ΑΣΤΟΡΕΘ

(Αστορέθ).

Θεά των Χαναναίων, θεωρούμενη ως η σύζυγος του Βάαλ. Η Αστορέθ παριστάνεται συνήθως ως γυμνή γυναικεία μορφή με χονδροειδώς υπερτονισμένα σεξουαλικά όργανα. Η λατρεία αυτής της θεάς ήταν διαδεδομένη μεταξύ των αρχαίων λαών, και το όνομα Αστορέθ, σε διάφορες μορφές, ήταν κοινό. Το ελληνικό όνομα είναι Αστάρτη. Οι Φιλισταίοι προφανώς θεωρούσαν την Αστορέθ θεά του πολέμου, κάτι που υποδηλώνεται από το γεγονός ότι τοποθέτησαν τον οπλισμό του ηττημένου Βασιλιά Σαούλ στο ναό των εικόνων της Αστορέθ. (1Σα 31:10) Προπαντός, όμως, η Αστορέθ ήταν θεά της γονιμότητας, όπως φαίνεται. Το κυριότερο μέρος της λατρείας της συνίστατο από σεξουαλικά όργια στους ναούς ή στους υψηλούς τόπους που ήταν αφιερωμένοι στη λατρεία του Βάαλ, όπου υπηρετούσαν άντρες και γυναίκες ιερόδουλοι.—Βλέπε ΧΑΝΑΑΝ, ΧΑΝΑΝΑΙΟΙ Αρ. 2 (Η Κατάκτηση της Χαναάν από τον Ισραήλ).

Η λατρεία της Αστορέθ πιθανώς υφίστατο ήδη στη Χαναάν την εποχή του Αβραάμ, δεδομένου ότι μία από τις πόλεις που υπήρχαν εκεί ονομαζόταν «Αστερώθ-καρναΐμ». (Γε 14:5) Στη Γραφή μνημονεύεται και η πόλη Ασταρώθ, όπου διέμενε ο γιγαντόσωμος Βασιλιάς Ωγ της Βασάν. Από το όνομα αυτής της πόλης θα μπορούσαμε να συμπεράνουμε ότι επρόκειτο ίσως για το κέντρο της λατρείας της Αστορέθ.—Δευ 1:4· Ιη 9:10· 12:4.

Ο ενικός αριθμός ‛αστορέθ (Αστορέθ) εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Αγία Γραφή όταν γίνεται λόγος για την αποστασία του Σολομώντα προς το τέλος της βασιλείας του. Τότε οι Ισραηλίτες άρχισαν να λατρεύουν την Αστορέθ των Σιδωνίων. (1Βα 11:5, 33) Ο ενικός αριθμός εμφανίζεται και πάλι μόνο στην αφήγηση για το πώς ο Βασιλιάς Ιωσίας γκρέμισε τους υψηλούς τόπους τους οποίους είχε φτιάξει ο Σολομών για την Αστορέθ και για άλλες θεότητες. (2Βα 23:13) Ο πληθυντικός αριθμός ‛ασταρώθ («εικόνες της Αστορέθ», ΜΝΚ· «Αστάρτες», AT, ΜΠΚ, ΛΧ) πιθανότατα αναφέρεται στις εικόνες ή στους διάφορους τύπους αυτής της ειδωλολατρικής θεάς.—Κρ 2:13· 10:6· 1Σα 7:3, 4.