Ματιές στον Κόσμο
Καθολική Κρίση
«Η Καθολική εκκλησία αντιμετωπίζει τώρα μια αυξανόμενη κρίση μέσα στις τάξεις της, καθώς οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ιερείς συνταξιοδοτούνται, ένας ανησυχητικός αριθμός από τους νεότερους παραιτούνται και ο αριθμός των νεοσύλλεκτων ιερέων είναι ο χαμηλότερος όλων των εποχών», αναφέρει η εφημερίδα Δε Γουόλ Στριτ Τζέρναλ (The Wall Street Journal). «Πολλοί από τους ιερείς που παραμένουν εκφράζουν πικρά παράπονα ότι έχουν υπερβολικό φόρτο εργασίας και ότι νιώθουν μοναξιά». Τα τελευταία 30 χρόνια, οι ιερείς που εκπαιδεύονται στις ιερατικές σχολές έχουν μειωθεί κατά 89 τοις εκατό, δηλαδή, από 40.000 το 1960 σε λιγότερους από 4.500 σήμερα. Ήδη, πολλές ενορίες μοιράζονται «έναν ιερέα που ταξιδεύει καθημερινά, δαπανώντας έτσι περισσότερο χρόνο στο τιμόνι παρά στην Αγία Τράπεζα». Αυτό είναι ένα πρόβλημα «του Καθολικισμού και μόνο», δηλώνει το άρθρο, και αποτελεί αντανάκλαση της «αντιδημοτικότητας της εκκλησιαστικής απαίτησης για αγαμία». Ο καθηγητής Ρίτσαρντ Μακ Μπράιεν, του Πανεπιστημίου της Νοτρ Νταμ, λέει: «Αυτοί καθιστούν έναν κανόνα—έναν ανθρωποποίητο κανόνα—πιο σημαντικό κι από τη Θεία Ευχαριστία». Τα σχέδια για τη στρατολόγηση νέων ατόμων στην ιεροσύνη δεν είχαν ιδιαίτερη επιτυχία, και εκφράζονται φόβοι ότι η κρίση κάνει την εκκλησία να χαλαρώσει τις αρχές της σχετικά με το ποιοι μπορούν να γίνουν ιερείς, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να δέχεται πολλά άτομα που είναι «εσωστρεφείς . . . άρρωστες προσωπικότητες», όπως το εξέφρασε ένας Καθολικός επίτροπος.
Θαμμένα Πυρομαχικά
«Ακόμα βρίσκουμε μπάλες κανονιών από το Γαλλοπρωσικό Πόλεμο του 1870 που δεν έχουν εκραγεί. Υπάρχουν λίμνες γεμάτες τοξικές χειροβομβίδες από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πολύ συχνά κάποιος αγρότης περνάει με το τρακτέρ του πάνω από μια αντιαρματική νάρκη που έχει μείνει από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μπαμ! . . . αυτό ήταν. Αυτά τα πράγματα βρίσκονται παντού». Έτσι ισχυρίζεται ο Κρίστιαν Γκαμπάρντος, αρχηγός μιας ομάδας ντεμινέρ—Γάλλων επαγγελματιών που είναι ειδικευμένοι στην εξουδετέρωση βομβών. Από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κι έπειτα, «έχουν βγάλει από το έδαφος 16 εκατομμύρια κάλυκες πυροβόλων όπλων, 490.000 βόμβες και 600.000 ανθυποβρυχιακές νάρκες», αναφέρει η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times). «Περισσότερα από οχτώ εκατομμύρια στρέμματα αγροτικής γης έχουν καθαριστεί, αλλά εκατομμύρια στρέμματα παραμένουν περιφραγμένα, γεμάτα πυρομαχικά και πλαισιωμένα με αφίσες που προειδοποιούν: ‘Μην Αγγίζετε. Σκοτώνει!’» Πάνω από 600 ντεμινέρ έχουν χάσει τη ζωή τους. Οι εργάτες που σκάβουν μια νέα δίοδο έξω από το Παρίσι για τη γαλλική υπερταχεία αμαξοστοιχία φέρνουν κάθε μέρα στην επιφάνεια δυο τόνους νάρκες, βλήματα πυροβόλων και οβίδες υπερίτη από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που αποτελούν «υπολείμματα από εκατοντάδες χώρους συγκέντρωσης πυρομαχικών οι οποίοι έμειναν από τις μάχες στις πύλες της πόλης».
51.260 Δολάρια για Κάθε Ενυδρίδα
Μετά την τραγική διαρροή πετρελαίου το 1989 από το Έξον Βαλντέζ, η εταιρία Έξον διέθεσε 18,3 εκατομμύρια δολάρια (περ. 2,75 δισ. δρχ.) για να πιαστούν και να τύχουν φροντίδας 357 ενυδρίδες που προσβλήθηκαν από το πετρέλαιο. Παρά τις εκτεταμένες προσπάθειες για να τις σώσουν, πάνω από το ένα τρίτο πέθαναν. Από τις 225 που επέζησαν, τις περισσότερες τις μετέφεραν πίσω στο φυσικό τους περιβάλλον και τις υπόλοιπες τις έβαλαν σε ενυδρεία. «Οι υδροβιολόγοι υπολόγισαν ότι η θεραπεία κάθε ενυδρίδας που διασώθηκε κόστισε 51.260 δολάρια (περ. 7,7 εκατ. δρχ.)», λέει ένα δημοσίευμα στην εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς (New York Times), «αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η γνώση που αποκτήθηκε απ’ αυτό το πρόγραμμα θα βοηθήσει στη διάσωση μελλοντικών θυμάτων από παρόμοια δυστυχήματα». Μια σημαντική διαπίστωση ήταν ότι το αργό πετρέλαιο είναι πολύ πιο τοξικό για τα ζώα απ’ ό,τι πίστευαν γενικά. Σημειώθηκε ότι το πρόγραμμα αποτελούσε «κυρίως ανθρωπιστική προσπάθεια», εφόσον οι θαλάσσιες ενυδρίδες δεν είναι είδος που απειλείται με εξαφάνιση και «σημαντικός αριθμός αυτών των ζώων που ήταν στο στενό ξέφυγαν τη θανάσιμη προσβολή από το πετρέλαιο». Λέχθηκε ότι υπεύθυνοι της Έξον παραδέχτηκαν πως «οι ετοιμοθάνατες, διαποτισμένες με πετρέλαιο ενυδρίδες ήταν ιδιαίτερα επιζήμιες για την εικόνα της εταιρίας».
Μοντέρνα Αλλά Ανόητη
«Τα μπλουζάκια που έχουν επιγραφές μπορεί να είναι πολύ της μόδας στις μέρες μας», αναφέρει το περιοδικό Η Ινδία Σήμερα (India Today). Ωστόσο, μια νεαρή γυναίκα στην Καλκούτα διαπίστωσε πως το να προσπαθείς να είσαι μοντέρνος μ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να παρουσιάσει σοβαρά μειονεκτήματα. Καθώς πήγαινε βόλτα, «ντυμένη μ’ ένα μοντέρνο φαρδύ παντελόνι κι ένα εντυπωσιακό μπλουζάκι», αντιλήφθηκε μερικούς Κινέζους νεαρούς οι οποίοι την έδειχναν και γελούσαν υστερικά. Όταν τους ρώτησε γιατί γελούσαν, της απάντησαν ότι η επιγραφή στο μπλουζάκι της ήταν ένα μήνυμα στην κινεζική που έλεγε: «Είμαι ένας φαλακρός μπαμπουίνος με κεφάλι σαν καρύδα. Και όποιος μπορεί να το διαβάσει αυτό πρέπει να με περιγελάσει, γιατί είμαι εντελώς ανόητη που έχω πάνω μου μια επιγραφή σε μια γλώσσα που δεν μπορώ ούτε να διαβάσω ούτε να γράψω».
Οδηγοί, Δώστε Προσοχή
Τα αυτοκίνητα που προσπαθούν να παραβγούν με τα τρένα στις διαβάσεις αποτελούν τον κανόνα σχεδόν σε κάθε ταξίδι, λένε οι μηχανοδηγοί. Οι στατιστικές φαίνεται πως το επιβεβαιώνουν αυτό. Το 1989, στις Ηνωμένες Πολιτείες, συνέβηκαν 5.766 συγκρούσεις σε ισόπεδες διαβάσεις, που είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο 798 ανθρώπων και τον τραυματισμό 2.588. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι οδηγοί των αυτοκινήτων αδιαφορούσαν για τους φράχτες και τους φωτεινούς σηματοδότες οι οποίοι ειδοποιούν για το τρένο που έρχεται. Γιατί προσπαθούν οι οδηγοί να παραβγούν με τα τρένα στις διαβάσεις; Πολύ πιθανόν επειδή αναμένουν πως το τρένο θα συμπεριφερθεί σαν αυτοκίνητο, λένε οι αρμόδιοι. Αλλά δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Η μηχανή και μόνο μιας μέσης εμπορικής αμαξοστοιχίας ζυγίζει πάνω από 160 τόνους. Όταν ταξιδεύει με 80 χιλιόμετρα την ώρα, χρειάζεται πάνω από ενάμισι χιλιόμετρο για να σταματήσει το τρένο από τη στιγμή που θα ενεργοποιηθούν τα φρένα. Και οι οδηγοί αυτοκινήτων οφείλουν να θυμούνται το εξής: Το τρένο βγαίνει πάντα νικητής.
Πατέρες που Καπνίζουν
Η βλάβη που μπορεί να προξενήσει στο αγέννητο παιδί της μια μητέρα που καπνίζει είναι πολύ γνωστή. Αλλά τι θα πούμε για τους πατέρες που καπνίζουν; «Ο πατέρας που καπνίζει», προειδοποιεί το Νοτιοαφρικανικό Ιατρικό Περιοδικό (South African Medical Journal), «πρέπει να αποδεχθεί ίση ευθύνη για τις συνέπειες, αν η μητέρα εξακολουθεί να καπνίζει στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η μητέρα χρειάζεται την υποστήριξη του συζύγου της για να σταματήσει το κάπνισμα και, ασφαλώς, το έμβρυο δεν είναι απρόσβλητο από την επίδραση του καπνού των τσιγάρων που καπνίζει ο πατέρας». Το ίδιο περιοδικό προειδοποιεί, επίσης, για τη βλάβη που προκαλεί το παθητικό κάπνισμα μετά τη γέννηση του παιδιού. Τα παιδιά που είναι εκτεθειμένα στον καπνό των τσιγάρων μέσα στο σπίτι τους «απουσιάζουν από το σχολείο για λόγους υγείας» πολύ περισσότερο από το κανονικό και «έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν και τα ίδια καπνιστές».
Ηλεκτρονικές Βρισιές
Το ονομάζουν Τελευταία Λέξη. Είναι ένα κουτί προγραμματισμένης ηλεκτρονικής ομιλίας, σε μέγεθος τσέπης, που μοιάζει με βομβητή. Σχεδιάστηκε για να μιλάει εκ μέρους των ανθρώπων που είναι πολύ συνεσταλμένοι για να πουν οι ίδιοι προσβλητικά λόγια. Όταν ενεργοποιηθεί, εκτοξεύει χυδαίες βρισιές τη μια μετά την άλλη. «Είναι το πιο δημοφιλές είδος που είχαμε ποτέ», είπε ένας καταστηματάρχης. «Είναι λυπηρό, αλλά τέτοια πράγματα θέλουν οι άνθρωποι». Αρχικά κυκλοφόρησε σε δυο τύπους. Ο πιο ήπιος, ο οποίος έλεγε πράγματα όπως «άντε χάσου» και «είσαι ηλίθιος», απέτυχε εμπορικά.
Εμπόριο Ανθρώπινων Ανταλλακτικών στην Ινδία
«Η Ινδία κατέχει τώρα την αμφισβητήσιμη τιμητική διάκριση ότι έχει πιθανώς το μεγαλύτερο αριθμό μοσχευμάτων νεφρών που λαμβάνονται από ζωντανούς δωρητές οι οποίοι δεν έχουν σχέση με τους ασθενείς», δηλώνει το περιοδικό Η Ινδία Σήμερα (India Today). Έχει υπολογιστεί ότι 2.000 και πλέον νεφρά από ζωντανούς δωρητές πουλιούνται τώρα στη χώρα, κάθε χρόνο. Πίσω από τις περισσότερες πωλήσεις κρύβονται χρέη και φτώχεια. «Βρισκόμασταν σε απόγνωση, και η μόνη λύση που υπήρχε εκτός απ’ αυτήν ήταν να γίνω λαθρέμπορος οινοπνευματωδών ποτών ή τοπικός ντάντα μπλεγμένος στο έγκλημα», εξήγησε ο πατέρας τριών παιδιών. Τόσο αυτός όσο και η σύζυγός του πούλησαν το ένα τους νεφρό. «Διαλέξαμε τον τίμιο δρόμο», είπε ο ίδιος. Με τις τόσο υψηλές τιμές που ισχύουν για τα μέρη του σώματος, έχει επίσης αυξηθεί η πώληση κερατοειδών χιτώνων και δέρματος από ζωντανούς δωρητές. «Η εμπορική διακίνηση των ανθρώπινων οργάνων αποτελεί το μεγαλύτερο ηθικό ζήτημα της ιατρικής σ’ αυτή τη χώρα», δήλωσε ένας διακεκριμένος γιατρός.
Η Αίγυπτος Ανακαλύπτει Νερό
Απ’ όλες τις χώρες που επηρεάζονται από έλλειψη νερού, η Αίγυπτος ξεχωρίζει. Ο ποταμός Νείλος, η μόνη της μεγάλη πηγή νερού, υπόκειται στις αυξανόμενες απαιτήσεις άλλων χωρών που βρίσκονται πιο κοντά στις πηγές του. Επίσης, ο πληθυσμός της Αιγύπτου, που τώρα είναι 55 εκατομμύρια, αυξάνει με ρυθμό 1 εκατομμύριο ανά εννιά μήνες. Ήδη, η χώρα αυτή είναι αναγκασμένη να εισάγει το 65 τοις εκατό από τις προμήθειες τροφίμων της. Τώρα, όμως, η τηλεανίχνευση μέσω δορυφόρου έχει αποκαλύψει τεράστια, άγνωστα μέχρι τώρα, υπόγεια αποθέματα νερού κάτω από τη Δυτική Έρημο της Αιγύπτου. «Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα αποθέματα αυτά μπορεί να περιέχουν περισσότερο υπόγειο νερό απ’ ό,τι πιστευόταν ότι υπάρχει για ολόκληρη την Αφρική», δηλώνει το περιοδικό Ανασκόπηση του Παγκόσμιου Τύπου (World Press Review). «Μια δοκιμαστική γεώτρηση έδειξε ότι σε μια και μόνο πηγή υπάρχει αρκετό νερό ‘για την καλλιέργεια 800.000 στρεμμάτων επί 200 χρόνια’, λέει ο Δρ Φαρούκ αλ-Μπαζ, ο Αιγύπτιος διευθυντής του Κέντρου Τηλεανίχνευσης του Πανεπιστημίου της Βοστόνης».
Όχι πια Χωρισμένη Ευρώπη!
Τρία χρόνια κράτησε το σκάψιμο κάτω από το κανάλι που χωρίζει τη Βρετανία από τη Γαλλία. Τελικά, στις 30 Οκτωβρίου 1990, οι δυο πλευρές συναντήθηκαν όταν η γεωτρητική μηχανή των Γάλλων διαπέρασε τον ασβεστόλιθο αποκαλύπτοντας το άνοιγμα που είχε διορύξει η βρετανική πλευρά. Οι δορυφορικές φωτογραφίες μαζί με τα συστήματα ακτίνων λέιζερ οδήγησαν τις ομάδες των μηχανικών τόσο καλά, ώστε τα δυο τμήματα παρέκκλιναν μόνο 50 εκατοστά σε μια σήραγγα μήκους 50 χιλιομέτρων, αναφέρει η εφημερίδα Δε Τάιμς (The Times) του Λονδίνου. Η συγκεκριμένη διόρυξη έλαβε χώρα την 1η Δεκεμβρίου, όταν θρυμματίστηκαν και τα τελευταία μέτρα ασβεστόλιθου, δημιουργώντας έτσι ένα αρκετά μεγάλο άνοιγμα το οποίο επέτρεψε στους εργάτες κι από τις δυο πλευρές να περάσουν και να σφίξουν τα χέρια. Οι εργασίες τώρα συνεχίζονται ώστε να ολοκληρωθεί αυτή η υπηρεσιακή σήραγγα, καθώς και οι δυο κύριες σιδηροδρομικές σήραγγες που διέρχονται κατά μήκος των δυο πλευρών της.
«Γλυκιά Εκδίκηση»
Το πρόβλημα: πώς να εμποδίσετε τις διάφορες ομάδες εφήβων να περιφέρονται άσκοπα στα καταστήματα και να τρομοκρατούν τους άλλους πελάτες. Η λύση: τοποθετήστε έξω από το κατάστημα μεγάφωνα από τα οποία θα ακούγεται μουσική που δεν την αντέχουν. Τουλάχιστον αυτή είναι η λύση που βρήκαν μερικά καταστήματα της φίρμας 7-Ιλέβεν στις βορειοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες και στο δυτικό Καναδά, και μέχρι τώρα τα αποτελέσματα είναι περίφημα. Η μουσική; Προγραμματισμένη μουσική που παίζεται από ορχήστρες όπως αυτή του Μαντοβάνι και του Ρέι Κόνιφ. «Είναι ακριβώς το είδος της μουσικής που σιχαίνονται τα παιδιά, όπως, για παράδειγμα, το ‘Μουν Ρίβερ’», αναφέρει ένας επόπτης καταστήματος. Αναμένεται ότι και άλλα καταστήματα θα ακολουθήσουν αυτή τη μέθοδο. Το περιοδικό Τάιμ (Time) λέει: «Όσοι δέχτηκαν επιθέσεις από τα διάφορα φόβητρα των εφήβων θα θεωρούν αυτή τη μέθοδο ως γλυκιά εκδίκηση».