Οι Νεαροί Ρωτούν . . .
Ενδιαφέρεται Πραγματικά για Μένα ο Θεός;
«ΑΠΛΩΣ νόμιζα ότι ήταν άδικο,» είπε η 24χρονη Λουίζα, καθώς αναπολούσε τα πρώτα παιδικά της χρόνια, στη διάρκεια των οποίων η μητέρα της αρρώστησε ξαφνικά και πέθανε. «Λυπόμουνα τον εαυτό μου. Γιατί να συμβεί σ’ εμένα; Γιατί οι άλλοι να έχουν μητέρες που να τους αγαπούν κι εγώ να μην έχω; Διερωτιόμουν: ‘Δεν ενδιαφέρεται για μένα ο Θεός;’»
Πολλοί νέοι άνθρωποι έχουν υποφέρει παρόμοιο ψυχικό πόνο. Όμως, πολύ περισσότεροι έχουν χάσει τον ένα γονέα, όχι λόγω θανάτου, αλλά από διαζύγιο, χωρισμό ή εγκατάλειψη. Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι τα δύο σε κάθε πέντε παιδιά που ζουν σήμερα, περνάνε μέρος της παιδικής ηλικίας τους χωρίς τον ένα από τους γονείς τους. Ακόμη κι αν δεν συμβαίνει αυτό μ’ εσάς, ασφαλώς βλέπετε ότι ο κόσμος μας είναι γεμάτος από αθλιότητα που προξενεί η αρρώστια, οι πόλεμοι, το έγκλημα, η κακομεταχείριση των παιδιών, η αδικία και η φτώχεια. Μερικές φορές, μήπως δεν φαίνεται σαν να έχει εξαφανιστεί η γνήσια αγάπη και η εμπιστοσύνη; Ακόμη και μερικοί που πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός ρωτάνε, ‘Ενδιαφέρεται πραγματικά για μένα;’
Αλλά πρώτα απ’ όλα, επειδή κανένας άνθρωπος δεν είδε ποτέ τον Θεό, πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι υπάρχει;
Απόδειξη ενός Σχεδιαστή που Ενδιαφέρεται
Μπορούμε να δούμε την ύπαρξη και τη φροντίδα του στον τρόπο που έχουν σχεδιαστεί τα σώματά μας. Για παράδειγμα, κοιτάξτε καλά τα χέρια σας. Βλέπετε πόσο εύκολα μπορείτε να κρατήσετε το περιοδικό αυτό και να το ξεφυλλίσετε; Κάθε μέρα χρησιμοποιείτε τα χέρια σας για να εκτελέσετε πάνω από 1.000 λειτουργίες! Το χέρι σας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να στρίψει, να κάμψει, να ωθήσει, να ξεριζώσει ή να αρπάξει σταθερά. Ένας μεγάλος άντρας μπορεί ν’ ασκήσει πίεση 68 κιλών (150 πάουντς) με το δεξί του χέρι. Αλλά κάτι άλλο κάνει τα χέρια μας μοναδικά.
Ξέρατε ότι μόνο τα ανθρώπινα χέρια—τα χέρια σας—μπορούν να κάνουν δουλειά ακριβείας όπως να περάσουν την κλωστή σε μια βελόνα ή να γράψουν με μολύβι; Ναι, μόνο το ανθρώπινο χέρι είναι σχεδιασμένο μ’ έναν αντίχειρα που μπορεί να αγγίξει την άκρη του δακτύλου που είναι μετά απ’ αυτόν. Η ικανότητα αυτή σας δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιείτε επιδέξια το πινέλο ενός ζωγράφου, το μαχαίρι του ξυλογλύπτη ή τον λογαριθμικό κανόνα του μαθηματικού. Δεν είναι αυτή η ικανότητα απόδειξη της υπάρξεως ενός Σχεδιαστή που θέλει να μπορούμε να εκδηλώνουμε τις ιδέες της δημιουργικής μας διάνοιας; Πόσο αποθαρρυντικό θα ήταν αν το μυαλό μας μπορούσε να συλλάβει τα θαυμάσια έργα τέχνης, αλλά τα χέρια μας δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το λεπτό πινέλο του ζωγράφου! Έχετε ποτέ προσπαθήσει να χρησιμοποιήσετε το πινέλο ενός ζωγράφου ή ένα μολύβι, κρατώντας το χωρίς τον αντίχειρα σας;
Λόγω της ευκαμψίας του και της καταπληκτικής ικανότητάς του, το ανθρώπινο χέρι έχει χαρακτηριστεί σαν το «όργανο των οργάνων». Σας φαίνεται λογικό ότι ένα τέτοιο έξοχα σχεδιασμένο όργανο ήρθε από τυφλή σύμπτωση ή τυχαία; Πρόσφατα, πολύ επιδέξιοι μηχανικοί δημιούργησαν ένα ηλεκτρικό τεχνητό χέρι, το οποίο λειτουργεί από τους μικροσκοπικούς παλμούς των μυών στο μέρος του χεριού που έχει απομείνει. Μιμείται μερικές από τις κινήσεις του φυσικού χεριού. Αυτό δεν ήταν μικρό έργο! Πολλά χρήματα, χρόνος και πολύπλοκη τεχνολογία απαιτήθηκαν για να δημιουργηθεί αυτό, καθώς επίσης και άλλα υποκατάστατα μέρη του σώματος. Πολλά μέρη του σώματος έχουν αντιγραφεί από μια σχετικά νέα επιστήμη, που ονομάζεται βιονική, και χρησιμοποιεί την πολύ ανεπτυγμένη επιστήμη των υπολογιστών. Όμως, ένας δημοσιογράφος της βιοϊατρικής δήλωσε στο περιοδικό Σάιενς Ντάιτζεστ: «Στο μέγεθος, την αποτελεσματικότητα, την πολυπλοκότητα και την ποικιλία των λειτουργιών, δεν υπάρχει καμιά σύγκριση ανάμεσα στο καλύτερο τεχνητό μηχάνημα και το φυσικό όργανο.»
«Καμιά σύγκριση!» Απλώς σκεφθείτε, αν η καλύτερη σύγχρονη τεχνολογία του ανθρώπινου γένους δεν μπορεί να παραγάγει ένα συνθετικό μέρος του σώματος που να μπορεί να φτάσει, τη δυνατότητα του οργάνου με το οποίο γεννηθήκαμε, δεν σας φαίνεται ότι το αρχικό πρέπει να είναι το προϊόν ενός Σχεδιαστή που έχει περισσότερη σοφία από την ανθρώπινη;
Άλλα χαρακτηριστικά του σώματός μας παρέχουν επίσης απόδειξη της υπάρξεως ενός Σχεδιαστή που ενδιαφέρεται. Για παράδειγμα, θυμάστε την τελευταία φορά που είδατε το ουράνιο τόξο, ένα ηλιοβασίλεμα ή ένα λουλούδι: Θα τα απολαμβάνατε τόσο πολύ αν η όρασή σας περιοριζόταν μόνο στις αποχρώσεις του μαύρου και του άσπρου, όπως συμβαίνει με μερικά ζώα; Επίσης, λάβετε υπ’ όψη πώς η αίσθηση της γεύσεως που έχετε προσθέτει χαρά. Φαντασθείτε να μη μπορούσατε να πείτε τη διαφορά ανάμεσα στο αγαπημένο σας γλυκό και τα λαχανικά! Όμως θα μπορούσατε να ζήσετε χωρίς να βλέπετε τα χρώματα, θα μπορούσατε να τραφείτε καλά χωρίς να γευθείτε το άρωμα της τροφής. Αλλά δεν δείχνει αυτό ότι ο Πλάστης μας ενδιαφέρεται; Θέλει ν’ απολαμβάνουμε τη ζωή, όχι απλώς να υπάρχουμε.
Μπορούμε επίσης να διακρίνουμε ότι ο Θεός έχει τρυφερά αισθήματα, όταν βλέπουμε μερικές από τις ιδιότητες που εμφύτευσε σε διάφορα ζώα.
Ένας Θεός με Τρυφερά Αισθήματα
Έχετε ποτέ παρατηρήσει τα γατάκια να μαλλιοτραβιούνται παιχνιδιάρικα μεταξύ τους και να κυνηγούν το κάθε τι, από ένα κουβάρι μαλλί μέχρι την ίδια την ουρά τους; Ή, ίσως να έχετε δει ή διαβάσει για τα ζωάκια ενυδρίδες, που γλιστράνε σε τσουλήθρες που κατασκευάζουν τα ίδια από λάσπη και πέφτουν με παφλασμό μέσα στις λιμνούλες. Πιθανόν, σ’ ένα ζωολογικό κήπο να ξεκαρδιστήκατε βλέποντας τις μαϊμούδες να παίζουν την κωμωδία τους. Αλλά, ποιος αλήθεια δίδαξε αυτό το χιούμορ στους μικρούς αυτούς «κωμικούς»; Κανένας. Είναι ένα ένστικτο με το οποίο γεννήθηκαν.
Το ίδιο αληθεύει για την αγάπη που δείχνει μια μητέρα για το μωρό της. Ασφαλώς, ο Δημιουργός των πλασμάτων αυτών πρέπει να έχει ο ίδιος τρυφερά αισθήματα, περιλαμβανομένης και της αισθήσεως του χιούμορ. Πρέπει να είναι, όπως τον χαρακτηρίζει η Βίβλος, ‘μακάριος Θεός.’ Πρέπει να ενδιαφέρεται ειλικρινά για τον καθένα μας.—1 Τιμόθεον 1:11.
«Αλλά αν όλ’ αυτά είναι αλήθεια,» είπε κλαίγοντας η νεαρή Λουίζα, αυτή που αναφέρθηκε στην αρχή, «γιατί άφησε τη μητέρα μου να πεθάνει;» Και γιατί να σταματήσουμε εκεί; Γιατί πρέπει οποιαδήποτε μητέρα να πεθαίνει; Σκεφθείτε τα αναρίθμητα θύματα της βίας και της αρρώστιας. Σκεφθείτε τα αβοήθητα παιδιά τους. Ναι, γιατί ο κόσμος είναι γεμάτος παθήματα;
Βέβαια, κάποιος αρκετά δυνατός για να δημιουργήσει το απέραντο σύμπαν μας θα μπορούσε να σταματήσει τα παθήματα στη γη. Επειδή υπάρχουν πολλές αποδείξεις που δείχνουν ότι ο Θεός ενδιαφέρεται, τότε πρέπει να έχει μερικούς πολύ σπουδαίους λόγους για να επιτρέπει τις θλιβερές αυτές συνθήκες. Ναι, αρκετά χρόνια αφότου πέθανε η μητέρα της, η Λουίζα είδε στη ζωή της αποδείξεις ότι ο Θεός ενδιαφερόταν γι’ αυτή. Βρήκε ικανοποιητικές απαντήσεις στα ερωτήματα που βασάνιζαν την καρδιά της. Στο επόμενο τεύχος του Ξύπνα! θα εξεταστούν οι απαντήσεις αυτές. Αλλά διαπίστωσε ακόμα περισσότερα—και τη στιγμή ακριβώς που τα χρειαζόταν περισσότερο.
«Είχα φτάσει στο σημείο να είμαι έτοιμη ν’ αυτοκτονήσω από τη θλίψη μου, το κενό και την έλλειψη αγάπης που αισθανόμουν», ομολόγησε η νεαρή αυτή γυναίκα. Μετά το θάνατο της μητέρας της, πηγαινοερχόταν από τη μια θετή οικογένεια στην άλλη και είχε νοιώσει λίγη στοργή. «Αλλά, στον κατάλληλο καιρό, κατάλαβα ότι ο Θεός ενδιαφερόταν για μένα και αισθανόταν τη θλίψη μου. Είμαι βέβαιη ότι αυτός κατηύθυνε τις περιστάσεις της ζωής μου έτσι ώστε να έρθω σ’ επαφή με μερικούς Μάρτυρες του Ιεχωβά. Βρήκα πραγματική αγάπη στις εκκλησίες τους. Τα άτομα αυτά ενδιαφέρθηκαν γνήσια για μένα. Αλήθεια, βρήκα ένα πλήθος από ‘μητέρες, πατέρες, αδελφές και αδελφούς—ναι, ακόμη και σπίτια,’ όπως ακριβώς προφήτευσε ο Ιησούς στη Βίβλο. Είδα πώς απάντησε ο Θεός στις προσευχές μου για βοήθεια ν’ ανταπεξέλθω το πρόβλημά μου. Έμαθα λοιπόν ότι ο Θεός πράγματι ενδιαφέρεται για μένα.»—Μάρκος 10:29, 30.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 18]
Ο διάσημος επιστήμονας Ισαάκ Νεύτων, αφού μελέτησε το σχέδιο του ανθρώπινου αντίχειρα, έγραψε. «Ελλείψει οποιασδήποτε άλλης αποδείξεως, ο αντίχειρας και μόνο θα μ’ έπειθε για την ύπαρξη του Θεού.» Γιατί το είπε αυτό;
[Εικόνες στη σελίδα 17]
Το σώμα μας σχεδιάστηκε έτσι ώστε να μπορούμε όχι μόνο να ζούμε αλλά και ν’ απολαμβάνουμε τη ζωή. Τα μάτια μας βλέπουν όλα τα χρώματα, όχι μόνο το μαύρο και το άσπρο. Η αίσθηση της γεύσεως προσθέτει στη χαρά του φαγητού. Τα χέρια μας μπορούν να κάνουν δουλειά ακριβείας. Όλ’ αυτά αποτελούν απόδειξη για την ύπαρξη ενός Σχεδιαστή που ενδιαφέρεται για μας
Ο Δημιουργός, ο οποίος ενστάλαξε παιχνιδιάρικες ιδιότητες μέσα στα ζώα, καθώς επίσης εμφύτεψε και την αγάπη στη μητέρα για το θηλάζον βρέφος της, πρέπει ο ίδιος να έχει τρυφερά αισθήματα
Αν οι τεχνητές αυτές απομιμήσεις χρειάστηκαν υψηλή τεχνολογία και ικανότητα σχεδίου, θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι τα πρωτότυπα δεν έχουν έναν πολύ πιο επιδέξιο Σχεδιαστή;