ΕΚΒΑΤΑΝΑ
(Εκβάτανα).
Η πρωτεύουσα της αρχαίας Μηδίας από το 700 περίπου Π.Κ.Χ. Ο Πέρσης Βασιλιάς Κύρος Β΄ την κατέλαβε από τον Μήδο Βασιλιά Αστυάγη, και μετέπειτα οι Μήδοι και οι Πέρσες ένωσαν τις δυνάμεις τους υπό τον Κύρο. Στην Αγία Γραφή τα Εκβάτανα αναφέρονται ως μια τοποθεσία στη διοικητική περιφέρεια της Μηδίας κατά τις ημέρες του Πέρση Βασιλιά Δαρείου Α΄ (Υστάσπη).—Εσδ 6:1, 2.
Η λέξη “Εκβάτανα” είναι η ελληνική απόδοση του ονόματος αυτής της πόλης όπως εμφανίζεται στο εδάφιο Έσδρας 6:2. Αυτή η μορφή του ονόματος αντιστοιχεί στην απόδοση που χρησιμοποιεί η λατινική Βουλγάτα και συναντάται επίσης στο κείμενο των απόκρυφων βιβλίων που έχουν συμπεριληφθεί στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα. Ωστόσο, το Μασοριτικό κείμενο και η συριακή Πεσίτα αποδίδουν το όνομα ως «Αχμεθά». Οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς φαίνεται ότι με το όνομα Εκβάτανα εννοούσαν διάφορες τοποθεσίες. Σήμερα όμως οι λόγιοι, κατά γενική παραδοχή, θεωρούν ότι τα Εκβάτανα που κατέλαβε ο Κύρος (και επομένως τα Εκβάτανα του εδ. Εσδ 6:2) είναι η σημερινή πόλη Χαμαντάν, ένα σημαντικό κέντρο εμπορίου στο Ιράν, στους πρόποδες του όρους Αλβάντ, περίπου 290 χλμ. ΔΝΔ της Τεχεράνης. Όπως τα αρχαία Εκβάτανα ήταν μια σπουδαία πόλη στην κύρια οδό που ένωνε τη Μεσοποταμία με ανατολικότερες περιοχές, έτσι και το σημερινό Χαμαντάν είναι κόμβος όπου διασταυρώνονται πολλές οδοί, όπως η οδός Βαγδάτης-Τεχεράνης.
Όταν κάποιοι αξιωματούχοι διορισμένοι από την Περσία αμφισβήτησαν τη νομιμότητα του έργου ανοικοδόμησης του ναού που εκτελούσαν οι Ιουδαίοι στις ημέρες του Ζοροβάβελ, αυτοί οι ενάντιοι έστειλαν επιστολή στον Βασιλιά Δαρείο Α΄ της Περσίας ζητώντας να επιβεβαιωθεί αν υπήρχε διάταγμα του Κύρου που έδινε εξουσιοδότηση για την ανοικοδόμηση. (Εσδ 5:1-17) Ο Δαρείος διέταξε έρευνα και το διάταγμα του Κύρου βρέθηκε στα Εκβάτανα, εδραιώνοντας έτσι τη νομιμότητα του έργου ανοικοδόμησης του ναού. Μάλιστα ο Δαρείος έδωσε διαταγή να συνεχιστεί το έργο των Ιουδαίων ανεμπόδιστα και πρόσταξε τους εναντίους τους να τους προμηθεύουν ό,τι υλικά χρειάζονταν, πράγμα που «έκαναν αμέσως». Ο ναός αποπερατώθηκε τελικά «την τρίτη ημέρα του σεληνιακού μήνα Αδάρ, συγκεκριμένα, στο έκτο έτος της βασιλείας του Δαρείου του βασιλιά», δηλαδή κατά την άνοιξη του 515 Π.Κ.Χ.—Εσδ 6:6-15.