Ενήργησε με Σύνεση, Γενναιότητα και Ανιδιοτέλεια

1-3. (α) Τι ένιωθε η Εσθήρ καθώς πλησίαζε στο θρόνο του συζύγου της; (β) Πώς αντέδρασε ο βασιλιάς στην επίσκεψη της Εσθήρ;

Η ΕΣΘΗΡ πλησίαζε αργά στο θρόνο με την καρδιά της έτοιμη να σπάσει. Φανταστείτε την ησυχία που απλώθηκε στη μεγάλη βασιλική αίθουσα του περσικού ανακτόρου στα Σούσα! Η σιωπή ήταν τόσο βαθιά ώστε η Εσθήρ άκουγε τα ανάλαφρα βήματά της και τον ήχο που έκαναν τα βασιλικά της ενδύματα ενώ περπατούσε. Δεν είχε το περιθώριο να θαυμάσει το μεγαλείο που αντανακλούσαν η βασιλική αυλή, οι κομψοί κίονες και η ξυλόγλυπτη οροφή από κέδρο του μακρινού Λιβάνου. Όλη της η προσοχή ήταν στραμμένη στον άνθρωπο που καθόταν στο θρόνο, αυτόν που κρατούσε τη ζωή της στα χέρια του.

² Ο βασιλιάς, με το βλέμμα καρφωμένο πάνω της καθώς εκείνη πλησίαζε, άπλωσε το χρυσό του σκήπτρο προς το μέρος της. Αν και επρόκειτο για απλή χειρονομία, αποδείχτηκε ζωοσωτήρια για την Εσθήρ, εφόσον έτσι ο βασιλιάς τη συγχώρησε για το αδίκημα που μόλις είχε διαπράξει​—να εμφανιστεί ενώπιόν του χωρίς βασιλική πρόσκληση. Φτάνοντας στο θρόνο, η Εσθήρ άπλωσε το χέρι της και άγγιξε με ευγνωμοσύνη την κορυφή του σκήπτρου.​—Εσθήρ 5:1, 2.

³ Το καθετί πάνω στον Βασιλιά Ασσουήρη μαρτυρούσε τον τεράστιο πλούτο και τη δύναμή του. Η βασιλική περιβολή των τότε μοναρχών της Περσίας λέγεται ότι κόστιζε σε σημερινές τιμές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Και, όμως, η Εσθήρ διέκρινε κάποια ζεστασιά στα μάτια του συζύγου της​—την αγαπούσε, έστω και με το δικό του τρόπο. Της είπε λοιπόν: «Τι θέλεις, Εσθήρ βασίλισσα, και ποια είναι η παράκλησή σου; Ως και το μισό της βασιλείας​—ας δοθεί σε εσένα!»​—Εσθήρ 5:3.

 4. Ποιες προκλήσεις περίμεναν την Εσθήρ;

⁴ Η Εσθήρ είχε εκδηλώσει ήδη αξιοθαύμαστη πίστη και θάρρος. Είχε παρουσιαστεί ενώπιον του βασιλιά για να προστατέψει το λαό της από μια πλεκτάνη που αποσκοπούσε στον αφανισμό τους. Μέχρι εκείνη τη στιγμή τα είχε καταφέρει, αλλά την περίμεναν μεγαλύτερες προκλήσεις. Έπρεπε να πείσει τον υπερήφανο μονάρχη ότι ο πιο έμπιστος σύμβουλός του ήταν ένας κακοήθης άνθρωπος, ο οποίος τον είχε εξαπατήσει ώστε να καταδικάσει σε θάνατο το λαό της. Πώς θα πετύχαινε κάτι τέτοιο, και τι μαθαίνουμε εμείς από την πίστη της;

5, 6. (α) Πώς εφάρμοσε η Εσθήρ την αρχή των εδαφίων Εκκλησιαστής 3:1, 7; (β) Πώς αποδείχτηκε συνετός ο τρόπος με τον οποίο προσέγγισε η Εσθήρ το σύζυγό της;

⁵ Θα ήταν σωστό να εκθέσει η Εσθήρ όλο το πρόβλημα στο βασιλιά ενώπιον των αυλικών του; Κάτι τέτοιο πιθανώς θα τον ταπείνωνε και θα έδινε χρόνο στο σύμβουλό του, τον Αμάν, να αμφισβητήσει τις κατηγορίες της. Τι έκανε λοιπόν η Εσθήρ; Αιώνες νωρίτερα, ο σοφός Βασιλιάς Σολομών είχε γράψει υπό θεϊκή έμπνευση: «Για το καθετί υπάρχει προσδιορισμένος καιρός, . . . καιρός να σωπαίνει [κανείς] και καιρός να μιλάει». (Εκκλ. 3:1, 7) Φανταζόμαστε το θετό της πατέρα, τον πιστό Μαροδοχαίο, να τη διδάσκει τέτοιου είδους αρχές καθώς μεγάλωνε υπό τη φροντίδα του. Ασφαλώς, η Εσθήρ κατάλαβε πόσο σημαντικό ήταν το να επιλέξει προσεκτικά “τον καιρό να μιλήσει”.

⁶ Γι’ αυτό είπε: «Αν φαίνεται καλό στο βασιλιά, ας έρθει ο βασιλιάς μαζί με τον Αμάν σήμερα στο συμπόσιο που έχω ετοιμάσει για αυτόν». (Εσθήρ 5:4) Ο βασιλιάς συμφώνησε και πρόσταξε να καλέσουν τον Αμάν. Διακρίνετε με πόση σύνεση μίλησε η Εσθήρ; Περιφρούρησε την αξιοπρέπεια του συζύγου της και δημιούργησε πιο πρόσφορο έδαφος για να του γνωστοποιήσει τις ανησυχίες της.​—Διαβάστε Παροιμίες 10:19.

7, 8. Πώς ήταν το πρώτο συμπόσιο της Εσθήρ, αλλά γιατί καθυστερούσε να μιλήσει στο βασιλιά;

⁷ Αναμφίβολα, η Εσθήρ προετοίμασε με κάθε λεπτομέρεια το συμπόσιο, ώστε να ικανοποιήσει στο παραμικρό τις προτιμήσεις του συζύγου της. Το εκλεκτό κρασί που έρρεε δημιουργούσε ευθυμία. (Ψαλμ. 104:15) Ο Ασσουήρης διασκέδαζε, και ρώτησε ξανά την Εσθήρ ποιο ήταν το αίτημά της. Μήπως τώρα ήταν καιρός να μιλήσει;

⁸ Η Εσθήρ πίστευε πως όχι. Γι’ αυτό, προσκάλεσε το βασιλιά και τον Αμάν σε δεύτερο συμπόσιο, την επομένη. (Εσθήρ 5:7, 8) Γιατί καθυστερούσε; Θυμηθείτε ότι όλος ο λαός της αντιμετώπιζε την απειλή του θανάτου λόγω του βασιλικού διατάγματος. Εφόσον διακυβεύονταν πολλά, η Εσθήρ έπρεπε να είναι βέβαιη ότι ήταν ο κατάλληλος καιρός να μιλήσει. Έτσι λοιπόν περίμενε, δημιουργώντας ακόμη μια ευκαιρία για να δείξει στο σύζυγό της πόσο τον εκτιμούσε.

 9. Ποια είναι η αξία της υπομονής, και πώς μπορούμε να μιμούμαστε το παράδειγμα της Εσθήρ ως προς αυτό;

⁹ Η υπομονή είναι σπάνια και ανεκτίμητη ιδιότητα. Μολονότι η Εσθήρ ήταν στενοχωρημένη και δεν έβλεπε την ώρα να μιλήσει χωρίς περιστροφές, περίμενε υπομονετικά την κατάλληλη στιγμή. Μαθαίνουμε πολλά από το παράδειγμά της, επειδή πιθανώς όλοι μας έχουμε δει αδικίες που χρειάζονται διόρθωση. Αν θέλουμε να πείσουμε κάποιον που έχει εξουσία να ασχοληθεί με ένα πρόβλημα, πρέπει να μιμηθούμε την Εσθήρ και να είμαστε υπομονετικοί. Το εδάφιο Παροιμίες 25:15 αναφέρει: «Με υπομονή πείθεται ο διοικητής, και η γλώσσα που εκδηλώνει πραότητα μπορεί να σπάσει κόκαλα». Αν, όπως η Εσθήρ, περιμένουμε υπομονετικά την κατάλληλη στιγμή και μιλήσουμε με πραότητα, τότε ακόμη και εναντίωση σκληρή σαν κόκαλο «μπορεί να σπάσει». Ευλόγησε ο Θεός της Εσθήρ, ο Ιεχωβά, την υπομονή και τη σύνεσή της;

10, 11. Γιατί άλλαξε η διάθεση του Αμάν αφού έφυγε από το πρώτο συμπόσιο, και τι τον παρότρυναν να κάνει η σύζυγος και οι φίλοι του;

¹⁰ Η υπομονή της Εσθήρ άνοιξε το δρόμο για μια σειρά συγκλονιστικών γεγονότων. Ο Αμάν έφυγε κεφάτος από το πρώτο συμπόσιο, «χαρούμενος και με εύθυμη καρδιά» επειδή απολάμβανε πλήρως την εύνοια του βασιλικού ζεύγους. Όταν, όμως, πέρασε την πύλη του κάστρου, το μάτι του έπεσε στον Μαροδοχαίο, τον Ιουδαίο που αρνούνταν ακόμη να του αποτίει ειδικό φόρο τιμής. Όπως επισημάναμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, ο Μαροδοχαίος δεν ενεργούσε έτσι λόγω έλλειψης σεβασμού, αλλά λόγω της συνείδησής του και της σχέσης του με τον Ιεχωβά Θεό. Εντούτοις, ο Αμάν «αμέσως γέμισε οργή».​—Εσθήρ 5:9.

¹¹ Όταν μίλησε στη σύζυγο και στους φίλους του για την εν λόγω προσβολή, εκείνοι τον παρότρυναν να φτιάξει ένα τεράστιο ξύλο, 22 και πλέον μέτρα ψηλό, και να ζητήσει από το βασιλιά την άδεια να κρεμάσουν σε αυτό τον Μαροδοχαίο. Η ιδέα άρεσε στον Αμάν, ο οποίος έβαλε αμέσως μπρος το σχέδιο.​—Εσθήρ 5:12-14.

12. Γιατί ζήτησε ο βασιλιάς να του διαβάσουν δυνατά τα επίσημα υπομνήματα του Κράτους, και τι διαπίστωσε τελικά;

¹² Στο μεταξύ, η νύχτα του Βασιλιά Ασσουήρη κύλησε διαφορετικά από ό,τι συνήθως. «Ο ύπνος έφυγε από το βασιλιά», μας λέει η Γραφή, γι’ αυτό έβαλε να του διαβάσουν δυνατά τα επίσημα υπομνήματα του Κράτους. Ανάμεσά τους υπήρχε και μια αναφορά για κάποιο σχέδιο δολοφονίας του. Ο βασιλιάς θυμήθηκε την περίπτωση. Οι επίδοξοι δολοφόνοι συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν. Αλλά τι είχε συμβεί με τον άνθρωπο που είχε ξεσκεπάσει το σχέδιο​—τον Μαροδοχαίο; Ο βασιλιάς, έχοντας μια ξαφνική αναλαμπή, ρώτησε πώς είχε ανταμειφθεί ο Μαροδοχαίος. Ποια ήταν η απάντηση; Τίποτα απολύτως δεν είχε γίνει προς τιμήν του.​—Διαβάστε Εσθήρ 6:1-3.

13, 14. (α) Πώς άρχισαν να μην πηγαίνουν καλά τα πράγματα για τον Αμάν; (β) Τι είπαν στον Αμάν η σύζυγος και οι φίλοι του;

¹³ Ανάστατος, ο βασιλιάς ρώτησε ποιοι αυλικοί ήταν διαθέσιμοι ώστε να τον βοηθήσουν να διορθώσει αυτή την ολιγωρία. Από όλους τους αξιωματούχους, μόνο ο Αμάν βρισκόταν στη βασιλική αυλή​—φαίνεται ότι είχε πάει νωρίς, ανυπομονώντας να εξασφαλίσει την άδεια για την εκτέλεση του Μαροδοχαίου. Αλλά πριν προλάβει να υποβάλει το αίτημά του, ο βασιλιάς τον ρώτησε ποιος ήταν ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσει τον άνθρωπο που είχε κερδίσει την εύνοιά του. Ο Αμάν νόμισε ότι είχε εκείνον υπόψη του. Έτσι λοιπόν, επινόησε κάτι κραυγαλέο: Να ντύσουν αυτόν τον άνθρωπο με βασιλική περιβολή και να βάλουν έναν ανώτερο αξιωματούχο να τον περάσει μέσα από τα Σούσα, πάνω στο άλογο του βασιλιά, και συγχρόνως να πλέκει το εγκώμιό του εις επήκοον όλων. Φανταστείτε την έκφραση του Αμάν όταν έμαθε ότι το τιμώμενο πρόσωπο ήταν ο Μαροδοχαίος! Και σε ποιον ανέθεσε ο βασιλιάς να πλέξει το εγκώμιό του; Στον Αμάν!​—Εσθήρ 6:4-10.

¹⁴ Αφού εκτέλεσε με βαριά καρδιά αυτό το φοβερά δυσάρεστο καθήκον, ο Αμάν έτρεξε σπίτι του καταρρακωμένος. Η σύζυγος και οι φίλοι του είπαν ότι αυτή η τροπή των γεγονότων δεν προμήνυε τίποτα καλό. Η ήττα του στη διαμάχη με τον Μαροδοχαίο τον Ιουδαίο ήταν βέβαιη.​—Εσθήρ 6:12, 13.

15. (α) Τι καλό προέκυψε από την υπομονή της Εσθήρ; (β) Γιατί είναι σοφό να εκδηλώνουμε «στάση προσμονής»;

¹⁵ Επειδή η Εσθήρ εκδήλωσε υπομονή, και περίμενε μια επιπλέον μέρα για να γνωστοποιήσει το αίτημά της στο βασιλιά, ο Αμάν είχε το χρόνο να σκάψει τον ίδιο του το λάκκο. Και μήπως αποκλείεται να ευθυνόταν ο Ιεχωβά Θεός για την αϋπνία του βασιλιά; (Παρ. 21:1) Να γιατί ο Λόγος του Θεού μάς προτρέπει να εκδηλώνουμε «στάση προσμονής»! (Διαβάστε Μιχαίας 7:7) Όταν προσμένουμε τον Θεό, ίσως διαπιστώσουμε ότι οι δικές του λύσεις στα προβλήματά μας υπερτερούν κατά πολύ από οτιδήποτε θα είχαμε σκεφτεί εμείς.

16, 17. (α) Πότε ήρθε “ο καιρός να μιλήσει” η Εσθήρ; (β) Πώς διέφερε η Εσθήρ από την Αστίν, την πρώην σύζυγο του βασιλιά;

¹⁶ Η Εσθήρ δεν τόλμησε να δοκιμάσει περαιτέρω την υπομονή του βασιλιά. Στο δεύτερο συμπόσιό της έπρεπε να τα αποκαλύψει όλα. Πώς όμως; Όπως αποδείχτηκε, ο ίδιος ο βασιλιάς τής έδωσε την αφορμή, ρωτώντας την ξανά ποιο ήταν το αίτημά της. (Εσθήρ 7:2) “Ο καιρός να μιλήσει” η Εσθήρ είχε έρθει.

¹⁷ Τη φανταζόμαστε να προσεύχεται σιωπηλά στον Θεό της προτού πει: «Αν έχω βρει εύνοια στα μάτια σου, βασιλιά, και αν φαίνεται καλό στο βασιλιά, ας μου δοθεί η ψυχή μου κατά το αίτημά μου και ο λαός μου κατά την παράκλησή μου». (Εσθήρ 7:3) Παρατηρήστε ότι διαβεβαίωσε το βασιλιά πως σεβόταν την κρίση του σχετικά με αυτό που φαινόταν καλό. Πόσο διέφερε από την Αστίν, την πρώην σύζυγό του, η οποία τον είχε ταπεινώσει σκόπιμα! (Εσθήρ 1:10-12) Εκτός αυτού, η Εσθήρ δεν επέκρινε το βασιλιά για την απερισκεψία που εκδήλωσε εμπιστευόμενος τον Αμάν. Απεναντίας, τον ικέτευσε να προστατέψει την ίδια της τη ζωή.

18. Πώς αποκάλυψε η Εσθήρ το πρόβλημα στο βασιλιά;

¹⁸ Ασφαλώς, το αίτημα συγκίνησε το βασιλιά, αλλά τον άφησε και άναυδο. Ποιος τολμούσε να απειλεί τη βασίλισσά του; Η Εσθήρ συνέχισε: «Πουληθήκαμε, εγώ και ο λαός μου, για να αφανιστούμε, να θανατωθούμε και να εξολοθρευτούμε. Και αν είχαμε πουληθεί για δούλοι και για υπηρέτριες, θα έμενα σιωπηλή. Αλλά δεν είναι σωστό να υπάρξει αυτή η στενοχώρια, εφόσον ζημιώνεται ο βασιλιάς». (Εσθήρ 7:4) Προσέξτε ότι η Εσθήρ εξέθεσε ανοιχτά το πρόβλημα. Ωστόσο, πρόσθεσε πως θα είχε μείνει σιωπηλή αν ο λαός της απειλούνταν απλώς με υποδούλωση. Δεν μπορούσε, όμως, να κάνει κάτι τέτοιο επειδή αυτή η γενοκτονία θα είχε μεγάλο κόστος για τον ίδιο το βασιλιά.

19. Τι μαθαίνουμε από την Εσθήρ για την τέχνη της πειθούς;

¹⁹ Το παράδειγμα της Εσθήρ μάς διδάσκει πολλά για την τέχνη της πειθούς. Αν ποτέ χρειαστεί να αποκαλύψετε ένα σοβαρό πρόβλημα σε κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο ή σε κάποιο άτομο με εξουσία, ο συνδυασμός υπομονής, σεβασμού και ειλικρίνειας μπορεί να βοηθήσει πολύ.​—Παρ. 16:21, 23.

20, 21. (α) Πώς αποκάλυψε η Εσθήρ το ποιόν του Αμάν, και τι είδους αντίδραση προκάλεσε αυτό από μέρους του βασιλιά; (β) Τι έκανε ο Αμάν όταν αποκαλύφτηκε ότι ήταν θρασύδειλος ραδιούργος;

²⁰ Κατόπιν ο Ασσουήρης ρώτησε επιτακτικά: «Ποιος είναι αυτός και πού είναι εκείνος που βρήκε την τόλμη να ενεργήσει έτσι;» Φανταστείτε την Εσθήρ να λέει με το δάχτυλο τεντωμένο: «Ο άνθρωπος, ο αντίδικος και εχθρός, είναι αυτός ο κακός Αμάν». Η κατηγορία έμεινε να αιωρείται. Ο Αμάν παρέλυσε από φόβο. Οραματιστείτε τον κυκλοθυμικό μονάρχη να γίνεται κατακόκκινος από οργή συνειδητοποιώντας ότι ο έμπιστος σύμβουλός του τον είχε εξαπατήσει ώστε να υπογράψει ένα διάταγμα που θα προκαλούσε το θάνατο της αγαπημένης του συζύγου! Ο βασιλιάς βγήκε μανιασμένος στον κήπο για να ηρεμήσει.​—Εσθήρ 7:5-7.

²¹ Εφόσον είχε πια αποκαλυφτεί ότι ήταν θρασύδειλος ραδιούργος, ο Αμάν σύρθηκε στα πόδια της βασίλισσας. Όταν ο βασιλιάς μπήκε πάλι μέσα και τον είδε στο ντιβάνι της Εσθήρ να την εκλιπαρεί, τον κατηγόρησε οργισμένος για απόπειρα βιασμού της βασίλισσας μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Αυτό σήμανε το οριστικό τέλος του Αμάν. Τον οδήγησαν έξω, με το πρόσωπο καλυμμένο. Τότε κάποιος αυλικός πληροφόρησε το βασιλιά για το τεράστιο ξύλο που προόριζε ο Αμάν για τον Μαροδοχαίο. Ο Ασσουήρης πρόσταξε αμέσως να κρεμάσουν τον Αμάν σε αυτό.​—Εσθήρ 7:8-10.

22. Πώς μας διδάσκει το παράδειγμα της Εσθήρ να μην απελπιζόμαστε ποτέ, να μη γινόμαστε κυνικοί και να μη χάνουμε την πίστη μας;

²² Στο σημερινό άδικο κόσμο, είναι εύκολο να θεωρήσουμε ότι δεν θα αποδοθεί ποτέ δικαιοσύνη. Νιώσατε κάποια φορά έτσι; Η Εσθήρ δεν απελπίστηκε ποτέ, δεν έγινε ποτέ κυνική, δεν έχασε ποτέ την πίστη της. Όταν ήρθε ο καιρός, μίλησε με γενναιότητα για το σωστό και άφησε τα υπόλοιπα στον Ιεχωβά. Ας κάνουμε και εμείς το ίδιο! Ο Ιεχωβά δεν έχει αλλάξει από την εποχή της Εσθήρ. Είναι και σήμερα απόλυτα ικανός να πιάνει τους πονηρούς και τους πανούργους στις ίδιες τους τις παγίδες, όπως έκανε με τον Αμάν.​—Διαβάστε Ψαλμός 7:11-16.

23. (α) Πώς αντάμειψε ο βασιλιάς τον Μαροδοχαίο και την Εσθήρ; (β) Πώς εκπληρώθηκε η προφητεία που είπε ο Ιακώβ στην επιθανάτια κλίνη του για τον Βενιαμίν; (Βλέπε το πλαίσιο «Εκπλήρωση Προφητείας».)

²³ Τελικά, ο βασιλιάς έμαθε ποιος ήταν ο Μαροδοχαίος​—όχι μόνο εκείνος που απέτρεψε με πιστότητα τη δολοφονία του, αλλά και ο θετός πατέρας της Εσθήρ. Ο Ασσουήρης μεταβίβασε στον Μαροδοχαίο το πρωθυπουργικό αξίωμα του Αμάν. Το σπίτι του Αμάν​—μαζί και την τεράστια περιουσία του—​το έδωσε στην Εσθήρ, η οποία όρισε τον Μαροδοχαίο υπεύθυνο για αυτό.​—Εσθήρ 8:1, 2.

24, 25. (α) Γιατί δεν επαναπαύτηκε η Εσθήρ όταν αποκαλύφτηκε η πλεκτάνη του Αμάν; (β) Πώς διακινδύνευσε πάλι η Εσθήρ τη ζωή της;

²⁴ Τώρα που η Εσθήρ και ο Μαροδοχαίος ήταν ασφαλείς, μήπως η βασίλισσα θα επαναπαυόταν; Μόνο αν ήταν ιδιοτελής. Την ίδια ώρα, το διάταγμα του Αμάν για τη θανάτωση όλων των Ιουδαίων έφτανε σε κάθε γωνιά της αυτοκρατορίας. Ο Αμάν είχε ρίξει κλήρο, ή αλλιώς Πουρ​—ασκώντας προφανώς κάποια μορφή πνευματισμού—​ώστε να προσδιορίσει την κατάλληλη στιγμή για τη μοχθηρή επίθεση. (Εσθήρ 9:24-26) Αν και εκείνη η μέρα θα έφτανε μετά από μήνες, ο καιρός περνούσε γρήγορα. Υπήρχε άραγε ακόμη χρόνος να αποτραπεί η συμφορά;

²⁵ Η Εσθήρ διακινδύνευσε ξανά τη ζωή της ανιδιοτελώς, εμφανιζόμενη πάλι ενώπιον του βασιλιά χωρίς επίσημη πρόσκληση. Αυτή τη φορά, έκλαψε για το λαό της, εκλιπαρώντας το σύζυγό της να ανακαλέσει το τρομερό διάταγμα. Εντούτοις, οι νόμοι που θεσπίζονταν στο όνομα του Πέρση μονάρχη ήταν αμετάκλητοι. (Δαν. 6:12, 15) Γι’ αυτό, ο βασιλιάς εξουσιοδότησε την Εσθήρ και τον Μαροδοχαίο να θέσουν σε ισχύ έναν νέο νόμο. Στάλθηκε, λοιπόν, μια δεύτερη διακήρυξη που έδινε το δικαίωμα στους Ιουδαίους να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Ιππείς έσπευσαν σε κάθε μέρος της αυτοκρατορίας, φέρνοντάς τους αυτά τα καλά νέα. Η ελπίδα αναζωπυρώθηκε στην καρδιά πολλών. (Εσθήρ 8:3-16) Φανταζόμαστε τους Ιουδαίους σε όλη την αχανή αυτοκρατορία να εξοπλίζονται και να προετοιμάζονται για μάχη, πράγμα αδιανόητο χωρίς το νέο διάταγμα. Το ζήτημα όμως ήταν: Θα στεκόταν ο «Ιεχωβά των στρατευμάτων» στο πλευρό του λαού του;​—1 Σαμ. 17:45.

26, 27. (α) Πόσο μεγάλη και ολοκληρωτική ήταν η νίκη που χάρισε ο Ιεχωβά στο λαό του επί των εχθρών τους; (β) Ποια προφητεία εκπληρώθηκε με τη θανάτωση των γιων του Αμάν;

²⁶ Όταν έφτασε τελικά η επιλεγμένη μέρα, ο λαός του Θεού ήταν πανέτοιμος. Ακόμη και πολλοί Πέρσες αξιωματούχοι έπαιρναν τώρα το μέρος τους, καθώς τα νέα για τον καινούριο πρωθυπουργό, τον Μαροδοχαίο τον Ιουδαίο, είχαν ταξιδέψει παντού. Ο Ιεχωβά χάρισε μεγάλη νίκη στο λαό του. Αναμφίβολα, προστάτεψε το λαό του από τυχόν τρομερά αντίποινα προκαλώντας πανωλεθρία στους εχθρούς τους.a​—Εσθήρ 9:1-6.

²⁷ Επιπλέον, ο Μαροδοχαίος δεν θα προΐστατο ποτέ με ασφάλεια στο σπιτικό του Αμάν ενόσω ζούσαν ακόμη οι δέκα γιοι εκείνου του κακού ανθρώπου. Θανατώθηκαν, λοιπόν, και αυτοί. (Εσθήρ 9:7-10) Έτσι εκπληρώθηκε μια Βιβλική προφητεία, εφόσον ο Θεός είχε προείπει παλιότερα την ολοσχερή καταστροφή των Αμαληκιτών, οι οποίοι είχαν αποδειχτεί κακοήθεις εχθροί του λαού του. (Δευτ. 25:17-19) Οι γιοι του Αμάν πρέπει να συγκαταλέγονταν στα απολύτως τελευταία μέλη εκείνου του καταδικασμένου έθνους.

28, 29. (α) Γιατί ήταν θέλημα του Ιεχωβά να αναμειχθεί η Εσθήρ και ο λαός της σε πόλεμο; (β) Γιατί αποτελεί ευλογία το παράδειγμα της Εσθήρ για εμάς σήμερα;

²⁸ Η Εσθήρ αναγκάστηκε σε νεαρή ηλικία να επωμιστεί πολύ βαριά φορτία​—όπως βασιλικά διατάγματα που προέβλεπαν πόλεμο και αφανισμό. Δεν πρέπει να ήταν εύκολο. Αλλά το θέλημα του Ιεχωβά απαιτούσε να προστατευτεί ο λαός του από την καταστροφή. Μέσω του έθνους του Ισραήλ θα ερχόταν ο υποσχεμένος Μεσσίας, η μόνη πηγή ελπίδας για όλη την ανθρωπότητα! (Γέν. 22:18) Οι σύγχρονοι υπηρέτες του Θεού χαίρονται γνωρίζοντας πως, όταν ο Μεσσίας, ο Ιησούς, ήρθε στη γη, απαγόρευσε στους ακολούθους του να συμμετέχουν στο εξής σε κατά γράμμα πολέμους.​—Ματθ. 26:52.

²⁹ Παρ’ όλα αυτά, οι Χριστιανοί εμπλέκονται σε πνευματικό πόλεμο. Ο Σατανάς επιθυμεί όσο ποτέ άλλοτε να καταστρέψει την πίστη μας στον Ιεχωβά Θεό. (Διαβάστε 2 Κορινθίους 10:3, 4) Το παράδειγμα της Εσθήρ αποτελεί πραγματική ευλογία για εμάς! Όπως εκείνη, είθε και εμείς να εκδηλώνουμε πίστη χρησιμοποιώντας πειθώ με σύνεση και υπομονή, δείχνοντας θάρρος και φανερώνοντας ανιδιοτελή προθυμία να υπερασπιστούμε το λαό του Θεού.