Είναι οι Λευκοί Πιο Νοήμονες από τους Μαύρους;
ΝΑΙ, λέγουν πολλοί. Οι λευκοί, σαν φυλή, έχουν κληρονομήσει περισσότερη νοημοσύνη από τους μαύρους.
Ο Γουίλλιαμ Σόκλεϋ, κάτοχος βραβείου Νόμπελ στη φυσική, υποστηρίζει έντονα ότι αυτό αληθεύει. Λέγει: «Η έρευνά μου με οδηγεί αναπόφευκτα στην άποψι ότι η κυρία αιτία των διανοητικών και κοινωνικών ελλείψεων των Νέγρων της Αμερικής είναι . . . έμφυτη γενετικώς στη φυλή.»
Ο καθηγητής Άρθουρ Ρ. Τζένσεν του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνιας είναι υπέρμαχος της απόψεως ότι οι λευκοί είναι ανώτεροι βιολογικώς από τους μαύρους ως προς τη νοημοσύνη. Και διακηρύσσει: «Ο αριθμός των γονιδίων νοημοσύνης φαίνεται ότι συνολικά είναι χαμηλότερος στους μαύρους απ’ ό,τι στους λευκούς.»
Ποια είναι η βάσις αυτών των ισχυρισμών;
Η Βάσις των Ισχυρισμών
Η κληρονομικότης, υποστηρίζουν πολλοί, είναι εκείνη που σχετίζεται με τις πολλές διαφορές ανάμεσα στις φυλές. Οι μαύροι έχουν κληρονομήσει μαύρο δέρμα, χονδρά χείλη και σγουρά μαλλιά, και οι λευκοί έχουν κληρονομήσει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά. Συνεπώς, ισχυρίζονται μερικοί, αν ολόκληρες ομάδες ανθρώπων έχουν κληρονομήσει τόσο διαφορετικά σωματικά χαρακτηριστικά, είναι απλώς λογικό ότι οι φυλές θα κληρονομούσαν διαφορετικούς βαθμούς νοημοσύνης. Αλλά συμβαίνει πράγματι έτσι; Γιατί υπάρχει ο ισχυρισμός ότι οι μαύροι σαν φυλή, έχουν κληρονομήσει λιγώτερη νοημοσύνη από τους λευκούς;
Η αιτιολογία βασίζεται κυρίως στα αποτελέσματα των Τεστ Νοημοσύνης. Σ’ αυτά τα τεστ οι μαύροι βαθμολογούνται, κατά μέσον όρο, περίπου 15 βαθμούς χαμηλότερα από τους λευκούς. Ακόμη και όταν εξετάζωνται λευκοί και μαύροι του ίδιου κοινωνικού και οικονομικού επιπέδου, η βαθμολογία των λευκών είναι κατά μέσον όρο αρκετά υψηλότερη από τη βαθμολογία των μαύρων. Έτσι ο Τζένσεν συμπεραίνει απ’ αυτή την απόδειξι «ότι η μισή μέχρι τα τρία τέταρτα της κατά μέσον όρο διαφοράς των Τεστ Νοημοσύνης μεταξύ των Νέγρων της Αμερικής και των λευκών, πρέπει ν’ αποδοθή σε γενετικούς παράγοντες.»
Τα αποτελέσματα των Τεστ Νοημοσύνης, συνδυασμένα με συμπεράσματα που βασίζονται στη θεωρία της εξελίξεως, ενισχύουν την άποψι πολλών ότι οι μαύροι είναι διανοητικώς κατώτεροι. Μερικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι, ως ένα μεγάλο βαθμό, οι φυλές εξελίχθηκαν ανεξάρτητα στη διάρκεια εκατοντάδων χιλιάδων ετών. Υπάρχει ο ισχυρισμός ότι οι μαύροι πέρασαν το εξελικτικό κατώφλι για την κατηγορία του Χόμο Σάπιενς αργότερα από τους λευκούς.
Εφ’ όσον τα τεστ Νοημοσύνης είναι σήμερα η κυριώτερη βάσις του ισχυρισμού ότι οι μαύροι είναι κληρονομικώς λιγώτερο ευφυείς από τους λευκούς, ας εξετάσωμε αυτά τα τεστ.
Νοημοσύνη και Τεστ Νοημοσύνης
Κατ’ αρχήν, τι σημαίνει νοημοσύνη;
Είναι εκπληκτικά δύσκολο ν’ απαντήσωμε σ’ αυτό το ερώτημα. Θα μπορούσαμε να ονομάσωμε νοημοσύνη πάρα πολλές διαφορετικές ιδιότητες. Οι άνθρωποι μπορεί να είναι «νοήμονες» ή «ευφυείς» σ’ ένα πράγμα, ίσως στο να απομνημονεύουν εύκολα ονόματα και ημερομηνίες, αλλά μπορεί να είναι «κουτοί» σε κάτι άλλο, όπως στο να λύνουν προβλήματα αριθμητικώς. Έτσι, δεν υπάρχει παγκοσμίως δεκτός ορισμός του τι είναι νοημοσύνη ή ευφυΐα.
Και τι θα λεχθή λοιπόν για τα Τεστ Νοημοσύνης; Μπορούν να μετρήσουν τη νοημοσύνη; Σχολιάζοντας πάνω σ’ αυτό, ο Πάτρικ Μέρεντιθ, καθηγητής της ψυχοφυσικής στο Πανεπιστήμιο Ληντς της Αγγλίας, είπε: «Θα μπορούσε να λεχθή ότι οι Γάλλοι είναι εξυπνώτεροι από τους πυγμαίους, αλλά αν βλέπατε τους πυγμαίους στο φυσικό τους περιβάλλον να κατασκευάζουν γέφυρες από ίνες και να διάγουν μια επιτυχημένη ζωή ίσως να ρωτούσατε τι σημαίνει νοημοσύνη. Η βαθμολογία στα Τεστ Νοημοσύνης δεν αποτελεί ένδειξι του πώς ένα άτομο θα συμπεριφερθή σε μια ωρισμένη κατάστασι. Τα Τεστ Νοημοσύνης είναι μια εντελώς αντιεπιστημονική επινόησις.»
Είναι γενικώς παραδεκτό ότι τα Τεστ Νοημοσύνης αποτυγχάνουν να δώσουν πλήρη εικόνα των πολλών παραγόντων που περιλαμβάνονται στη νοημοσύνη. Οι περιστάσεις και το ιστορικό φόντο των λαών είναι τόσο ποικίλα, που το εμποδίζουν αυτό. Τι μετρούν λοιπόν τα Τεστ Νοημοσύνης;
Ο Άρθουρ Χουίμπεϋ, καθηγητής ψυχολογίας σ’ ένα πανεπιστήμιο στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες, παρατηρεί: «Οι έρευνες οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα Τεστ Νοημοσύνης δεν μετρούν την έμφυτη διανοητική ικανότητα αλλά μάλλον ένα σύνολο επίκτητων ικανοτήτων που μπορούν να διδαχθούν στο σχολείο ή στο σπίτι.»
Προς επιβεβαίωσι τούτου, έχει καταδειχθή ότι τα άτομα μπορούν να διδαχθούν πώς να απαντούν στα Τεστ Νοημοσύνης, με εκπληκτικά αποτελέσματα. Ένας ερευνητής αναφέρει ότι ένας νεαρός μαύρος σπουδαστής από την Μισσισσιπή διδάχθηκε πώς να απαντά σε τέτοια τεστ και σε έξη εβδομάδες ανέβασε πάρα πολύ τη βαθμολογία του στα Τεστ Νοημοσύνης.
Μπορείτε εύκολα να φαντασθήτε τα εσφαλμένα συμπεράσματα που θα μπορούσε ένα άτομο να βγάλη από τη βαθμολογία των Τεστ Νοημοσύνης και την επίδρασι που θα μπορούσε να έχη αυτό. Ένας μαύρος από την Αμερική που είναι τώρα καθηγητής πανεπιστημίου, γράφει:
«Σε ηλικία 15 ετών, έφθασα μέχρι τους 82 βαθμούς σ’ ένα Τεστ Νοημοσύνης . . . Βάσει αυτής της βαθμολογίας, ο σύμβουλος μου με συμβούλευσε να γίνω οικοδόμος επειδή ήμουν ‘καλός στα χέρια.’. . . Εν πάση περιπτώσει, πήγα στο Κολλέγιο Φίλαντερ Σμιθ, απεφοίτησα με επαίνους, πήρα το πτυχίο μου από το Κρατικό Πανεπιστήμιο Γουέιν και το Δίπλωμά μου Φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον του Σαίντ Λούις. Άλλοι μαύροι που είχαν τις ίδιες ικανότητες δεν ενεκρίθησαν.»
Ωστόσο, παραμένει γεγονός ότι οι λευκοί επιτυγχάνουν κατά μέσον όρο 15 βαθμούς περισσότερο από τους μαύρους στα Τεστ Νοημοσύνης. Γιατί; Αν κανείς ισχυρισθή ότι οι μαύροι είναι από έμφυτο το ίδιο ευφυείς με τους λευκούς, τότε γιατί δεν επιτυγχάνουν καλύτερη βαθμολογία;
Εξέτασις του Ζητήματος από πολλές Απόψεις
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορεί να είναι υπεύθυνοι για τη χαμηλότερη μέση βαθμολογία στα Τεστ Νοημοσύνης. Ιδιαιτέρως, οι μαύροι της Αμερικής αδικήθηκαν πολύ από τη μεταχείρισι των λευκών, οι οποίοι τους θεωρούσαν κατώτερους και ανεπιθύμητους. Ο πρώην Αρχιδικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Ερλ Γουώρρεν, περιέγραψε τις σύγχρονες φυλετικές στάσεις σ’ ένα άρθρο του Ατλάντικ του Απριλίου του 1977.
Όταν επέκειτο η απόφασις του Ανωτάτου Δικαστηρίου για το φυλετικό διαχωρισμό στα σχολεία, στα μέσα της δεκαετίας του 1950, ο Πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ των Ηνωμένων Πολιτειών, προσεκάλεσε τον Γουώρρεν στο Λευκό Οίκο για γεύμα με σκοπό να τον επηρεάση να αποφασίση υπέρ του νόμου για φυλετικό διαχωρισμό. «Ο Πρόεδρος,» γράφει ο Γουώρρεν, «με πήρε από το μπράτσο και καθώς περπατούσαμε μιλώντας για τις περιπτώσεις φυλετικού διαχωρισμού στις νότιες Πολιτείες, είπε, ‘Δεν είναι [οι Νότιοι] κακοί άνθρωποι. Το μόνο για το οποίο ανησυχούν και θέλουν να φροντίσουν είναι να μην είναι υποχρεωμένα τα κοριτσάκια τους να κάθωνται στο σχολείο δίπλα σε μερικούς χοντροκομμένους Νέγρους.’»
Όπως το εξέφρασε ο πρόεδρος, οι λευκοί προσπάθησαν συχνά να «κρατήσουν τους μαύρους στη θέσι τους»—σε μια υποδεέστερη θέσι, απομονώσεως, χωρίς ν’ απολαμβάνουν τα οφέλη που απολαμβάνουν οι λευκοί. Όσο υπήρχε η δουλεία, και αργότερα στη διάρκεια του νόμιμου φυλετικού διαχωρισμού, αυτό ήταν εύκολο. Οι μαύροι που περνούσαν τη διαχωριστική γραμμή εμαστιγώνοντο, ελιντσάροντο ή ετιμωρούντο με κάποιον άλλο τρόπο. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθή η παιδική δουλική και διανοητικώς βραδεία προσωπικότης του «Σάμπο» (Νέγρου). Οι λευκοί πίστευαν γενικά ότι αυτή η προσωπικότης ήταν έμφυτη στους μαύρους. Ωστόσο, ο καθηγητής του Χάρβαρντ, Τόμας Φ. Πέττιγκρου, εξηγεί:
«Κανένα ανθρωπολογικό στοιχείο της Αφρικής δεν έδειξε ποτέ κάποιο είδος προσωπικότητος που να μοιάζη με τον Σάμπο· και τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως της Ναζιστικής Γερμανίας διεμόρφωσαν ένα όμοιο είδος προσωπικότητος σε μια μεγάλη ποικιλία Καυκασίων φυλακισμένων. Ούτε ήταν ο Σάμπο απλώς προϊόν της ‘δουλείας’ θεωρητικώς, διότι το λιγώτερο καταστρεπτικό Λατινο-Αμερικανικό σύστημα [δουλεία] ποτέ δεν δημιούργησε ένα τέτοιο τύπο.»
Έτσι, τα αποτελέσματα των Τεστ Νοημοσύνης πρέπει να εξετασθούν εν συσχετισμώ με τα 300 και πλέον χρόνια καταπιέσεως, στη διάρκεια των οποίων πολλοί μαύροι, υιοθέτησαν μια δουλική προσωπικότητα για λόγους αμύνης και επιβιώσεως. Μη ξεχνάτε, επίσης, ότι μέχρι το τελευταίο τέταρτο του περασμένου αιώνος ήταν παράνομο σε πολλά μέρη των Ηνωμένων Πολιτειών να μαθαίνουν οι μαύροι ανάγνωσι και γραφή. Και μέχρι σήμερα οι μαύροι, σαν σύνολο, απλώς δεν είχαν τις ίδιες ευκαιρίες εκπαιδεύσεως με τους λευκούς.
Επίδρασις του Περιβάλλοντος
Η ποιότης της προσχολικής οικιακής εκπαιδεύσεως συντελεί επίσης άμεσα στα διανοητικά επιτεύγματα. Είναι ενδιαφέρον ότι ολόκληρο το χάσμα των 15 βαθμών στα Τεστ Νοημοσύνης εμφανίζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες ανάμεσα σε λευκά και μαύρα παιδιά ηλικίας πέντε ετών, δηλαδή πριν ακόμη πάνε σχολείο. Μερικοί μπορεί να ισχυρισθούν ότι αυτό είναι απόδειξις ότι οι μαύροι γεννώνται με λιγώτερη νοημοσύνη, αλλά υπάρχει απόδειξις ότι μπορεί να είναι υπεύθυνοι άλλοι παράγοντες.
Το αρχικό στάδιο της παιδικής ηλικίας είναι μια σημαντική περίοδος διανοητικής αναπτύξεως. Ο Δρ. Μπέντζαμιν Μπλουμ, του Πανεπιστημίου του Σικάγου, καθώς και άλλοι εκπαιδευτικοί, πιστεύει ότι μέχρι την ηλικία των πέντε ετών το παιδί έχει υποστή τόση διανοητική ανάπτυξι, όση θα υποστή στα επόμενα δεκατρία χρόνια. Συμφωνώντας μ’ αυτό το συμπέρασμα, η Σάιενς Νιούς Λέττερ παρατηρεί: «Στα πρώτα χρόνια, η νοημοσύνη του παιδιού μπορεί να επηρεασθή πολύ από ένα υπεύθυνο περιβάλλον, που το κατευθύνει στη μάθησι και την εξερεύνησι.»
Αλλά εξετάστε την οικογενειακή κατάστασι, πολλών από τους μαύρους της Αμερικής. Ο αριθμός των διαλυμένων οικογενειών είναι μεγαλύτερος στους μαύρους απ’ ό,τι στους λευκούς. Ο πατέρας συχνά λείπει από το σπίτι, ίσως επειδή είναι αναγκασμένος να ψάξη για εργασία σε άλλη περιοχή. Στις οικογένειες των μαύρων, συχνά η μητέρα είναι υποχρεωμένη ν’ ανατρέφη μόνη της τα παιδιά. Κάτω από τέτοιες περιστάσεις, ποιος μπορεί ν’ αναμένη ότι οι νεαροί θα έχουν από νωρίς την εκπαίδευσι που θα τους εξαρτήση να φθάσουν στα διανοητικά επιτεύγματα των λευκών;
Επίσης, πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι στις μεγαλύτερες οικογένειες μαύρων ή λευκών, όπου οι γονείς συνήθως δίδουν προσωπικώς λιγώτερη προσοχή στα παιδιά τους, τα παιδιά έχουν μικρότερη βαθμολογία στα Τεστ Νοημοσύνης. Το ότι οι οικογένειες των μαύρων είναι κατά μέσον όρο μεγαλύτερες από τις οικογένειες των λευκών, μπορεί να είναι ένας παράγων που συμβάλλει στις χαμηλότερες διανοητικές επιδόσεις των μαύρων.
Ένας άλλος παράγων που χρειάζεται προσοχή είναι ότι το οικογενειακό περιβάλλον δεν είναι το ίδιο—η μόρφωσις ανάμεσα στους λευκούς και στους μαύρους διαφέρει σημαντικά. Αλλά τα παραδοσιακά Τεστ Νοημοσύνης έχουν σαφείς μορφωτικές κλίσεις που ευνοούν τους λευκούς. Παραδείγματος χάριν, ένα εικονογραφημένο Τεστ των Στάνφορντ-Μπινέ, έδειχνε μια περιποιημένη λευκή γυναίκα και μια γυναίκα με Νέγρικα χαρακτηριστικά και ελαφρώς αχτένιστα μαλλιά. Το παιδί έπαιρνε «καλώς» αν χαρακτήριζε ως «όμορφη» τη λευκή γυναίκα και «εσφαλμένα» αν εξέλεγε τη μαύρη.
Κάτι άλλο που πρέπει να μη ξεχνούμε είναι ότι πολλοί μαύροι έχουν επιτύχει στα Τεστ Νοημοσύνης βαθμολογία πολύ πάνω από τη μέση βαθμολογία όλων των λευκών. Πράγματι, στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι μαύροι από ωρισμένα μέρη των βορείων Η.Π. είχαν μεγαλύτερη βαθμολογία στα Τεστ Νοημοσύνης από τους λευκούς ωρισμένων περιοχών του Νότου, πράγμα που δείχνει ότι οι μαύροι δεν γεννώνται λιγώτερο νοήμονες. Ο Θεοδόσιος Ντομπζάνσκυ, Αμερικανός βιολόγος, έκαμε την ακόλουθη εύστοχη παρατήρησι: «Οι φυλετικές διαφορές κατά μέσον όρο είναι πολύ μικρότερες από τις ποικιλίες που υπάρχουν σε κάθε φυλή. Με άλλα λόγια, οι μεγάλοι εγκέφαλοι και οι υψηλές επιδόσεις στα Τεστ Νοημοσύνης ατόμων κάθε φυλής, είναι πολύ μεγαλύτερα και υψηλότερα από τους μέσους όρους της φυλής τους, ή οποιασδήποτε άλλης φυλής.»
Το βιβλίο Νοημοσύνη—Γενετικές Επιρροές και Επιρροές από το Περιβάλλον, που εξεδόθη από τον ιατρό και καθηγητή του Πανεπιστημίου Ρόμπερτ Κάνκρο, εξετάζει δια μακρών τους παράγοντες του περιβάλλοντος που συντελούν στις χαμηλότερες διανοητικές επιδόσεις των μαύρων. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα τα μειονεκτήματα που είχαν οι μαύροι, οι συγγραφείς συμπεραίνουν τα εξής: «Είναι αληθινά εκπληκτική η διαπίστωσις ότι η μέση βαθμολογία στα Τεστ Νοημοσύνης των μαύρων Αμερικανών είναι μόνο 15 βαθμούς πιο κάτω από τη βαθμολογία των λευκών Αμερικανών. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να θεωρήσωμε αυτή τη διαφορά βιολογικώς αναπόφευκτη.
Ο γνωστός ανθρωπολόγος Άσλεϋ Μόνταγκιου κατέληξε σ’ ένα παρόμοιο συμπέρασμα. Γράφει: «Αν υπάρχη κακή διατροφή, έλλειψις περιθάλψεως υγείας, εξευτελιστικές συνθήκες κατοικίας, χαμηλό οικογενειακό εισόδημα, γενική αποδιοργάνωσις της οικογενείας, αναρχία στην εκπαίδευσι, πλήρης σχεδόν ένταξις στα ‘γκέττο,’ καταστροφή ως εκ τούτου της προσωπικής αξίας, λίγες ελπίδες και διάψευσις των φιλοδοξιών, καθώς επίσης και πολυάριθμα άλλα εμπόδια του περιβάλλοντος, τότε μπορεί κανείς να αναμένη το είδος των αποτυχιών στη διανοητική ανάπτυξι, που τόσο συχνά και αδικαιολόγητα αποδίδονται σε γενετικούς παράγοντες.»
Ο Μόνταγκιου συμπεραίνει: «Δεν υπάρχει καμμιά απόδειξις ότι κάποιοι άνθρωποι είναι είτε βιολογικώς είτε διανοητικώς ανώτεροι ή κατώτεροι από άλλους ανθρώπους, καθ’ οιονδήποτε τρόπο.»
Ωστόσο, υπάρχει, απόδειξις ότι η διαφορά στη μέση βαθμολογία των Τεστ Νοημοσύνης ανάμεσα στις φυλές δεν οφείλεται στο ότι οι λευκοί κληρονομούν περισσότερη νοημοσύνη απ’ όση οι μαύροι;
Συμπεράσματα από τις Αποδείξεις
Δεν υπάρχει καμμιά απόδειξις ότι οι λευκοί κληρονομούν ή δεν κληρονομούν περισσότερη νοημοσύνη από τους μαύρους. Εκείνο που είναι φανερό, όμως, είναι ότι το περιβάλλον έχει μεγάλη επίδρασι στη διανοητική ανάπτυξι. Στο Ισραήλ, παραδείγματος χάριν, τα ορφανά παιδιά Ιουδαίων της Ανατολής που τοποθετούντο σε κοινότητες που ωνομάζοντο κιμπουτζίμ και ανετρέφοντο μαζικά, είχαν μεγαλύτερη βαθμολογία στα Τεστ Νοημοσύνης από παιδιά της ίδιας καταγωγής που ανετρέφοντο από τους γονείς τους. Επίσης, τα παιδιά Ινδιάνων της Αμερικής που ανετράφησαν σε οικογένειες λευκών, συχνά έχουν σημαντικά υψηλότερη βαθμολογία στα Τεστ Νοημοσύνης από τους αδελφούς και τις αδελφές των που ανατρέφονται σε περιοχές Ερυθροδέρμων. Ισχύει όμως το ίδιο και για τους μαύρους;
Μια πρόσφατη έρευνα σε μαύρα παιδιά που είχαν ανατραφή σε σπίτια λευκών, απεκάλυψε ότι ισχύει. Η έρευνα, η οποία περιέλαβε πάνω από εκατό οικογένειες λευκών που είχαν υιοθετήσει μαύρα παιδιά από μικρή ηλικία και τα ανέτρεφαν στα σπίτια τους, έδειξε ότι η βαθμολογία αυτών των παιδιών στα Τεστ Νοημοσύνης συνεκρίνετο ευνοϊκά με τη βαθμολογία των λευκών. «Γενικά,» γράφουν οι ερευνητές, «η έρευνά μας μάς εντυπωσίασε από τη δύναμι των παραγόντων του περιβάλλοντος. . . . Αν ένα διαφορετικό περιβάλλον μπορεί να κάνη τη βαθμολογία του Τεστ Νοημοσύνης των μαύρων παιδιών ν’ ανεβή από το 90 ή 95 στο 110 τότε οι απόψεις που διακρατούν οι γενετικοί αιτιοκρατικοί (ντετερμινιστές), δεν ισχύουν για το υπάρχον χάσμα στα Τεστ Νοημοσύνης μεταξύ μαύρων και λευκών.»
Το βάρος της επιστημονικής απόψεως, λοιπόν, φαίνεται να είναι ότι οι χαμηλότερες μέσες βαθμολογίες των μαύρων στα Τεστ Νοημοσύνης, μπορούν να εξηγηθούν, αν όχι πλήρως, σε μεγάλο βαθμό από τους παράγοντες του περιβάλλοντος. Ο Φρέντερικ Όσμπορν, του Συμβουλίου Πληθυσμού της Νέας Υόρκης, συνοψίζει στο βιβλίο Η Βιολογική και Κοινωνική Σημασία της Φυλής: «Μόνο ένα συμπέρασμα είναι δυνατό από τις μελέτες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Οι διαφορές στα τεστ νοημοσύνης μεταξύ των κυριωτέρων φυλών δεν είναι τόσο μεγάλες ώστε να μη μπορούν να εξηγηθούν από τις γνωστές διαφορές στο περιβάλλον τους. Σχετικά μ’ αυτό υπάρχει γενική επιστημονική συμφωνία.»
Είναι ενδιαφέρον το ότι, καθ’ όσον τους δίδονται ευκαιρίες, όλο και περισσότεροι μαύροι επιτυγχάνουν στους τομείς των επιχειρήσεων, της εκπαιδεύσεως, της ιατρικής και αλλού.
Ωστόσο, πρέπει να παραδεχθούμε ότι το ζήτημα της σχετικής νοημοσύνης των φυλών δεν μπορεί να καθορισθή οριστικά. Η απόδειξις είναι τώρα αστήρικτη και ανοικτή σε ποικίλες ερμηνείες, όπως παρατηρεί ένας συγγραφεύς: «Εκατό διαφορετικά συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν, και έχουν εξαχθή, από τον ίδιο όγκο αποδείξεως. Το συμπέρασμα που βγάζει κανείς εξαρτάται τόσον από το συναίσθημα όσο και από τη λογική.»
Τότε, λοιπόν, γιατί επικαλούνται το ζήτημα της βαθμολογίας στα Τεστ Νοημοσύνης, στην προσπάθεια ν’ αποδείξουν ότι οι μαύροι είναι λιγώτερο νοήμονες από τους λευκούς; Ο Στήβεν Ροζ, καθηγητής της βιολογίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Αγγλίας, εξηγεί γιατί το κάνουν αυτό μερικοί άνθρωποι: «Το ζήτημα της γενετικής βάσεως των φυλετικών ή ταξικών διαφορών στα Τεστ Νοημοσύνης . . . αποκτά σημασία μόνο στη φυλετική ή ταξική κοινωνία που προσπαθεί να δικαιολογήση ιδεολογικώς τις συνήθειες της διακρίσεως.»
Ως αποτέλεσμα της καταιγίδας αντιλογιών πάνω στην υποτιθέμενη χαμηλότερη κληρονομημένη νοημοσύνη των μαύρων, η Εθνική Ακαδημία Επιστημών διεκήρυξε: «Δεν υπάρχει καμμιά επιστημονική βάσις στη δήλωσι ότι υπάρχουν ή δεν υπάρχουν ουσιώδεις κληρονομικές διαφορές στη νοημοσύνη μεταξύ των Νέγρων και των Λευκών. Επειδή λείπει κάποιος απρόβλεπτος τώρα τρόπος εξισώσεως όλων των απόψεων του περιβάλλοντος, οι απαντήσεις σ’ αυτό το ερώτημα δύσκολα μπορούν να είναι κάτι περισσότερο από λογικές γνώμες.»
Ένα πράγμα, όμως, είναι βέβαιο και αυτό είναι ότι δεν υπάρχει σοβαρή βάσις για να θεωρούμε κατώτερους τους ανθρώπους μιας άλλης φυλής. Χωρίς να κάνη οποιαδήποτε διάκρισι ως προς τις φυλές, η Αγία Γραφή μ’ ένα υγιή τρόπο μας συνιστά ‘εν ταπεινοφροσύνη να θεωρούμεν αλλήλους υπερέχοντας εαυτών.’—Φιλιππ. 2:3.
Υπάρχουν, ωστόσο, επίμονες απόψεις που εμποδίζουν άτομα να εφαρμόσουν αυτή την ωραία Γραφική συμβουλή. Μια από τις πιο εξέχουσες απόψεις είναι ότι άτομα που ανήκουν σε άλλες φυλές έχουν μια δυσάρεστη σωματική οσμή.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 13]
«Αν βλέπατε τους πυγμαίους στο φυσικό τους περιβάλλον να κατασκευάζουν γέφυρες από ίνες και να διάγουν μια επιτυχημένη ζωή, ίσως να ρωτούσατε τι σημαίνει νοημοσύνη.»
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 15]
«Στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι μαύροι από ωρισμένα μέρη των βορείων Η.Π. είχαν μεγαλύτερη , βαθμολογία στα Τεστ Νοημοσύνης από τους λευκούς ωρισμένων περιοχών του Νότου.»
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 16]
«Οι διαφορές στα τεστ νοημοσύνης μεταξύ των κυριωτέρων φυλών δεν είναι τόσο μεγάλες ώστε να μη μπορούν να εξηγηθούν από τις γνωστές διαφορές στο περιβάλλον τους.»
[Εικόνα στη σελίδα 14]
Το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλώνουν τα παιδιά επηρεάζει τη διανοητική τους ανάπτυξι