ΓΙΘΙΤΗΣ

(Γιθίτης) [Της (Από τη) Γαθ].

Ονομασία που αναφέρεται συχνά σε άτομα που κατοικούσαν στη φιλισταϊκή πόλη Γαθ ή κατάγονταν από αυτήν. (Ιη 13:2, 3) Ο γίγαντας Γολιάθ ήταν Γιθίτης. (2Σα 21:19· 1Χρ 20:5) Διάφοροι Γιθίτες, περιλαμβανομένου και του Ιτταΐ (ο οποίος αποκαλείται «αλλοεθνής» και «εξόριστος» από τον τόπο του), προσκολλήθηκαν πιστά στον Δαβίδ όταν εκείνος τράπηκε σε φυγή, στο διάστημα της ανταρσίας του Αβεσσαλώμ.—2Σα 15:13, 18-22· 18:2· βλέπε ΓΑΘ· ΙΤΤΑΪ Αρ. 1.

Ωστόσο, η ονομασία «Γιθίτης» χρησιμοποιείται και για τον Ωβήδ-εδώμ, στο σπίτι του οποίου έμεινε προσωρινά η κιβωτός της διαθήκης. (2Σα 6:10, 11· 1Χρ 13:13) Μερικοί λόγιοι πιστεύουν ότι και αυτός ήταν από τη Γαθ της Φιλιστίας. Φαίνεται, όμως, πιο πιθανό να ήταν Λευίτης και να αποκαλούνταν Γιθίτης επειδή καταγόταν από τη Λευιτική πόλη Γαθ-ριμμών.—Ιη 21:20, 23, 24· βλέπε ΩΒΗΔ-ΕΔΩΜ Αρ. 1.