Η Άποψη της Αγίας Γραφής
Πρέπει να Κατηγορούμε τον Σατανά για τις Αμαρτίες Μας;
ΓΙΑ την πρώτη αμαρτία του ανθρώπου κατηγορήθηκε ως υπαίτιος ο Σατανάς. «Το φίδι—αυτό με απάτησε και έφαγα», είπε η Εύα. (Γένεση 3:13) Από τότε, «το αρχικό φίδι, εκείνος που αποκαλείται Διάβολος και Σατανάς» εξακολουθεί να μαίνεται κατά της ανθρωπότητας, “τυφλώνοντας τις διάνοιες” των ανθρώπων και “παροδηγώντας ολόκληρη την κατοικημένη γη”. (Αποκάλυψη 12:9· 2 Κορινθίους 4:4) Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να διαφύγει από την πίεση που ασκεί, αλλά μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αντισταθούμε στην επιρροή του; Και όταν αμαρτάνουμε, μήπως πάντα φταίει αυτός;
Η Αγία Γραφή εξηγεί ότι ο Σατανάς όντως εξαπάτησε την Εύα. (1 Τιμόθεο 2:14) Αυτή απατήθηκε ώστε να πιστέψει ότι, αν παραβίαζε την εντολή του Θεού, θα μπορούσε να αποκτήσει ενόραση και ανεξαρτησία σαν εκείνη του Θεού. (Γένεση 3:4, 5) Με αυτή την εντύπωση κατά νου, αμάρτησε. Εντούτοις, ο Θεός θεώρησε εκείνη υπεύθυνη και την καταδίκασε σε θάνατο. Γιατί; Επειδή, αν και ο Σατανάς είπε ψέματα, εκείνη εξακολουθούσε να γνωρίζει πλήρως την εντολή του Θεού. Δεν την εξανάγκασε κανένας να παρακούσει· αντίθετα, εκείνη εξακολουθούσε να ελέγχει τις πράξεις της και ήταν πλήρως ικανή να αντισταθεί στην επιρροή του Σατανά.
Αντισταθείτε στον Διάβολο
Εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να αντισταθούμε στον Διάβολο. Στο εδάφιο Εφεσίους 6:12 μας λέγεται ότι «διεξάγουμε πάλη» ενάντια στις «πονηρές πνευματικές δυνάμεις στους ουράνιους τόπους». Προφανώς, λοιπόν, ο Θεός αναμένει από εμάς να καταπολεμούμε την επιρροή του Σατανά. Αλλά πώς μπορεί να αγωνιστεί ένας άνθρωπος ενάντια στην υπερανθρώπινη δύναμη του Σατανά και των δαιμόνων του; Μήπως μας έχει ζητηθεί να διεξάγουμε μια άνιση μάχη που είναι σίγουρα χαμένη; Όχι, επειδή ο Θεός δεν μας λέει να πολεμήσουμε τον Διάβολο βασιζόμενοι στη δική μας δύναμη. Ο Ιεχωβά μάς δίνει διάφορα μέσα με τα οποία μπορούμε να αντισταθούμε στους δελεασμούς του Διαβόλου και να βγούμε νικητές. Η Αγία Γραφή μάς λέει ποιος είναι ο Διάβολος, πώς ενεργεί και πώς μπορούμε να προστατευτούμε.—Ιωάννης 8:44· 2 Κορινθίους 2:11· 11:14.
Πώς να “Εναντιωθούμε στον Διάβολο”
Οι Γραφές συστήνουν δύο βήματα για να αντισταθούμε στον Διάβολο. Μας δίνεται η νουθεσία: «Υποταχθείτε, λοιπόν, στον Θεό· αλλά εναντιωθείτε στον Διάβολο, και θα φύγει από εσάς». (Ιακώβου 4:7) Το πρώτο βήμα, δηλαδή το να υποταχθούμε στον Θεό, περιλαμβάνει την υπακοή στις εντολές του. Το να έχουμε διαρκώς στο νου μας την ύπαρξη του Θεού, την αγαθότητά του, τη φοβερή δύναμη και την εξουσία του καθώς και τις υψηλές αρχές του θα μας δώσει τη δύναμη να εναντιωθούμε στον Σατανά. Η επίμονη προσευχή στον Θεό είναι επίσης ζωτική.—Εφεσίους 6:18.
Εξετάστε την περίπτωση κατά την οποία ο Ιησούς πειράστηκε από τον Διάβολο. Το ότι έφερνε στη μνήμη του και παρέθετε διάφορες εντολές από τον Θεό σίγουρα βοήθησε τον Ιησού να αντισταθεί. Όταν απέτυχε να δελεάσει τον Ιησού ώστε να αμαρτήσει, ο Σατανάς τον άφησε. Έπειτα από αυτή τη δοκιμασία, ο Ιεχωβά, μέσω των αγγέλων του, ενίσχυσε περισσότερο τον Ιησού. (Ματθαίος 4:1-11) Έτσι, ο Ιησούς μπορούσε να ενθαρρύνει με πεποίθηση τους μαθητές του να ζητούν από τον Θεό να “τους ελευθερώσει από τον πονηρό”.—Ματθαίος 6:13.
Το ότι ο Θεός μάς ελευθερώνει δεν σημαίνει πως θέτει κάποια προστατευτική ασπίδα γύρω μας. Αντίθετα, μας λέει να επιδιώκουμε θεοσεβείς ιδιότητες, όπως την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, την ειρήνη και την πίστη. Αυτές οι ιδιότητες ενεργούν ως «πανοπλία», δίνοντάς μας τη δυνατότητα να “μείνουμε σταθεροί ενάντια στις μηχανορραφίες του Διαβόλου”. (Εφεσίους 6:11, 13-18) Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού είναι δυνατόν να ματαιώσουμε τους πειρασμούς του Διαβόλου.
Το δεύτερο βήμα το οποίο συστήνεται στο εδάφιο Ιακώβου 4:7 είναι να “εναντιωθούμε στον Διάβολο”. Αυτό περιλαμβάνει αποφασιστική δράση, φυγή από την επιβλαβή επιρροή του. Πρέπει να αποφεύγουμε να εκθέτουμε τον εαυτό μας στην απατηλή δύναμή του και να απορρίπτουμε τις υλιστικές και ανήθικες φιλοσοφίες οι οποίες κυριαρχούν τόσο πολύ στον κόσμο σήμερα. Αυτού του είδους η εναντίωση στον Διάβολο σε συνδυασμό με μια ζωή αφιερωμένη στο να ευαρεστούμε τον Θεό είναι πολύτιμη στον αγώνα μας εναντίον του Σατανά. Είναι όμως όλες οι αμαρτίες άμεσο αποτέλεσμα της επιρροής του Διαβόλου;
Ο Εσωτερικός μας Πόλεμος
Ο Βιβλικός συγγραφέας Ιάκωβος εξηγεί: «Ο καθένας δοκιμάζεται με το να ελκύεται και να δελεάζεται από την ίδια του την επιθυμία. Έπειτα η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία». (Ιακώβου 1:14, 15) Δυστυχώς, δεν μπορούμε να υπερνικήσουμε εντελώς την κληρονομημένη αδυναμία και ατέλεια. (Ρωμαίους 5:12) «Δεν υπάρχει άνθρωπος δίκαιος στη γη που να κάνει συνεχώς το καλό και να μην αμαρτάνει», λέει η Αγία Γραφή.—Εκκλησιαστής 7:20.
Αυτό δεν σημαίνει ότι όλες οι αμαρτίες είναι πέρα από κάθε έλεγχό μας. Σε μερικές περιπτώσεις, με τις λάθος επιλογές μας, φέρνουμε οι ίδιοι τους πειρασμούς στον εαυτό μας. Έτσι, μολονότι η εσφαλμένη επιθυμία μπορεί να οφείλεται στη δική μας ατέλεια ή στην επιρροή του Σατανά, το αν θα την καλλιεργήσουμε ή αν θα την απορρίψουμε εναπόκειται τελείως σε εμάς. Κατάλληλα, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Ό,τι σπέρνει ο άνθρωπος, αυτό και θα θερίσει».—Γαλάτες 6:7.
Δεχτείτε την Ευθύνη
Συχνά είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να αναγνωρίζουν τις δικές τους αδυναμίες, τις αποτυχίες, τα ελαττώματα—ναι, τις αμαρτίες τους. (Ψαλμός 36:2) Αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να δεχτούμε την ευθύνη για τις αμαρτίες μας είναι η γνώση του ότι ο Θεός δεν απαιτεί τώρα να είμαστε τέλειοι. «Δεν έκανε σε εμάς κατά τις αμαρτίες μας· ούτε έφερε πάνω μας ό,τι μας άξιζε κατά τα σφάλματά μας», διακήρυξε ο ψαλμωδός Δαβίδ. (Ψαλμός 103:10) Ενώ ο Θεός είναι συγχωρητικός, ωστόσο αναμένει από εμάς να αγωνιζόμαστε σκληρά, να διαπαιδαγωγούμε τον εαυτό μας, κατά των δελεασμών του Διαβόλου και κατά των δικών μας τάσεων προς την αμαρτία.—1 Κορινθίους 9:27.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι, ενώ ο Θεός αναγνωρίζει πως ο Διάβολος μπορεί να επηρεάζει τις πράξεις μας και φέρει σε μεγάλο βαθμό ευθύνη για την αμαρτωλή κατάσταση της ανθρωπότητας, αυτό δεν μας απαλλάσσει από το γεγονός ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε προσωπικά υπόλογοι. Έτσι, το εδάφιο Ρωμαίους 14:12 λέει: «Ο καθένας μας θα δώσει λογαριασμό για τον εαυτό του στον Θεό».
Ωστόσο, αν “αποστρεφόμαστε ό,τι είναι πονηρό” και “προσκολλούμαστε σε ό,τι είναι καλό”, μπορούμε να νικήσουμε το κακό. (Ρωμαίους 12:9, 21) Η πρώτη γυναίκα, η Εύα, δεν το έκανε αυτό και τιμωρήθηκε για την ανυπακοή της· μπορούσε να είχε αντισταθεί και να είχε υπακούσει στον Θεό. (Γένεση 3:16) Ωστόσο, ο Θεός δεν αγνόησε το ρόλο τον οποίο έπαιξε ο Διάβολος στο να την εξαπατήσει. Ο Διάβολος έλαβε κατάρα και καταδικάστηκε σε τελική εξολόθρευση. (Γένεση 3:14, 15· Ρωμαίους 16:20· Εβραίους 2:14) Σύντομα δεν θα χρειάζεται πια να αγωνιζόμαστε ενάντια στην κακή του επιρροή.—Αποκάλυψη 20:1-3, 10.
[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 26]
Erich Lessing/Art Resource, NY