται Ουμπάντα—από τους οποίους οι περισσότεροι είναι επίσης και Ρωμαιοκαθολικοί—θεωρούν την Ιεμάνζα ίση σε θρησκευτική σπουδαιότητα με την Παρθένο Μαρία.

«Πλήθη από περίεργους κατοίκους του Ρίο και μικρές ομάδες από ξένους τουρίστες με φωτογραφικές μηχανές εσύροντο στην άμμο για να δουν από κοντά τους λευκοντυμένους λάτρεις των πνευμάτων να πετούν άνθη, μικρές χειροποίητες βάρκες και μπουκάλια με κασάσα—ένα δυνατό Βραζιλιάνικο ρούμι—στον Ατλαντικό Ωκεανό ως προσφορές στη δήθεν ισχυρή θεότητα βουντού.»

Όποτε εγίνοντο ιεροτελεστίες για διαφόρους θεούς και θεές βουντού, ήμουν κι εγώ εκεί για να μετέχω. Στους καταρράκτες στο εσωτερικό της επαρχίας του Σάο Πάολο, έλαβα μέρος στη λατρεία της Όσουμ, της θεάς του γλυκού νερού. Μετέφερα φετίχ στα νεκροταφεία τη νύχτα. Τοποθετούσα στα σταυροδρόμια τα αντικείμενα και τις προσφορές που είχαμε χρησιμοποιήσει καθώς ‘κάναμε μάγια.’

Ο πατέρας του θεού που με συμβούλευε με παρώτρυνε να κάνω το τελευταίο βήμα—ν’ αφήσω να μου «φτιάξουν το κεφάλι» για να γίνω επικεφαλής ιερεύς ή πατέρας του θεού. Εν τούτοις, οι αμφιβολίες που υπήρχαν στη διάνοιά μου μ’ εμπόδιζαν. Εκτός αυτού, αυτές οι μυστικές ιεροτελεστίες μυήσεως είναι πολύ δαπανηρές· πριν από δύο χρόνια μάλιστα εκυμαίνοντο από 350 ως 700 δολλάρια. Εγνώριζα, ασφαλώς, τι περιελαμβάνετο σ’ αυτές τις ιεροτελεστίες.

Ιεροτελεστίες Μυήσεως των Ιερέων

Ο υποψήφιος έπρεπε να παραμείνη στο κέντρο βουντού σε τελεία απομόνωσι επί εικοσιμία ημέρες. Στο δωμάτιο επικρατεί ημίφως και υπάρχει μόνο μια ψάθα για κρεββάτι. Ο υποψήφιος κάνει ένα μπάνιο με βότανα για να λάβη πνευματικές δυνάμεις. Τελικά, την εικοστή πρώτη ημέρα, γύρω στα μεσάνυχτα, ο πατέρας του θεού και επτά βοηθοί αρχίζουν την ιεροτελεστία. Ο υποψήφιος κάθεται σε μια καρέκλα, με τα μάτια κλειστά και περιμένει να περιέλθη σε έκστασι. Ψάλλεται μια προσευχή στην Αφρικανική διάλεκτο και ηχούν κουδούνια.

Ξαφνικά ο ιερεύς τσιμπά δυνατά τον υποψήφιο. Αυτό γίνεται για να βεβαιωθούν ότι είναι αναίσθητος. Αν φωνάξη ή κουνηθή απλώς, η τελετή ματαιώνεται. Εν τούτοις, αν δεν αισθανθή τίποτε, ο ιερεύς ξυρίζει πρώτα το κεφάλι του υποψηφίου κι έπειτα κάνει αρκετές μικρές τομές σε διάφορα μέρη του σώματος, περιλαμβανομένου και του γυμνού στήθους.

Οδηγείται κατόπιν σ’ ένα άλλο δωμάτιο για ένα εξαγνιστικό μπάνιο με βότανα. Μετά απ’ αυτό, είναι έτοιμος να λάβη ειδικές ενδυμασίες και βάπτισμα αίματος. Κατόπιν, γονατίζει μπροστά σε μια λεκάνη από σμάλτο μέσα στην οποία υπάρχει μια μικρότερη λεκάνη η οποία περιέχει πιάτα που είναι τοποθετημένα καθέτως. Αυτές οι λεκάνες και τα πιάτα αντιπροσωπεύουν τον «θεό» του ή τον «φρουρό άγγελό» του και αποκαλούνται «άγιος.» Κάθε πατέρας ή μητέρα του θεού πρέπει να έχη έναν τέτοιον «άγιο» ή «θεό» για να μπορεί να εκτελή μαγεία και να είναι επικεφαλής ενός κέντρου βουντού.

Ο «άγιος» ή «θεός,» όπως αποκαλείται, πρέπει να προετοιμασθή τώρα για χρήσι. Οι βοηθοί φέρνουν μια κατσίκα, την σφάζουν κι αφήνουν το αίμα να τρέξη επάνω στο ξυρισμένο κεφάλι του υποψηφίου και μέσα στις λεκάνες από σμάλτο, καθώς επίσης και στα πιάτα. Αυτό επαναλαμβάνεται μ’ ένα κοτόπουλο και δύο περιστέρια. Τα πόδια, τα κεφάλια και οι πτέρυγες των πτηνών, μαζί με την ουρά και τα αναπαραγωγικά όργανα της κατσίκας, τοποθετούνται όλα στη μικρότερη λεκάνη με τα πιάτα. Ο «θεός» είναι τώρα έτοιμος να χρησιμοποιηθή απ’ αυτό τον νέο πατέρα του θεού (ή, μητέρα του θεού), που θα διευθύνη ένα κέντρο βουντού και θα έχη ακολούθους, ή γυιους και θυγατέρες του θεού.

Ανάβουν ένα κερί και το αφήνουν αναμμένο επτά ημέρες· δίπλα του τοποθετούν δύο δοχεία με νερό για να πίνουν οι «θεοί.» Έχει ξημερώσει τώρα και ο νέος πατέρας του θεού μπορεί να ξαπλώση και να κοιμηθή. Θεωρητικά είναι πατέρας του θεού, μολονότι, σύμφωνα με τον κανόνα, πρέπει να περάσουν επτά χρόνια για να θεωρήται ώριμος ιερεύς.

Έμφασις στο Σεξ

Όπως ανέφερα προηγουμένως, η θρησκευτική ανηθικότης αφθονούσε μεταξύ εκείνων που ασκούσαν βουντού. Γνώριζα ότι τα πνεύματα μερικές φορές απαιτούσαν από τους λάτρεις να βγάζουν τα ρούχα τους, ή να γυμνώσουν τα στήθη τους, και να εμπλακούν σε σεξουαλικές σχέσεις. Άρχισα να διερωτώμαι αν η αιτία γι’ αυτό συνδεόταν κατά κάποιον τρόπο με την επιθυμία των πνευμάτων να ικανοποιήσουν διεστραμμένα πάθη. Αυτό ισχυριζόταν η μητέρα της γυναίκας με την οποία συζούσα.

Είμαι βέβαιος τώρα ότι είχε δίκιο. Γιατί; Διότι υπάρχουν πολλές αποδείξεις που καταλήγουν σ’ αυτό το συμπέρασμα. Ας εξετάσωμε ένα παράδειγμα: Μια φίλη μου εδώ στο Σάο Πάολο ήταν μητέρα του θεού· το σπίτι της χρησίμευε ως κέντρο βουντού. Είχε ανακηρυχθή «ευλογημένη από τους θεούς» επειδή κατείχε αξιοσημείωτες δυνάμεις. Ακόμη και γιατροί του Νοσοκομείου Ψυχιατρικής του Σάο Πάολο την επεσκέφθησαν για να εξορκίση τα πνεύματα και οι ασθενείς έφυγαν από το νοσοκομείο προφανώς θεραπευμένοι. Είχε κάνει συμφωνία μ’ ένα «πνεύμα φωτός,» υπογράφοντας το συμβόλαιο με το ίδιο της το αίμα.

Εν τούτοις, με τον καιρό διεπίστωσε ότι είχε γίνει αβοήθητη μαριονέττα στη διάθεσι των πονηρών αοράτων δυνάμεων. Με εντολή των πνευμάτων, εξαναγκαζόταν να διευθετή με ανήθικες γυναίκες ώστε να δελεάζουν τον σύζυγό της και να τον απομακρύνουν από το σπίτι κι έτσι αυτός διέπραττε μοιχεία μ’ αυτές. Κατόπιν τα πνεύματα απαίτησαν οι σεξουαλικές σχέσεις ν’ αποτελέσουν μέρος των ιεροτελεστιών θεραπείας, που εκτελούσε στο σπίτι της. Η εξήγησις που εδόθη ήταν ότι μ’ αυτό τον τρόπο ο ασθενής θ’ «απαλλάσσετο» ή θα εθεραπεύετο, επειδή η ασθένειά του θα διεβιβάζετο, μέσω της συνουσίας, στο μέντιουμ. Τα πνεύματα επίσης είπαν ότι οι γυναίκες ασθενείς θα εθεραπεύοντο αν εκτελούσε μαζί τους πράξεις λεσβιασμού. Στην περίπτωσι των νεαρών, τα πνεύματα ενεθάρρυναν τον «έλεγχο του σεξ,» στην πραγματικότητα, τον αυνανισμό.

Η ζωή αυτής της γυναίκας, όπως και η δική μου, είχε καταστραφή. Η οικογένειά της είχε καταστραφή από διαπληκτισμούς και ζήλεια. Τα πνεύματα μάλιστα την έδερναν όταν αρνείτο να υπακούση στις εντολές τους. Αλλά προσφάτως μου είπε τα εξής: «Μερικές φορές σκεπτόμουν τη γειτόνισσά μου, μια ταπεινή, υπομονητική, ήρεμη κι ευτυχισμένη γυναίκα, που ήταν τόσο διαφορετική από μένα. Ήταν Μάρτυς του Ιεχωβά. Αναρωτιόμουν τι ήταν εκείνο που είχε και που επιθυμούσα κι εγώ. Με τον καιρό άρχισα να πηγαίνω στις συναθροίσεις της. Εκεί, αντί να βρω φόβο για τους ανθρώπους, βρήκα άφθονη αγάπη και αληθινή στοργή.»

Μετά από δεκαεννέα χρόνια, στη διάρκεια των οποίων βρισκόταν κάτω από τη δύναμι των πνευμάτων, αυτή η γυναίκα, ως αποτέλεσμα μιας Γραφικής μελέτης και προσευχής στον Ιεχωβά Θεό, μπόρεσε να ελευθερωθή. Βαπτίσθηκε ως Μάρτυς του Ιεχωβά τον Αύγουστο του 1972. Προσφάτως μου είπε τα εξής: «Πώς άλλαξε η ζωή μου! Τα παιδιά μου με συνοδεύουν στις Χριστιανικές συναθροίσεις στην τοπική Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά και ο σύζυγός μου επέστρεψε σπίτι. Τώρα εργαζόμεθα σκληρά για να οικοδομήσωμε μια καινούργια ζωή.»

Γιατί Άλλαξα τη Ζωή Μου

Εν τω μεταξύ, η μητέρα της γυναίκας με την οποία συζούσα, συνέχιζε να μου μιλά για την Αγία Γραφή. Ετόνιζε ότι η λατρεία βουντού δεν έφερνε ειρήνη διανοίας ούτε ενστάλαζε αγάπη, η οποία αποτελεί χαρακτηριστικό της αληθινής Χριστιανοσύνης. Μου ανέφερε από την Αγία Γραφή τα εδάφια 1 Ιωάννου 4:8 και Ιωάννη 13:35, που λέγουν ότι «ο Θεός είναι αγάπη,» και ότι οι μαθηταί του Ιησού θ’ ανεγνωρίζοντο από την αγάπη που θα είχαν μεταξύ τους.

Έπειτα, ένα βράδυ του 1971, δύο γυναίκες μεσαίας τάξεως ήλθαν στο σπίτι μου και μου ζήτησαν να ετοιμάσω ένα ‘φετίχ’ για να προκαλέσω τον θάνατο του συζύγου της μιας γυναίκας. Αυτή η γυναίκα ήταν ερωτευμένη μ’ έναν άλλο άνδρα· έτσι, μου προσέφερε 1.000 κρουζέιρος (περίπου 115 δολλάρια) γι’ αυτή την «υπηρεσία.» Αλλ’ αυτή τη φορά απέρριψα τη δελεαστική προσφορά. Γιατί;

Αυτά που μου έλεγε από την Αγία Γραφή η μητέρα της συντρόφου μου άρχισαν να μ’ εντυπωσιάζουν. Απλώς δεν μπορούσα πια να συμφωνήσω μ’ αυτές τις άσχημες ενέργειες. Ήθελα να μάθω περισσότερα κι έτσι δέχθηκα να έχω μια Γραφική μελέτη μ’ ένα Μάρτυρα του Ιεχωβά.

Καθώς μελετούσαμε την Αγία Γραφή, ήταν σαν να έπεφτε ένα κάλυμμα από τα μάτια μου. Υπήρχαν, σύμφωνα με τη διδασκαλία ουμπάντα, αρχηγοί που ήσαν επικεφαλής σε φάλαγγες από πνεύματα. Τα πνεύματα ελέγετο ότι ήσαν οι εκλιπούσες ψυχές ατόμων που είχαν πεθάνει. Αλλ’ αυτό δεν μπορούσε ν’ αληθεύη! Η Αγία Γραφή δηλώνει με σαφήνεια ότι με τον θάνατο παύει η συνειδητότης του ατόμου· η ψυχή δεν επιζή για να ζήση κάπου αλλού. Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι το ίδιο το άτομο είναι μια ζώσα ψυχή και ότι, όταν το άτομο πεθαίνη, πεθαίνει η ψυχή. Ακόμα και σε μια προφητεία σχετικά με τον Ιησού Χριστό, η Γραφή λέγει: «Παρέδωκε την ψυχήν αυτού εις θάνατον.»—Ησ. 53:12.

Ποια, λοιπόν, είναι τα πνεύματα που καταλαμβάνουν τα άτομα που ασκούν βουντού και τα καθιστούν ικανά να εκτελούν υπερφυσικά έργα; Η μητέρα της συντρόφου μου μού είχε πει ότι ήσαν άγγελοι που είχαν γίνει πονηροί. Τώρα το έμαθα κι εγώ. Διάβασα εδάφια από την Αγία Γραφή που έλεγαν για «τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις.» Η Γραφή επίσης λέγει: «Αυτός ο Σατανάς μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός. Δεν είναι λοιπόν μέγα αν και οι διάκονοι αυτού μετασχηματίζωνται εις διακόνους δικαιοσύνης.»—Εφεσ. 6:12· 2 Κορ. 11:14, 15.

Έμαθα ότι ο Σατανάς αποκαλείται στην Αγία Γραφή «όφις ο αρχαίος,» δηλαδή ο άγγελος που, προσποιούμενος τον φίλο, χρησιμοποίησε έναν όφι στον Κήπο της Εδέμ και εξαπάτησε την Εύα. (Αποκάλ. 12:9· Γεν. 3:1-5) Αργότερα στον ουρανό, «ήλθον οι υιοί του Θεού δια να παρασταθώσιν ενώπιον του Κυρίου, και μεταξύ αυτών ήλθε και ο Σατανάς.» (Ιώβ 1:6) Πράγματι, ο Σατανάς ήταν κάποτε άγγελος στην ουράνια οργάνωσι του Θεού, αλλά είχε απομακρυνθή από τον Θεό κι έγινε δαίμονας. Επίσης, κι άλλοι «υιοί του Θεού» ενώθηκαν μαζί του κι εγκατέλειψαν τον αληθινό Θεό Ιεχωβά κι έγιναν πονηροί άγγελοι ή δαίμονες. Γι’ αυτό ο Σατανάς ονομάζεται Βεελζεβούλ, ‘άρχων των δαιμονίων.’—Λουκ. 11:14-19.

Αλλά τι ήταν αυτό που έκαμε τους αγγέλους να εγκαταλείψουν τις θέσεις των στην ουράνια οργάνωσι του Θεού; Η απάντησις σ’ αυτό το ερώτημα πραγματικά με κατέπληξε. Ταίριαζε απόλυτα με τα πράγματα που εγώ ο ίδιος είχα παρατηρήσει. Η Αγία Γραφή λέγει ότι πριν από τον κατακλυσμό των ημερών του Νώε, «ιδόντες οι υιοί του Θεού τας θυγατέρας των ανθρώπων, ότι ήσαν ωραίαι, έλαβον εις εαυτούς γυναίκας εκ πασών όσας έκλεξαν.»—Γεν. 6:1-4.

Τώρα έμαθα ότι αυτοί οι «υιοί του Θεού» δεν μπορούσαν να ήσαν άνθρωποι. Και αυτό αλήθευε επειδή η Γραφή δείχνει ότι με την ανταρσία του ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ έχασε για τον εαυτό του, καθώς επίσης και για τους απογόνους του, την ευλογημένη σχέσι που είχε ως ‘υιός του Θεού.’ Έτσι, αυτοί οι «υιοί του Θεού» ήσαν άγγελοι που είχαν υλοποιηθή. Ένας μαθητής του Ιησού μίλησε γι’ αυτούς ως «αγγέλους, οίτινες δεν εφύλαξαν την εαυτών αξίαν αλλά κατέλιπον το ίδιον αυτών κατοικητήριον» στον ουρανό για να ικανοποιήσουν τα σεξουαλικά των πάθη. Μολονότι αυτοί οι πονηροί άγγελοι, που επέστρεψαν στο πνευματικό βασίλειο αφού έπεσαν τα ύδατα του Κατακλυσμού, δεν μπορούν πια να υλοποιούνται ως άνθρωποι, η σεξουαλική των διαστροφή είναι ακόμα πολύ έκδηλη, όπως προσωπικά γνωρίζω.—Ιούδ. 6, 7.

Διέκοψα τελικά τις σχέσεις μου με τη λατρεία βουντού τον καιρό που άρχισα να μελετώ την Αγία Γραφή. Γιατί; Όταν έλειπα από το σπίτι, ο επικεφαλής ιερεύς του κέντρου βουντού στο οποίο ανήκα, πήγε στο σπίτι κι έκανε ερωτικές προτάσεις στη σύντροφό μου. Ευτυχώς έφθασα εγκαίρως και τον είδα, τον άρπαξα από τον βραχίονα και τον ανάγκασα να βγη έξω. Όλες οι απειλές εναντίον της ζωής μας, επειδή εγκαταλείψαμε τη λατρεία βουντού, αποδείχθηκαν μάταιες. Ο Ιεχωβά Θεός μάς προστάτευσε.

Καθώς η σύντροφός μου κι εγώ μελετούσαμε τον Λόγο του Θεού, αρχίσαμε να παράγωμε τους καρπούς του πνεύματος στη ζωή μας, ιδιαίτερα την αγάπη, την ειρήνη και τη χαρά. (Γαλ. 5:22, 23) Αυτό εσήμαινε το τέλος των διαπληκτισμών και των φιλονεικιών που είχαμε. Καθαρίσαμε τη γαμήλιο κατάστασί μας και τον Ιανουάριο του 1973 και οι δυο συμβολίσαμε την αφιέρωσί μας στον Ιεχωβά Θεό με το να βαπτισθούμε, όπως παραγγέλλει η Γραφή. Από τον Σεπτέμβριο του 1974 απολαμβάνω το προνόμιο να υπηρετώ ως διακονικός υπηρέτης στην τοπική εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Αυτό που με κάνει τόσο ευτυχή είναι το ότι υπηρετώ τον Θεό της αγάπης, τον Ιεχωβά και απολαμβάνω τη γνήσια αγάπη που υπάρχει μεταξύ των αληθινών ακολούθων του Υιού του, του Ιησού Χριστού. Αποβλέπομε με εμπιστοσύνη στην πραγματοποίησι πλήρους συμφιλιώσεως με τον Θεό, απολαμβάνοντας την υποσχεθείσα ευλογία: «Ο Θεός θέλει είσθαι μετ’ αυτών Θεός αυτών, και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον διότι τα πρώτα παρήλθον.» (Αποκάλ. 21:3, 4)—Από Συνεργάτη.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 16]

«Κατεχόμουν από μια αόρατη νοήμονα δύναμι.»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 18]

«Άνθρωποι απ’ όλα τα στρώματα της ζωής πηγαίνουν στα κέντρα βουντού αναζητώντας βοήθεια.»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 19]

«Οι μυστικές ιεροτελεστίες μυήσεως είναι πολύ δαπανηρές, και κυμαίνονται από 350 ως 700 δολλάρια.»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 20]

‘Ακόμη και γιατροί του Νοσοκομείου Ψυχιατρικής του Σάο Πάολο επεσκέφθηκαν μια φίλη μου για να εξορκίση τα πνεύματα’

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 20]

«Τα πνεύματα απαίτησαν οι σεξουαλικές σχέσεις ν’ αποτελέσουν μέρος των ιεροτελεστιών θεραπείας.»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 21]

«Η σεξουαλική διαστροφή αυτών των πονηρών αγγέλων είναι ακόμα έκδηλη.»

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Μια «κόρη του Θεού» σε έκστασι, έχοντας επάνω της αίμα από τη θυσία του ζώου