Σεβασμός του Δώρου της Ζωής — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Κεφάλαιον 14

Σεβασμός του Δώρου της Ζωής

1, 2. Γιατί, πρέπει να δείχνωμε βαθύ σεβασμό για το δώρο της ζωής;

Ο ΒΑΘΥΣ σεβασμός για το δώρο της ζωής είναι ένα θεμέλιο της αληθινής ειρήνης και ασφαλείας. Δυστυχώς, ένας τέτοιος σεβασμός λείπει από πολλούς ανθρώπους. Είναι βέβαια γνωστό ότι οι άνθρωποι μπορούν με φόνο ν’ αφαιρέσουν τη ζωή, κανείς όμως δεν μπορεί να ξαναδώση τη ζωή σ’ εκείνον που την έχασε.

² Οφείλομε να δείχνωμε σεβασμό για τη ζωή σαν μια ιερή υποχρέωσι. Σε ποιον; Στον Δοτήρα της ζωής, εκείνον για τον οποίον ο ψαλμωδός έγραψε: «Διότι μετά σου» δηλαδή, του Ιεχωβά Θεού, «είναι η πηγή της ζωής». (Ψαλμός 36:9) Οφείλομε τη ζωή μας σ’ αυτόν, όχι μόνον επειδή εδημιούργησε τον άνθρωπο, αλλά και διότι επέτρεψε στο ανθρώπινο γένος να συνεχίση την αναπαραγωγή μέχρι τώρα και επρομήθευσε τα μέσα συντηρήσεως της ζωής. (Πράξεις 14:16, 17) Επιπλέον, έδωσε τον Υιό του για να γίνη ο Εξαγοραστής ή Λυτρωτής της ανθρωπίνης οικογενείας, εξαγοράζοντάς την με το πολύτιμο αίμα της ζωής του. (Ρωμαίους 5:6-8· Εφεσίους 1:7) Γι’ αυτόν το λόγο, προσφέρει τώρα σε όλους εκείνους που είναι πρόθυμοι να τη δεχθούν, τη μεγαλειώδη ελπίδα ζωής στη δικαία του νέα τάξι. Αυτό είναι κάτι που επιθυμούμε πραγματικά, έτσι δεν είναι; Εν όψει όλων αυτών, δεν θα έπρεπε να εκτιμούμε και να σεβώμεθα βαθειά το θείο δώρο της ζωής; Πώς μπορούμε να το κάμωμε αυτό;

3. Πώς η παρακολούθησις της βίας για διασκέδασι επηρεάζει τη στάσι ενός ατόμου σχετικά με τη ζωή;

³ Εν πρώτοις, αν σκεπτώμεθα σοβαρά να δείξωμε σεβασμό για τη ζωή, δεν θα ενωθούμε με κείνους που, απλώς για διασκέδασι, τρέφουν τη διάνοιά τους με θεάματα που εξυμνούν τη βία. Με το να δέχωνται τη βία σαν «διασκέδασι», πολλοί άνθρωποι έχουν σκληρυνθή και έχουν γίνει αναίσθητοι στα ανθρώπινα παθήματα και την απώλεια της ζωής. Μαθαίνουν να ζουν μόνο για το παρόν και δείχνουν λίγο ενδιαφέρον για τη μελλοντική ευημερία είτε δική τους είτε των άλλων. Αν όμως είμεθα ευγνώμονες για την αγαθότητα του Θεού και την ελπίδα που μας δίνει, θα αντισταθούμε σ’ αυτό το πνεύμα. Θα καλλιεργήσουμε εκτίμησι για τη ζωή σαν ένα δώρο από τον Θεό. Αυτό θα επηρεάση τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούμε τη δική μας ζωή, τις σχέσεις μας με τα άλλα άτομα, ακόμη και το πώς θεωρούμε εκείνους που δεν γεννήθηκαν ακόμη.

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΑΚΟΜΗ

4. (α) Πότε μεταδίδεται η ζωή στους απογόνους; (β) Τι δείχνει αν ο Θεός ενδιαφέρεται για την ανθρώπινη ζωή προ της γεννήσεως;

⁴ Η δύναμις μεταδόσεως της ζωής είναι ένα μεγάλο θεόδοτο προνόμιο. Η ζωή μεταδίδεται όχι κατά τη γέννησι, αλλά κατά τον καιρό της συλλήψεως. Όπως αναφέρει η Βρεταννική Εγκυκλοπαιδεία, τότε είναι που «αρχίζει η ιστορία της ζωής του ατόμου ως διακεκριμένου και βιολογικού όντος».³⁷ Ομοίως, το ενδιαφέρον του Θεού για μια ανθρώπινη ζωή αρχίζει προ της γεννήσεως. Ο ψαλμωδός Δαβίδ έγραψε, μιλώντας στον Θεό: «Με περιετύλιξας εν τη κοιλία της μητρός μου. . . . Το αδιαμόρφωτον του σώματός μου [το έμβρυόν μου, ΜΝΚ] είδον οι οφθαλμοί σου· και εν τω βιβλίω σου πάντα ταύτα ήσαν γεγραμμένα».—Ψαλμός 139:13-16· Εκκλησιαστής 11:5.

5. Γιατί δεν είναι λογικά τα επιχειρήματα που προβάλλονται σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσουν την έκτρωσι;

⁵ Στην εποχή μας η ζωή εκατομμυρίων αγεννήτων παιδιών τερματίζεται εκουσίως με έκτρωσι. Είναι αυτό ορθό; Μερικοί φέρνουν το επιχείρημα ότι το αγέννητο βρέφος δεν έχει συνειδητή εκτίμησι του τι είναι η ζωή και είναι ανίκανο να υπάρχη χωριστά έξω από τη μήτρα. Αυτό όμως βασικά αληθεύει επίσης και για ένα νεογέννητο βρέφος. Κατά τη γέννησι το βρέφος δεν μπορεί να συλλάβη τη σημασία της ζωής, ούτε θα μπορούσε να συνεχίση την ύπαρξί του χωρίς τη συνεχή φροντίδα των γονέων ή άλλων. Το ζωντανό κύτταρο που σχηματίζεται στη μήτρα κατά τον καιρό της συλλήψεως έχει κάθε δυνατότητα να γίνη βρέφος αν δεν εμποδισθή. Η αφαίρεσις της ζωής ενός νεογέννητου βρέφους θεωρείται σχεδόν παντού σαν έγκλημα. Ακόμα και όταν γεννώνται πρόωρα βρέφη, καταβάλλονται μεγάλες προσπάθειες για να σωθούν. Γιατί, λοιπόν, δεν θα έπρεπε να θεωρήται έγκλημα για οποιονδήποτε το ν’ αφαιρέση τη ζωή του αγέννητου παιδιού και να εμποδίση έτσι την περαιτέρω ανάπτυξι και τη γέννησί του; Γιατί θα έπρεπε η ζωή να θεωρήται ιερή μόνον έξω από τη μήτρα και όχι επίσης ενόσω βρίσκεται μέσα στη μήτρα;

6. Πώς δείχνει η Γραφή την άποψι του Θεού για την εσκεμμένη αφαίρεσι της ζωής ενός αγέννητου παιδιού;

⁶ Το σπουδαίο πράγμα δεν είναι απλώς το πώς θεωρούν τα ζητήματα αυτά οι άνθρωποι, αλλά το τι λέγει ο Θεός, ο Δοτήρ της ζωής. Για τον Ιεχωβά Θεό η ζωή του αγέννητου παιδιού είναι πολύτιμη, δεν είναι κάτι το ασήμαντο. Αυτός έδωσε ένα νόμο στον αρχαίο Ισραήλ που προστάτευε ειδικά τη ζωή των αγέννητων παιδιών. Αν, κατά τη φιλονεικία μεταξύ δύο ανδρών, επληγώνετο μια έγκυος γυναίκα ή κατέληγε σε αποβολή, αυτός ο νόμος επέβαλε αυστηρές τιμωρίες. (Έξοδος 21:22, 23) Είναι φανερό ότι η εκούσια αφαίρεσις της ζωής ενός αγέννητου παιδιού θα ήταν κάτι ακόμη πιο σοβαρό. Σύμφωνα με το νόμο του Θεού, οποτεδήποτε αφαιρείτο εκουσίως ανθρώπινη ζωή, ο ένοχος κατεδικάζετο σε θάνατο ως φονεύς. (Αριθμοί 35:30, 31) Ο Θεός διακρατεί και τώρα την ίδια μεγάλη εκτίμησι για τη ζωή.

7. Εναντίον τίνος προστατευόμεθα όταν σεβώμεθα το θέλημα του Θεού όσον αφορά τη ζωή ενός αγέννητου παιδιού;

⁷ Ο βαθύς σεβασμός του θελήματος του Θεού όσον αφορά τη ζωή του αγέννητου παιδιού φέρνει πραγματική ευλογία. Με το να καθιστά τους γονείς πλήρως υπευθύνους για τη ζωή των αγέννητων παιδιών, προμηθεύει έναν χαλινό στις χωρίς διάκρισι σεξουαλικές σχέσεις με όλα τα κακά τους αποτελέσματα—αφροδίσια νοσήματα, ανεπιθύμητες κυοφορίες, νόθα τέκνα, διαλυμένες οικογένειες και τη διανοητική αγωνία μιας ακάθαρτης συνειδήσεως. Αυτός ο σεβασμός μπορεί να συμβάλη τώρα στην οικογενειακή ειρήνη και είναι ένας σπουδαίος παράγων για την απόκτησι ευλογιών στο μέλλον.

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΖΩΗ

8. Γιατί πρέπει να δείχνωμε σεβασμό για το θέλημα του Θεού σχετικά με τον τρόπο που μεταχειριζόμεθα το σώμα μας;

⁸ Τι μπορεί να λεχθή για τον τρόπο με τον οποίον μεταχειρίζεσθε το σώμα σας, τι κάνετε με τη δική σας τη ζωή; Μερικοί λέγουν, ‘Δεν ζήτησα εγώ να γεννηθώ. Έτσι, το τι κάνω με τη ζωή μου είναι δική μου υπόθεσις. Θα κάνω ό,τι θέλω.’ Πρέπει όμως να ζητηθή ένα δώρο για να το εκτιμήση ο λήπτης του; Η ζωή η ίδια είναι αναμφισβήτητα ένα έξοχο πράγμα, αλλ’ η κακία των ανθρώπων και γενικά η ανθρώπινη ατέλεια είναι που αφαιρούν πολλή χαρά από τη ζωή. Η μομφή γι’ αυτό δεν πρέπει να επιρριφθή στον Ιεχωβά Θεό· αυτός υπόσχεται να τα διορθώση όλα αυτά με την κυβέρνησι της Βασιλείας του. Οφείλομε, λοιπόν, να χρησιμοποιούμε τη ζωή μας μ’ ένα τρόπο που να δείχνη σεβασμό για το θέλημά του και τον σκοπό του.—Ρωμαίους 12:1.

9. Τι λέγει η Γραφή για τη λαιμαργία και τη μέθη;

⁹ Ένας τρόπος για να δείξωμε τέτοια εκτίμησι είναι η μετριοπάθεια στο φαγητό και το ποτό. Η λαιμαργία και η μέθη καταδικάζονται από τον Θεό. (Παροιμίες 23:20, 21) Και αντιθέτως, όπως ακριβώς το φαγητό με μετριοπάθεια είναι κατάλληλο έτσι και η χρήσις οινοπνευματωδών ποτών με μετριοπάθεια είναι κατάλληλη. Αυτό καταδεικνύεται από πολλά εδάφια.—Δευτερονόμιον 14:26· Ησαΐας 25:6· Λουκάς 7:33, 34· 1 Τιμόθεον 5:23.

10. (α) Πώς ένας μεθυσμένος δείχνει ασέβεια για τη ζωή; (β) Όπως δείχνει το 1 Κορινθίους 6:9, 10, γιατί είναι σπουδαίο ν’ αποφεύγωμε τη μέθη;

¹⁰ Έτσι, δεν είναι το ποτό αλλά η μέθη που καταδικάζεται στη Βίβλο. Και για ευνόητους λόγους. Η μέθη βλάπτει το σώμα, κάνει τον άνθρωπο να ενεργή ανόητα και μπορεί ακόμη να τον καταστήση επικίνδυνο στους άλλους. (Παροιμίες 23:29-35· Εφεσίους 5:18) Μπορεί να ελαττώση τη ζωή, οδηγώντας συχνά σε κίρρωσι του ήπατος. Στις Ηνωμένες Πολιτείες και μόνον, όπου εννέα εκατομμύρια περίπου άνθρωποι εκδηλώνουν κάποια μορφή αλκοολισμού, η συνολική ετησία απώλεια σε πιθανούς μισθούς, ατυχήματα, ιατρική φροντίδα και έγκλημα υπολογίζεται σε περισσότερα από 750 εκατομμύρια δολλάρια. Το κόστος σε διαλυμένους οίκους, κατεστραμμένες ζωές και ανθρώπινη θλίψι είναι «πέραν υπολογισμού». (Η Φαρμακολογική Βάσις των Θεραπευτικών, 1970 σελ, 291) Δεν εκπλήσσει, λοιπόν, το ότι ο απόστολος Παύλος λέγει: «Μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι, . . . ούτε μέθυσοι, ούτε λοίδοροι, ούτε άρπαγες δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού».—1 Κορινθίους 6:9, 10.

11. Είναι λογική να προσπαθούμε να ξεφύγωμε από προσωπικά προβλήματα με υπερβολικό ποτό;

¹¹ Είναι αλήθεια ότι μερικοί αισθάνονται έντονα τα καταθλιπτικά αποτελέσματα της παγκοσμίου καταστάσεως. Οι πόλεμοι, το έγκλημα, ο πληθωρισμός και η φτώχεια, η έντασις και οι πάσης μορφής πιέσεις προσθέτουν στα εκνευριστικά προβλήματα των ανθρώπων. Τίποτε όμως δεν κερδίζομε με το να προσπαθούμε να ξεφύγωμε απ’ αυτά με επιβλαβείς καταχρήσεις. Αυτές το μόνο που δημιουργούν είναι περισσότερα προβλήματα για τον εαυτό μας και τους άλλους και, εν συνεχεία, καταστρέφουν την αξιοπρέπεια του ατόμου και τον σκοπό της ζωής.

Η ΧΡΗΣΙΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ

12. Γιατί πολλά άτομα στρέφονται στη χρήσι ναρκωτικών;

¹² Στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τα προβλήματα της ζωής, περισσότεροι συνεχώς άνθρωποι στρέφονται στα ναρκωτικά. Βέβαια, πολλά ναρκωτικά χρησιμοποιούνται στην ιατρική. Άτομα που είναι άρρωστα ίσως χρειάζεται να τα χρησιμοποιήσουν για να αναλάβουν από την ασθένεια. Αλλά τι θα πούμε για τη χρήσι ναρκωτικών εκεί όπου δεν περιλαμβάνεται θεραπεία από ασθένεια, όπου ο λήπτης απλώς επιθυμεί ν’ αποκτήση ένα ονειρώδες αίσθημα ή ακόμη να δοκιμάση ένα είδος εκστάσεως; Πώς επηρεάζεται η ζωή του λήπτου;

13. Τι αποτελέσματα έχουν μερικά απ’ αυτά τα ναρκωτικά σ’ αυτόν που τα χρησιμοποιεί, κι’ έτσι τι δείχνουν οι Βιβλικές αρχές σχετικά μ’ αυτό;

¹³ Πολλά άτομα σήμερα που επιζητούν αυτές τις ευχαριστήσεις χρησιμοποιούν τέτοια «ισχυρά» ναρκωτικά, όπως η ηρωίνη και η κοκαΐνη, ή κάνουν χρήσι των καλουμένων «ψυχεδελικών» ναρκωτικών, όπως το LSD. Μερικοί λαμβάνουν μεγάλες δόσεις αμφιταμίνης και βαρβιτουρικών δισκίων. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Η χρήσις εκ μέρους των αυτών των ναρκωτικών εύκολα οδηγεί στην απώλεια του αυτοελέγχου, δημιουργώντας συνέπειες όμοιες μ’ εκείνες που παρατηρούνται στους μεθυσμένους. (1 Κορινθίους 6:9, 10· Παροιμίες 23:33) Έχει αναγνωρισθή γενικά, ακόμη και από πολλούς τοξικομανείς, ότι αυτά τα ναρκωτικά μπορεί να γίνουν επικίνδυνα. Στην πόλι της Νέας Υόρκης, παραδείγματος χάριν, ο εθισμός στην ηρωίνη είναι η κυρία αιτία θανάτου μεταξύ ατόμων ηλικίας 18 έως 35 ετών. Τι χονδροειδής περιφρόνησις του δώρου της ζωής!

14, 15. Μολονότι η χρήσις της μαριχουάνας γενικά δεν θεωρείται ως τοξικομανία, γιατί εκείνοι που την καπνίζουν δεν δείχνουν πραγματικό σεβασμό για το δώρο της ζωής;

¹⁴ Τι μπορεί να λεχθή όμως για τη χρήσι της μαριχουάνας που γενικώς δεν θεωρείται ως τοξικομανία; Και αυτή επίσης μπορεί να γίνη επικίνδυνη με διαφόρους τρόπους. Ένας τρόπος μνημονεύεται σ’ ένα φυλλάδιο που δημοσιεύθηκε από το Τμήμα Υγείας, Παιδείας και Ευημερίας των ΗΠΑ. Εξηγεί ότι «εκείνοι που χρησιμοποιούν ένα παράνομο ναρκωτικό μπορεί να εκτεθούν σε μια ποικιλία από αυτά μέσω επαφής με τους πωλητάς ναρκωτικών και άλλων που τα χρησιμοποιούν». Ομοίως, μια έκθεσις που δημοσιεύθηκε στο Γιουνάητεντ Στέιτς Νιους εντ Ουέρλντ Ρηπόρτ της 1ης Φεβρουαρίου του 1971, κάτω από τον τίτλο, «Τελευταίες Ανακαλύψεις για τη Μαριχουάνα» λέγει ότι «τα γεγονότα δείχνουν ότι τα άτομα που στρέφονται στη μαριχουάνα για ψυχολογικούς λόγους—πιστεύοντας ότι θα τα ανακουφίση από τις πιέσεις και τη νευρική κατάπτωσι—είναι πιθανόν να προχωρήσουν σε ισχυρότερα ναρκωτικά».

¹⁵ Αλλά και αν ακόμη δεν συμβή αυτό, το ίδιο το κάπνισμα της μαριχουάνας μπορεί να είναι επικίνδυνο. Μολονότι οι απόψεις διαφέρουν κάπως, είναι αξιοσημείωτο ότι μια έρευνα απεκάλυψε το εξής: «Αρκετά υψηλές δόσεις μαριχουάνας . . . μπορούν να προκαλέσουν απρόβλεπτα και έντονα ψυχωτικά συμπτώματα—μολονότι παροδικά—που εμφανίζονται με τη μορφή ψευδαισθήσεων, παραισθήσεων, παράνοιας, καταπτώσεως και πανικού».³⁸ Η ίδια έκθεσις λέγει επίσης ότι η συνεχής τακτική χρήσις της μαριχουάνας μπορεί να προκαλέση σοβαρές σωματικές βλάβες όπως «βλάβη του ήπατος, γενετικά ελαττώματα, εγκεφαλική βλάβη και διαταραχή του αναπνευστικού συστήματος». Εν όψει τέτοιων πιθανών κινδύνων, δείχνει αυτός που χρησιμοποιεί μαριχουάνα σεβασμό για το δώρο της ζωής;

16. Σε ποιον άλλο σοβαρό κίνδυνο μπορεί να εκτεθή ένα άτομο που κάνει χρήσι ναρκωτικών, και πώς πρέπει αυτό να επηρεάση την άποψί μας επί του ζητήματος;

¹⁶ Υπάρχει και ένας άλλος ισχυρός λόγος για ν’ αποφεύγωμε τη χρήσι ναρκωτικών για την απόκτησι ενός ψευδούς αισθήματος ευεξίας. Μπορούν ν’ ανοίξουν τον δρόμο για να περιέλθη ένα άτομο κάτω από τον έλεγχο των δαιμόνων. Πολλοί τοξικομανείς ομολογούν οι ίδιοι ότι η χρήσις ναρκωτικών συχνά συνοδεύεται από πράξεις μαγείας. Αυτή η σχέσις των ναρκωτικών με τη μαγεία δεν είναι καθόλου νέα. Οι μάγοι του παρελθόντος χρησιμοποιούσαν ναρκωτικά. Το Ερμηνευτικόν Λεξικόν της Καινής Διαθήκης του Βάιν παρατηρεί: «Στη μαγεία, η χρήσις ναρκωτικών, είτε ελαφρών είτε ισχυρών, συνωδεύετο γενικά από μαγικά άσματα και επικλήσεις των μαγικών δυνάμεων . . . για να εντυπωσιασθή ο αιτών με τα μυστηριώδη μέσα και τις δυνάμεις του μάγου». Αυτά τα σχόλια γίνονται σχετικά με την ελληνική λέξι φαρμακεία που μεταφράζεται στη ΜΝΚ ως «άσκησις πνευματισμού», στο Γαλάτας 5:20. (Ιδέ επίσης Αποκάλυψιν 9:21· 18:23) Έτσι και σήμερα, όπως και στο παρελθόν, τα ναρκωτικά μπορούν να εκθέσουν ένα άτομο στην επιρροή των δαιμόνων. Πώς θα μπορούσε εκείνος που θέλει να είναι αφοσιωμένος δούλος του Ιεχωβά να εκτεθή σε τέτοιο κίνδυνο για ένα στιγμιαίο μόνο αίσθημα ευθυμίας;

17, 18. (α) Ποιοι άλλοι κακοί καρποί είναι συνδεδεμένοι, με τη χρήσι ναρκωτικών; (β) Πώς θεωρούν τη χρήσι ναρκωτικών οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά;

¹⁷ Όπως είναι καλώς γνωστό, η χρήσις ναρκωτικών συνδέεται αρρήκτως με το έγκλημα και την ηθική κατάπτωσι της κοινωνίας. Οι παράνομες πωλήσεις ναρκωτικών είναι μια κύρια πηγή εισοδήματος για το ωργανωμένο έγκλημα. Μια μεγάλη αναλογία τοξικομανών διαπράττουν κλοπές και ληστείες για να διατηρήσουν τις συνήθειές τους. Άλλοι στρέφονται στην εκπόρνευσι. Οικογένειες διαλύονται κατά χιλιάδες όταν ένας από την οικογένεια γίνεται τοξικομανής. Έγκυες γυναίκες μεταδίδουν την τοξικομανία στα βρέφη τους, που πεθαίνουν καμμιά φορά ενώ υφίστανται την αγωνία της αποτοξινώσεως. Στις περισσότερες χώρες η κατοχή και χρήσις τέτοιων επικινδύνων ναρκωτικών για λόγους μη ιατρικούς είναι παράνομη.—Ματθαίος 22:17-21.

¹⁸ Θέλετε να έχετε οποιαδήποτε σχέσι με μια συνήθεια που συνδέεται με όλους αυτούς τους κακούς καρπούς; Οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά δεν θέλουν! Δεν θέλουν να έχουν κανένα μέρος στη χρήσι ναρκωτικών για συγκινήσεις ή για διαφυγή από την πραγματικότητα. Έχουν μεγάλο σεβασμό για τη ζωή και θέλουν να χρησιμοποιήσουν τη ζωή τους μ’ ένα τρόπο που είναι σύμφωνος με το θέλημα του Θεού.

ΧΡΗΣΙΣ ΚΑΠΝΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΟΜΟΙΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ

19. Δείχνει σεβασμό για το δώρο της ζωής εκείνος που κάνει χρήσι καπνού, καρύδας του βετέλ και φύλλων της κόκας;

¹⁹ Ακόμη πιο κοινή σήμερα είναι η χρήσις καπνού και, σε μερικές χώρες, καρύδας του βετέλ και φύλλων της κόκας. Μολονότι χρησιμοποιούνται από εκατομμύρια σ’ όλο τον κόσμο, το καθ’ ένα απ’ αυτά είναι γνωστό ότι βλάπτει το σώμα και, σε μερικές περιπτώσεις, το μυαλό. Ο καπνός υπήρξε αντικείμενο κυβερνητικών προειδοποιήσεων για τη σχέσι του με νοσήματα όπως ο καρκίνος των πνευμόνων, τα καρδιακά νοσήματα, η χρονία βρογχίτις και το εμφύσημα. Δείχνει σεβασμό για το δώρο της ζωής εκείνος που χρησιμοποιεί τέτοια επιβλαβή προϊόντα;

20, 21. (α) Το γεγονός ότι η Γραφή δεν καταδικάζει τέτοιες συνήθειες ονομαστικώς σημαίνει ότι είναι καλές; (β) Ποιες Γραφικές αρχές δείχνουν ότι τέτοιες συνήθειες δεν έχουν θέσι στη ζωή ενός ατόμου που ειλικρινά θέλει να κάνη το θέλημα του Θεού;

²⁰ Κάποιος μπορεί να πη ότι όλα αυτά τα πράγματα είναι δημιουργία του Θεού. Σωστά, αλλ’ αυτό αληθεύει και για τα μανιτάρια, εν τούτοις μερικές ποικιλίες είναι θανατηφόρες για τον άνθρωπο αν φαγωθούν. Κάποιος άλλος ίσως πη ότι η Γραφή δεν κάνει ειδική μνεία ούτε καταδικάζει αυτές τις συνήθειες. Όχι, αλλά, όπως είδαμε, πολλά πράγματα που δεν καταδικάζονται ειδικώς στη Γραφή είναι καταφανώς εσφαλμένα. Πουθενά δεν απαγορεύει η Γραφή να χρησιμοποιούμε την αυλή του γείτονα για να ρίχνωμε τα σκουπίδια. Η εντολή, εν τούτοις, «θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν» θα πρέπει να αρκή για οποιονδήποτε από μας να αναγνωρίση πόσο εσφαλμένο θα ήταν αυτό.—Ματθαίος 22:39.

²¹ Στην επιστολή 2 Κορινθίους 7:1 ο Λόγος του Θεού μάς λέγει να ‘καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, εκπληρούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού’. Ένα πράγμα για να είναι «άγιον» σημαίνει ότι είναι «λαμπρό, καθαρό, άσπιλο, αδιάφθορο». Ο Ιεχωβά Θεός τηρεί τον εαυτόν του καθαρά και απηλλαγμένο από διαφθορά, μη υποβιβάζοντας ποτέ τον εαυτό του με το να ενεργή με ανόσιο τρόπο. Δικαίως ο Θεός αναμένει από μας να συνεχίζωμε «εκπληρούντες αγιωσύνην» στον δυνατό βαθμό για μας τους ανθρώπους. (Ρωμαίους 12:1) Αναμένει από μας, επίσης, να τον ‘αγαπούμε με όλη μας την καρδιά, την ψυχή, τη διάνοια και τη δύναμι’. Αλλά πώς μπορεί κανείς να το κάνη αυτό αν επιδίδεται σε πράξεις που μολύνουν το σώμα του και βλάπτουν την υγεία του και συντομεύουν τη ζωή του;—Μάρκος 12:29, 30.

22. Τι μπορεί να βοηθήση ένα άτομο να ελευθερωθή από μια τέτοια κακή συνήθεια;

²² Μολονότι η μια ή η άλλη από αυτές τις συνήθειες μπορεί να έχη ‘υποδουλώσει’ έναν άνθρωπο, αυτός μπορεί να την υπερνικήση και να ελευθερωθή. Η γνώσις του Θεού και του μεγαλειώδους σκοπού του αποτελεί ένα ισχυρότατο κίνητρο για να το επιτύχη. Μπορεί ένα τέτοιο άτομο να ‘ανανεώνηται εις το πνεύμα του νοός του’. (Εφεσίους 4:23) Αυτό θα διανοίξη ένα νέο τρόπο ζωής, που θα καταλήξη σε προσωπική ικανοποίησι και που θα είναι τιμή για τον Θεό.

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΜΑ

23. (α) Ποια είναι η μόνη χρήσις αίματος που επεδοκίμαζε ο Θεός στον νόμο που έδωσε στον Ισραήλ; (β) Γιατί πρέπει η σημασία εκείνων των θυσιών να μας ωθήση να εξετάσωμε προσεκτικά το θέλημα του Θεού γι’ αυτό το ζήτημα;

²³ Όταν μιλούμε για τη ζωή, οφείλομε επίσης να σεβώμεθα το αίμα. Ο Θεός έκαμε το αίμα, των ανθρώπων και των ζώων, το σύμβολο της ζωής. Αυτό δείχνει ο νόμος που έδωσε στον Νώε και τους υιούς του, από τους οποίους όλοι καταγόμεθα, και ο νόμος που έδωσε αργότερα στο έθνος Ισραήλ. Η μόνη χρήσις αίματος που επεδοκίμαζε ο Θεός ήταν οι θυσίες που προσφέρονταν στο θυσιαστήριο σύμφωνα με τις οδηγίες του. (Γένεσις 9:3, 4· Λευιτικόν 17:10-14) Όλες αυτές οι θυσίες εξεικόνιζαν τη μια θυσία του Υιού του Θεού, στην οποία έχυσε το αίμα της ζωής του υπέρ του ανθρωπίνου γένους. (Εβραίους 9:11-14) Αυτό και μόνο θα έπρεπε να μας ωθήση να δώσωμε επιμελή προσοχή στο θέλημα του Θεού γι’ αυτό το ζήτημα.

24. Τι λέγουν οι Πράξεις 15:28, 29 όσον αφορά την άποψι που πρέπει να έχουν οι Χριστιανοί ως προς τη χρήσι αίματος;

²⁴ Εφαρμόζονται ακόμη στους αληθινούς Χριστιανούς οι περιορισμοί του Θεού όσον αφορά τη χρήσι του αίματος; Ναι, όπως φαίνεται από την επίσημη δήλωσι στην οποία προέβησαν οι απόστολοι και οι άλλοι πρεσβύτεροι της Χριστιανικής εκκλησίας του πρώτου αιώνος. Υπό την καθοδήγησιν του πνεύματος του Θεού, έγραψαν: «Εφάνη εύλογον εις το Άγιον Πνεύμα και εις ημάς, να μη επιβάλλωμεν εις εσάς μηδέν πλειότερον βάρος εκτός των αναγκαίων τούτων, να απέχητε από ειδωλοθύτων, και αίματος, και πνικτού, και πορνείας· από των οποίων φυλάττοντες εαυτούς, θέλετε πράξει καλώς».—Πράξεις 15:28, 29.

25. Με τι ενέργειες δείχνει ο κόσμος περιφρόνησι για το θέλημα του Θεού ως προς το αίμα;

²⁵ Σήμερα, όμως, πολλά άτομα δείχνουν τελεία αδιαφορία για το θέλημα του Θεού που αφορά το ζωτικό αυτό στοιχείο της ζωής. Χρησιμοποιούν αίμα αδιακρίτως στο φαγητό, για ιατρικούς σκοπούς, ακόμη και ως συστατικό σε εμπορικά προϊόντα, περιλαμβανομένων και λιπασμάτων. Δεν είναι, όμως, αυτό χαρακτηριστικό ένας κόσμου όπου υπάρχει τόσο πολλή αδιαφορία για το δώρο της ζωής; Εν τούτοις, αν εμείς εκτιμούμε ειλικρινά τη ζωή καθώς και την ευθύνη μας προς τον Θεόν, δεν θα αγνοήσωμε το θέλημά του ούτε θα τον προσβάλωμε παραβιάζοντας τις ρητές εντολές του.

26, 27. Γιατί εκείνος που θα παρήκουε στον Θεό για να διατηρήση την παρούσα ζωή του δεν θα έδειχνε γνήσιο σεβασμό για το θείο δώρο της ζωής;

²⁶ Έτσι, ενώ θα πρέπει να ενδιαφερώμεθα για τη ζωή μας και να επιζητούμε να προστατεύωμε τη ζωή μας ως δώρον του Θεού, υπάρχουν κι’ εδώ ακόμη ορισμένα όρια που πρέπει να τηρήσωμε. Ο Υιός του Θεού το διευκρίνισε αυτό όταν είπε: «Όστις αγαπά την ψυχήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν· και όστις μισεί την ψυχήν αυτού εν τω κόσμω τούτω, εις ζωήν αιώνιον θέλει φυλάξει αυτήν».—Ιωάννης 12:25.

²⁷ Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι αν πρόκειται ν’ αντιμετωπίση θάνατον εξ αιτίας της υπακοής του στον Θεό ή με ανυπακοή του σ’ Αυτόν να διατηρήση την παρούσα ζωή του, ο αληθινός δούλος του Θεού θα προτιμήση τον θάνατο παρά την ανυπακοή. Με ανυπακοή στον Θεό, θα μπορούσε και ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός να διαφύγη τον σταυρικό θάνατο, αλλά δεν το έκαμε. Και πριν απ’ αυτόν πιστοί άνδρες είχαν επιδείξει την ίδια αδιάρρηκτη αφοσίωσι στο θέλημα του Θεού. (Ματθαίος 26:38, 39, 51-54· Εβραίους 11:32-38) Δεν άφησαν την παρούσα ζωή τους να τους παρεμποδίση να φανούν άξιοι για την αιώνια ζωή.

28. Καλλιεργώντας εκτίμησι για την άποψι της Βίβλου ως προς τη ζωή, για ποιο πράγμα προετοιμαζόμεθα;

²⁸ Βλέπετε και σεις επίσης τη ζωή μ’ αυτόν τον τρόπο; Εκτιμάτε το γεγονός ότι για να έχη αληθινό νόημα η ζωή, πρέπει να ζήτε σε αρμονία με το θέλημα του Θεού; Η καλλιέργεια αυτής της απόψεως τώρα είναι μέρος της προετοιμασίας σας για ζωή στη νέα τάξι του Θεού. Πόσο ασφαλής θα αισθάνεται κανείς τότε, οπουδήποτε κι’ αν βρίσκεται και σε οποιοδήποτε καιρό, γνωρίζοντας ότι όλοι εκείνοι που θα ζουν στη γη τότε θα έχουν ένα γνήσιο σεβασμό για το Θείο δώρο της ζωής.