Κεφάλαιον 11
Είναι η Βίβλος Πρακτική για την Εποχή Μας;
1, 2. Τι πρέπει ν’ αναμένωμε από το Λόγο του Θεού, πράγμα που εγείρει ποιες ερωτήσεις;
ΈΝΑ βιβλίο, που είναι ο Λόγος του Θεού, θα ανεμένετο να είναι το πιο πρακτικό βιβλίο στον κόσμο. Οι διδασκαλίες του, όταν τεθούν σε εφαρμογή, αποκαλύπτονται αποτελεσματικές. Εκείνοι που ακολουθούν τις συμβουλές της στη ζωή τους πρέπει να βλέπουν αποτελέσματα. Και τ’ αποτελέσματα αυτά πρέπει να είναι, όχι μόνο καλά, αλλά και ανώτερα απ’ εκείνα που επιτυγχάνονται με οποιοδήποτε άλλο μέσον. Αν αυτό αποδεικνύεται αληθινό με τη Βίβλο, πρέπει ασφαλώς ν’ αποτελή πειστική απόδειξι ότι η Βίβλος είναι ο οδηγός του Θεού για τον άνθρωπο, ένας ‘λύχνος εις τους πόδας του ανθρώπου και φως εις τας τρίβους του’.—Ψαλμός 119:105.
2 Τι ακριβώς θα κάμη η εφαρμογή της συμβουλής της Βίβλου σ’ έναν άνθρωπο σήμερα, στην εποχή μας; Μήπως ο φτωχός άνθρωπος θα γίνη με αυτήν πλούσιος; Μήπως ο ασθενής θ’ αποκτήση τέλεια υγεία; Ή μήπως η ζωή οποιουδήποτε ανδρός ή γυναικός, ή και οικογενείας, θ’ απαλλαγή απ’ τα προβλήματα;
3. Από ποιες απόψεις είναι μοναδική η Βίβλος;
3 Όχι, η Βίβλος δεν λέγει ότι αυτό θα γίνη στη διάρκεια της παρούσης μορφής των συνθηκών. Η Βίβλος δεν είναι ένα φιλοσοφικό βιβλίο που αρνείται ν’ αντιμετωπίση τα γεγονότα της ζωής. Απ’ όλα τα βιβλία που υπάρχουν, η Βίβλος εκθέτει με πολλή ειλικρίνεια τα γεγονότα αυτά όπως είναι και δείχνει γιατί η παρούσα ζωή των ατελών ανθρώπων είναι συνυφασμένη με προβλήματα. Εν τούτοις, απ’ όλα τα βιβλία, αυτό μόνο εκθέτει καθοδηγητικές αρχές για τον χειρισμό τόσο των μεγαλυτέρων όσο και των μικροτέρων προβλημάτων που εγείρονται σε κάθε μορφή της ανθρώπινης διαβιώσεως. Παρέχει βελτίωσι κι ευτυχία τώρα, καθώς και μια μεγάλη ελπίδα για το μέλλον. Και τα παρέχει αυτά για ανθρώπους κάθε φυλής, εθνικότητος και κοινωνικής θέσεως. Εξετάστε τις συμβουλές της σε μερικούς ζωτικούς τομείς της ζωής.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ
4. Τι συμβουλές μας δίνει η Βίβλος που μπορούν να μας ωφελήσουν οικονομικά;
4 Η φτώχεια αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα σε πολλά μέρη της γης. Μπορεί η Βίβλος να βάλη περισσότερο ψωμί στο τραπέζι ενός ανθρώπου; Ναι, μπορεί, αρκεί να είναι κανείς πιο ευσυνείδητος και πιο ενεργητικός εργάτης. Η Βίβλος ενθαρρύνει τη φιλοπονία και τονίζει γιατί η οκνηρία είναι μισητή στα όμματα του Θεού (Παροιμίαι 6:6-11· 10:26· 2 Θεσσαλονικείς 3:10-12). Μπορεί να ελευθερώση έναν άνθρωπο από τα δεσμά των δεισιδαιμονικών παραδόσεων, που συχνά εμποδίζουν τη μάθησι και την πρόοδο. (Ησαΐας 44:14-20· Μάρκος 7:6-8· Ιωάννης 8:32) Μπορεί να τον κάμη να οικονομή χρήματα δίνοντάς του ένα νέο σύστημα αξιών, κι εκθέτοντας την αφροσύνη τού ν’ αποβλέπη κανείς να γίνη ευτυχής και πλούσιος με τα τυχερά παιχνίδια. (1 Τιμόθεον 6:6-12· Ησαΐας 65:11) Κι άλλες δαπανηρές συνήθειες μπορούν να εκλείψουν με την τήρησι των συμβουλών της Βίβλου περί αποχής από διεφθαρμένες πράξεις. (2 Κορινθίους 7:1) Ένας άνθρωπος προστατεύεται από τη φτώχεια που οφείλεται στη μέθη, αν συμμορφώνεται με ό,τι λέγει η Βίβλος για τη μετριοπάθεια. (Παροιμίαι 23:29, 30) Εκείνος που εφαρμόζει τις συμβουλές της Αγίας Γραφής στη ζωή του δεν αφήνει πια τις δυνάμεις του να φθείρωνται από την πικρία της μνησικακίας ή του φθόνου. (Ψαλμός 37:1-5) Μολονότι μπορεί να υπάρχουν αδικίες ή διακρίσεις, εν τούτοις, ο άνθρωπος που έχει καλή υπόληψι ως ένας τίμιος, επιμελής και αξιόπιστος εργάτης, δεν είναι εκείνος που τον προτιμούν τελικά από τους άλλους;—Παροιμίαι 10:4· 12:24.
5. Πώς μπορούν οι συμβουλές της Βίβλου να επηρεάσουν τη διανοητική μας στάσι ως προς την εργασία;
5 Είναι γεγονός ότι η διανοητική κατάστασις ενός εργαζομένου ανθρώπου είναι ένας από τους μεγαλυτέρους παράγοντας επιτυχίας. Η κόπωσις, τα ατυχήματα και πολλά άλλα ανεπιθύμητα πράγματα μπορούν να προέλθουν από μια πτωχή κατάστασι της διανοίας. Η Βίβλος λοιπόν, είναι πολύ πρακτικός οδηγός για τον εργαζόμενο, που ακολουθεί τη συμβουλή της, δίνοντάς του μια καλή προοπτική και διαβεβαίωσι μιας αμοιβής καλύτερης από τον μισθό του. Εφαρμόζοντας αυτή τη συμβουλή, ακόμη και δούλοι της αρχαίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας θα μπορούσαν να εργασθούν, όχι για να αρέσουν στους ανθρώπους, αλλά ειλικρινά, «εκ ψυχής, . . . ως εις τον Ιεχωβά, και ουχί εις ανθρώπους· εξεύροντες ότι από του Ιεχωβά θέλουσι λάβει την ανταπόδοσιν της κληρονομίας.»—Κολοσσαείς 3:22-25, ΜΝΚ· βλέπε, επίσης, Εφεσίους 6:5-9.
ΒΕΛΤΙΩΣΙΣ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
6-8. Πώς επιβεβαιώνονται οι συμβουλές της Βίβλου σχετικά με την επίδρασι της διανοίας και των αισθημάτων στη σωματική υγεία;
6 Παρά τη σύγχρονη ιατρική επιστήμη, η υγεία εξακολουθεί ν’ αποτελή ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της ζωής. Μπορεί η Βίβλος να συντελέση στη βελτίωσι της υγείας; Βεβαίως, διότι υπάρχουν ωρισμένοι υγειονομικοί παράγοντες που εφαρμόζονται εξίσου σε όλους. Ένας απ’ αυτούς είναι η επίδρασις της διανοητικής καταστάσεως και των συγκινήσεων στο σώμα. Αυτή η επίδρασις αναφέρεται πολλές φορές στη Βίβλο. Παραδείγματος χάριν, το εδάφιο Παροιμίαι 14:30 λέγει: «Η υγιαίνουσα καρδία είναι ζωή της σαρκός· ο δε φθόνος, σαπρία των οστέων.» Τώρα, ύστερ’ από χιλιάδες χρόνια, η έκδοσις 1956 της Αμερικανικής Εγκυκλοπαιδείας (Τόμ. 18, σελ. 5826) λέγει:
Από το έτος 1940 έχει γίνει ολοένα περισσότερο καταφανές ότι η φυσιολογική λειτουργία των οργάνων και των οργανικών συστημάτων συνδέονται στενά με τη διανοητική κατάστασι του ατόμου και ότι ακόμη μπορούν να επέλθουν αλλαγές ιστών σ’ ένα όργανο που επηρεάζεται μ’ αυτόν τον τρόπο.»
7 Ένα βιβλίο που εξεδόθη από τον Αμερικανικό Ιατρικό Σύνδεσμο λέγει:
«Υπολογίζεται ότι 50 έως 70 τοις εκατό των ασθενών που πηγαίνουν σ’ έναν οικογενειακό γιατρό υποφέρουν από ασθένεια συναισθηματικής μάλλον φύσεως παρά σωματικής.»46
8 Ο Δρ. Ι. Ε. Χετ, στο βιβλίο του Ο Καρκίνος, τονίζοντας πώς οι συγκινήσεις επηρεάζουν τη σωματική υγεία, λέγει:
«Οι παρορμήσεις που οφείλονται σε συγκλονισμό, στενοχώρια, μίσος, οργή, ζηλοτυπία, εκδίκησι και μνησικακία ασκούν πρόσθετη πίεσι στους ενδοκρινείς αδένας. Μέσω αυτών αναστέλλονται οι λειτουργίες του στομάχου και των εντέρων. Δημιουργούνται δηλητήρια που προξενούν βλάβη στους ιστούς. Αυτοί, εν συνεχεία παρεμποδίζουν την κατάλληλη λειτουργία της διανοίας. Γίνεται ένας φαύλος κύκλος.»—Σελ. 85.
9, 10. Ποιες ωφέλιμες συμβουλές δίνει η Βίβλος ως προς τα αισθήματα μας;
9 Η Βίβλος κατευθύνει τους ανθρώπους μακριά από τις επιβλαβείς συγκινήσεις και διαθέσεις. Συμβουλεύει τα εξής: «Πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία, ας αφαιρεθή από σας μετά πάσης κακίας· γίνεσθε δε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαχνοι.» (Εφεσίους 4:31, 32) Η Βίβλος βοηθεί τον άνθρωπο να εκδηλώνη την καρποφορία του πνεύματος του Θεού, που είναι «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια.»—Γαλάτας 5:22, 23.
10 Η υγιεινή επίδρασις την οποίαν έχει η αντικατάστασις των αρνητικών και επιβλαβών συγκινήσεων με θετικές και εποικοδομητικές ιδιότητες είναι καταφανής. Μερικοί, όμως, θα παρατηρήσουν ότι αυτό «πιο εύκολα λέγεται παρά γίνεται.» Είναι αλήθεια ότι αυτό συμβαίνει σε πολλά αξιόλογα πράγματα. Αλλ’ αυτό δεν τα καθιστά ανεφάρμοστα. Η Βίβλος κάνει δυνατή μια τέτοια αλλαγή. Πώς; Με την παροχή υγιεινής τροφής, με την οποία μπορεί να τρέφεται ισοβίως η διάνοια και η καρδιά μας.—Παροιμίαι 3:7,8· 4:20-22· Φιλιππησίους 4:8.
11, 12. Από ποιες άλλες απόψεις είναι πρακτικές οι συμβουλές της Βίβλου;
11 Η Βίβλος διδάσκει υπακοή στον Θεό και στους νόμους του ανθρώπου που δεν αντιβαίνουν στους νόμους του Θεού. Αυτή είναι μια πολύτιμη συμβουλή για τον άνθρωπο, διότι τον προφυλάσσει από το να εμπλακή σε εγκλήματα, οχλοκρατίες κι άλλες αδικοπραγίες. Έτσι ο άνθρωπος έχει μια καλή συνείδησι που είναι μια ευλογία, η οποία πολύ συντείνει στη διατήρησι καλής σωματικής υγείας και χαρούμενης διαθέσεως.—1 Πέτρου 3:16-18.
12 Όχι μόνον αυτό, αλλά και οι υψηλοί κανόνες της Βίβλου περί καθαρότητος και ηθικότητος προστατεύουν από πολλές αηδείς νόσους. (Παροιμίαι 7:5, 22-27) Η σύστασις της Βίβλου να είμεθα μετριοπαθείς στο φαγητό και στα ποτά συμβάλλει, επίσης, σε μια καλύτερη κατάστασι υγείας. (Παροιμίαι 23:20· Λουκάς 21:34) Όπως λέγει, ένα άρθρο για τη «Μακροβιότητα» από τον ιατρόν Σερ Χάμφρυ Ρόλλεστον, και τον στατιστικολόγο Αλφρέδο Ι. Λότκα, για άτομα που φθάνουν σε μια ηλικία εκατό ή και περισσοτέρων ετών:
«Η πλειονότης . . . υπήρξαν ολιγόφαγοι, . . . Η υπερτροφία με την καταπόνησι των οργάνων του σώματος οδηγεί σε μεταβολικά νοσήματα, όπως είναι ο διαβήτης, . . . οι αρτηριακές, καρδιακές και νεφρικές [παθήσεις], . . . Όσον αφορά την επίδρασι του οινοπνεύματος, δεν μπορεί να υπάρξη αμφιβολία, όπως αποδεικνύουν πειστικά οι πίνακες θνησιμότητος που κατήρτισαν οι ασφαλιστικές εταιρίες ζωής, ότι η κατάχρησις των οινοπνευματωδών ποτών είναι επιβλαβής.»47
Απ’ όλες αυτές τις απόψεις, λοιπόν, η συμβουλή της Βίβλου είναι πρακτική. Μπορεί να προσθέση χρόνια στη ζωή του ανθρώπου.
13-15. Τι μαρτυρία υπάρχει που δείχνει αν εκείνοι που ακολουθούν τους ηθικούς κανόνες της Βίβλου χάνουν κάτι ή όχι;
13 Αλλά τι θα λεχθή για τις ηθικές απαιτήσεις της; Μήπως οι παρούσες συνθήκες δεν επέβαλαν επανεκτίμησι του ηθικού κωδικός της Βίβλου;
ΗΘΙΚΟΤΗΣ ΚΑΙ ΓΑΜΟΣ
14 Πολλοί σήμερα απορρίπτουν τους ηθικούς κανόνας της Βίβλου. Αλλά γιατί; Μήπως διότι είναι ανεφάρμοστοι; Ή μήπως για να δικαιολογήται μια χαλαρή διαγωγή;
15 Μήπως ένα άτομο «χάνει κάτι» με το να εμμένη στους κανόνας της Βίβλου; Σημειώστε το επόμενο σχόλιο του Μωρίς Ζολότωφ:
«Επί δεκαπέντε χρόνια περίπου υπήρξα ο έμπιστος φίλος των ηθοποιών του Μπροντγουαίη και του Χόλλυγουντ, που έχουν ευκαιρίες να διάγουν μια χωρίς διάκρισι σεξουαλική ζωή. Μερικοί δε απ’ αυτούς ζουν μια τέτοια ζωή στον ανώτατο βαθμό. . . . Αλλ’ όταν σας εμπιστεύωνται, ομολογούν πόσο απογοητευτικά και χωρίς ικανοποίησι είναι όλα αυτά.»48
16. Ποιες εναλλακτικές λύσεις εκτός από τη Βίβλο αντιμετωπίζει κάποιος ως προς τα ήθη;
16 Λίγα λεπτά αθεμίτου σεξουαλικής διεγέρσεως ή να έχετε μια καθαρή συνείδησι με αυτοσεβασμό είκοσι τέσσερες ώρες την ημέρα και όλον τον χρόνο; Ποιο είναι πιο λογικό; Ποιο μπορεί να φέρη γνήσια ευχαρίστησι κι ευτυχία; Πόσο αναμφισβήτητα πρακτική είναι η συμβουλή της Βίβλου όταν λέγη:
«Τα χείλη της αλλοτρίας γυναικός στάζουσιν ως κηρήθρα μέλιτος . . . το τέλος όμως αυτής είναι πικρόν ως αψίνθιον . . . Μη πλησιάσης εις την θύραν του οίκου αυτής, δια να μη δώσης την τιμήν σου εις άλλους . . . Και συ [να] στενάζης εις τα έσχατά σου, όταν η σαρξ σου και το σώμα σου καταναλωθώσι, . . . ευφραίνου μετά της γυναικός της νεότητός σου.»—Παροιμίαι 5:3-11, 18.
17. Τι μπορεί να λεχθή ως προς την ανάγκη να είναι οι γαμήλιοι σύντροφοι ειλικρινείς μεταξύ τους;
17 Η Βίβλος λέγει ότι ο Ιεχωβά Θεός καταδικάζει τον άνδρα που φέρεται δολίως προς τη γυναίκα του «ενώ αυτή είναι η σύζυγός σου.» (Μαλαχίας 2:14-16) Ο γάμος είναι ο στενότερος απ’ όλους τους συνεταιρισμούς. Σε κάθε άλλον συνεταιρισμό, όπως είναι ένας εμπορικός συνεταιρισμός, θα ήταν λογικό ν’ απατάτε τον συνεταίρο σας, να θυσιάζετε δολίως τον χρόνο σας και τον κόπο σας σε εξωτερικά συμφέροντα, ακόμη και σε συμφέροντα ενός ανταγωνιστού; Πόσο αποδοτικός θα ήταν ένας τέτοιος συνεταιρισμός; Εξ άλλου, ο άνδρας ή η γυναίκα που αποδοκιμάζει την ανηθικότητα και τιμά τη συζυγική σχέσι μπορεί να ελκύση πλήρως την αγάπη, την αφοσίωσι και την εμπιστοσύνη του συζυγικού συντρόφου του. Αυτό που επιτυγχάνεται με τον τρόπο της πιστής υποστηρίξεως και συνεργασίας μπορεί ν’ αποτελέση ένα τεράστιο κεφάλαιο στη ζωή.
18-20. Ποιοι είναι οι κακοί καρποί του διαζυγίου;
18 Ποιο υπήρξε το αποτέλεσμα της περιφρονήσεως των ηθικών κανόνων της Βίβλου; Σήμερα το ποσοστό των διαζυγίων ανέρχεται συνεχώς σε πολλές χώρες. Το περιοδικό Νέα του Ιατρικού Κόσμου, 19ης Ιανουαρίου 1968, (στην Αγγλική) δείχνοντας τ’ αποτελέσματα, λέγει:
«Οι αριθμοί [μιας απογραφής στην Καλιφόρνια] δείχνουν ότι τα υγειονομικά προβλήματα του πληθυσμού—ασθένειες γενικώς, αλκοολισμός, διανοητικές ασθένειες και δυσχέρειες μητρικής υγείας—επηρεάζονται επαισθητώς από τις συζυγικές καταστάσεις, στις οποίες το διαζύγιο και η διάστασις αποτελούν τους μεγαλυτέρους παράγοντας της φθοράς της υγείας.
19 Κάθε διαζύγιο προξενεί βλάβη, ιδιαίτερα στα τυχόν υπάρχοντα τέκνα. Κάθε διαζύγιο αντιπροσωπεύει μια αποτυχία, όχι επιτυχία. Δεν είναι, λοιπόν, πρακτικό να εφαρμόζωνται οι συμβουλές της Βίβλου και να προστατεύεται η συζυγική σχέσις;—Ματθαίος 19:4-9· Εβραίους 13:4.
20 Η συζυγική πίστις, φυσικά, αποτελεί μέρος μόνον ενός επιτυχούς γάμου. Η Βίβλος δείχνει, με πρακτικές συμβουλές και παραδείγματα, πώς ν’ αντιμετωπίζωνται άλλα προβλήματα της οικογενειακής ζωής.
ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ
21, 22. Ποια είναι η κατάστασις μεταξύ πολλών ως προς την οικογενειακή ηγεσία;
21 Ο Δημιουργός του γάμου και της οικογενείας γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον πώς αυτοί οι θεσμοί μπορούν να μας δώσουν πραγματική ευτυχία. Πρέπει ν’ αναμένεται ότι ο Λόγος Του θα δώση τις πιο πρακτικές οδηγίες για μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή. Λάβετε υπ’ όψιν τα κατωτέρω:
22 Μπορεί οποιαδήποτε οικογένεια να ζη αρμονικά, αν τα μέλη της δεν γνωρίζουν ακριβώς ποιες είναι οι αντίστοιχες θέσεις των, τα καθήκοντά των και τα προνόμιά των; Εν τούτοις, σήμερα η αβεβαιότης γι’ αυτά όλο και μεγαλώνει. Αυτό ειδικά αληθεύει ως προς την ηγεσία. Σε μερικά μέρη του κόσμου η ηγεσία του συζύγου είναι αναμφισβήτητη· αλλά συχνά ο σύζυγος φέρεται τόσο σκληρά και δικτατορικά, ώστε κάνει τη σύζυγο δυστυχισμένη. Σε άλλα μέρη, υπάρχει μια αυξανομένη τάσις να αμφισβητή η σύζυγος ή ακόμη ν’ απορρίπτη την ηγεσία του συζύγου, και σ’ αυτά τα μέρη το ποσοστό των διαζυγίων είναι μεγάλο.
23. Με ποιους τρόπους η θέσις της Βίβλου σχετικά με τις γυναίκες βαίνει προς όφελος τους;
23 Η Βίβλος δεν επιδοκιμάζει κανένα απ’ αυτά τα άκρα. Μολονότι σαφώς αναθέτει την ηγεσία στον σύζυγο, τονίζει ότι η σύζυγος μετέχει σε μια προνομιούχο θέσι με αυτόν ενώπιον του Θεού, όπως παρατηρεί ο Καθηγητής Γούντι στη Βρεττανική Εγκυκλοπαιδεία: «Η Εβραϊκή και η Χριστιανική ηθική ανύψωσε τη γυναίκα.»49 Η Βίβλος δίνει τιμή «εις το γυναικείον γένος ως εις σκεύος ασθενέστερον,» και μια καλή και ικανή σύζυγος περιγράφεται ως «στέφανος» στον άνδρα της, και «πολύ τιμιωτέρα υπέρ τους μαργαρίτας,» αξία του επαίνου του συζύγου της. (1 Πέτρου 3:7· Παροιμίαι 12:4· 31:10, 28) Ωστόσο η Βίβλος εμμένει στερεά στην αρχή της ηγεσίας του συζύγου. Είναι αυτό πραγματικά πρακτικό;
24-26. Ποια βιολογικά γεγονότα υποστηρίζουν τους αντίστοιχους ρόλους που η Βίβλος αναθέτει στους άνδρες και στις γυναίκες;
24 Ολοένα περισσότερο, οι επιστημονικές αποδείξεις τονίζουν τη διαφορά μεταξύ ανδρός και γυναικός, όπως εξετέθη πριν από πολύν καιρό στη Βίβλο. Οι βιολόγοι λέγουν ότι μπορούν να λάβουν ένα μόνο κύτταρο από ένα άτομο κι απ’ αυτό να προσδιορίσουν το φύλον του ατόμου εκείνου. Όχι μόνο το μέρος του ανδρός στην αναπαραγωγή και η τραχύτερη διάπλασίς του, αλλά και οι ορμόνες, επίσης, που παράγει το σώμα του, καταδεικνύουν ότι προορίζεται να είναι ο πιο ενεργητικός από το άλλο φύλο και ν’ αναλαμβάνη την ηγεσία. Τα μικρά παιδιά αντανακλούν τους μελλοντικούς των ρόλους στη ζωή ακόμη και στα παιχνίδια που εκλέγουν. Μολονότι η νοημοσύνη στον άνδρα και στη γυναίκα είναι περίπου η ίδια, υπάρχουν βασικές συναισθηματικές διαφορές που προσαρμόζονται σ’ αυτούς για τους αντιστοίχους ρόλους των. Ο ψυχολόγος Κλίο Ντώσον, στο τέλος της ερεύνης που έκαμε για την Εθνική Ένωσι Διευθυντών Επιχειρήσεων, τονίζει:
«. . . βασικώς, οι γυναίκες αισθάνονται ενώ οι άνδρες σκέπτονται. Οι γυναίκες συχνά φθάνουν τους άνδρες και τους περνούν στη νοημοσύνη, αλλά μειονεκτούν λόγω του ότι βαρύνουν οι συγκινήσεις και αυτό αποτελεί εμπόδιο. Οι άνδρες έχουν πιο πρακτικό πνεύμα· μπορούν να κρίνουν, να οργανώσουν, να διευθύνουν. Έτσι, το να διευθύνωνται οι γυναίκες από τους άνδρες φαίνεται ν’ αποτελή σχέδιο της φύσεως, όσο απεγνωσμένα κι αν το καταπολεμούν αυτό οι γυναίκες.»50
25 Πολύ σωστά, λοιπόν, η Βίβλος εκθέτει τον βασικό όρο της συζυγικής ευτυχίας με τα εξής λόγια:
«Αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας ως εις τον Κύριον . . . Οι άνδρες να αγαπώσι τας εαυτών γυναίκας ως τα εαυτών σώματα. . . . διότι ουδείς εμίσησε ποτέ την εαυτού σάρκα, αλλ’ εκτρέφει και περιθάλπει αυτήν, . . . η δε γυνή ας σέβηται τον άνδρα.»—Εφεσίους 5:22-33.
26 Όποιοι κι αν είναι οι λόγοι, φανεροί ή κρυφοί, τα περισσότερα προβλήματα στις σχέσεις συζύγων μπορούν να λυθούν με το να δοθή προσοχή στα δυο αυτά πράγματα: στην εκδήλωσι στοργής από τον σύζυγο και στην επίδειξι σεβασμού από τη σύζυγο.
27. Πώς οι συμβουλές του Λόγου του Θεού, αν ακολουθούνται, αναστέλλουν την τάσι των νέων προς τη νεανική εγκληματικότητα;
27 Η παιδική εγκληματικότης είναι ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα των νεωτέρων χρόνων. Παράλληλα με αυτή διακρίνομε μια αύξησι στην ανεκτική στάσι των γονέων, που χαλαρώνουν την επίβλεψί των. Η Βίβλος προειδοποιεί ότι ένα παιδί «απολελυμένον» προξενεί καταισχύνην, ότι «η ανοησία είναι συνδεδεμένη μετά της καρδίας του παιδίου· η ράβδος της παιδείας θέλει αποχωρίσει αυτήν απ’ αυτού.» (Παροιμίαι 29:15· 22:15) Αλλά μήπως διορθώνονται τα πράγματα απλώς με τη συνεχή αυστηρότητα ή τη σωματική τιμωρία; Όχι, και γι’ αυτό δίδεται στους γονείς η συμβουλή:
«Οι πατέρες, μη ερεθίζετε τα τέκνα σας, δια να μη μικροψυχώσιν.»—Κολοσσαείς 3:21.
Μολονότι οι γονείς, όπως και τα τέκνα των, είναι ατελείς, εν τούτοις, στον βαθμό που θα ξέρουν να συνδυάζουν τη σταθερότητα με τη στοργή, μπορούν ν’ απολαμβάνουν τον σεβασμό και την αγάπη των τέκνων των.
28, 29. Γιατί μπορούν οι Γραφές να δώσουν στην οικογενειακή μονάδα τη δύναμι που χρειάζεται για να υπομείνη;
28 Σήμερα οι οικογενειακοί δεσμοί ραγίζουν κάτω από τις πιέσεις και τις εντάσεις των συγχρόνων συνθηκών. Η συγκατοίκησις και οι δεσμοί του αίματος δεν συγκρατούν τις οικογένειες. Τι μπορεί να κάμη η Βίβλος για την οικογενειακή μονάδα ώστε να της δώση την ενίσχυσι που χρειάζεται; Αυτό: μπορεί να συνδέση τα μέλη με τη συναίσθησι της ευθύνης και τις νομιμοφροσύνης απέναντι Εκείνου που είναι μεγαλύτερος από οποιοδήποτε μέλος της οικογενείας.
29 Με τις διδασκαλίες της Βίβλου κάθε μέλος της οικογενείας βοηθείται να κατανοήση ότι είναι υπόλογο στον ουράνιο Ζωοδότη για τα όσα λέγει και κάνει. Αυτό προσδίδει βαρύτητα στις συμβουλές ή στα πειθαρχικά μέτρα του πατρός, καθώς και στη μητρική διδασκαλία των τέκνων. Βοηθεί τον σύζυγο να επωμίζεται την ευθύνη του, βοηθεί τη σύζυγο να βρίσκη περισσότερη ευχαρίστησι στο έργο της, υπενθυμίζει στα τέκνα ότι και οι γονείς των, επίσης, λαμβάνουν Θεία διαπαιδαγώγησι (Εβραίους 12:8-11) Κάθε μέλος αισθάνεται την επιθυμία να κάμη μια αποφασιστική προσπάθεια, για ν’ αποφέρη η οικογενειακή ζωή τιμή, και όχι δυσφήμησι, στον Ιεχωβά.
30. Πώς παρέχει η Βίβλος σοφές συμβουλές για τα θρησκευτικώς διηρημένα σπίτια;
30 Μια περαιτέρω απόδειξις της πρακτικότητος της Βίβλου είναι το ότι κάνει προμήθεια για την ειρήνευσι διηρημένων οικογενειών. Ο Ιησούς Χριστός καθαρά εδήλωσε ότι οι αλήθειες που είπε θα ενεργούσαν ως «μάχαιρα» σε μερικές οικογένειες, στις οποίες ένα ή περισσότερα μέλη θα τις εδέχοντο, και τα άλλα θα τις απέρριπταν. (Ματθαίος 10:34-37) Η Αγία Γραφή δίνει παρηγορία και σοφή συμβουλή και σε τέτοιες περιπτώσεις ακόμη. (1 Κορινθίους 7:12-16· 1 Πέτρου 3:1-6) Η αγάπη την οποία διδάσκει, «δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν,» αλλά «πάντα ανέχεται, . . . πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.» Αυτή η αγάπη δίνει τη δυνατότητα στον Χριστιανό να βρη την ευτυχία ακόμη και σ’ αυτές τις δύσκολες περιστάσεις.—1 Κορινθίους 13:4-7.
ΑΠΟΛΑΥΣΙΣ ΕΙΡΗΝΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
31, 32. Γιατί υπάρχει κατά καιρούς η ανάγκη ν’ ασκήται εγκράτεια, και που οδηγεί η έλλειψις εγκράτειας;
31 Δεν περνούμε όλη μας τη ζωή στο σπίτι. Και μολονότι δεν είναι δύσκολο να ζη κανείς και με τους άλλους ανθρώπους που είναι φιλικοί, ευχάριστοι και διακριτικοί, (Ματθαίος 5:46, 47) δυστυχώς πολλοί δεν είναι τέτοιοι σήμερα. Τι θα κάμετε όταν ένας είναι αγενής, λέγη σκληρούς λόγους, ή σας αδική;
32 Η Γραφική συμβουλή είναι: «Καλήτερος ο μακρόθυμος παρά τον δυνατόν· και ο εξουσιάζων το πνεύμα αυτού παρά τον εκπορθούντα πόλιν.» (Παροιμίαι 16:32) Είναι αυτό πρακτικό; Στο Παρίσι της Γαλλίας, όταν ένας άνθρωπος που μετέφερε ένα κιβώτιο πέρασε πολύ κοντά από ένα καινούργιο αυτοκίνητο, ο οδηγός πήδησε έξω, τον κατηγόρησε ότι γρατσούνισε το αυτοκίνητο και του κατέφερε ένα τόσο σοβαρό χτύπημα ώστε ο άνθρωπος εκείνος έπεσε κάτω αναίσθητος και ποτέ δεν ανέκτησε τις αισθήσεις του. Τέτοιες εκρήξεις οργής είναι χαρακτηριστικές του παρόντος αιώνος μεγάλης ταχύτητος στον οποίο ζούμε. Αλλ’ είναι πρακτικές;
33. Αντί ν’ ανταποδίδη κανείς «κακόν αντί κακού», τι συνιστά η Βίβλος;
33 Είναι αλήθεια ότι σε πολλά μέρη επικρατεί εκείνο που εκφράζει η παροιμία «ο σκύλος δαγκάνει τον σκύλο.» Αλλά πόση ευτυχία μπορεί να βρη ένας συνετός άνθρωπος ενεργώντας όπως ο σκύλος; Σ’ εκείνους που υφίστανται αδικίες, η Βίβλος δίνει παρηγοριά και ηθική ενίσχυσι να παραμείνουν στους υψηλούς κανόνες διαγωγής. Λέγει:
«Εις μηδένα μη ανταποδίδετε κακόν αντί κακού. . . . Ει δυνατόν, όσον το αφ’ υμών, ειρηνεύετε μετά πάντων ανθρώπων. Μη εκδικήτε εαυτούς, αγαπητοί· αλλά δότε τόπον τη οργή· διότι είναι γεγραμμένον, «Εις εμέ ανήκει η εκδίκησις· εγώ θέλω κάμει ανταπόδοσιν, λέγει ο Ιεχωβά.» Εάν λοιπόν πεινά ο εχθρός σου, τρέφε αυτόν· εάν διψά πότιζε αυτόν· διότι πράττων τούτο, θέλεις σωρεύσει άνθρακας πυρός επί την κεφαλήν αυτού. Μη νικάσαι υπό του κακού, αλλά νίκα δια του αγαθού το κακόν.»—Ρωμαίους 12:17-21. ΜΝΚ.
34, 35. Ποιες ενδείξεις έχομε που δείχνουν ότι είναι ρεαλιστικό ν’ ακολουθούνται οι αρχές του Λόγου του Θεού;
34 Μερικοί λέγουν ότι αυτό είναι «ιδεαλισμός» και ότι στον καιρό που ζούμε ο «ρεαλισμός» απαιτεί άλλη στάσι. Και ρωτούν: «Τι θα εγίνετο αν οι περισσότεροι άνθρωποι σε μια χώρα υιοθετούσαν μια τέτοια στάσι;» «Τι ασφάλεια θα υπήρχε;» Αλλά τι γίνεται σήμερα, που οι περισσότεροι δείχνουν μια αντίθετη στάσι; Έφερε αυτό ασφάλεια στο ανθρώπινο γένος; Έφερε ασφάλεια σ’ εσάς ως άτομο;
35 Θα μπορούσατε να αισθάνεσθε ασφάλεια ζώντας σε μια συνοικία, όπου όλα τα σπίτια να είναι περικυκλωμένα από φράχτες ωπλισμένους με ηλεκτροφόρα σύρματα, να έχουν τις πρασιές διάσπαρτες από νάρκες ξηράς, και πολυβόλα στημένα στους εξώστες των; Μολονότι αυτή η εικόνα μπορεί να φαίνεται υπερβολική, εν τούτοις, προς αυτή την κατεύθυνσι οδηγείται το ανθρώπινο γένος που είναι διηρημένο από τη δυσπιστία, τους φόβους και τις προκαταλήψεις. Μπορείτε ν’ αλλάξετε αυτή την τάσι; Όχι, ούτε η Βίβλος ζητεί να το επιχειρήσετε αυτό. Η Βίβλος τονίζει ότι μόνον ο Θεός μπορεί να θέση τέρμα σ’ αυτή την κατάστασι και θα το κάμη. Είναι φανερό ότι καμμιά λύσις ή αναζήτησις ασφαλείας που δεν λαμβάνει υπ’ όψι τον Θεόν δεν μπορεί να επιτύχη.—Ψαλμός 37:8-11.
36, 37. Έχοντας υπ’ όψι τις παγκόσμιες συνθήκες, ποια πρακτική ενέργεια μας παροτρύνει η Βίβλος να κάνωμε;
36 Σ’ ένα προηγούμενο κεφάλαιο, είδαμε ότι οι Βιβλικές προφητείες προείπαν αυτόν τον καιρό της πιο μεγάλης κρίσεως που περνά η ανθρωπότης σήμερα, τον καιρό που τόσο πολλά σχέδια κι εφευρέσεις των ανθρώπων, οι οποίοι δεν αποβλέπουν στην Βίβλο για καθοδηγία, αποδεικνύονται ανεφάρμοστα και μάλιστα θανάσιμα. Λογικά, θ’ αναμέναμε να μας δείξη η Βίβλος τι πρέπει να κάμωμε σ’ αυτόν τον καιρό του πιο μεγάλου κινδύνου. Και το πράττει.
37 Η Βίβλος, όχι μόνο δεν μας συνιστά παθητικότητα, αλλά τονίζει την ανάγκη να ενεργήσωμε χωρίς αργοπορία. Να ενεργήσωμε, όχι για μια χαμένη υπόθεσι, αλλά για μια υπόθεσι που κατευθύνεται από θεία σοφία, μια υπόθεσι με βέβαιη επιτυχία. Εν πρώτοις, ζητεί από μας να εκπαιδευθούμε στις αρχές και τις διδασκαλίες της Βίβλου, να μάθωμε να τις εφαρμόζωμε στην καθημερινή μας ζωή. Κατόπιν, μας οδηγεί να ενωθούμε με τον λαό του Θεού σε όλο τον κόσμο για να βοηθήσωμε κι άλλους να κάμουν το ίδιο. (Αποκάλυψις 22:17) Όλ’ αυτά είναι προπαρασκευαστικά για την επιβίωσι και την απόκτησι αιωνίου ζωής, όχι σε κάποιον άλλον πλανήτη, αλλά σ’ αυτήν εδώ τη γη σε μια νέα διάταξι που υπεσχέθη ο Θεός. Είναι λογικό αυτό; Δεν έχετε διαβάσει και ακούσει κατ’ επανάληψιν δηλώσεις εξεχόντων ανδρών και αρχόντων του κόσμου που προειδοποιούν ότι ο άνθρωπος μπορεί να καταστρέψη κάθε ζωή επάνω στη γη; Γιατί, λοιπόν, πρέπει να φαίνεται παράδοξο το να επέμβη ο Θεός και να εξολοθρεύση όλους τους πονηρούς από τη γη, διαφυλάττοντας τους δικαίους; Ένεκα τούτου, η συμβουλή της Βίβλου για θεοσεβή διαγωγή είναι όντως πρακτική σοφία.—Ψαλμός 37:9· 2 Πέτρου 2:9.
ΖΩΝΤΑΝΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ
38-41. Που μπορεί να βρεθή ζώσα απόδειξις ότι είναι πράγματι πρακτικό ν’ ακολουθούμε τις Γραφικές αρχές;
38 Τα σημεία που εξετάζονται εδώ δεν είναι απλώς θεωρία. Υπάρχει ζωντανή απόδειξις της πρακτικότητός των. Προσέξτε αυτές τις δηλώσεις που έγιναν από τους έξω σχετικά με μια κοινωνία Χριστιανών που βασίζεται στη Βίβλο:
39 Η εφημερίς Τάιμς της Νέας Υόρκης ανέγραψε για μια διεθνή συνέλευσι που έγινε το 1958, από αυτή την κοινωνία με παρόντα άτομα από 123 διάφορες χώρες, που αντιπροσώπευαν όλους τους κλάδους της ανθρώπινης οικογενείας. Ωστόσο η έκθεσις παρετήρησε:
«Η Νέα Υόρκη εφιλοξένησε τις τελευταίες έξη μέρες τη μεγαλύτερή της και όπως φαίνεται την πιο ήσυχη συνέλευσί της.
«Από την Κυριακή, περίπου 180.000 Μάρτυρες του Ιεχωβά τρώγουν, κοιμούνται και εργάζονται στη μητροπολιτική περιοχή. . . .
«Οι Νεοϋορκέζοι . . . αναγνωρίζουν ομοφώνως ότι η διαγωγή των Μαρτύρων υπήρξε παραδειγματική. . . . Η καθαρότης των έχει γίνει σχεδόν παροιμιώδης.»—1 Αυγούστου 1958.
40 Μια περιγραφή από το περιοδικό Λάιφ για την ίδια συνέλευσι, δείχνει την πρακτικότητα της στάσεως και της οργανώσεώς των. Έλεγε τα εξής:
«Περίπου 35.000 αντιπρόσωποι ήλθαν από υπερπόντιες χώρες. Η ειδική μεταφορά περιελάμβανε δύο ναυλωμένα πλοία, οκτώ σιδηροδρομικούς συρμούς, 65 αεροπλάνα, 500 λεωφορεία και 18.000 ιδιωτικά αυτοκίνητα. Όλα πήγαν τόσο ομαλά ώστε ακόμη και στους Νεοϋορκέζους που είναι συνηθισμένοι σ’ αυτά έκαμαν εντύπωσι.»—11 Αυγούστου 1958.
41 Για την ίδια αυτή οργάνωσι, το ιταλικό περιοδικό Σελεζιόνε Πιασεντίνα είπε στο 1968:
«Έχουν πολύ ευγενικούς τρόπους και καθαρό πνεύμα . . . είναι λαός θαυμαστά απλός κι ευτυχής, ελεύθερος και τελείως αφωσιωμένος στη μελέτη του Λόγου του Θεού όπως είναι γραμμένος στην Αγία Γραφή . . . Η ηθική, όπως και η πίστις των, δεν γνωρίζει παραβάσεις, υπεκφυγές, ημίμετρα, υποκριτικές συγκαλύψεις.»
42, 43. Το βιβλίο «Χριστιανοί του Κόππερμπελτ» τι μαρτυρία δίνει ως προς τα πρακτικά αποτελέσματα που προκύπτουν όταν ακολουθή κανείς τις Βιβλικές αρχές;
42 Το βιβλίο Χριστιανοί του Κόππερμπελτ (στην Αγγλική) εμπεριέχει έκθεσι για τα Αφρικανικά μέλη αυτής της οργανώσεως στην περιοχή του Κόππερμπελτ της Ζάμπια. Σχετικά με την αξιοπιστία και τη διαγωγή των, γίνονται τα εξής σχόλια:
«Οι Αφρικανοί διδάσκαλοι και οι υπάλληλοι της κοινωνικής προνοίας, των οποίων η μόρφωσις επιτρέπει να έχουν μια πιο αντικειμενική άποψι είπαν: ‘Οι άνθρωποι της Σκοπιάς [οι μάρτυρες του Ιεχωβά] είναι πολύ αξιόπιστοι και συνεπείς άνθρωποι. Έχουν καλή διαπαιδαγώγησι και δεν πίνουν πάρα πολύ.’ . . . Τους βρήκαμε εκπληκτικά διαφορετικούς, απ’ αυτή την άποψι, από πολλούς άλλους ομίλους.»—1961, σελ. 231.
43 Όσον αφορά τις οικογενειακές σχέσεις, το ίδιο βιβλίο τονίζει πώς οι διδασκαλίες της Αγίας Γραφής άλλαξαν μακροχρόνια έθιμα και παραδόσεις:
«Οι [Αφρικανικές] οικογένειες της Σκοπιάς που μπορέσαμε να γνωρίσωμε φαίνεται ότι είναι εξαιρετικά καλά προσαρμοσμένες κι ευτυχείς.
«Αυτή η στάσις ανδρός και γυναικός που συνεργάζονται στις οικογενειακές των μονάδες ήταν πολύ καταφανής στα σπίτια . . . Ενώ ήταν πολύ δύσκολο σε πολλές άλλες εκκλησίες ν’ αναγνωρίση κανείς τις οικογένειες, διότι οι σύζυγοι άνδρες και γυναίκες ούτε πηγαίνουν στην εκκλησία μαζί ούτε κάθονται μαζί στην διάρκεια της λειτουργίας, οι οικογένειες της Σκοπιάς αναγνωρίζονται εύκολα στις συναθροίσεις των σαν μικροί όμιλοι από πατέρα, μητέρα και τέκνα.»—Σελ. 235, 112.
44, 45. Ποιες αποδείξεις υπάρχουν που δείχνουν ότι, αν ακολουθή κανείς τις Βιβλικές αρχές, μπορεί να υπομείνη διωγμό;
44 Αυτή η οργάνωσις, μολονότι διώκεται σε πολλές χώρες, έχει αυξηθή αριθμητικώς με την πάροδο των ετών. Ο Βιόρν Χώλλστρομ, γνωστός Σουηδός δημοσιογράφος, μιλώντας για τις πείρες αυτών των Χριστιανών στα Εθνικοσοσιαλιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως, είπε:
«Αυτοί κακοποιήθηκαν χειρότερα από κάθε άλλον όμιλο, αλλά μπόρεσαν, με την πίστι των στον Θεό, να επιζήσουν καλύτερ’ από όλους τους άλλους.»
45 Ο καθηγητής της Παιδαγωγικής ψυχολογίας Μπρούνο Μπέττελχαϊμ, που είχε φυλακισθή στα Εθνικοσοσιαλιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως του Νταχάου και του Μπούχενβαλντ, γράφει, επίσης, γι’ αυτούς τους Χριστιανούς και τονίζει γιατί μπόρεσαν να επιζήσουν. Στο βιβλίο του Η Πληροφορημένη Καρδιά (στη Αγγλική) λέγει:
[Οι μάρτυρες του Ιεχωβά] όχι μόνο έδειξαν ασυνήθη ανωτερότητα ανθρωπίνης σεμνότητος και ηθικής διαγωγής, αλλά κι εφαίνοντο προστατευμένοι από τις δοκιμασίες του στρατοπέδου που πολύ γρήγορα κατέστρεψαν άτομα θεωρούμενα πολύ ακέραια από τους ψυχαναλυτάς φίλους μου κι από μένα τον ίδιο.
«Αυτοί μάλιστα επηρεάσθησαν λιγώτερο από τη φυλάκισι, κι ετήρησαν την ακεραιότητά των, χάρις στις άκαμπτες θρησκευτικές πεποιθήσεις.
«Επειδή ήσαν ευσυνείδητοι εργάται συχνά εδιαλέγοντο ως εργοδηγοί. . . . Παρ’ όλ’ αυτά ήταν ο μόνος όμιλος κρατουμένων που ποτέ δεν έκαμαν κατάχρησι της θέσεώς των ούτε κακομεταχειρίσθηκαν άλλους κρατουμένους, . . . Οι αξιωματικοί των Ες-Ες τους προτιμούσαν ως υπηρέτας των λόγω της εργατικότητός των, της επιδεξιότητός των ή της σεμνής των στάσεως. Τελείως αντίθετα στον συνεχή αλληλοκτόνο πόλεμο μεταξύ των άλλων ομίλων κρατουμένων, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ποτέ δεν κατεχράσθησαν τη στενή σχέσι των με τους αξιωματικούς των Ες-Ες για ν’ αποκτήσουν προνομιακές θέσεις μέσα στο στρατόπεδο.»—1961, σελ. 20, 21, 122, 123.
46, 47. Πόσο εκτεταμένες είναι οι αποδείξεις ότι η Βίβλος είναι πράγματι πρακτική για την εποχή μας, πράγμα που υπονοεί ποια ενέργεια από μέρους μας;
46 Υπάρχουν, λοιπόν, αποδείξεις σε όλη τη γη ότι η συμβουλή της Βίβλου μπορεί να εφαρμοσθή στην εποχή μας. Αν χίλια, εκατό χιλιάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες άτομα έχουν διαπιστώσει ότι μπορούν ν’ αλλάξουν τη ζωή των έτσι ώστε να ευθυγραμμίζεται με τους Βιβλικούς κανόνας μ’ εξαίρετα αποτελέσματα, μπορεί οποιοσδήποτε να πη ορθώς ότι η Γραφή δεν είναι πρακτική; Τα όσα έγραψε ο απόστολος Παύλος στους ομοίους Χριστιανούς της εποχής του εφαρμόζονται σήμερα σ’ αυτά τα άτομα:
«Δια τούτο και ημείς ευχαριστούμεν τον Θεόν αδιαλείπτως, ότι παραλαβόντες τον λόγον του Θεού τον οποίον ηκούσατε παρ’ ημών, εδέχθητε αυτόν ουχί ως λόγον ανθρώπων, αλλά, (καθώς είναι αληθώς) λόγον Θεού, όστις και ενεργείται μεταξύ ημών των πιστευόντων.»—1 Θεσσαλονικείς 2:13.
47 Η Βίβλος σας προσκαλεί να δοκιμάσετε τις διδασκαλίες της στη δική σας ζωή. Έτσι μπορείτε ν’ αποδείξετε σεις οι ίδιοι ότι αυτές οι διδασκαλίες δεν είναι θεωρίες ή φιλοσοφίες ανθρώπων, αλλ’ αποτελούν μέρος του Λόγου του ζώντος Θεού.—Ψαλμός 34:8· Μαλαχίας 3:10· Ματθαίος 6:31-33.