Αποτελεσματική Αντιμετώπιση της Μοναξιάς

Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ αντιμετώπιση της μοναξιάς δεν είναι εύκολη υπόθεση. Περιλαμβάνονται ισχυρά συναισθήματα. Πώς μπορεί ένα άτομο να τα βγάλει πέρα με τη μοναξιά; Τι έχουν κάνει κάποιοι προκειμένου να υπερνικήσουν αυτό το δυνατό αίσθημα;

Αντιμέτωποι με τη Μοναξιά

Η Έλενa θέλει να είναι μόνη της όταν παίρνει ορισμένες αποφάσεις, αλλά πιστεύει ότι η μοναξιά μπορεί να είναι επικίνδυνη. Όταν ήταν παιδί, δεν είχε καλή επικοινωνία με τους γονείς της. Μη γνωρίζοντας πώς να κερδίσει την προσοχή τους, κλειδωνόταν στο δωμάτιό της. Η ίδια αφηγείται: «Άρχισα να παρουσιάζω διαταραχές της διατροφής. Έπαθα κατάθλιψη. Έλεγα μέσα μου: “Γιατί να ανησυχώ για τα προβλήματα των γονέων μου αφού εκείνοι δεν ανησυχούν για τα δικά μου;” Έπειτα σκέφτηκα ότι ο γάμος θα μπορούσε να γεμίσει το κενό της μοναξιάς μου. Αποζητούσα το γάμο ως μέσο διαφυγής. Αλλά σύντομα συλλογίστηκα: “Γιατί να καταστρέψω τη ζωή ενός άλλου ατόμου; Πρώτα πρέπει να βάλω σε τάξη το δικό μου τρόπο σκέψης!” Ζήτησα τη βοήθεια του Ιεχωβά με προσευχή, εκφράζοντάς του την αγωνιώδη ανησυχία μου.

»Στην Αγία Γραφή βρήκα πολύ παρηγορητικά λόγια, όπως εκείνα που αναφέρονται στο εδάφιο Ησαΐας 41:10: “Μη φοβάσαι, γιατί εγώ είμαι μαζί σου. Μην ατενίζεις γύρω σου, γιατί εγώ είμαι ο Θεός σου. Θα σε ενδυναμώσω. Μάλιστα θα σε βοηθήσω. Ναι, θα σε κρατήσω γερά με το δεξί μου χέρι της δικαιοσύνης”. Αυτά τα λόγια με βοήθησαν πολύ επειδή αισθανόμουν σαν να μην είχα πατέρα. Σήμερα διαβάζω τακτικά τη Γραφή και προσεύχομαι στον ουράνιο Πατέρα μου. Έχω μάθει να υπερνικώ τη μοναξιά μου».

Ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου προκαλεί θλίψη, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μοναξιά. Η Λουίσα, η οποία είναι 16 χρονών, μιλάει για τη δική της οδυνηρή εμπειρία: «Ο πατέρας μου σκοτώθηκε όταν ήμουν πέντε χρονών. Στράφηκα στη γιαγιά μου για παρηγοριά, αλλά ποτέ δεν αισθάνθηκα ότι με αγαπούσε. Δεν μου δόθηκε πολλή στοργή στην παιδική μου ηλικία, τότε που τη χρειαζόμουν περισσότερο. Όταν ήμουν μεταξύ οχτώ και εννιά ετών έκανα τρεις απόπειρες αυτοκτονίας. Νόμιζα ότι αυτό θα ήταν το καλύτερο για την οικογένειά μου επειδή η μητέρα μου αγωνιζόταν για να παρέχει τα αναγκαία στις τρεις αδελφές μου και σε εμένα. Έπειτα αρχίσαμε να συναναστρεφόμαστε με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ένα νεαρό αντρόγυνο μου έδειξε γνήσιο ενδιαφέρον. “Σε εκτιμούμε και σε χρειαζόμαστε”, μου έλεγαν. Οι λέξεις “Σε χρειαζόμαστε” μου έδωσαν πολλή δύναμη. Μερικές φορές δεν μπορώ να εκφράσω τα αισθήματά μου σε κάποιον άλλον, όμως όταν διαβάζω άρθρα που δημοσιεύονται στη Σκοπιά ή στο Ξύπνα! ευχαριστώ τον Ιεχωβά επειδή μέσω αυτών των εντύπων έχω νιώσει την αγάπη του. Έκανα πολλές αλλαγές. Σήμερα μπορώ να χαμογελάω και να εκφράζω στη μητέρα μου τα αισθήματα λύπης και χαράς που έχω. Μερικές φορές επανέρχονται στο μυαλό μου αναμνήσεις του παρελθόντος, αλλά όχι όπως παλιά όταν έκανα απόπειρες αυτοκτονίας ή όταν σταματούσα να μιλάω στα αγαπημένα μου πρόσωπα. Θυμάμαι πάντα τα λόγια του ψαλμωδού Δαβίδ: “Για χάρη των αδελφών μου και των συντρόφων μου θα μιλήσω τώρα: «Είθε να υπάρχει ειρήνη μέσα σε εσένα»”».​—Ψαλμός 122:8.

Η Μάρθα είναι διαζευγμένη εδώ και 22 χρόνια, στη διάρκεια των οποίων ανέθρεψε ένα παιδί. «Αισθήματα αναξιότητας και μοναξιάς τείνουν να εμφανίζονται όταν σκέφτομαι ότι έχω αποτύχει κάπου», λέει η ίδια. Πώς καταφέρνει να αντιμετωπίζει αυτά τα αισθήματα; Η Μάρθα εξηγεί: «Διαπίστωσα ότι ο καλύτερος τρόπος για να τα βγάζω πέρα είναι το να μιλάω αμέσως στον Ιεχωβά Θεό για αυτά. Όταν προσεύχομαι, ξέρω ότι δεν είμαι μόνη. Ο Ιεχωβά με καταλαβαίνει καλύτερα από ό,τι καταλαβαίνω εγώ τον εαυτό μου. Επίσης, προσπαθώ να βρίσκω τρόπους ώστε να δείχνω προσωπικό ενδιαφέρον για τους άλλους. Η ολοχρόνια διακονία μου αποτελεί ιδιαίτερα ισχυρό όπλο ενάντια στα αρνητικά αισθήματα. Όταν μιλάς σε άλλους σχετικά με τις ευλογίες της Βασιλείας του Θεού και βλέπεις ότι οι ακροατές σου είναι εντελώς απελπισμένοι και ότι θεωρούν τα προβλήματά τους μόνιμα, συνειδητοποιείς πως έχεις ισχυρούς λόγους να θέλεις να ζήσεις και να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι».

Η Έλμπα, μια 93χρονη της οποίας το μοναχοπαίδι υπηρετεί ως ιεραπόστολος σε άλλη χώρα, μας λέει πώς ξεπερνάει τη μοναξιά: «Όταν η κόρη μου και ο σύζυγός της έλαβαν την πρόσκληση να παρακολουθήσουν τη Βιβλική Σχολή Γαλαάδ της Σκοπιάς, είδα τα πρόσωπά τους να ακτινοβολούν από χαρά και χάρηκα και εγώ μαζί τους. Αργότερα, όταν έλαβαν έναν διορισμό για να υπηρετήσουν σε ξένη χώρα, άρχισα να σκέφτομαι με κάπως ιδιοτελή τρόπο. Ήξερα ότι δεν θα τους είχα πια κοντά μου και αυτό με έθλιβε κάπως. Η κατάσταση μου θύμιζε την περίπτωση του Ιεφθάε και της μοναχοκόρης του, όπως περιγράφεται στο 11ο κεφάλαιο των Κριτών. Χρειάστηκε να προσευχηθώ στον Ιεχωβά κλαίγοντας και να του ζητήσω να με συγχωρήσει. Τα παιδιά μου επικοινωνούν μαζί μου. Ξέρω ότι είναι πολύ απασχολημένα αλλά, όπου και αν υπηρετούν, βρίσκουν χρόνο να μου γράφουν και να μοιράζονται μαζί μου εμπειρίες που έχουν στη διακονία αγρού. Διαβάζω τα γράμματά τους ξανά και ξανά. Νιώθω σαν να μιλάμε κάθε εβδομάδα και είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό. Επίσης, οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι στην εκκλησία μου δίνουν κατάλληλη προσοχή σε εμάς που είμαστε ηλικιωμένοι και ανήμποροι, εξασφαλίζοντας τη μεταφορά μας στις συναθροίσεις και φροντίζοντας για άλλες ανάγκες μας. Θεωρώ τους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές μου ευλογία από τον Ιεχωβά».

Μπορείτε και Εσείς να Αντιμετωπίσετε τη Μοναξιά Αποτελεσματικά

Είτε είστε νέοι είτε μεγαλύτεροι, άγαμοι ή παντρεμένοι, παιδιά που έχουν γονείς ή είναι ορφανά, είτε έχετε χάσει αγαπημένα σας πρόσωπα είτε νιώθετε κάποιο άλλο είδος μοναξιάς, υπάρχουν τρόποι για να αντιμετωπίσετε τα αισθήματά σας αποτελεσματικά. Η Χόκαμπεντ, μια 18χρονη κοπέλα της οποίας ο πατέρας εγκατέλειψε την εξαμελή οικογένειά του για να πάει σε άλλη χώρα, λέει: «Να μιλάτε! Είναι σημαντικό να εκφραζόμαστε. Αν δεν το κάνουμε αυτό, κανένας δεν θα μας καταλάβει». Η ίδια συστήνει: «Σταματήστε να σκέφτεστε τόσο πολύ τον εαυτό σας. Ζητήστε βοήθεια από ώριμα άτομα και όχι από νεαρούς οι οποίοι μπορεί να είναι σε χειρότερη κατάσταση από τη δική σας». Η Λουίσα, η οποία αναφέρθηκε προηγουμένως, λέει: «Η εγκάρδια προσευχή στον Ιεχωβά μάς δίνει τη βοήθεια που χρειαζόμαστε για να βγούμε από το αδιέξοδο». Ο Χόρχε, του οποίου η σύζυγος πέθανε, περιγράφει πώς αντιμετωπίζει τη μοναξιά αποτελεσματικά: «Η εγκαρτέρηση είναι αναγκαία. Είναι πολύ υποβοηθητικό για εμένα να εκδηλώνω ενδιαφέρον για άλλα άτομα. Το να “δείχνουμε κατανόηση για τους άλλους” όταν συνομιλούμε μαζί τους μπορεί να κάνει τις συζητήσεις μας ουσιαστικές και να μας βοηθάει να ανακαλύπτουμε την ομορφιά των άλλων ανθρώπων».​—1 Πέτρου 3:8.

Μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα για την καταπολέμηση της μοναξιάς. Αλλά θα έρθει ποτέ ο καιρός κατά τον οποίο η μοναξιά θα ανήκει στο παρελθόν; Αν ναι, πώς θα γίνει αυτό; Το επόμενο άρθρο θα απαντήσει σε αυτές τις ερωτήσεις.

[Υποσημείωση]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 8]

«Η εγκάρδια προσευχή στον Ιεχωβά μάς δίνει τη βοήθεια που χρειαζόμαστε για να βγούμε από το αδιέξοδο».​—Λουίσα

[Πλαίσιο/​Εικόνες στη σελίδα 7]

Τι Μπορείτε να Κάνετε για τη Μοναξιά

◼ Να θυμάστε ότι η κατάστασή σας είναι δυνατόν να αλλάξει, ότι δεν είναι μόνιμη αλλά πρόκειται για μια κοινή εμπειρία την οποία αντιμετωπίζουν και άλλοι.

◼ Μην έχετε παράλογες απαιτήσεις από τον εαυτό σας.

◼ Γενικά, να είστε ικανοποιημένοι με τον εαυτό σας.

◼ Αποκτήστε καλές συνήθειες διατροφής και άσκησης και να κοιμάστε επαρκώς.

◼ Να χρησιμοποιείτε το χρόνο που είστε μόνοι κάνοντας δημιουργικά πράγματα και αναπτύσσοντας νέες δεξιότητες.

◼ Προσέξτε να μην κρίνετε τους ανθρώπους που γνωρίζετε με βάση τις δικές σας προηγούμενες εμπειρίες.

◼ Να εκτιμάτε τους φίλους σας και τις ξεχωριστές τους ιδιότητες. Προσπαθήστε να δημιουργήσετε έναν καλό κύκλο με φίλους. Να ζητάτε ιδέες από μεγαλύτερα και πιο έμπειρα άτομα.

◼ Κάντε κάτι για τους άλλους​—χαμογελάστε τους, πείτε έναν καλό λόγο, συζητήστε μαζί τους μια σκέψη από τη Γραφή. Το αίσθημα ότι οι άλλοι σας χρειάζονται αποτελεί αντίδοτο για τη μοναξιά.

◼ Μην ονειροπολείτε και φαντάζεστε ότι έχετε κάποια σχέση με αστέρες του κινηματογράφου ή της τηλεόρασης ή με πρόσωπα από το χώρο του Ιντερνέτ ή με ήρωες λογοτεχνικών βιβλίων.

◼ Αν είστε παντρεμένοι, μην αναμένετε ότι ο σύντροφός σας θα ικανοποιεί όλες τις συναισθηματικές σας ανάγκες. Μάθετε να δίνετε και να παίρνετε, να βοηθάτε και να στηρίζετε ο ένας τον άλλον.

◼ Μάθετε να μιλάτε σε άλλους και να είστε καλοί ακροατές. Στρέψτε την προσοχή σας σε άλλους ανθρώπους και στα ενδιαφέροντά τους. Να δείχνετε συμπόνια.

◼ Παραδεχτείτε ότι νιώθετε μοναξιά και μιλήστε σε έναν ώριμο φίλο, σε κάποιον τον οποίο εμπιστεύεστε. Μην υποφέρετε σιωπηλά.

◼ Να αποφεύγετε το υπερβολικό ποτό ή να μην πίνετε καθόλου. Το αλκοόλ δεν πνίγει τα προβλήματά σας​—με τον καιρό αυτά αναδύονται ξανά.

◼ Να αποφεύγετε την υπερηφάνεια. Να συγχωρείτε εκείνους που σας πληγώνουν και να τακτοποιείτε τα ζητήματα. Να αποφεύγετε την καχυποψία.

[Εικόνα στη σελίδα 6]

Πώς μπορεί ένα άτομο να τα βγάλει πέρα με τη μοναξιά;