Κεφάλαιον 7

Η Πηγή και ο Συντηρητής της Ζωής

 1. Ποια ερωτήματα εγείρονται όταν εξετάζωμε αν θα κάνωμε Θεό μας τον Ιεχωβά;

ΑΦΟΥ ο Ιεχωβά Θεός βρήκε τον τρόπο να ελευθερώση άνδρες και γυναίκες από την αμαρτία και την ατέλεια, μπορεί κατόπιν να τους διατηρήση στη ζωή; Υπάρχει πραγματική διαβεβαίωσις ότι ένα άτομο, που κάνει τον Ιεχωβά Θεό του, μπορεί να ζη μια ατέλειωτη ζωή με υγεία και ευτυχία;

 2. Ο Θεός, που δημιούργησε το σύμπαν, έχει επίσης την ικανότητα να το διατηρή για πάντα;

² Επειδή ο Θεός έχει την ικανότητα να δημιουργή, θα έχη ασφαλώς και την ικανότητα να συντηρή τη γη. Αν χρειαζόταν, θα μπορούσε ν’ ανανεώνη διαρκώς την ενέργεια του ηλίου. Όσο για τη γη, την έφτιαξε ένα αυτοσυντήρητο «διαστημόπλοιο», που «ανακυκλώνει» τις «άχρηστες ύλες της και ανανεώνει συνεχώς την όψι της. Τα δάση και τα ποτάμια, αν αφεθούν στις δικές των ενέργειες, σε σύντομο διάστημα ανανεώνονται και εξαλείφουν κάθε βλάβη που τους προκάλεσαν τα καταστρεπτικά έργα των ανθρώπων.

 3, 4. (α) Μήπως τα λόγια του Βασιλέως Σολομώντος στον Εκκλησιαστή 1:4 έρχονται σε αντίθεσι με την ιδέα ότι οι άνθρωποι μπορούν να ζουν για πάντα; Εξηγήστε. (β) Πώς το συμπέρασμα του Σολομώντος, σε συνδυασμό με τα λόγια του Ιησού, δείχνουν ότι η ζωή μας, ακόμη και σ’ αυτόν τον ολέθριο κόσμο, δεν είναι κατ’ ανάγκην μάταιη ή χωρίς ελπίδα;

³ Και τι μπορούμε να πούμε για τα ανθρώπινα πλάσματα που βρίσκονται πάνω στη γη; Ο βασιλεύς Σολομών, ένας μεγάλος παρατηρητής της ζωής, είπε: «Γενεά υπάγει, και γενεά έρχεται· η δε γη διαμένει εις τον αιώνα.» (Εκκλησιαστής 1:4· 1 Κορινθίους 7:31) Ο Σολομών δεν εννοούσε ότι έτσι θα συνέβαινε πάντοτε στις ανθρώπινες γενεές. Μάλλον μιλούσε για τη ματαιότητα της ζωής όπως υπάρχει στο παρόν σύστημα πραγμάτων, όπου ‘βασιλεύει’ ο θάνατος. Αν διαβάσετε το βιβλίο του Εκκλησιαστού, θα παρατηρήσετε ότι ο Σολομών έδινε σοφές συμβουλές για τη ζωή στη διάρκεια του καιρού του. Βασικά ήθελε να πη ότι δεν πρέπει να θέτωμε την ελπίδα μας στο παρόν παγκόσμιο σύστημα, στα υλιστικά του πράγματα και στις οδούς του.

⁴ Αφού περιγράφει την παρούσα κατάστασι του ανθρωπίνου γένους, ο Σολομών αναφέρει τα αποτελέσματα της έρευνάς του και λέγει: «Ας ακούσωμεν το τέλος της όλης υποθέσεως· φοβού τον Θεόν και φύλαττε τας εντολάς αυτού, επειδή τούτο είναι το παν του ανθρώπου.» (Εκκλησιαστής 12:13) Και ο Ιησούς που ήταν μεγαλύτερος από τον Σολομώντα, εξήγησε: «Αυτή δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.»—Ιωάννης 17:3.

 5, 6. (α) Γιατί είναι δυνατόν να ζη κανείς για πάντα; (β) Πώς η κατασκευή του ανθρώπου δείχνει ότι υπάρχει ένας ζων Δημιουργός με καλό σκοπό για εμάς;

⁵ Δεν θα ήταν θαυμάσιο να μπορήτε να συναναστρέφεσθε τους αγαπητούς σας φίλους και συγγενείς, γνωρίζοντας ότι δεν θα χρειασθή να υποστήτε τη θλίψι από τον χαμό τους; Είναι δυνατόν αυτό;

⁶ Δεν είναι μόνο δυνατόν—είναι εντελώς βέβαιο, διότι «ο Ιεχωβά είναι Θεός αληθινός, είναι Θεός ζων και βασιλεύς αιώνιος.» (Ιερεμίας 10:10) Ο Μωυσής, σε μια προσευχή του είπε για την αιώνια ύπαρξι του Θεού: «Από του αιώνος έως του αιώνος, συ είσαι ο Θεός.» (Ψαλμός 90:2) Επειδή ο Θεός ζη αιωνίως, μπορεί να δώση έναρξι σε ζωή και να τη διατηρή για πάντα. Το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν τις ιδιότητες της φαντασίας, της εκτιμήσεως του ωραίου, της καλωσύνης, της αγάπης και άλλων συναισθημάτων, δείχνει ότι ο άνθρωπος έχει ένα ζώντα Δημιουργό και ότι αυτός ο Δημιουργός έχει καλό σκοπό για το ανθρώπινο γένος. Αν ο κόσμος είχε προέλθει τυχαίως, η από τυφλές δυνάμεις, τα συναισθήματα δεν θα είχαν καμμιά θέσι. Όχι· η ζωή πρέπει να έχη μια ζωντανή πηγή.

«ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΖΩΗ» ΜΙΑ ΠΛΑΝΗ

 7, 8. Πώς ο Λουί Παστέρ απέδειξε ότι η ζωή δεν μπορεί να προέλθη μόνη της από την άψυχη ύλη;

⁷ Το 1864 ο Λουί Παστέρ, ο φημισμένος επιστήμονας στον οποίον η ιατρική και η χειρουργική οφείλουν πολλά, είπε σε μια διάλεξι στη Σορβόννη, το ονομαστό κολλέγιο των Παρισίων, τα εξής:

⁸ «Κύριοι, σας δείχνω αυτό το [αποστειρωμένο] υγρό και σας λέγω ότι πήρα αυτή τη σταγόνα νερού από την απέραντη δημιουργία και είναι γεμάτη από στοιχεία κατάλληλα για την ανάπτυξι κατωτέρων οργανισμών. Και περιμένω, παρατηρώ, εξετάζω τη σταγόνα, για ν’ αρχίση να επαναλαμβάνη μπρος μου το όμορφο θέαμα της πρώτης δημιουργίας. Αλλά παραμένει βουβή—βουβή εδώ και αρκετά χρόνια, από τότε που άρχισαν αυτά τα πειράματα· είναι βουβή διότι την αποστέρησα από το μόνο πράγμα που ο άνθρωπος δεν μπορεί να παραγάγη—από τους μικροοργανισμούς που τρέφονται στον αέρα—από τη ζωή, διότι ζωή είναι ένας μικροοργανισμός και ο μικροοργανισμός είναι ζωή. Η θεωρία της αυτομάτου γενέσεως δεν θα συνέλθη ποτέ από το θανατηφόρο κτύπημα αυτού του απλού πειράματος.»

 9. Πώς οι επιστήμονες και άλλα πρακτικά άτομα δείχνουν σήμερα την πίστι τους στην ανακάλυψι του Παστέρ;

⁹ Αυτή η δήλωσις έγινε πριν από εκατό και πλέον χρόνια και είναι αληθινή μέχρι σήμερα. Ποτέ οι επιστήμονες δεν μπόρεσαν να κάμουν τη ζωή να προέλθη αυτομάτως από ύλη που δεν ήταν ήδη ζωντανή. Στην πραγματικότητα, οι γιατροί, οι οδοντίατροι, οι χειρουργοί και οι διάφοροι επιστήμονες εμπιστεύονται—έχουν πίστι—στο πείραμα του Παστέρ. Αποστειρώνουν τα νοσοκομεία τους και τα χειρουργικά τους εργαλεία· παστεριώνουν το γάλα και αποστειρώνουν το νερό, ώστε να εξαφανισθούν τα μικρόβια που προκαλούν μόλυνσι και φθορά. Σε τι θα χρησίμευε αυτή η μέθοδος, αν η ζωή μπορούσε να προέλθη από ένα αποστειρωμένο αντικείμενο; Πόσον καιρό θα συνέχιζε ο κόσμος να δαπανά εκατομμύρια δολλάρια γι’ αυτή τη μέθοδο αν διεπιστώνετο ότι είναι χωρίς αποτέλεσμα και αναξιόπιστη;

10. (α) Πώς η Αγία Γραφή μάς δείχνει την πηγή της ζωής; (β) Τι κάνει ένα άτομο που ρωτά ‘Ποιος έφτιαξε τον Θεό;’

¹⁰ Συνεπώς, όλες οι αποδείξεις δείχνουν ότι υπάρχει μια πηγή ζωής που είναι η ίδια ζωντανή. Η Βίβλος λέγει για τον Ιεχωβά Θεό: «Μετά σου είναι η πηγή της ζωής.» (Ψαλμός 36:9) Κάποιος όμως μπορεί να ρωτήση, ‘Αν πρέπει να υπάρχη ζωή για να παράγη ζωή, ποιος έφτιαξε τον Θεό;’ Αλλ’ αυτό απλώς απομακρύνει την απάντησι ακόμη περισσότερο—είναι ένα είδος υπεκφυγής στην αντιμετώπισι του ζητήματος. Κατά ένα ασυνεπή τρόπο, τέτοια άτομα δεν δυσκολεύονται καθόλου να παραδεχθούν ότι η άψυχη ύλη υπήρχε πάντοτε.

ΕΝΑΣ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ

11, 12. Ποια πράγματα καταδεικνύουν την αλήθεια ότι δεν μπορούμε ν’ αναμένωμε να κατανοήσωμε τα πάντα γύρω από τον μεγαλειώδη Δημιουργό μας; (Ησαΐας 40:18, 22)

¹¹ Ασφαλώς δεν μπορούμε να αναμένωμε ότι ο Δημιουργός του αχανούς σύμπαντος θα μπορούσε να γίνη πλήρως κατανοητός από τα πλάσματά του. (Ρωμαίους 11:34) Ωστόσο, τουλάχιστον η ιδέα του «απείρου» υπάρχει στην επιστήμη και στα μαθηματικά. Μπορούμε να φαντασθούμε το άπειρο διάστημα και, όπως τουλάχιστον λένε οι αστρονόμοι, το σύμπαν μπορεί να είναι άπειρο, χωρίς όρια. Όσο περισσότερο τους δίνουν την ευκαιρία τα τηλεσκόπιά τους να δουν, τόσο περισσότερους γαλαξίες ανακαλύπτουν.

¹² Και πάλι, αν πάμε στην αντίθετη κατεύθυνσι, στο απειροελάχιστο οι φυσικοί δεν μπορούν ακόμη να βρουν το τελικό μόριο. Όταν ανακαλύφθηκε το άτομο, φαινόταν απλό. Το άτομο ήταν το αδιαίρετο μόριο, σκέφθηκαν οι επιστήμονες. Ωστόσο, τα πειράματα με το άτομο απέδειξαν ότι η θεωρία τους ήταν εσφαλμένη. Ο κατάλογος των μορίων, ή των υποτιθεμένων μορίων που αποτελούν το άτομο, είναι αρκετά μεγάλος και ακόμη δεν φθάσαμε στο τέλος.

13. Αν δεχθούμε τα λόγια του Θεού στο Δευτερονόμιο 32:40, τι μπορούμε να πιστέψωμε για την ύπαρξί μας;

¹³ Δεν μπορούμε, λοιπόν, να συλλάβωμε ένα Θεό που δεν είχε αρχή—που υπήρχε πάντοτε; Αυτό ακριβώς διακηρύσσει ο ίδιος για τον εαυτό του. (Δευτερονόμιον 32:40· Ρωμαίους 16:26) Αν δεχθούμε αυτόν τον ισχυρισμό του Θεού, μπορούμε να πιστέψωμε ότι θα μπορούσε να δώση ζωή σε άτομα που τον υπακούουν και θα μπορούσε να συντηρήση αυτή τη ζωή για πάντα.

ΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

14. Όταν βλέπωμε ολόγυρά μας τη φθορά και τον θάνατο, ποιο ερώτημα εγείρεται φυσιολογικά ως προς τη ζωή μας;

¹⁴ Μερικοί μπορεί να ρωτήσουν: ‘Τι θα πήτε για το γεγονός ότι όλα τα ζώντα πλάσματα έχουν την τάσι να φθείρωνται;—ότι τα κύτταρα και οι ιστοί καταρρέουν ώστε επέρχονται τα γηρατειά που καταλήγουν στο θάνατο; Δεν θα συνεχίζεται αυτό για πάντα στη ζωή των ανθρώπων;’ Ας δούμε.

15. Ποια θα ήταν η κατάστασις στη γη αν τίποτε δεν εφθείρετο, δεν κατέρεε και δεν μετέβαλε τη σύνθεσί του;

¹⁵ Όλα τα φυσικά πράγματα της γης έχουν την τάσι να καταρρέουν με τον καιρό. Οι βράχοι θρυμματίζονται. Τα δάση σήπονται. Σκεφθήτε, όμως, ποια θα ήταν η κατάστασις αν ο καιρός δεν είχε καμμιά επίδρασι στους βράχους, στα ξύλα και σε άλλα πράγματα και αν η οργανική ύλη δεν πάθαινε καμμιά φθορά. Αυτό θα σήμαινε ότι η γη θα ήταν άγονη. Ελάχιστες χημικές αντιδράσεις θα μπορούσαν να συμβούν αν όχι καμμιά. Το πεπτικό μας σύστημα δεν θα μπορούσε να λειτουργήση σωστά, επειδή λειτουργεί με χημική και βακτηριακή ενέργεια που διασπά και μεταβάλλει τη σύνθεσι των τροφών. Λίγα έργα θα μπορούσαν να γίνουν επειδή ελάχιστα πράγματα θα μπορούσαν να μεταβάλουν τη σύνθεσί τους. Ακόμη και τώρα ωρισμένα πλαστικά είδη, που δεν αποσυντίθενται εύκολα, δημιουργούν πρόβλημα καταστροφής των.

16. (α) Ποιες μεταβολές της Ύλης είναι ουσιώδεις για να συνεχίζεται η ζωή στη γη; (β) Κατά κάποιον τρόπο ο άνθρωπος διαφέρει από τα ζώα σχετικά με την αιτία για την οποία οι άνθρωποι πεθαίνουν;

¹⁶ Για να συνεχίζεται λοιπόν η ζωή στη γη, πρέπει να συμβαίνουν αλλαγές στην οργανική και ανόργανη ύλη. Οι κύκλοι της γεννήσεως και του θανάτου προωρίζοντο αρχικά για κάθε ζωντανό πλάσμα της γης, εκτός από τους ανθρώπους. Γιατί εξαιρούντο οι άνθρωποι; Διότι ο άνθρωπος πλάσθηκε κατ’ εικόνα και ομοίωσι του Θεού. Μόνον οι άνθρωποι, και όχι τα ζώα, μπορούν να ονομάζωνται «υιοί» και «θυγατέρες» του Θεού. Για τους ανθρώπους, και όχι για τα ζώα, ελέχθη ότι «εισήλθεν . . . διά της αμαρτίας ο θάνατος.»—Γένεσις 1:27· Ρωμαίους 5:12.

17, 18. Ποιοι είναι μερικοί από τους κύκλους της που είναι ουσιώδεις για τη συνέχιση της ζωής στη γη;

¹⁷ Προσέξτε μερικούς απ’ αυτούς τους κύκλους. Υπάρχει η φυτική ζωή που προμηθεύει τροφή για τα ζώα και που, στην πραγματικότητα, αποτελεί τη βάσι κάθε ζωής στη γη. Τα φυτά μπορούν να κάμουν κάτι που τα ζώα δεν μπορούν να το κάμουν—κατασκευάζουν μόνα τους την τροφή τους με τη χρήσι του ηλιακού φωτός. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται «φωτοσύνθεσις.» Τα ζώα λοιπόν πρέπει να εξαρτώνται από τη φυτική ζωή. Τα φυτά πρέπει να αυξάνωνται, να προμηθεύουν τροφή και να πεθαίνουν. Κατόπιν, μέσω του θαύματος της βλαστήσεως των σπόρων παράγεται άλλη βλάστησις.

¹⁸ Στη θάλασσα, η «αλυσίδα της τροφής» διατηρεί τη ζωή στα διάφορα στρώματα· το μικροσκοπικό φυτοπλαγκτόν είναι η τροφή του ζωοπλαγκτού, το οποίο με τη σειρά του τρέφει μεγαλύτερα ψάρια, από τα οποία μερικά αποτελούν τροφή του ανθρώπου. Κατόπιν η δράσις των βακτηριδίων μετατρέπει τη νεκρή ύλη σε τροφή για το φυτοπλαγκτόν και ο κύκλος επαναλαμβάνεται διαρκώς.

19, 20. Εξηγήστε πώς ο άνθρωπος θα μπορούσε να ζη για πάντα, μολονότι τα κύτταρα και οι ιστοί φθείρονται;

¹⁹ Μ’ αυτή τη διαδικασία, όλα τα ζώα πεθαίνουν, αλλ’ αντικαθίστανται από τους απογόνους των κι έτσι διαφυλάσσονται τα είδη. Ποια ελπίδα λοιπόν υπάρχει για τη συνέχισι της υπάρξεως του κάθε ανθρώπου; Υπάρχει απ’ αυτή την άποψι καμμιά διαφορά ανάμεσα στον άνθρωπο και τα ζώα;

²⁰ Ναι, υπάρχει. Διότι, ενώ τα κύτταρα και οι ιστοί των ζώντων σωμάτων φθείρονται και μερικά κύτταρα πεθαίνουν, η ζωή τείνει ν’ αναστρέψη την πορεία «καταρρεύσεως.» Τα ζώντα πλάσματα κατασκευάζουν καλά οργανωμένες, πολύπλοκες ενώσεις από απλούστερες ενώσεις. Αν ήταν δυνατόν να διατηρηθή η λειτουργία της δυνάμεως της ζωής σε πλήρη απόδοσι, οι εφθαρμένοι ιστοί θα μπορούσαν ν’ αντικαθίστανται συνεχώς ή να επανορθώνωνται. Δεν θα άρχιζαν τα γηρατειά και τα άτομα δεν θα πέθαιναν ποτέ. Μόνον ο Δημιουργός μπορεί να το επιτύχη αυτό στους ανθρώπους. Εκείνος υπόσχεται αιώνια ζωή για τους ευπειθείς άνδρες και γυναίκες. Όλοι οι κύκλοι της γης—μεταξύ των οποίων η γέννησις και ο θάνατος των φυτών και των ζώων—στην πραγματικότητα έχουν διευθετηθή κυρίως για το απόλυτο όφελος του ανθρώπου.

21. (α) Ποια απόδειξι έχομε ότι, ακόμη και με την ατέλεια, η ανθρώπινη ζωή ήταν κάποτε πολύ μακρύτερη απ’ ότι είναι σήμερα; (β) Γιατί το διάστημα της ζωής του ανθρώπου είναι τώρα μικρότερο από ό,τι ήταν στις αρχές της ιστορίας του ανθρώπου;

²¹ Η Βιβλική αφήγησις αποκαλύπτει ότι οι άνθρωποι πλάσθηκαν για να ζουν πολύ περισσότερο από τα ζώα. Ένας από τους πρώτους απογόνους του Αδάμ, επειδή ήταν κοντά στην τελειότητα, έζησε 969 χρόνια. Αυτό αποδεικνύει ότι η αντικατάστασις των κυττάρων συνεχίσθηκε σ’ όλα αυτά τα χρόνια και τα κύτταρα του κεντρικού νευρικού συστήματος (για τα οποία οι επιστήμονες λένε ότι μπορούν να επανορθώνωνται, αλλ’ όχι ν’ αντικαθίστανται) διατηρούνταν σε υγιή κατάστασι στη διάρκεια αιώνων ζωής. (Γένεσις 5:27· βλέπε επίσης τα εδάφια 5-31· 9:29.) Οι βραχύβιες σημερινές γενεές έχουν βέβαια απομακρυνθή πολύ από εκείνη την εποχή, και η αμαρτία και η ατέλεια πολλαπλασιάσθηκαν στη διάρκεια των χιλιάδων ετών που πέρασαν από τότε. Η ανθρώπινη φυλή έχει φθαρή, αλλ’ ο Θεός μπορεί να δώση δύναμι σ’ εκείνους που αποβλέπουν σ’ αυτόν, ώστε να μπορούν να ζουν αιώνια.

«Ο ΑΡΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ»

22, 23. (α) Γιατί πεθαίνουν τα ζώα; (β) Πώς ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους με πολύ ανώτερο οργανισμό; (γ) Ποια μοναδική ικανότητα έχουν οι άνθρωποι, ανάμεσα σ’ όλα τα πλάσματα της γης; (δ) Τι απαιτείται εκ μέρους του ανθρώπου για να συνεχίζη να ζη επ’ άπειρον;

²² Πολύ πριν εμφανισθή ο άνθρωπος στη γη, τα ζώα πέθαιναν, όπως διαπιστώνεται από τις ανακαλύψεις απολιθωμάτων. Αυτά είχαν πλασθή με περιωρισμένη διάρκεια ζωής. Αλλ’ ο άνθρωπος, μολονότι αποτελείται από τα ιδία στοιχεία, δημιουργήθηκε με πολύ καλύτερο οργανισμό, πολύ ανωτέρας τάξεως.

²³ Όχι για τα ζώα, αλλά για τους ανθρώπους ελέχθη ότι ο Θεός υπέβαλε ‘την αιωνιότητα στην καρδιά τους.’ (Εκκλησιαστής 3:11, ΜΝΚ) Μόνον οι άνθρωποι έχουν την αίσθησι του παρελθόντος και του μέλλοντος. Μόνον οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα για πνευματικότητα, δηλαδή, να μαθαίνουν για τον Θεό, να μετέχουν των πνευματικών του ιδιοτήτων και της ηθικής του τελειότητας. (Εβραίους 12:9) Αφού ο Θεός εφωδίασε τους ανθρώπους μ’ αυτή την πνευματική ικανότητα, θα πρέπει ν’ απολαμβάνουν ικανοποίησι, για να συμπεριφέρωνται οι άνθρωποι κατάλληλα και να συνεχίσουν να ζουν. Ο Ιησούς είπε: «Μακάριοι οι έχοντες συναίσθησι των πνευματικών τους αναγκών.»—Ματθαίος 5:3, ΜΝΚ.

24. Πώς ο Ιησούς, που ήταν τέλειος, εξήγησε τι ήταν εκείνο που συντηρούσε τη ζωή του;

²⁴ Ο Ιησούς Χριστός, μολονότι ήταν ένας τέλειος άνθρωπος στη γη, εξηρτάτο από το Θεό για να συνεχίση να ζη. Είπε: «Το εμόν φαγητόν είναι να πράττω το θέλημα του πέμψαντός με και να τελειώσω το έργον αυτού [του Θεού].» Είπε ακόμη: «Εγώ ζω δια τον Πατέρα.» Χαρακτήρισε τον εαυτό του ως εξής: «Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής. Οι πατέρες σας έφαγον το μάννα εν τη ερήμω και απέθανον . . . Εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου, θέλει ζήσει εις τον αιώνα.»—Ιωάννης 6:48-51.

25. Τι εννοούσε ο Ιησούς με τα λόγια του που αναγράφονται στα εδάφια Ιωάννης 6:48-51;

²⁵ Φυσικά, ο Ιησούς Χριστός δεν εννοούσε ότι οι άνθρωποι θα έτρωγαν το κατά γράμμα σαρκικό του σώμα. Αλλά μπορεί κανείς να ζη για πάντα με το να πιστέψη στην εξιλεωτική θυσία του Χριστού και με το να «φάγη» την πνευματική τροφή που ο Θεός παρέχει μέσω του Χριστού. Πότε; Στη «νέα γη» κάτω από τη διακυβέρνησι της Βασιλείας του Χριστού. Τότε ο Χριστός, ως ο Μέγας Αρχιερεύς, μαζί με τους συντρόφους του βασιλείς και υφιερείς,a θα εφαρμόση πλήρως την εξιλεωτική του θυσία στους ευπειθείς της γης. Ως αποτέλεσμα τα σώματά των θα θεραπευθούν. Τότε, αν συνεχίζουν να πράττουν το θέλημα του Θεού, θα ζουν για πάντα.—Ιωάννης 3:16.

26. (α) Είναι λογικό να υποθέσωμε ότι ο Θεός άφησε τον Υιό του να υποφέρη και να πεθάνη για να μπορέσουν οι άνθρωποι να ζουν καλύτερα για ένα «σύντομο» χρονικό διάστημα; (β) Ποια προσφορά κάνει ο Ιεχωβά σ’ όλους τους ανθρώπους και με ποιους όρους;

²⁶ Ο Ιεχωβά έστειλε τον μονογενή του Υιό στη γη, πράγμα εξαιρετικά οδυνηρό γι’ αυτόν. Ποτέ δεν θα άφηνε τον Υιόν του να υποφέρη και να πεθάνη για να δώση στους ανθρώπους μια καλύτερη ζωή μόνο για ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Λέγει σε όλους: «Έκκλινον από του κακού και πράττε το αγαθόν, και θέλεις διαμένει εις τον αιώνα. Διότι ο Ιεχωβά αγαπά κρίσιν, και δεν εγκαταλείπει τους όσιους αυτού. Εις τον αιώνα θέλουσι διαφυλαχθή.» (Ψαλμός 37:27, 28) Ναι, ο Ιεχωβά είναι η Πηγή και ο συντηρητής της ζωής και ο μεγάλος Φύλακας της αιώνιας ζωής για όλους όσους συνεχίζουν να δείχνουν υπακοή σ’ αυτόν.

[Υποσημείωση]

[Διάγραμμα/Εικόνα στη σελίδα 82]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΟΞΥΓΟΝΟΥ

Τα φυτά παίρνουν διοξείδιο του άνθρακος και δίνουν οξυγόνο

Τα ζώα και οι άνθρωποι παίρνουν οξυγόνο και δίνουν διοξείδιο του άνθρακος

[Διάγραμμα/Εικόνα στη σελίδα 83]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΑΖΩΤΟΥ

Οι αστραπές ενώνουν το άζωτο με το οξυγόνο. Η βροχή φέρνει αυτή την ένωσι στη γη

Η βλάστησις προμηθεύει τροφή για ζώα και ανθρώπους

Τα βακτηρίδια προκαλούν την αποσύνθεσι των φυτικών και ζωικών απορριμάτων και αναδίδουν το άζωτο πάλι στον αέρα. Άλλα βακτηρίδια παράγουν τροφή για τα φυτά

Τα βακτηρίδια παίρνουν το άζωτο από τον αέρα για τη χρήσι των φυτών

[Εικόνα στη σελίδα 80]

Τα νοσοκομεία αποστειρώνουν τα χειρουργικά εργαλεία. Γιατί; Διότι η ζωή (τα βακτηρίδια που προξενούν μολύνσεις) δεν μπορεί να προέλθη από αποστειρωμένα αντικείμενα